WMO-krant 'Meedoen is belangrijk' - Gemeente Voorst
WMO-krant 'Meedoen is belangrijk' - Gemeente Voorst
WMO-krant 'Meedoen is belangrijk' - Gemeente Voorst
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Wmo<br />
Wet maatschappelijke ondersteuning<br />
Meedoen<br />
<strong>is</strong> belangrijk!<br />
Wmo-<strong>krant</strong> gemeente <strong>Voorst</strong><br />
Wet maatschappelijke ondersteuning
Meedoen <strong>is</strong> ontmoeten<br />
De gemeente heeft besloten deze<br />
<strong>krant</strong> uit te brengen om inzicht te<br />
geven in de nieuwe mogelijkheden<br />
van ondersteuning van mensen die<br />
een extra hulpvraag hebben. Dit in<br />
het kader van de zogeheten kanteling<br />
van de Wet maatschappelijke<br />
ondersteuning (Wmo), een landelijk<br />
traject waarvoor wij in deze <strong>krant</strong><br />
als symbool de zandloper gebruiken.<br />
Wethouder Edo Horstman formuleert het als<br />
volgt: “De bedoeling van de kanteling <strong>is</strong> om<br />
iedereen weer meer zelf verantwoordelijkheid<br />
te geven. Daarbij <strong>is</strong> duidelijk dat er bij de<br />
rijksoverheid ook nanciële motieven waren.<br />
Die kunnen echter wel leiden tot nieuwe mogelijkheden;<br />
ze geven in elk geval aanleiding tot<br />
het heroverwegen van de inhoud. We moeten<br />
ons nu de vraag stellen of we op de goede weg<br />
zijn geweest met betrekking tot de hulpverlening.<br />
Voorzieningen lijken te vanzelfsprekend<br />
te zijn geweest; er moet gerichter gekeken gaan<br />
worden naar de hulpvraag, de hulpvrager en<br />
zijn/haar sociale netwerk. Het uitgangspunt zal<br />
moeten zijn dat men het meer vanzelfsprekend<br />
gaat vinden om hulp te bieden aan iemand die<br />
je na staat. Dat wat mantelzorg <strong>is</strong> gaan heten.”<br />
Ontmoeten<br />
De wethouder vindt collectiviteit van belang:<br />
ontmoeten leidt tot elkaar waarnemen, elkaar<br />
erkennen in mogelijkheden en beperkingen,<br />
en kan daarom leiden tot wederzijdse ondersteuning.<br />
De ontmoeting kan ook eenzaamheid<br />
verzachten. Hij gelooft in de uitspraak (vrij naar<br />
Gandhi): “De grootste armoede <strong>is</strong> eenzaamheid”,<br />
en dat betekent dat ontmoeting cruciaal <strong>is</strong> om<br />
rijker te worden. De gemeente steunt daarom<br />
het project “De Ontmoeting” van de stichting<br />
Mens & Welzijn. De gedachte <strong>is</strong> mensen te<br />
gaan uitnodigen elkaar te ontmoeten, samen<br />
te eten, te biljarten, te klaverjassen of waar<br />
dan ook maar interesse voor bestaat.<br />
Meedoen <strong>is</strong> belangrijk!<br />
Dat kan gebeuren in het Kulturhus of de bibliotheek<br />
in Twello, maar bijvoorbeeld ook in de<br />
diverse dorpshuizen en zorginstellingen.<br />
Zorginstellingen<br />
De gemeente <strong>Voorst</strong> kent veel zorginstellingen<br />
(De Beele, Zozijn enz.). Daarnaast zijn veel<br />
boerderijen omgevormd tot zorgboerderijen.<br />
Dat zijn geweldige, kleine initiatieven, die alleen<br />
kunnen bestaan op bas<strong>is</strong> van de pgb’s<br />
(persoonsgebonden budgetten). Die kunnen het<br />
moeilijk krijgen in de nieuwe situatie, en daarom<br />
wil de gemeente hierin coördineren. Men <strong>is</strong><br />
hiervoor al in gesprek met partners, en het zal<br />
niet alleen gaan om vrijetijdsbesteding, maar<br />
ook om arbeidsgerichte activiteiten. Enige vorm<br />
van participatie <strong>is</strong> essentieel voor het zelfvertrouwen,<br />
één van de grootste deugden volgens<br />
de wethouder: het leidt tot zelfrespect en meer<br />
mogelijkheden in het leven.<br />
Ritme, regelmaat en ruimte<br />
Elementaire zaken in het onderwijs, dat voor de<br />
opgave staat volwaardige mensen af te leveren.<br />
Ook bij Wmo-gerelateerde zaken speelt dat, en<br />
mensen hebben elkaar daarin nodig. We gaan<br />
als gemeente dan ook kijken of je zaken in de<br />
collectiviteit kunt oplossen, en kijken daarbij<br />
goed naar de individuele verschillen, want die<br />
zijn er altijd. Die moeten dan ook leiden tot een<br />
verschil in behandeling, maar altijd wel met<br />
dezelfde mate van respect.<br />
Een ander onderscheid: iemand met een hoog<br />
inkomen zal zelf een bijdrage kunnen leveren<br />
als hij bijvoorbeeld een traplift nodig heeft. Tot<br />
nu toe gebeurde dat niet, maar het lijkt heel<br />
redelijk dat wel te vragen. De wethouder benadrukt<br />
dat de gemeente oog blijft houden voor<br />
mensen die hulp nodig hebben, maar dat we<br />
wel werken met gemeenschapsgeld, en niet<br />
iedereen die oud <strong>is</strong>, <strong>is</strong> ook armlastig. Ook wil<br />
hij nog even kwijt dat participatie van mensen<br />
met minimale mogelijkheden sommige van<br />
deze mensen veel geweld aandoet. Het <strong>is</strong> niet<br />
iedereen gegeven te kunnen participeren,<br />
en ook die beperkingen moet je<br />
respecteren.<br />
Uitdaging voor gemeenten<br />
De wethouder heeft er moeite mee dat het<br />
systeem ter d<strong>is</strong>cussie staat vanuit nancieel<br />
oogpunt, en niet vanuit menselijk oogpunt, of<br />
een m<strong>is</strong>sie of v<strong>is</strong>ie. Toch <strong>is</strong> het goed dat je van<br />
tijd tot tijd je systeem weer eens tegen het licht<br />
houdt. Hij maakt zich zorgen over het toenemende<br />
aantal dementerenden in de gemeente,<br />
evenals het toenemende aantal mensen met<br />
overgewicht en dat met alcoholgebruik. Hij wijst<br />
op het merkwaardige contrast dat de jeugd in<br />
Nederland het gelukkigst <strong>is</strong> van alle jongeren<br />
in de wereld, terwijl er tegelijkertijd de meeste<br />
vraag naar jeugdzorg <strong>is</strong>, en er relatief heel veel<br />
naar het speciaal onderwijs gaan. Bij ouderen<br />
wil je iets doen aan overgewicht, want obesitas<br />
lijkt een nieuwe epidemie te worden. Als overheid<br />
heb je daar wel een rol in, al kun je niet<br />
veel meer dan voorlichting geven. Maar het<br />
alcoholmatigingsproject loopt al een tijdje,<br />
en lijkt voorzichtig wat vruchten af te werpen.<br />
Als overheid kun je proberen mensen aan het<br />
sporten te krijgen, en wellicht een begeleidingstraject<br />
met diët<strong>is</strong>ten inzetten.<br />
Cliëntenraad Maatschappelijke<br />
Ondersteuning<br />
Wethouder Horstman wil nog even wijzen op<br />
de Cliëntenraad, dat volgens hem een zeer<br />
gedegen adviesorgaan <strong>is</strong>. Ze denken mee met<br />
de overheid met oog voor mensen met een<br />
hulpvraag, maar ook voor de mensen die de<br />
hulp moeten leveren. Ze hebben het vermogen<br />
integraal te kijken, krit<strong>is</strong>ch, maar met begrip<br />
voor ieders situatie.<br />
3
In maart 2012 bestond het Wmoloket<br />
12,5 jaar. Dit loket handelt<br />
aanvragen af van mensen die zich<br />
niet (meer) zelfstandig kunnen<br />
redden. Het gros van de aanvragen<br />
dat daar binnenkomt betreft Wmovoorzieningen<br />
(ca 60%), zoals bijvoorbeeld<br />
rolstoelen, woningaanpassingen<br />
en hu<strong>is</strong>houdelijke<br />
verzorging. Een belangrijke taak<br />
blijft het geven van informatie en<br />
het doorverwijzen van klanten bij<br />
vragen over bijvoorbeeld tafeltje<br />
dek je, personenalarmering, vrijwilligerswerk<br />
en mantelzorg.<br />
Het team en de klanten<br />
Als je binnenkomt merk je al dat hier een hecht<br />
team werkt in een goede onderlinge sfeer. Ze<br />
gaan eigenlijk allemaal elke dag met plezier<br />
