Politiek en islam

http://www.tangali.net
Publicatie 127
Islamitische versus westerse politiek

Copyright © M.J. Tangali
Amsterdam, 31 december 2007
1e druk
Uitgever: Stichting Noorani Islamic Research Institute
E-mail: info@tangali.net
Website: www.tangali.net
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar
gemaakt door druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze
dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
No part of this book may be reproduced in any form, by print, photo
print, microfilm or any other means without written permission
from the publisher.

Inhoud
http://www.tangali.net
1. Inleiding
2. Wat is politiek conform de islam?
3. Jihad
4. De ontwikkeling en werking van de Nederlandse politiek
5. Wereldpolitiek
6. Conclusie

1. Inleiding
http://www.tangali.net
In deze verhandeling zult u kennis maken met de politieke
arena. U zult te weten komen wat politiek is, hoe het werkt in
het Westen en in het bijzonder wat de Shari’ah zegt over
politiekbestuur. Moge Allah Ta'ala u en mij verrijken met de
kennis van de Heilige Qur'aan en Ahadith en ons conform
laten leven. Amien, soemma amien.
2. Wat is politiek conform de islam?
Het politieke systeem van islam is gebaseerd op drie principes
van de islam, namelijk Tauhid (Eenheid van Allah Ta'ala),
Risālat (Profeetschap) en Khilaafah (kalifaat/bestuurder).
Tauhid betekent, dat uitsluitend één Allah is Die de Schepper
is van alles, Levensonderhouder en Meester van het universum
inclusief alles wat zich daarin bevind. Hij alleen heeft het
recht iets te gebieden en te verbieden. Aanbidding en gehoorzaamheid
zijn aan Hem alleen voorbehouden en op Zijn
Gezag aan de Heilige Profeet sallallaaho alaihi wa sallam.
Allah Ta'ala openbaart in de Heilige Qur'aan:
“En gehoorzaam Allah en de Boodschapper (Mohammed), zodat u
barmhartigheid moge worden betoond.” Surah al-Imraan (3) vers
132

http://www.tangali.net
Dit principe van de Eenheid van
Allah maakt dus het concept van legaal en politieke
heerschappij van de mensen betekenisloos. Geen individu,
familie, gradatie of zelfs streven kan iemand boven Allah
Ta'ala verheffen. Allah Ta’ala is alleen de Heerser en Zijn
Geboden vormen de wetgeving van islam.
Risālat is het middel (Profeet) via welke wij de Geboden van
Allah Ta’ala hebben ontvangen. Wij hebben twee dingen
ontvangen, namelijk de Heilige Qur'aan dat het Boek is van
Allah Ta'ala en waarin Zijn Wetten staan; en als tweede
authentieke bron de gezaghebbende interpretatie en toelichting
van het Boek door de Heilige Profeet Mohammed sallallaaho
alaihi wa sallam die hij door woord en daad in praktijk
had gebracht conform zijn capaciteit als vertegenwoordiger
van Allah Ta'ala. De Heilige Qur'aan legt het brede principe
vast waarnaar de mens het leven dient in te richten en op
deze wijze een systeem van islamitisch leefwijze leid. De
combinatie van beide authentieke bronnen (Qur’aan en Ahadith)
wordt Shari’ah (wet) genoemd.
Khalifah betekent vertegenwoordiging of bestuurder. Mannen,
conform islam, zijn de vertegenwoordigers van Allah
Ta'ala op aarde, die zij middels de verkregen krachten en
kennis van Allah Ta'ala inzetten. Met mannen worden hier
bedoeld de Sahābiyyeen (metgezellen van de Heilige Profeet
sallallaaho alaihi wa sallam), Taba-oen (volgers), Taba Taba-oen
(opvolgers), Ghaus, Abdāl, Awrād, Oelema en Imams (allen verheven
wegens hun spirituele inspanningen). Daarnaast dienen
deze bestuurders gekozen en geaccepteerd te worden
door de moesliems.

