DE KATHOLIEKE PERS

No. 122 15 JUNI 1936
DE KATHOLIEKE PERS
MAANDORGAAN VAN DE NEDERLANDSE ROOMS-KATHOLIEKE JOURNALISTENVERENIGING
Verschijnt elke 15e van de maand
ABONNEMENTSPRIJS
f 2.50 per jaar
JAARVERGADERING.
Op Zondag 17 Mei j.1. hebben we onze jaarvergadering gehouden
in hotel „Noord Brabant" te Utrecht.
Aan de jaarvergadering ging dezen keer vooraf een gezongen
H. Mis, opgedragen door den Geestelijken Adviseur Prof. Dr.
Titus Brandsma, O. Carm. in de kapel der Fraters van het St.
Gregoriushuis. Deze H. Mis werd opgedragen ter intentie van
onzen aftredenden voorzitter.
Prof. Brandsma heeft onder de H. Mis een korte conferentie
gehouden over den tekst uit de oratie van den dag: „dat wij,
door uwe ingeving, kennen wat goed is en het, onder uwe leiding,
ook volbrengen". Zijn Eerw. schetste de schoone roeping en taak
van den katholieken journalist. Meedeelen moet hij „quae recta
sunt" en nooit mag zijn pen dienstbaar worden aan het onrecht
en den leugen. Ook in zijn levenswandel moet de katholieke
journalist toonen, dat hij „quae recta sunt" niet alleen
kent en meedeelt, maar ook doet. Noblesse oblige.
De wisselende gezangen onder de H. Mis werden gezongen
door een klein koortje, dat zich in toog en superplie in het
priesterkoor had opgesteld. Beurt om beurt werd door dit koortje
en de „geloovigen" de „Missa de angelis" gezongen. De namen
•der leden van het koortje mogen wel met eere worden genoemd,
want zij deden 't heel verdienstelijk. Het waren de collega's
Huyvenaar, Learbuch, Van Nierop en Plug allen uit Den Haag.
Over den zang der „geloovigen" laten we ons niet uit, want.we
hoorden er zelf bij.
Hartelijk dank aan de Fraters van het St. Gregoriushuis, die
de kapel voor ons hebben beschikbaar gesteld en ons zoo vriendelijk
ontvingen.
De jaarvergadering begon te ruim half 12. Ze was goed bezocht.
Aanwezig waren volgens de presentielijst de bestuursleden:
Vesters, Bon, Stol wijk, Thomassen, Zwetsloot en Bruna; alsmede
de leden: Van der Kallen (W.), Verhulst, Frans Schneiders,
Wahlen, Wesseling, Emich, Hulsman (BJ, Hulsman (J.), Daniels,
Wouters, Vesters (J. A.), Somers, Nelissen, Irma Meyer, Andriesma,
Learbuch, Huyvenaar, Plug, Van Nierop, Valk, Van der Valk,
Kortekaas, Wahlen, Ko de Haan, Suasso de Lima de Prada,
Herman Kramer, Smits (H.), Matla, Dr. Verhagen, Muller, Wilmer,
Leijen, Drabbe, Agasi, Van Lierop, Vlooswijk, Steenhoff,
Hol, Van Eyck, Ook de Geestelijke Adviseur Prof. Dr. Titus
Brandsma O. Carm. was, als steeds, present.
Berichten van verhindering waren ingekomen van H. Baron
van Lamsweerde, Dr. Witlox, Van Oorschot, Boersma, (buiteng.
lid), Baumgarten, Piet Kasteel, Leny Schoemakers, Paulus Dieges,
Arthur Tervooren, rector Sondaal (buiteng. lid), F. Otten,
Leo Hazelzet, Van Vonderen, De Fraiture, Bekman, Van Rijthoven,
Van Dam, Aleven, Van Hilst, Vesters (H.), Creyghton,
Bressers, Schuurs, Hoogenstraaten, Raab en L. v. d. Broeke.
De voorzitter, de heer J. B. Vesters, opende de vergadering
met den christelijken groet en herdacht hierna, terwijl de leden
stonden, Z.H. Exc. Mgr. Jansen, gewezen Aartsbisschop, en Z.
Verantwoordelijk Redacteur :
G. P. BON
Weimarstraat 140 - Den Haag - Telefoon 330619
ADVERTENTIEPRIJS:
f 4.— per '/IÏ pagina
Exc. Jhr. Ruys de Beerenbrouck, beiden goede vrienden van de
kath. pers, die hoog in eere zullen blijven.