naar hun werk. Dat vinden ze belangrijk, want<br />
soms krijg je te maken met vrij heftige problematiek,<br />
en dan <strong>is</strong> het prettig als je even bij je<br />
collega’s stoom kunt afblazen of kunt overleggen<br />
wat in de gegeven situatie de beste oplossing<br />
<strong>is</strong>. Het team krijgt met allerlei soorten<br />
mensen te maken aan het loket. Het zijn altijd<br />
mensen met een beperking, maar dat kan variëren<br />
van jong gehandicapten, gezinnen waar<br />
even ingesprongen moet worden vanwege een<br />
zieke of overbelaste moeder, ernstig zieken<br />
die ondersteuning nodig hebben tot niet meer<br />
zo mobiele ouderen. Ook het soort vragen<br />
varieert. Het kan gaan om puur informatieve<br />
vragen tot een vraag als “heeft mijn moeder<br />
nog ergens recht op?”<br />
Deze laatste vraag kan sinds de kanteling beantwoord<br />
worden met: de Wmo gaat niet meer<br />
uit van rechten, maar compenseert waar nodig<br />
beperkingen.<br />
De procedure<br />
Wat gebeurt er nu als iemand zich bij het loket<br />
meldt? Hij of zij vult dan een meldingsformulier<br />
in waarin hij aangeeft waar hij/zij problemen<br />
mee heeft en ondersteuning bij nodig heeft.<br />
Dat <strong>is</strong> een heel eenvoudig formulier met wat<br />
aankru<strong>is</strong>mogelijkheden. De volgende stap <strong>is</strong><br />
Wet maatschappelijke ondersteuning<br />
het beoordelen van de aanvraag. Dit wordt in<br />
de meeste gevallen door de mensen van het<br />
Wmo-loket zelf gedaan, maar soms <strong>is</strong> het nodig<br />
de hulp in te schakelen van een extern med<strong>is</strong>ch<br />
indicatiebureau. Dit gebeurt in samenhang met<br />
een hu<strong>is</strong>bezoek, waar de Wmo-medewerker<br />
met de klant in gesprek gaat (het “keukentafelgesprek”)<br />
en bekijkt wat deze nog zelf kan, en<br />
wat de mogelijke oplossingen zijn bij de zaken<br />
waar hij moeite mee heeft. Soms kan dat inzet<br />
van familie of buren zijn. De medewerkers hebben<br />
wel meegemaakt dat mensen denken dat<br />
familie niet wil of kan helpen, maar na een gesprek<br />
met familie blijkt vaak dat ze dat met alle<br />
plezier wel doen. Dat <strong>is</strong> ook voor de klant prettig<br />
om te merken. Lukt het niet met inzet van<br />
het eigen netwerk, dan kan een voorziening<br />
geleverd worden, zoals bijvoorbeeld hu<strong>is</strong>houdelijke<br />
verzorging (hv), of een vervoersvoorziening<br />
(gehandicapten parkeerkaart, pas voor de<br />
regiotaxi, scootmobiel) al naar gelang wat in de<br />
gegeven situatie de beste oplossing lijkt. Volgens<br />
de medewerkers <strong>is</strong> elke situatie anders,<br />
en overal probeer je je in te leven en te zoeken<br />
naar wat hier het beste <strong>is</strong>.Voor de meeste<br />
voorzieningen wordt wel een eigen, inkomensafhankelijke<br />
bijdrage gevraagd. En als het<br />
dan allemaal goed geregeld <strong>is</strong>, en het dossier<br />
gesloten kan worden, voelen ze zich voldaan<br />
en kunnen de zaak weer van zich afzetten.<br />
Termijnen<br />
Voor het afwerken van een aanvraag staat een<br />
wettelijke termijn van maximaal 8 weken. De<br />
medewerkers van het Wmo-loket zeggen de<br />
meeste al binnen 4 weken afgehandeld te hebben,<br />
mede dankzij de korte lijnen binnen de<br />
gemeente. Ook de drukte aan het loket neemt<br />
af, onder andere omdat sommige formulieren<br />
nu via de website te downloaden zijn. Iedereen<br />
heeft wel eens “loketdienst”. Ook Joop Pol <strong>is</strong><br />
daar heel vaak te vinden. De klantmanagers<br />
zijn erg blij met hem: hij neemt ze veel admin<strong>is</strong>tratieve<br />
taken uit handen. Zelf <strong>is</strong> hij ook heel<br />
gelukkig met zijn baan: vanwege zijn handicap<br />
<strong>is</strong> hij afgekeurd voor lopend werk, dus in de<br />
sport-horeca, waar hij vandaan komt, kon hij<br />
niet verder. En zo <strong>is</strong> hij van Wmo-vrager Wmomedewerker<br />
geworden.<br />
De kanteling<br />
De zogeheten kanteling van de<br />
Wmo betekent<br />
Het Wmo-loket<br />
vooral een verandering in de manier van benaderen<br />
op het moment van de aanvraag. Het<br />
belangrijkste criterium was: heeft de aanvrager<br />
recht op de voorziening die hij aanvraagt. Als<br />
hij dat recht had, dan waren er eigenlijk geen<br />
gronden om een aanvraag af te wijzen, ook<br />
niet als iemand bijvoorbeeld een pas voor de<br />
regiotaxi aanvroeg, terwijl hij geen gelegenheden<br />
had waarbij hij daar gebruik van zou<br />
(willen) maken.<br />
Sinds de kanteling gaat het er niet meer om of<br />
een klant recht heeft op een voorziening, maar<br />
om de vraag wat zijn probleem <strong>is</strong> en hoe dat<br />
opgelost kan worden. Daarbij wordt in eerste<br />
instantie gekeken naar de eigen kracht van<br />
mensen, naar hun eigen netwerk. Pas in laatste<br />
instantie, als er geen andere mogelijkheden<br />
blijken te zijn, komen voorzieningen aan de<br />
orde. Een belangrijke vraag daarbij <strong>is</strong> hoe de<br />
klant tot nu toe met het probleem <strong>is</strong> omgegaan,<br />
waarom dat nu niet meer kan, en of er<br />
dan een andere eigen oplossing voor het probleem<br />
te bedenken <strong>is</strong>. De Wmo-medewerkers<br />
zien het als een valkuil dat ze gaan denken in<br />
oplossingen voor mensen, terwijl ze ju<strong>is</strong>t mensen<br />
moeten gaan helpen hun eigen oplossingen<br />
te vinden. Ze zullen meer dan in het verleden<br />
een ergotherapeut<strong>is</strong>che instelling moeten hebben:<br />
samen met mensen aan hun oplossingen<br />
werken, waarbij zij als professionals zaken<br />
kunnen aandragen of voorstellen. En maatwerk<br />
blijft het devies.<br />
Het Wmo-loket <strong>is</strong> gevestigd aan de Kortenaerstraat<br />
16 in Twello. Daar <strong>is</strong> ook de dagopvang<br />
van Mens & Welzijn. De Wmo-medewerkers<br />
lopen daar nog wel eens binnen om een<br />
praatje te maken. En bij mooi weer kun je ze<br />
vaak samen met de mensen van de dagopvang<br />
buiten op een bankje aantre en.<br />
Openingstijden Wmo-loket:<br />
van maandag tot en met<br />
vrijdag 9.00 – 12.30 uur.<br />
5
Het Steunpunt mantelzorg <strong>is</strong> –<br />
evenals het Wmo-loket – gevestigd<br />
in “Het Baken” aan de Kortenaerstraat<br />
in Twello, en wordt<br />
bemenst door Conny Kalker.<br />
Het steunpunt <strong>is</strong> een dienst van de<br />
Stichting Mens & Welzijn en <strong>is</strong> preventief,<br />
informatief en uitvoerend<br />
bezig voor mantelzorgers die een<br />
hulpvraag hebben.<br />
Wat <strong>is</strong> mantelzorg?<br />
Een mantelzorger <strong>is</strong> iemand die langdurig<br />
onbetaald zorgt voor iemand met wie een<br />
persoonlijke band bestaat, die chron<strong>is</strong>ch ziek,<br />
gehandicapt, dementerend of anderszins hulpbehoevend<br />
<strong>is</strong>. Er wordt pas van mantelzorg<br />
gesproken als de zorg meer dan acht uur per<br />
week en langer dan drie maanden wordt gegeven.<br />
Een mantelzorger <strong>is</strong> vaak de partner, maar<br />
soms ook een kind, ouder, vriend, buur of kenn<strong>is</strong>.<br />
De zorgvraag kan soms zeer belastend zijn<br />
voor de mantelzorger, die – als hij niet oppast –<br />
er fysiek of psych<strong>is</strong>ch aan onderdoor kan gaan.<br />
Het steunpunt kan ze leren grenzen te stellen<br />