2.1 Democratie in islam
http://www.tangali.net
Bovenstaande uitleg over het kalifaatschap of bestuurder
maakt duidelijk dat geen enkele individu of dynastie uit
zichzelf een Khalifah kan worden. U dient aan enkele voorwaarden
te voldoen, namelijk kennis van Tauhid, Risālat en
Khilaafah. Daarnaast dient u geaccepteerde te worden door de
moesliems. Op dit punt begint democratie in islam. Het
spreekt voor zich dat analfabeten niet als politici gekozen
kunnen worden, omdat zij veroorzakers kunnen worden van
openbare wanorde. Zulke afvallige atheïsten zitten helaas in
de Westerse parlementen.
2.2 Islamitische Fundamentele Rechten
Hoewel een islamitische Staat overall gesticht mag en kan
worden, is de islam niet bedoeld om mensenrechten of privileges
aan banden te leggen. Islam heeft universele fundamentele
mensenrechten vastgelegd die in alle omstandigheden
gerespecteerd dienen te worden. Bijvoorbeeld, het is niet
toegestaan vrouwen, kinderen, bejaarden, zieke mensen en
gewonden te onderdrukken. Vrouwen waardigheid en kuisheid
dient gerespecteerd te worden, de hongerige dienen
gevoed te worden, de naakten van kleding voorzien te worden
en medische voorzieningen getroffen te worden voor
zowel moesliems, niet-moesliems als vijanden. Er mag géén
verschil worden gemaakt tussen ras, cultuur en achtergrond.
Verder is er geen verschil in toepassing van de islamitischeals
de seculiere wetgeving ten aanzien van moesliems en
niet-moesliems. Criminelen, terroristen, dieven,

moordenaars, enzovoorts dienen
http://www.tangali.net
met hetzelfde wetboek veroordeeld te worden.
3. Jihad
Vechten tegen fasād en zulm (kwaad, grensoverschrijding en
tirannie) is extreem in Jihad (vechten tegen het kwaad, kan
ook je eigen ego zijn).
Munkar (grensoverschrijding) is niet alleen gelimiteerd tot
alcohol, gokken, hoerenpraktijken, zina (onwettig seks), maar
ook degraderen en onteren van de waardigheid van bevolkingsgroepen
is een grote grensoverschrijding. Zo is ook
bedrog bij verkiezingen, weigeren om een getuigenverklaring
af te geven betreffende veronachtzamen van de verkiezingen,
het in handen geven van de regering aan degene die
corrupt zijn, discrimineren, ongenoegzaam besef hebben bij
het aanbesteden van gemeenschapsgelden, monopoliseren
van mensen hun behoeften ook grote zonden. Al deze dingen
zijn ernstige overtredingen.
Allah Ta'ala openbaart in de Heilige Qur'aan:
“Roep uw Heer in nederigheid en in het verborgene aan; Hij heeft
de overtreders zeker niet lief.” Surah al-Araf (7) vers 55
Islam vereist, dat iedere moesliem politieke verantwoordelijkheid
draagt. Daarvoor dient hij geschoold te worden en te

http://www.tangali.net
zijn in zowel de islamitische- als de
seculiere wetenschappen. Hij dient zich in te zetten
om op z’n minst de boven aangehaalde overtredingen de kop
in te drukken en de namen van de overtreders openbaar te
maken.
Uit Sahih Muslim, boek 20, Hadith nr. 4.543
Hazrat Abu Hurairah radi Allaho anho verhaalde, dat de Heilige
Profeet sallallaaho alaihi wa sallam zei: “Banu Isra'iel werd
geregeerd door Profeten. Wanneer een Profeet overleed werd
hij opgevolgd door een andere Profeet, maar na mij komt
géén Profeet meer en zullen er kaliefen in grote getallen zijn.
Zijn metgezellen vroegen, ‘wat beveelt u ons om te doen (in
geval er meer dan een kalief er is)?’ Hij antwoordde, ‘degene
aan wie als eerste loyaliteit is gezworen heeft een heerschappij
over de anderen. Geef hun, hun rechten (gehoorzaam ze).
Allah zal aan hen vragen stellen over de onderwerpen die Hij
aan hen heeft toevertrouwd.”
4. De ontwikkeling en werking van de Nederlandse
politiek
Ontstaansgeschiedenis van politieke partijen in Nederland en
ontwikkeling van de kiezersdemocratie tot een partijendemocratie
is begonnen met de Grondwet van 1815 (Staten Generaal
vertegenwoordigen het gehele Nederlandse Volk).
In 1848 introduceerde Thorbecke het parlementaire stelsel en
direct verkiezingen van de Tweede Kamer. Volksvertegenwoordigers
handelen naar eigen inzicht. Tegen dit vrije mandaat
kwam Groen van Prinsterer in verweer. Hij wilde