Hij dankte den Geest. Adviseur voor het H. Misofer ter zijner
intentie opgedragen en voor de treffende toespraak door hem
gehouden.
Hierna deed de secretaris mededeeling van ingekomen stukken.
De heer Paulus Dieges dankt bestuur en leden voor de
belangstelling, ondervonden bij zijn zilveren jubilé.
De jaarverslagen.
Hierna kwamen de jaarverslagen in bespreking: op de eerste
plaats dat van den secretaris.
De heer AGASI vraagt wat het bestuur gedaan heeft om den
feestdag van onzen patroonheilige St. Franciscus van Sales, tot
een vierdag te maken. Hij zou graag zien dat het bestuur een
groep-Utrecht vormde, desnoods met Hilversum en Amersfoort,
als daar soms een of andere verdwaalde collega mocht zitten, en
pleitte verder voor het organiseeren van een excursie.
De heer H. SMITS had in het jaarverslag graag iets van het
werk der groepen vermeld gezien; dat animeert een beetje.
De SECRETARIS: „Dan moet ik eerst een verslag van de
groepen hebben.
De heer SMITS; „Het onze is onderweg".
Op een verdere vraag van den heer Smits of hij het rapport
der reorganisatie-commisie ter inzage kan krijgen, repliceert de
secretaris: „Je krijgt 't toegestuurd, 't Is al onderweg".
De heer J. HULSMAN vraagt naar het resultaat van de circulaire
aan de hoofdredacties over het aanstellen van eigen leden.
Er zijn nog eigenaardige toestanden. Journalisten van neutrale
bladen zijn hier en daar nog correspondenten van groote katholieke
bladen. Kan daar niets aan gedaan worden?
Welk resultaat heeft de commissie voor 't Steunfonds bereikt?
Zoo vraagt de heer H. verder. En welke waarde hebben de uitspraken
van de commissie van overleg? Beteekenen ze slechts
een advies, dat men naar believen naast zich neer kan leggen?
Hij sluit zich verder met overtuiging aan bij de hulde die in het
jaarverslag aan Prof. Brandsma gebracht wordt voor het vele,
dat deze ook voor de stoffelijke belangen der leden heeft gedaan
en doet.
De SECRETARIS beantwoordt de sprekers. Over den feestdag
van onzen Patroonheilige, 29 Januari, zond het bestuur een
circulaire aan de groepsbesturen. Het resultaat is heelemaal niet
onbevredigend geweest. In Nijmegen, Den Haag en Breda is dien
dag een H. Mis opgedragen, die door vele leden is bijgewoond.
Een groep Utrecht ziet het bestuur graag verschijnen. Zou de
heer Agasi daar niet het initiatief voor willen nemen? Een
excursie? 't Zal niet makkelijk gaan, maar 't bestuur wil 't nog
wel eens probeeren. Het had al gedacht aan Nijmegen, maar het
houdt zich zeer aanbevolen voor plannen van leden. Het vraagstuk
der correspondenten is in de contactcommissie ter sprake
gekomen. Laat men concrete gevallen ter kennis van het bestuur
brengen, dan kan dit zien of het iets doen kan.
Aan de uitspraken van de commissie van overleg zijn de directeuren
niet contractueel gebonden. Maar moreel wel, althans

I
150 DE KATHOLIEKE PERS No. 122 15 JUNI 1936
voor zoover ze lid zijn der R.K. Directeurenvereeniging. Want de
algemeene vergadering dezer vereeniging heeft aan de instelling
der commissie van overleg haar goedkeuring gehecht.
De PENNINGMEESTER deelt mee, dat het resultaat van het
werk der commissie voor het Steunfonds voor het afgeloopen
jaar is f 332.60.
De heer KORTEKAAS vraagt of ook geen rekening zal moeten
worden gehouden met de periodieke pers.
De heer AGASI belooft pogingen in 't werk te stellen om te
komen tot een groep-Utrecht.
De heer J. HULSMAN waarschuwt om van een excursie geen
bedelpartij te maken.
De heer KO DE HAAN wil elk jaar tijdig een aansporing in het
orgaan om den feestdag van St. Franciscus van Sales te vieren.