en vooral ook hun eigen grenzen te bewaken.<br />
Adviezen<br />
Het steunpunt lost de problemen niet op,<br />
maar biedt een lu<strong>is</strong>terend oor en kan helpen<br />
bij het verwijzen naar de ju<strong>is</strong>te organ<strong>is</strong>aties of<br />
instanties. Belangrijk <strong>is</strong> om eerst te kijken of<br />
er oplossingen zijn binnen het eigen netwerk.<br />
Soms kan een simpel idee al ruimte scheppen<br />
voor de mantelzorger, maar het kan ook dat er<br />
uiteindelijk vrijwilligers (mede) ingezet worden<br />
om de mantelzorger te ontlasten. Wat door<br />
mantelzorgers over het algemeen als zeer prettig<br />
wordt ervaren zijn de lotgenotenbijeenkomsten,<br />
themabijeenkomsten of lokale uitjes.<br />
Meedoen <strong>is</strong> belangrijk!<br />
Steunpunt<br />
mantelzorg<br />
Vrijwilligers<br />
Steeds meer mantelzorgers hebben zelf ook<br />
problemen, omdat er een steeds groter beroep<br />
op ze gedaan wordt. Daarnaast zijn er steeds<br />
minder vrijwilligers, die ook nog eens steeds<br />
ouder worden. Het steunpunt zoekt daarom<br />
steeds nieuwe vrijwilligers. Deze worden eerst<br />
getraind in bijvoorbeeld palliatieve thu<strong>is</strong>zorg of<br />
opvangservice ter ontlasting van de mantelzorger,<br />
voor chron<strong>is</strong>ch zieken of dementerenden.<br />
Het steunpunt redt het nu nog net met het aantal<br />
vrijwilligers waarover het beschikt om mantelzorgers<br />
te ontlasten, maar gezien de vragen<br />
zijn meer vrijwilligers van harte welkom.<br />
Mantelzorgcompliment<br />
Als de zorgvrager een CIZ-indicatie heeft en<br />
voor minstens 8 uur per week persoonlijke verzorging<br />
krijgt van een mantelzorger, dan krijgt<br />
hij/zij automat<strong>is</strong>ch het recht van de sociale<br />
verzekeringsraad om aan iemand een mantelzorg-compliment<br />
uit te reiken (een bedrag van<br />
€ 200). Bij zorgvragers zonder een dergelijke<br />
indicatie die wel degelijk ook heel veel mantelzorg<br />
ontvangen, ondersteunt het steunpunt<br />
de aanvraag voor een dergelijk mantelzorgcompliment.<br />
Jonge mantelzorgers<br />
Er <strong>is</strong> door 2 studenten onderzoek gedaan naar<br />
de behoeften van jonge mantelzorgers (0-23<br />
jaar) in de gemeente <strong>Voorst</strong>. Het advies hierover<br />
verschijnt binnenkort.<br />
Er <strong>is</strong> een aanmeldactie geweest voor deze<br />
groep, maar daarop <strong>is</strong> weinig respons gekomen.<br />
Mezzo (overkoepelende vereniging voor<br />
mantelzorgers en vrijwilligers) stelt dat landelijk<br />
1 op de 4 jongeren mantelzorger <strong>is</strong>, maar<br />
men <strong>is</strong> zich er niet altijd van bewust en de<br />
jongeren praten er ook niet gemakkelijk over.<br />
Bijna alle jongeren blijken echter behoefte te<br />
hebben aan lotgenotencontacten. Belangrijk<br />
<strong>is</strong> om rekening te houden<br />
met de behoefte per leeftijdscategorie. De behoeften<br />
van een 10-jarige zijn anders dan die<br />
van een 21-jarige. Daarop moet goed worden<br />
afgestemd.<br />
Kanteling<br />
Mantelzorg <strong>is</strong> eigenlijk al gekantelde zorg:<br />
mensen hebben zelf een oplossing gezocht,<br />
soms met steun van professionals, voor hun<br />
zorgvraag. Het doel van het steunpunt <strong>is</strong><br />
o.a. om te zorgen dat er geen overbelasting<br />
optreedt bij de zorgbieders. Conny zegt dat<br />
ze zich er door de Wmo-kanteling weer wel<br />
bewuster van <strong>is</strong> geworden dat je vooral moet<br />
uitgaan van de eigen kracht van mensen. Ze<br />
merkt dat de mantelzorgers vaak meer inzicht<br />
en kracht hebben dan men zelf denkt. Ze hebben<br />
vaak al veel meegemaakt en door samen<br />
te kijken naar eigen mogelijkheden, krijgt men<br />
soms weer een andere kijk op de eigen omstandigheden.<br />
In een persoonlijk gesprek, of<br />
door ontspannende activiteiten en lotgenotencontact,<br />
kan wellicht voorkomen worden dat de<br />
mantelzorger in een <strong>is</strong>olement komt of overbelast<br />
raakt. Herkent u dit, geef u zich dan gerust<br />
op bij het mantelzorgsteunpunt. Conny komt<br />
dan langs voor een kenn<strong>is</strong>makingsgesprek.<br />
Mantelzorgers kunnen zich bij het steunpunt<br />
melden door te bellen met 0571-287752. Of<br />
een email te sturen naar<br />
c.kalker@mensenwelzijn.nl<br />
7
Vrolijk<br />
zorgenkind<br />
Omdat Paul en Jacomien Wolfkamp<br />
hebben ervaren dat er weinig, eigenlijk<br />
alleen oppervlakkig begrip<br />
<strong>is</strong> voor ouders van een kind met<br />
een heel zware zorgvraag, hebben<br />
ze een boek geschreven over hun<br />
oudste zoon: “Daan, vrolijk zorgenkind!”.<br />
Ze hopen zo meer begrip te<br />
kweken voor mensen in dezelfde<br />
situatie.<br />
Want dat hun zoon een zware zorgvraag heeft<br />
<strong>is</strong> duidelijk: hij heeft door vroeggeboorte hersenbeschadiging<br />
opgelopen, <strong>is</strong> spast<strong>is</strong>ch, kan<br />
niet lopen, <strong>is</strong> slechtziend, heeft een verstandelijke<br />
beperking en lijdt aan moeilijk instelbare<br />
epilepsie. Vaak <strong>is</strong> hij – altijd ’s nachts – in allerijl<br />
naar het ziekenhu<strong>is</strong> vervoerd vanwege een<br />
aanval.<br />
Ze zijn zo gespitst op kleine ritm<strong>is</strong>che storingen<br />
in de ademhaling, dat Jacomien op een<br />
dag naar boven rende omdat ze via de babyfoon<br />
zo’n storing hoorde in de ademhaling van<br />
jongste zoon Gijs. Pas toen ze boven was en er<br />
niets aan de hand bleek, real<strong>is</strong>eerde ze zich dat<br />
dit een gezonde jongen <strong>is</strong> zonder epilepsie.<br />
Het trekt een zware w<strong>is</strong>sel op je leven, een<br />
kind dat altijd 100% afhankelijk van anderen zal<br />
blijven. In het eerste jaar was er steeds slecht<br />
nieuws, en weer slecht nieuws en geen tijd om<br />
dat ook allemaal te verwerken.<br />
Terugkijkend zien ze dat het vooral de eerste<br />
jaren voor henzelf een kwestie was van overleven.<br />
En nu, bijna 10 jaar, begint Daan te puberen,<br />
terwijl hij geestelijk functioneert als een<br />
kind van onder de 5. Dat wringt, en <strong>is</strong> lastig om<br />
mee om te gaan.Toch willen ze blijven kijken<br />
naar de mogelijkheden en niet naar de onmo-<br />
Wet maatschappelijke ondersteuning<br />
gelijkheden, zonder evenwel het verdriet te<br />
negeren, want ook dat moet je dan later bekopen.<br />
Daar zijn ze zich zeer van bewust.<br />
Toch vinden ze zich een gelukkig gezin, al<br />
m<strong>is</strong>t het exibiliteit. Ze kunnen niet zomaar<br />
bedenken dat ze even naar het bos willen; dat<br />
kost minstens een uur organ<strong>is</strong>atie. Met daarnaast<br />
nog de opgave om nu de balans te gaan<br />
zoeken voor Gijs, die bijna 3 <strong>is</strong>. Alles mag niet<br />
alleen om Daan draaien.<br />
Daan moet voortdurend bezig gehouden worden.<br />
Hij speelt niet zelf. Eenvoudige, niet te<br />
lange lu<strong>is</strong>terboeken kan hij aan, al <strong>is</strong> dat wel<br />
afhankelijk van wie voorleest. Als het even kan,<br />
<strong>is</strong> hij graag buiten, waar ruimte <strong>is</strong> en aangepaste<br />
speeltoestellen voor hem geplaatst zijn.<br />
Op de school waar hij nu zit, gaat het heel<br />
goed. In tegenstelling tot zijn vorige school,<br />
waar hij heel ongelukkig werd, want hij werd<br />
niet begrepen, heeft zijn huidige school een<br />