intermediaire band tussen kiezer en
http://www.tangali.net
gekozene. In het parlement kristalliseerden de
politieke stromingen. In het land vormden zich lokale kiesverenigingen.
Gaandeweg bundelden zij zich. Hieruit kwam
aan het einde van de 19 e eeuw de moderne, hechte partijorganisatie
te voorschijn.
Met de opkomst van de politieke partijen voltrok zich de
overgang van de 19 e eeuw klassiek liberale kiezersdemocratie
naar de partijendemocratie van tegenwoordig. Deze democratie
is indirect dat wil zeggen gebaseerd op het principe van
representatie (afvaardiging).
In Nederland heeft politiek vier betekenissen, namelijk:
- strategisch en tactisch handelen (iets politiek goed spelen)
- beleid (marktpolitiek, financiële politiek)
- structureel conflict (ligt politiek gevoelig)
- optreden van de Staat (Den Haag, regering, parlement,
politieke partijen)
4.1 Staat der Nederlanden
De Staat der Nederlanden heeft de legitieme geweldsmonopolie.
Overheid is het hoogste gezag binnen de Staat. Politiek
gaat niet alleen over wat de Staat doet en laat, maar ook over
wat groepen in de maatschappij vinden dat de Staat zou
moeten doen en wat niet. De 4 betekenissen van politiek
kunnen ook gezien worden als aspecten van politieke situaties.
Problemen waarbij de Staat betrokken is, is een politiek

http://www.tangali.net
probleem. Het onder de noemer
politiek brengen als de Staat nog niet betrokken is, is
een politieke stap. Men wil dan, dat de Staat wordt ingeschakeld.
Maar kan en moet de Staat dat doen? In deze vraag ligt het
politieke aspect. Mensen verschillen in hun belangen en zullen
verschillend antwoorden.
Politieke modellen proberen politieke verschijnselen en processen
vereenvoudigd weer te geven. Daarbij bekijkt men
welke theoretische en empirische consequenties het gebruik
van bepaalde modellen heeft. Theoretische gevolgen, omdat ze
het politieke proces vereenvoudigen; dus bepaalde onderdelen
zijn juist wel of niet opgenomen. Empirische gevolgen,
omdat gebruik van bepaalde modellen tot een bepaalde opzet
van onderzoek en specifieke interpretaties van uitkomsten
kan leiden.
Model van links naar rechts geeft de verdeling van verschillende
functies van bestuursorganen weer. Links de organen
belast met dagelijks bestuur en rechts de vertegenwoordigingen
van burgers. Relaties tussen besturen en vertegenwoordigingen
vormen zwaartepunt van Nederlandse bestel: beleid
en wetgeving komt tot stand en bestuur wordt gecontroleerd.
Van boven naar beneden worden de drie bestuurslagen weergegeven:
Rijk, provincie en gemeente. Lagere organen zijn
ondergeschikt aan de centrale overheid. De leden van bestuursorganen
worden benoemd en leden van vertegenwoordigingen
worden gekozen.

