Arbocatalogus Kunsteducatie Werkdruk ... - FNV Kiem

Aandachtpunten bij voorlichting
Maak gebruik van kennis die er al is. Veel mensen die werken binnen de kunsteducatie weten veel
van de hoge geluidsdrukken die daarbij spelen. Maak dus gebruik van de reeds aanwezige én
bewuste personen en geef hun de kans om mee te werken aan voorlichting en toezicht.
De veroorzaker is ook bron van kennis. Muziekdocenten zijn vaak heel bewust met geluid bezig. Laat
hen voorlichting geven over het hoe en waarom van blootstelling aan geluid. Maar laat hen ook
continu bewust blijven van het gevaar van hoge geluidsniveaus. Zij kunnen veel betekenen in de
manier waarop met de geluidsbronnen wordt omgegaan.
Denk aan ZZP-ers en vrijwilligers. Er wordt in onze branche veel gebruik gemaakt van ZZP-ers en
vrijwilligers. Pas de instructie en de manier waarop geïnstrueerd wordt en toezicht wordt gehouden
aan als dat nodig is. Iedereen die werkt moet gehoorbescherming krijgen, geïnstrueerd worden en
onder toezicht staan!
Toezicht, straffen en belonen
Het maken van beleid en dat afstemmen met werknemers is niet voldoende. In de praktijk zal blijken
dat constant aandacht nodig is om te zorgen dat het beleid wordt nageleefd. De werkgever moet
zorgen voor toezicht op alles wat afgesproken is. Hij kan stukken van dat toezicht delegeren, maar
blijft zelf verantwoordelijk voor het geheel van maatregelen, de uitvoering daarvan en het toezicht
erop.
Het kan nodig zijn een sanctiebeleid te ontwikkelen. Als de werkgever alles voor elkaar heeft, goede
materialen verstrekt, de juiste instructie geeft en ook nog toezicht houdt, kan er toch nog strijd
ontstaan met werknemers die structureel tegenwerken. Dan is het verstandiger een sanctiebeleid met
bijvoorbeeld waarschuwingen te maken dan het op confrontaties te laten aankomen. In de CAR-UWO
worden verschillende mogelijkheden tot sanctioneren beschreven. Een andere invalshoek ik het
belonen van goed gedrag bijvoorbeeld door een wisseltrofee (de gouden oordop), een maandelijkse
loterij, etc. Opgemerkt moet worden dat een collectieve regeling op dit gebied de instemming behoeft
van het medezeggenschapsorgaan.
Met de arbeidsomstandighedenwetgeving in de hand en een verwijzing naar het arbeidsrecht, kan de
werkgever een systeem maken waarbij een werknemer na enige waarschuwingen geschorst wordt en
eventueel een einde komt aan de dienstbetrekking. Bij het opstellen van zo’n systeem is overleg met
het medezeggenschapsorgaan noodzakelijk. Niet alleen vanuit een wettelijk perspectief maar vooral
ook om het draagvlak binnen de organisatie te vergroten.
Natuurlijk kunnen ook werknemers bij hun leidinggevenden vragen om uitvoering van maatregelen om
blootstelling te voorkomen of te beperken. Als hier in hun ogen geen of onvoldoende invulling aan
wordt gegeven bestaat de mogelijkheid om hier via, werkoverleg, het medezeggenschapsorgaan of
desnoods de arbeidsinspectie actie op te ondernemen.
3.4.3 Tertiaire maatregelen, na de schade
Als ondanks alle maatregelen toch schade is ontstaan aan het gehoor dan zal allereerst de omvang
van de schade vastgesteld moeten worden. In paragraaf 3.5 (waken) wordt stilgestaan bij de
verschillende soorten onderzoeken. Instanties die deze onderzoeken uitvoeren zijn, naast Arbodiensten
onder andere audiciens en audiologische centra. Voor een onderzoek bij een audiologisch
centrum is veelal een verwijzing van de huisarts nodig. Bij deze instanties kan een zorgvuldige
audiologische diagnose worden gesteld en kan gewerkt worden aan oorrevalidatie. Om deze
verwijzing te krijgen is soms assertiviteit en doorzettingsvermogen nodig. Nadat een diagnose is
gesteld kan de mededeling komen dat herstel niet mogelijk is en dat “u er mee moet leren leven”.
Leven met gehooraandoeningen is voor de meeste mensen erg moeilijk maar voor wie zijn passie en
broodwinning in de kunsteducatie heeft een regelrechte ramp. Er mee leven, maar hoe? Vanuit de
audiologische centra kan hier ondersteuning in worden geboden. Ook via de website van de NVVS
kan ondersteuning worden gevonden voor een leven met gehoorschade.
Arbocatalogus Kunsteducatie, versie februari 2011 blz. 31