ingang gevonden hoe hij leert. Ze zijn nu zelfs<br />
bezig hem basaal te leren lezen, en dat geeft<br />
hem zichtbaar enig zelfvertrouwen.<br />
Over de toekomst denken ze bij voorkeur<br />
nog niet na. Ze vinden eigenlijk dat Daan op<br />
dezelfde leeftijd het hu<strong>is</strong> uit moet kunnen als<br />
“normale” kinderen. De allereerste voorwaarde<br />
<strong>is</strong> dat hij naar een veilige plek gaat, en dat<br />
<strong>is</strong> geen grote instelling, dus dat wordt nog<br />
een zoektocht waar ze eigenlijk al mee bezig<br />
zijn via het Netwerk Rondom, opgericht door<br />
ouders van kinderen met een verstandelijke<br />
beperking. Omdat Daan zo’n zware zorgvraag<br />
heeft (in principe een opname-indicatie), zal hij<br />
zijn PGB houden en uiteraard ook al zijn voorzieningen.<br />
Zonder dat kan hij, en kunnen zijn ouders niet<br />
leven. Van het PGB betalen ze de hulp voor<br />
Daan. Vorige week had hij vakantie, en<br />
omdat je hem geen 5 minuten<br />
alleen kunt laten, <strong>is</strong> er dan hulp in hu<strong>is</strong> van<br />
9.00-16.00 uur. Buiten de vakanties ook op de<br />
woensdagmiddag en de zaterdag. Het grootste<br />
nadeel daarvan vindt Jacomien het gebrek<br />
aan privacy: er <strong>is</strong> steeds iemand in hu<strong>is</strong>. Prima<br />
mensen allemaal, maar toch mensen van buiten.<br />
Ze hebben nu ook een tillift, want Daan wordt<br />
natuurlijk steeds zwaarder. “En toch ontkom je<br />
er niet aan hem regelmatig te tillen, al <strong>is</strong> het<br />
maar om hem in de zitstand te krijgen.”<br />
Jacomiens rug heeft ervan te lijden, en ze gaat<br />
daarvoor dan ook naar therapie. Hun relatie<br />
heeft er niet onder geleden, waarschijnlijk<br />
omdat ze zich er zeer van bewust zijn dat je<br />
samen dingen moet blijven doen. Daar blijft<br />
weinig tijd voor over, en daarom hebben ze<br />
hun verjaardagen en hun trouwdag voor zichzelf<br />
heilig verklaard: die zijn voor hen tweeën<br />
en dan doen ze samen iets, al <strong>is</strong> het maar aan<br />
de IJssel zitten met een in het dorp gekocht<br />
broodje. “Uit elkaar groeien <strong>is</strong> gemakkelijk, je<br />
moet ervoor zorgen dat je elkaar blijft zien.”<br />
En heel stellig zeggen ze: “De zorg voor zo’n<br />
kind kun je niet alleen. Als één van de ouders<br />
zich eraan onttrekt, red je het niet. Daan heeft<br />
hier niet om gevraagd en wij ook niet. We hadden<br />
Daan graag een gezond leven gegund.<br />
Maar als we zouden zeggen: deze zorg willen<br />
we niet, wat dan?”<br />
Meer informatie:<br />
www.vrolijkzorgenkind.nl<br />
9
10<br />
Wij doen<br />
allemaal mee<br />
Mar<strong>is</strong>ka Mulder<br />
Bij de gemeente heb ik nooit moeite gehad met een aanvraag. Die<br />
worden hier veel sneller behandeld dan in mijn vorige gemeente. Vroeger<br />
deed ik handbal. Sinds mijn handicap heb ik rolstoel-tafeltenn<strong>is</strong><br />
geprobeerd, maar dat viel behoorlijk tegen. Nu doe ik niet meer aan<br />
sport, maar zoals een auto naar de garage moet voor onderhoud,<br />
moet ik heel regelmatig naar fysiotherapie. En ik oefen met de rollator.<br />
Ik heb mezelf aangeleerd achter de kinderwagen te lopen. Ik heb alles<br />
altijd gekund, dus waarom zou dat nu niet meer zo zijn. Daar heb ik<br />
natuurlijk wel aanpassingen voor nodig. Veel heb ik van de gemeente<br />
gekregen, maar de driewieler ets heb ik zelf gekocht,<br />
want je kunt niet alles aanvragen. Ik heb tenslotte al een<br />
scootmobiel.<br />
Ans Albers<br />
“Ik ben blij dat er een instantie <strong>is</strong> als het Wmo-loket, er wordt goed<br />
gelu<strong>is</strong>terd – al zijn we het niet altijd over alles eens. Al die aanpassingen<br />
maken het wel mogelijk dat ik hier zelfstandig woon, en<br />
daar ben ik ontzettend blij om.” Ze heeft een tijd gerevalideerd in<br />
Kastanjehof, maar daar moest ze op een gegeven moment weg,<br />
want ze werd daar heel erg down en kreeg heimwee. Ondanks<br />
haar door een erfelijke ziekte veroorzaakte handicap die al op heel<br />
jonge leeftijd begon, zegt ze dat ze blij <strong>is</strong> om te leven (“het <strong>is</strong> niet<br />
alleen maar kommer en kwel”), en dat straalt ze ook uit. Voor haar<br />
<strong>is</strong> het glas altijd half vol, ze staat positief in het leven. Het zelfstandig<br />
kunnen (blijven) functioneren <strong>is</strong> daar een belangrijke factor bij.<br />
Dit wil ze ook meegeven aan anderen: wacht niet te lang met aanvragen<br />
van voorzieningen en zet je trots opzij. Als je sneller moe<br />
wordt, ga dan praten bij het Baken om te kijken of er iets <strong>is</strong> dat je<br />
kan helpen zelfstandig te blijven. Hulpmiddelen stellen je hiertoe in<br />
staat. Je hebt een gewenning van een paar weken nodig, maar dan<br />
<strong>is</strong> het onderdeel van je leven geworden.<br />
Ronald Buitenhu<strong>is</strong><br />
Als kind al had hij te maken met aanpassingen vanwege een heupziekte,<br />
waardoor zijn benen wel 10 cm in lengte verschilden. Op de lagere school<br />
werd hij vaak uitgescholden voor mankepoot, op de LTS werd dat minder.<br />
Toen zijn werk als machinebankwerker te zwaar werd, heeft zich omgeschoold<br />
in de elektrotechniek. Hij werkt nu al 26 jaar bij een bedrijf in<br />
Heerde dat lesmateriaal maakt voor scholen (allemaal op het gebied van<br />
de elektrotechniek). Het krijgen van aanpassingen was vroeger niet altijd<br />
even gemakkelijk, maar de laatste tijd heeft hij geen problemen. Hij kan<br />
goed communiceren met de mensen van het Wmo-loket. Hij heeft net een<br />
nieuwe rolstoel, omdat zijn oude het begaf, en aan zijn nieuwe rolstoel<br />
kan hij een elektr<strong>is</strong>che hand ets koppelen. Omdat hij niet alles wil aanvragen,<br />
heeft hij zelf via internet een scootmobiel gekocht (een afgekeurde,<br />
maar hij rijdt er al 6 jaar mee). Die heeft hij zelf zodanig aangepast dat hij<br />
zijn oude rolstoel erop kan plaatsen. Hij hoeft dan niet overal met de auto<br />
naar toe: hij neemt de scootmobiel en stapt met rolstoel en al af. Heel erg<br />
handig! Zo heeft hij ook voor zijn oude rolstoel een extra voorwiel gemaakt<br />
voor vakanties: met de kleine voorwielen kun je niet door grind of gras<br />
rijden. Door het extra wiel worden de voorwielen opgetild en kun je moeiteloos<br />
over elke ondergrond rijden. Allemaal heel solide, met dank aan zijn<br />
opleiding tot machinebankwerker. Hij vraagt de dingen aan die hij echt<br />
nodig heeft, en zelfs die nog niet allemaal. “Sommige dingen wil je gewoon<br />
zelf kopen, omdat je dan meer keuzevrijheid hebt.” En de aanpassingen<br />
past hij vervolgens weer voor zichzelf aan.<br />
Meedoen <strong>is</strong> belangrijk!<br />
Arend en Riki Hopman<br />
“Als je 50 jaar terugkijkt, hoe anders was de wereld dan! Toen wij trouwden,<br />
hadden we een stofzuiger en een radio, en dat was het wel zo’n beetje.”<br />
Ze zijn beiden 80 jaar. Arend heeft tot zijn 70e gewerkt als accountant, “want<br />
je wilde toch niet de hele dag op de bank zitten”. Pas sinds een paar jaar kan<br />
hij niet zo goed meer uit de voeten, in tegenstelling tot zijn vrouw Riki, die<br />
nog etst, zwemt en het hu<strong>is</strong>houden doet. Ook verzorgt ze haar man grotendeels<br />
zelf, maar alles wat hij kan, laat ze hem zelf doen. Slechts eens per<br />
week komt de zuster voor het vervangen van de opvangzak van de katheter.<br />