4.2 Probleem van waardevrijheid.
http://www.tangali.net
Uitspraken van politicologen kunnen leiden tot invloed op
verkiezing of invloed op het politieke bestel. Sommigen denken
die op te lossen door onderscheid te maken tussen feiten
en meningen. Kennisverwerving moet intersubjectief overdraagbaar
zijn, dat wil zeggen voor iedere wetenschapper
toegankelijk en controleerbaar.
De samenhang tussen waardeoordelen en kennisverwerving
wordt erkend, maar de waardeoordelen mogen slechts op
een beperkt aantal fasen in de wetenschapsbeoefening van
invloed zijn:
- fase van keuze van onderzoeksterrein en formulering
van onderzoeksvraagstellingen: relevantie, belangstelling,
persoonlijke betrokkenheid of ambitie kunnen rol
spelen;
- fase van wetenschappelijke kennisverwerving: of dit
mogelijk is, is de kern van de discussie over waardevrijheid;
- fase van toepassing van wetenschappelijke kennis en
inzicht: afhankelijk van politieke opvattingen, waarden en
belangen.
4.3 Wetenschappelijke ontwikkelingen in Nederland vanaf
1945 in de politicologie in termen van de meest invloedrijke
stromingen.
- traditionalisme 1945-1960: object van de politicologie is
staat of openbaar bestuur;

- behaviorisme 1950-1960:
http://www.tangali.net
bestudering feitelijk gedrag van
relaties met de omgeving;
mensen in hun
- postbehaviorisme en kritische benaderingen 1960-1975:
behaviorisme met oog voor relativering van onderzoeksmethoden
en relevantie van onderzoek;
- consensus 1975-nu: erkenning dat discussies geen ondubbelzinnig
antwoord kunnen geven en consensus over
feit dat er verschillende benaderingen zijn.
4.4 Beleidsproces
Het beleidsproces is het verloop van de gebeurtenissen of
geheel van handelingen ten aanzien van een beleid.
- Agendavorming: proces waarbij maatschappelijke problemen
de aandacht van het publiek of beleidsbepalers krijgen,
publieke en officiële agenda vormen samen de
politieke agenda.
- Beleidsvoorbereiding: het verzamelen en analyseren van
informatie en het formuleren van adviezen over het te
voeren beleid, ook dit proces bestaat weer uit een aantal
stappen.
- Beleidsbepaling/besluitvorming: nemen van beslissingen
over de inhoud van het beleid, keuze uit alternatieven is
beperkt. Randvoorwaarden beperken beleidsvrijheid zoals
vastgestelde doeleinden, beschikbare middelen, beleid
van hogere overheden, beleid van nevengeschikte organisaties,
uitvoerende ambtenaren en andere beleidsuitvoerders,
politieke machtsverhoudingen en ontwikkelingen in
het beleidsveld.

- Beleidsuitvoering: de politiek
http://www.tangali.net
goedgekeurde beleidstekst moet worden omgezet
-
in politiek-bestuurlijke handelingen, belangrijkste schakel
tussen woord (beleidsplan) en daad (beleidseffecten).
Beleidsevaluatie: waardering of beoordeling van beleid,
vereisten zijn beschikking over feitelijke informatie over
datgene wat wordt beoordeeld en er moet een maatstaf
aangelegd zijn.
4.5 Partijendemocratie
Parlementsleden moeten naar eigen inzicht besluiten nemen
en problemen oplossen door uitwisseling van argumenten.
Volgens aanhangers van ‘vrij mandaat’ zouden politieke partijen
deelbelangen nastreven. Partijen werden dan bedreiging
van de democratie. Met de invoering van algemeen kiesrecht
was een organisatie nodig die kon concurreren om stemmen
van de kiezers: de politieke partij. De politieke partij verstevigde
haar positie zodanig in het democratische systeem, dat
gesproken kan worden van het ontstaan van een partijendemocratie.
4.6 Democratie onderscheiden (vormen)
- directe democratie: besluiten worden genomen door alle
burgers;
- representatieve democratie: burgers laten besluitvorming
over aan door hen gekozen volksvertegenwoordigers;
- gemengde democratie: binnen representatieve democratie
zijn enkele elementen van de directe democratie gebruikt
waarbij niet de volksvertegenwoordigers, maar