Omdat Arend niet meer boven kon komen, heeft hij een traplift. Het verzoek<br />
werd aanvankelijk afgewezen door de med<strong>is</strong>che adviesdienst, maar het Wmoloket<br />
heeft dat advies niet opgevolgd. Ze zijn nog een keer wezen kijken en<br />
hebben hem toen toegewezen. Een heel korte periode heeft Arend ook een<br />
scootmobiel gehad. Riki vertrouwde hem daar helemaal niet mee. Op een dag<br />
moesten ze naar het Med<strong>is</strong>ch Centrum. Hij wilde zijn scootmobiel voor de<br />
deur parkeren, maar gaf per ongeluk gas en reed dwars door de deur van het<br />
Centrum heen. Gelukkig was er een dokter ter plaatse voor het verzorgen van<br />
de gewonde die daarbij viel. De scootmobiel hebben ze daarna weggedaan.<br />
Gerda en Arend van Wijngeeren<br />
“Met de voorzieningen die we hebben, kunnen we ons hier best redden.”<br />
De thu<strong>is</strong>zorg komt iedere ochtend hulp bieden, en tweemaal per week hebben<br />
ze hu<strong>is</strong>houdelijke hulp via de Wmo. Binnenkort krijgt Gerda ook nog een<br />
maatje van de thu<strong>is</strong>zorg, met wie ze dan samen weer eens naar de markt kan.<br />
Eén keer per week gaat ze per regiotaxi naar het Matenveld in Apeldoorn voor<br />
de dagopvang. Dat vindt ze heel prettig, al houdt ze het maar 2 uur vol.<br />
Arend <strong>is</strong> dan ook heel duidelijk: “Iedereen, oud of jong, die slecht ter been <strong>is</strong>,<br />
moet met de regiotaxi mee kunnen om niet aan hu<strong>is</strong> gebonden te zijn. En dat<br />
zonder eigen bijdrage.” Dagelijks koken ze samen. Volgens Arend was Gerda<br />
een heel goede kokkin, maar nu doen ze het wat eenvoudiger, maar nog<br />
steeds staat er nasi, bami en haché op het menu. Ook gaan ze wel eens samen<br />
wandelen met de rollator, “en dan denken mensen dat we gek zijn…”<br />
Arend: “Als je ons samen ziet, denk je dat we niets hebben, maar we zijn allebei<br />
echt heel ziek.”<br />
Wet maatschappelijke ondersteuning<br />
Bets Zwartjens<br />
“Ik ben blij dat ik nog kan praten, want het lijkt me verschrikkelijk als je dat niet meer kunt,”<br />
Bets heeft al 27 jaar MS. De eerste jaren was dat nog niet zo ingrijpend, maar nu kan ze niet<br />
meer lopen of staan, mede door ziekte in de afgelopen winter, wat haar nog meer verzwakt<br />
heeft. Ze woont met haar man in een volledig aangepast hu<strong>is</strong>, wat voor een groot deel door<br />
de Wmo <strong>is</strong> bekostigd; een deel hebben ze zelf gedaan, omdat je dan toch vrijer bent in je<br />
keuzes. Haar drie kinderen wonen allemaal in Twello, en daar heeft ze veel steun aan. Met een<br />
alarm om haar nek kan ze haar man roepen, maar als die er niet <strong>is</strong>, worden de kinderen ermee<br />
opgepiept. Dit gebruikt ze nu omdat ze op dit moment niet zelfstandig naar het toilet kan,<br />
waar ze heel ongelukkig mee <strong>is</strong>. Voorheen mocht ze dat eigenlijk ook al niet, maar stiekem<br />
verplaatste ze zich toch in haar rolstoel en van de rolstoel op het toilet. “Ik ben nou een keer<br />
een doorzetter.” Drie keer per dag komt de thu<strong>is</strong>zorg, waarvan ze een deel zelf betaalt, en<br />
dat vindt ze heel normaal. Laat iedereen ook maar een eigen bijdrage betalen voor de scootmobiel,<br />
want nu <strong>is</strong> het te gemakkelijk en staan er daardoor heel veel ongebruikt in de schuur.<br />
Je moet ook niet méér aanvragen dan je nodig hebt. Met het Wmo-loket heeft ze goede ervaringen.<br />
Ze was heel moe de laatste tijd, en zag het even niet meer zitten. Maar nu ze een lift<br />
heeft gekregen, kijkt ze weer een stuk positiever naar het leven. “Je wilt toch beter worden…”<br />
Henk en Cobie Pothoven<br />
Op advies van de ouderenadv<strong>is</strong>eur en met hulp van hu<strong>is</strong>arts en Goed Wonen, hebben<br />
we sinds kort een seniorenwoning in Twello, want in ons grote hu<strong>is</strong> in Posterenk konden<br />
we niet blijven na de 3 TIA’s van Henk. We hebben het goed getro en met onze<br />
hoekwoning. We hadden nooit gedacht dat we hem zouden krijgen, maar de mevrouw<br />
die als eerste in aanmerking kwam, wilde hem niet. Henk: “Als ik mijn vrouw niet had,<br />
dan was ik niks meer; dat was een verpleeghu<strong>is</strong> geworden.” Cobie kan op haar 83e<br />
nog heel goed uit de voeten, ze zit zelfs nog op de gymnastiek. Henk gaat 3 dagen<br />
per week naar activiteitencentrum Siza in Teuge. “Dan kom je er nog eens uit;<br />
anders zit je hele dagen op de bank.” Hij heeft het daar prima naar zijn zin:<br />
hij schildert er, en op vrijdag koken ze samen met een begeleidster die<br />
heel goed kan koken. “Lekker joh!” En zo eten ze elke vrijdag een<br />
door Henk in Teuge bereide maaltijd.<br />
11
Het VrijwilligersPUNT wordt bemenst<br />
door Rinet Kasemir ondersteund<br />
door twee vrijwilligers! En<br />
die heeft ze hard nodig, want er <strong>is</strong><br />
op dit terrein veel werk te doen.<br />
De belangrijkste taak van het VrijwilligersPUNT<br />
<strong>is</strong> het bemiddelen<br />
van vrijwilligers via de vacaturebank.<br />
Tot nu toe <strong>is</strong> dat een bank<br />
waar organ<strong>is</strong>aties/verenigingen in<br />
staan die op zoek zijn naar vrijwilligers,<br />
maar er wordt aan gewerkt<br />
om er een wederkerige bank van<br />
te maken waar ook vrijwilligers op<br />
staan die hun diensten aanbieden..<br />
Daarnaast ondersteunt, begeleidt en adv<strong>is</strong>eert<br />
het VrijwilligersPUNT verenigingen en stichtingen<br />
over alles wat met vrijwilligerswerk<br />
te maken heeft. Adviezen gaan vaak over<br />
fondsenwerving, verzekeringen en contracten<br />
met vrijwilligers. Dat kan op het eerste gezicht<br />
wat vreemd overkomen, want vrijwilligers<br />
zijn natuurlijk mensen die onbezoldigd werken.<br />
Maar in de meeste gevallen <strong>is</strong> vrijwilligerswerk<br />
niet vrijblijvend, en daarom wordt vaak een<br />
contract opgesteld waarin de regels van de<br />
organ<strong>is</strong>atie worden vastgelegd en wat er van<br />
de vrijwilliger verwacht wordt. De vrijwilliger<br />
verbindt zich hieraan door het ondertekenen<br />
van een contract.<br />
Er zijn alleen al in de gemeente <strong>Voorst</strong><br />
duizenden vrijwilligers actief, het exacte<br />
aantal <strong>is</strong> moeilijk te schatten. Ze zijn actief<br />
op allerlei terreinen: van het tellen van vogels<br />
en het knotten van knotwilgen tot activiteiten<br />
in zorginstellingen en bij de zwerfpoezenopvang<br />
en natuurlijk ook de bestuursfuncties<br />
van de vele verenigingen en stichtingen.<br />
En niet te vergeten allerlei vrijwillige functies<br />
bij verenigingen, zoals het wandelen met<br />
ouderen rond Bussloo en het organ<strong>is</strong>eren<br />
van gezellige bijeenkomsten voor deze<br />
doelgroep.<br />
Meedoen <strong>is</strong> belangrijk!<br />
VrijwilligersPUNT<br />
Verschuiving<br />
Het valt Rinet op dat er een verschuiving<br />
komt in het vrijwilligerswerk. Aan de aanbodkant<br />
zie je dat vrijwilligers vaak iets meer<br />
geschoold zijn, en zich vaak niet voor langere<br />
tijd willen vastleggen. Ze geven de voorkeur<br />
aan kortstondige projecten bij verschillende<br />
organ<strong>is</strong>aties, die ze afronden, waarna ze zich<br />
weer terugtrekken. Een voorbeeld daarvan <strong>is</strong><br />
de organ<strong>is</strong>atie van de 55+ markt. Ook aan de<br />
vraagkant <strong>is</strong> een verschuiving merkbaar, die<br />
gedeeltelijk te maken heeft met gewijzigde<br />
regelgeving. Als voorbeeld op het terrein van<br />
de Wmo noemt ze een moeder met een kindje<br />
met een beperking, die tot voor kort begeleid<br />
werd door een zorginstelling. Nu moet ze zich<br />
zelf zien te redden met haar zoon, en zoekt ze<br />
ondersteuning van een vrijwilliger. Hier wordt<br />
het raakvlak zichtbaar met het steunpunt<br />
Mantelzorg, waarmee Rinet dan ook heel nauw<br />
samenwerkt, en dat <strong>is</strong> in het belang van beide<br />
steunpunten. Want het steunpunt Mantelzorg<br />
heeft regelmatig nieuwe vrijwilligers nodig<br />
(zie het artikel elders in deze <strong>krant</strong>).<br />
Grotere afstand tot het<br />
vrijwilligerswerk<br />
Soms melden zich mensen bij het Vrijwilligers-<br />
PUNT aan die moeilijk bemiddelbaar zijn:<br />
iemand die onder behandeling <strong>is</strong> bij maatschappelijk<br />
werk en het advies krijgt vrijwilligers<br />
werk te gaan doen, of een inburgeraar<br />
die op die manier wat vertrouwder kan raken<br />
met de Nederlandse taal. Organ<strong>is</strong>aties zitten<br />
daar vaak niet op te wachten, want dat kost<br />
ze ook veel tijd. Het <strong>is</strong> een hele uitdaging om<br />
deze mensen toch geplaatst te krijgen. Een andere<br />
categorie bestaat uit mensen die hun baan<br />
verliezen en niet thu<strong>is</strong> willen zitten. Voor hen<br />
<strong>is</strong> het UWV soms een obstakel, want als deze<br />
organ<strong>is</strong>atie de taken beschouwt als vervangend<br />
werk, kun je je uitkering kwijtraken. Wel iets<br />
om rekening mee te houden. Rinet adv<strong>is</strong>eert<br />
deze mensen dan ook altijd eerst bij het UWV<br />
te informeren of ze het vrijwilligerswerk<br />
mogen doen waarin ze geïnteresseerd zijn.<br />
Beursvloer: maatschappelijk<br />
betrokken ondernemen<br />
Voor het eerst zal in de gemeente <strong>Voorst</strong> een<br />
beursvloer georgan<strong>is</strong>eerd worden waar bedrijven<br />
en verenigingen/stichtingen elkaar kunnen<br />
vinden. Dit moet met gesloten beurzen gaan.<br />
Het VrijwilligersPUNT <strong>is</strong> nauw betrokken bij<br />
de organ<strong>is</strong>atie. Een voorbeeld van een match<br />
op de beursvloer: de penningmeester van<br />
de scouting vraagt ondersteuning van een<br />
accountantskantoor, als tegenprestatie biedt<br />
de scouting hun accommodatie aan om bijvoorbeeld<br />
een teamdag te organ<strong>is</strong>eren.<br />
De bedoeling <strong>is</strong> dat er in 2 uur tijd zoveel<br />
mogelijk zinvolle matches ontstaan. Van tevoren<br />
wordt er een workshop georgan<strong>is</strong>eerd<br />
voor verenigingen en stichtingen (en eventueel<br />
bedrijven) om ze ideeën te geven voor het<br />
bedenken van matches. Het evenement vindt<br />
plaats op 16 mei bij SV Twello. Bedrijven en<br />
verenigingen kunnen zich opgeven op<br />
www.beursvloervoorst.nl.<br />
Pluim en compliment<br />
Eén keer per jaar geeft de gemeente een waarderingsprijs<br />
voor vrijwilligers: de Pluim voor<br />
een vrijwilligersorgan<strong>is</strong>atie met bijzondere verdiensten,<br />
en het Compliment voor een individuele<br />
vrijwilliger. Dit jaar werd de Pluim uitgereikt<br />
aan de Buurtbusvereniging Stedendriehoek die<br />
het openbaar vervoer in de gemeente met vrijwilligers<br />
vormgeeft. Het Compliment ging naar<br />
de heer J.A. Brinkman. Het VrijwilligersPUNT<br />
<strong>is</strong> belast met de voorbereiding en organ<strong>is</strong>atie<br />
hiervan. Zij zorgen ervoor dat de uitreiking<br />
steeds een echt feestje wordt voor vrijwilligers.<br />
Dat lukt steeds beter, en de zaal wordt steeds<br />
voller. En zo’n feestje hebben de vrijwilligers<br />
zeker verdiend.<br />
Het VrijwilligersPUNT <strong>is</strong> gevestigd in het<br />
Kulturhus Jachtlust in Twello<br />
Jachtlustplein 11, 7391BW Twello<br />
0571 - 27 79 41<br />
r.kasemir@mensenwelzijn.nl<br />
13
De Cliëntenraad maatschappelijke<br />
ondersteuning (CMO) <strong>is</strong> eind<br />
2003 ontstaan door samenvoeging<br />
van de Bijstands Adviescomm<strong>is</strong>sie,<br />
het Gehandicaptenplatform<br />
en de Seniorenraad. De raad adv<strong>is</strong>eert<br />
over alle beleidsvelden van<br />
de Wmo, WSW (Wet sociale werkvoorziening),<br />
WWB (Wet werk en<br />
bijstand) en het minimabeleid. Er<br />
zitten maximaal 11 leden in de<br />
cliëntenraad. Wij spreken met Bets<br />
Hoogeslag en Janneke van Tilborg:<br />
zij zitten er sinds het begin in.<br />
De raad <strong>is</strong> een mix van professionals en ervaringsdeskundigen.<br />
Een gelukkige mix volgens<br />
beide dames, want het <strong>is</strong> belangrijk dat sommigen<br />
voorbeelden kunnen geven van zaken waar<br />
je als bijvoorbeeld gehandicapte mee te maken<br />
krijgt, maar je moet ook afstand kunnen nemen<br />
en abstraheren naar beleid.<br />
Adviesraad van het college van B&W<br />
De taak van de CMO <strong>is</strong> het behartigen van de<br />
belangen van alle mensen die te maken krijgen<br />
met de Wmo, uitkeringen, minimabeleid (de<br />
bijstand) en sinds kort ook de WSW. De raad<br />
doet dat door gevraagd en ongevraagd advies<br />
te geven aan het college van B&W over regelgeving,<br />
beleid en uitvoering. Het loopt in die<br />
zin goed dat de gemeente al informatie levert<br />
op het moment dat beleid voorbereid wordt,<br />
zodat de CMO al bij de beleidsvoorbereiding<br />
haar mening kan geven. Bets en Janneke zien<br />
een positieve ontwikkeling in de verhoudingen<br />
tussen de cliëntenraad, de ambtenaren en het<br />
college. De gemeente doet er veel aan om de<br />
raad goed te informeren, en de raad voelt zich<br />
over het algemeen serieus genomen.<br />
Bezuinigingen<br />
Niet zo lang geleden heeft de CMO duidelijk<br />
haar stem laten horen over de voorgenomen<br />
bezuinigingen, en heeft vooral geprobeerd<br />
om te zorgen dat die niet de mensen tre en<br />
Wet maatschappelijke ondersteuning<br />
die toch al niet veel te besteden hebben. Het<br />
gemeentelijk beleid noemen ze niet slecht,<br />
al <strong>is</strong> beter sociaal beleid volgens de dames<br />
zeker mogelijk. Om daar stappen in te zetten,<br />
spreekt de CMO regelmatig in tijdens de Ronde<br />
Tafelgesprekken (RTG). Het <strong>is</strong> eigenlijk niet de<br />
taak van de CMO de gemeenteraad te informeren,<br />
maar waar mogelijk laten ze ook daar hun<br />
stem horen.<br />
Kanteling<br />
Wat ze het meeste zorgen baart <strong>is</strong> dat de druk<br />
op mantelzorgers en vrijwilligers nog meer zal<br />
toenemen. Mantelzorgers zijn vaak al overbelast,<br />
en er zijn steeds minder vrijwilligers die<br />
zich langdurig ergens aan willen binden.<br />
Daarbij komt dat de ontwikkeling in de samenleving<br />
de laatste jaren ju<strong>is</strong>t gegaan <strong>is</strong> in de<br />
richting van onafhankelijkheid; mensen moeten<br />
zo lang mogelijk zelfstandig blijven. Daar zijn<br />
vaak voorzieningen voor nodig, want het wordt<br />
ook voor de omgeving steeds moeilijker om<br />
in te springen. Iedereen moet meer en langer<br />
werken, en hoe kun je dan op structurele bas<strong>is</strong><br />
hulp geven aan mensen die je na staan. Door<br />
dezelfde ontwikkeling willen mensen zo min<br />
mogelijk afhankelijk zijn van anderen. De CMO<br />