http://www.tangali.net
kiesgerechtigde burgers direct
over bepaalt politiek probleem beslissen;
- volksdemocratie: burgers hebben kiesrecht en er bestaan
meerdere partijen, maar de kiezer heeft geen invloed op
de zetelverdeling in parlement, zetels worden volgens
vaste verdeelsleutel over de fracties van de partijen verdeeld,
er is één lijst en geen concurrentie tussen partijen
4.7 Referendum en wat zijn de voor- en nadelen?
Er zijn verschillende vormen van referenda, raadpleeg voor
meer informatie: http://www.parlement.com
Voordelen:
- vergroten politieke betrokkenheid van burgers;
- afstand tussen burgers en overheid wordt kleiner;
- overheid kan beleid beter afstemmen op wensen en problemen
van burgers;
- versterkt legitimiteit en representativiteit van partijendemocratie;
- kan politieke impasses doorbreken.
Nadelen:
- burgers kiezen in eigenbelang;
- burgers nemen niet te moeite zich te verdiepen in beleidsproblemen;
- burgers laten zich teveel leiden door emoties en vooroordelen;
- politieke opvattingen van burgers zijn conservatiever
dan van Kamerleden;

- burgers tillen minder zwaar aan
http://www.tangali.net
rechtsprocedures en individuele
merleden;
rechten dan Ka-
- ja of nee is niet geschikt om ingewikkelde problemen op
te lossen;
- biedt te weinig ruimte voor noodzakelijke compromissen;
- politieke strijd omtrent formulering van beleidsalternatieven;
- volksstemming kan tot polarisering leiden;
- volksvertegenwoordiging wordt uitgehold;
- legitimiteit en representativiteit van de representatieve
democratie verzwakt;
- lage opkomst.
4.8 Spanning tussen de verkiezingsuitslag en coalitievorming
Kiezers hebben slechts indirect invloed op de samenstelling
van het kabinet. Een partij kan de verkiezingen winnen maar
buiten de coalitie blijven. Zo kunnen partijen ook de verkiezingen
verliezen en toch in het kabinet komen. De kiezer kan
geen uitspraak doen over de gewenste regeringscoalitie. Verkiezingsuitslagen
geven dus geen uitsluitsel over het beleid
dat in de toekomst gevolgd zal worden. Daarom wordt dit
systeem ook willekeurig en ondemocratisch genoemd.

4.9 Relatief kleine partijen een
relatief grote invloed in een coalitie
http://www.tangali.net
Als kleine partijen een wippositie in de coalitie innemen (een
positie waarbij zonder deze kleine partij door de andere
grotere partijen in de coalitie net geen meerderheid in het
parlement gehaald wordt) kunnen relatief een grote invloed
hebben in de coalitie, als blijkt dat zij in een volgende coalitie
sterker naar voren zullen komen. Zulke partijen zullen niet
snel aansturen op een kabinetscrisis. De kleine partij met een
wippositie in de coalitie kan echter een kabinetscrisis veroorzaken
door (te dreigen) uit de coalitie te stappen en heeft dus
een relatief machtige positie in de coalitie.
4.10 Coalitietheorieën en de twee principes op basis
waarvan coalitietheorieën worden ingedeeld
Met het oog op diverse vragen rondom coalitievorming zijn
in de politicologie, theorieën opgesteld waarmee geprobeerd
wordt de kansen van partijen op deelname in coalitiekabinetten
te bepalen én het gedrag van partijen tijdens formaties te
verklaren.
Eerste principe is de minimaal winnende coalitie: er worden
alleen coalitiekabinetten gevormd waarbij geen van de partners
gemist kan worden zonder de meerderheid in het parlement
te verliezen.
Tweede principe is de minimale ideologische afstand: die coalitie
komt tot stand die niet alleen minimaal winnend is maar