moet zich er nog goed op beraden of deze<br />
zaken niet strijdig zijn met elkaar.<br />
Op zich vinden ze dat er positieve aspecten<br />
zitten aan de kanteling, omdat het je uitsluitend<br />
beroepen op rechten contraproductief<br />
kan zijn. De cliëntenraad zal daarom zeer in de<br />
gaten houden of het maatwerk in de Wmo wel<br />
blijft bestaan, want dat kan een goede bijdrage<br />
leveren aan de participatie van alle mensen in<br />
de samenleving. En daar gaat het in de Wmo<br />
uiteindelijk om.<br />
Toegankelijkheid openbare gebouwen<br />
Een onderwerp waar de cliëntenraad zich intensief<br />
mee bezig gehouden heeft, <strong>is</strong> de toegankelijkheid<br />
van openbare gebouwen. Een aantal<br />
gebouwen binnen de gemeente <strong>is</strong> daarop getoetst.<br />
De CMO gaat zich nu richten op Twello<br />
centrum, dat vooral op vrijdagmiddag en zaterdag<br />
erg moeilijk toegankelijk <strong>is</strong> voor mensen<br />
met een v<strong>is</strong>uele beperking of een scootmobiel.<br />
Er worden te veel obstakels geplaatst, zoals<br />
etsen door het publiek of kledingrekken<br />
door winkeliers.<br />
Cliëntenraad<br />
Door bewustwording probeert de raad hier iets<br />
aan te doen. Het gaat vaak om simpele dingen,<br />
en als mensen daarop gewezen worden, <strong>is</strong> het<br />
vaak heel eenvoudig op te lossen.<br />
Centraal meldpunt klachten<br />
Bets en Janneke willen nog een laatste oproep<br />
doen: als u klachten hebt over een uitvoerende<br />
instantie (vervoerder, hu<strong>is</strong>houdelijke verzorging<br />
e.a.), meldt die dan ook bij de gemeente.<br />
Ook mensen die geen formele klacht indienen<br />
omdat ze opzien tegen de procedure, kunnen<br />
een melding maken van hun klacht. Het<br />
<strong>is</strong> belangrijk dat de gemeente een overzicht<br />
heeft van de klachten. Zo kunnen ze de instanties<br />
daarop aanspreken, maar het kan ook<br />
van belang zijn in de overwegingen bij een<br />
volgende aanbesteding. Meldt ze aan via de<br />
website van de gemeente: www.voorst.nl met<br />
als zoekopdracht: meldpunt klachten Wmo (het<br />
exacte adres <strong>is</strong>: www.voorst.nl/wonen/zorg-enwelzijn/meldpunt-klachten-wmo/)<br />
U kunt in contact komen met de cliëntenraad<br />
via telefoon 0571-275357 (dhr Jansen) of<br />
0571-274880 (mevrouw Hoogeslag).<br />
Schriftelijk: CMO gemeente <strong>Voorst</strong>, p/a dhr<br />
A.J.M. Jansen, H.W. Iordensweg 82A, 7391 KG<br />
Twello.<br />
Email: info@clientenraad-voorst.nl<br />
Website: www.clientenraad-voorst.nl<br />
15
Bij de Stichting Mens & Welzijn<br />
werken 2 ouderenadv<strong>is</strong>eurs, Elske<br />
Elzinga en Ilja Bomers. De functie<br />
bestaat sinds 14 jaar, toen de<br />
regering besloot dat er in alle gemeentes<br />
een ouderenbeleid moest<br />
zijn. Men maakte zich zorgen om<br />
de vereenzaming van ouderen. Het<br />
was eigenlijk een omgekeerde kanteling:<br />
de overheid ging zich actief<br />
met de ouderen bemoeien.<br />
Ouderenadv<strong>is</strong>eurs hebben als taak preventieve<br />
hu<strong>is</strong>bezoeken af te leggen aan 75- en 80jarigen,<br />
waarin ze bekijken of het deze ouderen<br />
lukt op een prettige manier oud te worden.<br />
In zo’n gesprek komen zaken aan de orde als<br />
wonen, welzijn, sociale relaties, nanciën en<br />
gezondheid.<br />
Dit gesprek komt alleen tot stand als de oudere<br />
daar behoefte aan heeft, en die blijkt er bij<br />
zo’n 70% van de ouderen te zijn.<br />
De ouderenadv<strong>is</strong>eur probeert in het gesprek<br />
vooral de mogelijkheden van de oudere voor<br />
hem/haar in kaart te brengen. Een soort laagdrempelige<br />
regie-ondersteuning waarbij de<br />
oudere ondersteund wordt in het maken van<br />
de eigen keuzes. Dat kan gaan om prakt<strong>is</strong>che<br />
zaken, maar regelmatig komt ook zingeving<br />
of rouwverwerking aan de orde, want door<br />
de aandacht komen soms jaren onbesproken<br />
zaken los. Zoals een echtpaar dat een kind<br />
verloren heeft, en er nooit meer over praat,<br />
omdat men van elkaar denkt dat de ander dat<br />
niet wil of niet aan kan. Het kan opluchting<br />
geven als dat in een gesprek aan de orde komt.<br />
Kanteling<br />
De ouderenadv<strong>is</strong>eurs hebben nog geen afgerond<br />
beeld wat er in hun aanpak zal veranderen.<br />
Eén ding weten ze zeker: het doel blijft<br />
hetzelfde, namelijk ouderen die daar behoefte<br />
aan hebben, ondersteunen in het op een<br />
Meedoen <strong>is</strong> belangrijk!<br />
Ouderenadvies<br />
prettige manier oud worden. Gekozen zal<br />
vooral worden voor de eigen kracht benadering.<br />
Concreet betekent dit dat in de gesprekken<br />
vooral gekeken wordt wat een oudere<br />
nog wel kan.<br />
Tot nu toe ontvingen alle ouderen van 75 en<br />
80 jaar een brief waarin een bezoek van de<br />
ouderenadv<strong>is</strong>eur werd aangekondigd. Er wordt<br />
nu gezocht naar andere mogelijkheden om<br />
ouderen in <strong>Voorst</strong> te bereiken. Het <strong>is</strong> belangrijk<br />
om ook te kijken van wie je signalen kunt krijgen<br />
welke mensen ondersteuning nodig hebben.<br />
We gaan meer via netwerken op zoek naar<br />
mensen die het even niet meer op eigen kracht<br />
redden. De aard van de gesprekken zal niet<br />
veranderen. Dat bestond altijd al uit lu<strong>is</strong>teren,<br />
en door open vragen iemand zelf laten ontdekken<br />
wat het beste <strong>is</strong> voor hem/haarzelf. Ze zijn<br />
eigenlijk altijd al op zoek gegaan naar de eigen<br />
kracht van mensen.<br />
Kansen<br />
Het aanvragen van een hu<strong>is</strong>bezoek kan gedaan<br />
worden door de mensen zelf, maar ook door<br />
familie, buren of andere organ<strong>is</strong>aties. Omdat de<br />
uitgangssituatie niet meer <strong>is</strong> of je problemen<br />
met een voorziening kunt oplossen, vinden de<br />
ouderenadv<strong>is</strong>eurs het een kans om te proberen<br />
de trots om dingen zelf op te lossen weer bij<br />
mensen terug te krijgen zoals je die vroeger<br />
vaak zag (en nog steeds bij een grote groep<br />
mensen): “ik ga toch zeker niet van de steun<br />
leven…” Meer kijken naar de mogelijkheden in<br />
plaats van de onmogelijkheden van mensen.<br />
Toch hebben sommigen daarbij wel ondersteuning<br />
nodig. Sommige zaken zijn eenvoudig<br />
op te lossen door een gesprek met de sociale<br />
omgeving, soms ook kunnen de vrijwilligers<br />
van de alarmering of tafeltje dek je een oplossing<br />
bieden.<br />
Wat de ouderenadv<strong>is</strong>eurs opvalt, <strong>is</strong> dat dat<br />
gemakkelijker <strong>is</strong> bij mensen die in de gemeente<br />
geboren en getogen zijn en altijd zijn<br />
blijven wonen. Zij hebben vaak<br />
meer familie in de<br />
buurt waarop een beroep gedaan kan worden.<br />
Mensen die hier later zijn komen wonen,<br />
hebben vaak een kleiner sociaal netwerk,<br />
maar wel de vaardigheden om (met behulp<br />
van anderen) een netwerk op te bouwen.<br />
Om in contact te komen met de ouderenadv<strong>is</strong>eurs<br />
kunt u bellen met 0571 - 27 90 90<br />
Of een email sturen naar:<br />
ouderenadv<strong>is</strong>eur@mensenwelzijn.nl<br />
Colofon<br />
Uitgave in opdracht van de gemeente <strong>Voorst</strong>, verzorgd<br />
door: ETT Media<br />
Postbus 70112, 9704 AC Groningen<br />
Telefoon: 050 - 313 76 00<br />