waarbij tevens de coalitiepartijen in
http://www.tangali.net
termen van links en rechts naast elkaar liggen.
4.11 Opkomst van politieke partijen en de positie van
politieke partijen ten tijde van de verzuiling en na de
ontzuiling
Politieke partijen bleven hun specifieke belangen dienen,
maar namen begin 20 ste eeuw doelstellingen aan gericht op
het algemeen belang. Daarmee werden ze organisaties die
verschillende deelbelangen afwogen. Door invoering van
algemeen kiesrecht en stelsel van evenredige vertegenwoordiging
in 1917 kregen politieke partijen een belangrijke meerwaarde
in het politieke proces.
Tijdens verzuiling waren belangengroepen ondergeschikt
aan politieke partijen. Politieke partijen hadden primaat van
belangenbehartiging en beleidsbeïnvloeding. Tijdens ontzuiling
maakten belangengroepen zich los uit de zuilen waarvan
de politieke partijen de belangrijkste spreekbuizen waren. Bij
belangengroepen kwam het accent te liggen op functionele
belangenbehartiging.
In de tweede helft van de 20 ste eeuw nam het aantal belangengroepen
toe door voortschrijdende overheidsbemoeienis met
de samenleving. De verzorgingsstaat versterkte dit proces.
Adviesraden werden gevormd waarin vertegenwoordigers
van overheid en belangengroepen overleg pleegden over het
te voeren overheidsbeleid. Parallel aan de partijendemocratie
ontwikkelde zich een belangengroependemocratie.

http://www.tangali.net
Voordelen en nadelen van de belangengroependemocratie
Voordelen:
- overheid blijft op de hoogte van wat er in de samenleving
leeft;
- overheid kan rekenen op steun van de belangengroepen
als die instemmen met bepaalde maatregelen;
- maatschappelijke acceptatie van overheidsbeleid wordt
bevorderd;
- het is niet goed als één soort organisatie (politieke partij)
een monopolypositie zou hebben als makelaar tussen
burger en overheid (monopolie maakt lui, concurrentie
zorgt ervoor dat organisaties nauwkeuriger de wensen
van burgers overnemen en omzetten in beleid).
Nadelen:
- druk op overheid zou een doordachte belangenafweging
kunnen belemmeren;
- sterke belangengroepen verdringen zwakke belangengroepen;
- als de overheid aan eisen van belangengroepen tegemoetkomt
zou de overheid wel eens te veel deelbelangen
kunnen behartigen en te weinig oog hebben voor algemeen
belang;
- veel beleid wordt gevormd in overlegcircuits van overheid
en belangengroepen; hierdoor verliest het parlement
een deel van haar legitimiteit.

5. Wereldpolitiek
http://www.tangali.net
Aanvankelijk begonnen Westerse landen zich te verenigingen
voor economisch gewin. Later werd de samenwerking
verder uitgebouwd tot terreinen van defensie en coalitie in
oorlogstijden. Ook werd samengewerkt om internationale
criminelen te kunnen opsporen en uit te leveren aan verdragslanden.
Ook nieuwe ontwikkelingen op het gebied van
watermanagement, klimaatbeheersing werden kwesties om
samen te werken. Zulke instituten zijn de Europese Unie,
NAVO, NATO, International Gerechtshof, enzovoorts. Doch,
ondanks dat de Verenigde Staten van Amerika (VS) actief lid
is van vele internationale organisaties zien wij, dat de VS zelf
de grootste wetsovertreder is. De VS houdt zich niet aan
internationale verdragen om het milieueffect terug te dringen,
valt Arabische landen onrechtmatig aan en sleept daarmee
landen als Nederland mee is de molen. Internationale
inspanningen om zaken beter te regelen voor de mensheid
worden door de VS onder de schoenen gelopen. Ook regeringsleiders
van islamitische landen zoals Pakistan en Turkije
laten zich door hun Westerse materialisme meeslepen in de
molen van de VS. Voorbeelden zat, dagelijks waar te nemen
op Al Jazeera, CNN, Sky News en BBC World. Voor meer
informatie over wereldpolitiek raadpleegt onder andere
http://iwp.edu/ .