E-mail: info@ettgroep.nl<br />
Internet: www.ettmedia.nl<br />
Teksten: gemeente <strong>Voorst</strong><br />
Foto’s: gemeente <strong>Voorst</strong> en Evert van de Worp<br />
Foto omslag: Het <strong>WMO</strong>-team: zittend Joke Snellink<br />
en staand v.l.n.r. Gerard Jansen, Roland Lindenbergh,<br />
Sylvia van den Berg, Joop Pol en Willemien Pleizier<br />
Concept en real<strong>is</strong>atie: ETT Media en Geogra sch BV<br />
Drukker: Hoekstra Boom O set Rotatie BV, Emmeloord<br />
Oplage: 11.050 exemplaren<br />
Overname van artikelen <strong>is</strong> in beginsel toegestaan mits<br />
hieraan vooraf toestemming van de gemeente <strong>Voorst</strong><br />
<strong>is</strong> verkregen. Deze <strong>krant</strong> <strong>is</strong> met de grootst mogelijke<br />
zorgvuldigheid samengesteld. Zowel ETT Media als<br />
de gemeente <strong>Voorst</strong> <strong>is</strong> niet aansprakelijk voor fouten<br />
en/of om<strong>is</strong>sies.<br />
<strong>Gemeente</strong> <strong>Voorst</strong><br />
H.W. Iordensweg 17<br />
Postbus 9000<br />
7390 HA Twello<br />
Telefoon: 0571 - 279 911<br />
E-mail: gemeente@voorst.nl<br />
Internet: www.voorst.nl<br />
17
Centrum voor<br />
Jeugd en Gezin<br />
Het Centrum voor Jeugd en Gezin<br />
(CJG) <strong>is</strong> één van de door het Rijk<br />
opgelegde taken via de Wmo, heel<br />
o cieel gaat het dan om prestatieveld<br />
2 van de Wmo. Maar dat kunnen<br />
we gelijk weer vergeten, want<br />
de coördinator CJG (Elly Brinkman)<br />
vertelt ons waar het CJG voor bedoeld<br />
<strong>is</strong>: vanuit de onderliggende<br />
gedachte dat ieder kind recht heeft<br />
op een goede opvoeding, wil het<br />
CJG ouders en jongeren helpen bij<br />
opvoeden en opgroeien, want dat<br />
<strong>is</strong> lang niet altijd even gemakkelijk.<br />
Het CJG wil niet alleen pas helpen als de nood<br />
aan de man <strong>is</strong>, maar wil ju<strong>is</strong>t een vraagbaak<br />
zijn voor ouders en jongeren die vragen hebben.<br />
Elke vraag <strong>is</strong> daarbij goed: zo kan een ouder<br />
ermee zitten dat zijn/haar kind geen melk<br />
lust. We hebben het idee dat je zonder melk<br />
niet kunt opgroeien, en dus kun je je daar dan<br />
zorgen over maken. Deze hele gewone zorgen<br />
van gewone mensen kunnen bij het CJG neergelegd<br />
worden, en professionals zullen daar<br />
dan antwoord op geven. En dat kan handig<br />
zijn, want soms kunnen familie, buren of kenn<strong>is</strong>sen<br />
je antwoord geven, maar die weten het<br />
ook niet altijd. En dan kan het CJG de oplossing<br />
zijn.<br />
Preventie<br />
Het CJG wil zich voornamelijk richten op voorlichting<br />
en preventie, om zo minder kinderen in<br />
de zware (jeugd)zorg terecht te laten komen.<br />
Elly Brinkman noemt dit de voordeur waarbij<br />
een leuk tuintje met vrolijke bloemen bloeit.<br />
Hier kun je gewoon praten en vragen stellen<br />
over welke zorg dan ook, en de professionals<br />
van het CJG lu<strong>is</strong>teren en geven antwoorden.<br />
Elly heeft lang in het buitenland gewoond, en<br />
daar gezien dat de bas<strong>is</strong>voorwaarden die we<br />
hier voor opgroeien bijna vanzelfsprekend<br />
Wet maatschappelijke ondersteuning<br />
vinden, op wereldschaal dat helemaal niet zijn.<br />
Ze heeft kinderen gezien die niet naar school<br />
kunnen, maar bijvoorbeeld moeten bedelen om<br />
wat eten bij elkaar te schrapen voor zichzelf en<br />
eventuele broertjes en zusjes. Maar ze ziet ook<br />
de problemen van kinderen in Nederland: welvaart<br />
kan resulteren in minder aandacht voor<br />
kinderen. En in onze prestatiemaatschappij lijkt<br />
er weinig ruimte voor diegenen die niet in het<br />
steeds strakkere stramien passen. Ze vindt het<br />
jammer dat vlekjes aan kinderen vaak gelijk als<br />
probleem worden gezien, en niet als een eigenheid<br />
van het kind. Wat <strong>is</strong> er zo erg aan als een<br />
kind enigszins afwijkt van de norm? Ze haalt<br />
een citaat aan waarvan ze helaas de oorsprong<br />
niet meer weet: “Ieder dag <strong>is</strong> er één die we nog<br />
nooit eerder hebben gezien”. Soms kunnen<br />
sommige dingen daarom even niet, maar daar<br />
hoef je niet gelijk gestrest van te raken.<br />
Zo wil ze ook in het CJG staan: ze hoopt dat<br />
ouders hun zorgen en twijfels steeds meer<br />
gaan delen met naasten of professionals. Daar<br />
leer je van, en vaak kun je daar weer verder<br />
mee. Dit helpt vaak escalatie voorkomen.<br />
Achterdeur<br />
Als er een voordeur <strong>is</strong>, <strong>is</strong> er vaak ook een achterdeur.<br />
Zo ook bij het CJG, want kinderen met<br />
pech zijn er, altijd en overal. Voor hen zijn er<br />
in het CJG de hulpverleners, die in 99% van de<br />
gevallen niet nodig zijn. Maar als ze nodig zijn,<br />
zijn ze er ook direct om ouders en jongeren<br />
weer perspectief te geven. Ook in Nederland<br />
zijn er namelijk kinderen voor wie het leven<br />
niet altijd even gemakkelijk <strong>is</strong>. Daar loopt het<br />
CJG ook zeker niet voor weg.<br />
Transitie jeugdzorg<br />
Met de komende transitie jeugdzorg (het<br />
overdragen van provinciale jeugdzorg naar de<br />
gemeenten) zal het CJG een belangrijk anker<br />
zijn. De gemeente zal dan geconfronteerd worden<br />
met zwaardere jeugdzorg: de geïndiceerde<br />
jeugdzorg en de gehandicaptenzorg worden<br />
bij de gemeente neergelegd. Daarmee wordt<br />
de achterdeur alleen maar groter, en zal samenwerken<br />
in het CJG steeds belangrijker<br />
worden.<br />
CJG <strong>Voorst</strong><br />
Als ik zeg dat het CJG <strong>Voorst</strong> nog maar kort bestaat,<br />
reageert Elly met “ja en nee”: de voordeur<br />
met het nieuwe logo bestaat pas sinds kort,<br />
maar de organ<strong>is</strong>aties die participeren in het CJG<br />
kennen we al heel lang (Vérian consultatiebureau,<br />
Sensire maatschappelijk werk, GGD voor<br />
scholieren, Bureau Jeugdzorg). Deze partners<br />
kennen elkaar ook goed, want ze werken al<br />
jaren samen. Het CJG staat voor die samenwerking<br />
van de partners die zich met jeugd<br />
bezighouden, en wil vooral bevorderen dat ze<br />
elkaar ook gaan vinden in de preventie. Tot nu<br />
toe was er vooral samenwerking in de zwaardere<br />
jeugdzorg, dus in de gewone voorlichting<br />
en preventie valt winst te behalen. De bedoeling<br />
<strong>is</strong> vraag en aanbod beter op elkaar te laten<br />
aansluiten, en zo mogelijk ook witte vlekken<br />
te ontdekken: wat hebben we niet en blijkt wel<br />
nodig te zijn? De keten zal zeker niet blijven<br />
bestaan uit de nu al deelnemende partners,<br />
maar zal uitgebreid worden naar het onderwijs<br />
en med<strong>is</strong>che zorgaanbieders. Ook deze spelen<br />
een grote rol in het opvoeden en opgroeien, en<br />
kunnen een belangrijke rol gaan spelen bij het<br />
vroegtijdig signaleren van problemen.<br />
Samen kunnen we dan hopelijk zorgen dat<br />
zaken niet uit de hand lopen.<br />
Contact met het CJG<br />
Het CJG <strong>is</strong> sinds maart gevestigd in Kulturhus<br />
Jachtlust. Iedereen <strong>is</strong> welkom op het openingsfeest,<br />
want dat moet nog komen.<br />
Adres: Jachlustplein 11, 7391 BW Twello.<br />
Email: info@cjgvoorst.nl of<br />
coördinator@cjgvoorst.nl<br />
Website: www.cjgvoorst.nl (ook hier vindt u<br />
betrouwbare informatie over opvoeden en<br />
opgroeien)<br />
19