De wereld van nu sleept zich van crisis naar crisis. De meeste
financieel-economische crises zijn nog niet eens zichtbaar, tenminste
als je, je kop maar diep genoeg in het zand steekt. En continu
worden oplossingen geïmplementeerd die in het verleden
gewerkt hebben, maar die in feite mede oorzaak zijn van de
huidige crises. De economische crisis speelt zich vooral af in de
Westerse wereld, waar de burgers vooral last hebben van opvattingen
die ver over hun houdbaarheidsdatum zijn. In de rest van de
wereld zoals Turkije, Dubai, India en China bloeit de economie.
Daar denkt men anders. Dat werkt dus beter! Het wordt tijd dat in
de Westerse wereld alle leiders met opvattingen die niet meer
werken, het veld ruimen. (Bron: onder andere Financiële Dagblad,
3 november 2012)
6. Conclusie
Uit bovenstaande kunnen wij concluderen, wat islamitische democratie
onderscheid van de Westerse democratie is, dat de laatste
gebaseerd is op het concept van populaire heerschappij, terwijl
eerste rust op principes van Shari’ah via Khalifah. In Westerse
democratie zijn de mensen vorsten; in islam is soevereiniteit gevestigd
in Allah Ta'ala en de moesliems zijn, Zijn vertegen- woordigers.
In het Westen maken politici hun eigen wetten en
regelgeving gebaseerd op eigen gewin, terwijl de islam politiek
volgzaam is en gehoorzaam is aan de Shari’ah gegeven door Allah
Ta'ala via Zijn Profeet sallallaaho alaihi wa sallam. In het Westen is
de politieke regering volgzaam aan dat wat de mensen willen en
wensen, terwijl in islam politiek de regering en de mensen volgzaam
(dienen te) zijn aan de Wil van Allah Ta'ala. Helaas zijn
sommige regeringsleiders en politici van islamitische landen verraders.

http://www.tangali.net
Het politieke systeem in het Westen is gebaseerd op
samenwerking waarbij leugen, voor het gek houden en achterlijk
gedrag niet als te onsmakelijk gezien wordt. Het Westen
bedrijft politiek, dat gebaseerd is op leugens. Mensen
worden op tactische wijze tegen elkaar uitgespeeld.
Moesliems worden op kunstmatige wijze uit elkaar gehouden,
zij worden willens en wetens van enkele kleine en vrijwel
niets zeggende stichtingen voorzien. Deze moesliembestuurders
zijn juist de zwakke broeders die geen kennis
hebben van de islam en dus ook niet opkomen voor de rechten
van de moesliems. Doordat het politieke systeem van
Nederland de moesliems willens en wetens uit elkaar houd
en de moesliems blind afgaan op wat door de politiek wordt
geboden kunnen de één miljoen moesliems in Nederland
geen vuist maken.
Het wordt tijd dat de moesliems hun ogen openen en laten
zien, dat ook wij (soennies) een behoorlijke bestuurlijk gezag
kunnen dragen. Door zwakke moesliems zonder voldoende
kennis van islam op stoelen van regering te zetten en andere
hoogwaardigheidsbekleders te maken willen de Nederlandse
politiek zij laten zien dat zij menens zijn met de moesliems.
Hebt u ooit in het openbaar of op televisie gehoord dat een moesliems
op een hoge overheidsfunctie de vijanden van de islam aanvallen?
Neen, want zij zijn bang hun wereldse positie kwijt te raken.
Deelnemen aan de Westerse politiek kan alleen door
moesliems gedaan als zij ter verdediging van de islam met de
daarbij behorende toelichting kunnen geven. Zij dienen niet

ang te zijn om hun wereldse en
tijdelijke positie kwijt te raken.
http://www.tangali.net
Het is beter je wereldse stoel kwijt te raken
dan je Iman (geloof).