Dr. VERHAGEN pleit voor een onpartijdigen voorzitter van de
commissie van overleg.
De SECRETARIS: „Ook het bestuur meent, dat dit alle aanbeveling
verdient. We zullen het gedaan zien te krijgen".
De heer STEENHOFF dankt voor de vriendelijke woorden in
het jaarverslag' over hem geschreven. Hij dankt ook hartelijk
voor de belangstelling, voor het bezoek van het bstuur en voor
het aangeboden geschenk op zijn 70en verjaardag. Dit alles heeft
hem zeer getroffen en hij is er oprecht dankbaar voor.
De VOORZITTER brengt ten slotte den secretaris dank. Na
zijn uitstekenden voorganger, die met zooveel ambitie en schranderheid
zijn taak vervulde, was het voor dezen secretaris niet
makkelijk. Maar ook hij heeft zijn werk voortreffelijk gedaan.
De vergadering applaudiseert ten bewijze dat ze het met 's voorzitters
woorden volkomen eens is.
's Heeren Bons verslag wordt goedgekeurd.
De financiën.
Hierna brengt de heer H. SMITS, die met den heer Hanekroot
de kascommissie vormde, rapport uit over het beheer der
financiën in 1935. Alles is keurig in orde bevonden. Zij stellen
voor den penningmeester onder zeer grooten dank décharge te
verleenen. (Applaus)
De heer WESSELING maakt eenige opmerkingen over de
boekhouding, die z. i. overzichtelijker zou kunnen zijn. De penningmeester
zou goed doen, een boekhoud-expert in den arm te
nemen. Spr. meent verder, dat de financieele grondslag onzer
vereeniging bouwvallig wordt. Het batig saldo van vorig jaar is
niet alleen opgesoupeerd, maar is in een nadeelig saldo veranderd.
Dat kan zoo niet doorgaan.
Enkele bezuinigingsmaatregelen worden door spr. aangegeven.
Daar zijn de inningskosten, bedragende f 120, dat is bijna 10
pet. Kunnen die niet op de leden zelf verhaald worden?
Dan het orgaan. We zullen niet door kunnen gaan met daar
bijna f 1000 voor uit te geven. De omvang zal bijv. tot 4 pag.
beperkt moeten worden.
En kan de post representatie — f 338.50 — niet verminderd
worden? Ook de extra-contributie der leden is nog maar gering.
De PENNINGMESTER: „'t Is veel beter dan verleden jaar. De
extra-contributies brachten ruim f 140 meer op".
De heer SMITS is wat optimistischer. De inningskosten bedragen
geen 10, zelfs nog geen 5 pet. Hij hoopt, dat het orgaan
niet verkleind zal worden. Maar kan het verslag niet wat overzichtelijker
gemaakt worden, door bijv. het Steunfonds afzonderlijk
te administreeren?
De heer VERHULST vraagt of de penningmeester, telkens als
een termijn aanbreekt, in het orgaan daarop wil wijzen: dan kun
je gireeren.
De heer KORTEKAAS: „Zou voor het drukken van het orgaan
geen inschrijving kunnen plaats hebben bij verschillende drukkers?
Dan zijn we misschien goedkooper uit".
De PENNINGMEESTER dankt voor het applaus na het rap-
port-Smits. Wat zijn boekhouding betreft, hij heeft destijds, toen
hij de schatkist te beheeren kreeg, een boekhcuddeskundig
collega geraadpleegd. En hij doet 't nog steeds volgens diens
advies.
De inningskosten zijn inderdaad hoog, gevolg vooral van het
feit, dat 40 a 50 pCt. der quitanties na eerste aanbieding onbetaald
terug komt. Hij zal graag in 't bestuur ter sprake brengen
of de inningskosten in 't vervolg ten laste der leden kunnen komen.
Zijn boekhouding is eenvoudig: een aparte administratie
van het Steunfonds zou de zaak ingewikkelder maken en voor de
controle-commissie zou 't er niet makkelijker op worden.
Zijn giro-nummer staat in bijna elk nummer van het orgaan
vermeld.
De VOORZITTER geeft den penningmeester in overweging
telkens in 't begin van 'n maand, die aan den vervaltermijn
voorafgaat een kleine herinnering in 't orgaan te plaatsen om
het verschuldigd bedrag te gireeren.
De kwestie der financiën zal het bestuur ernstig dienen te
bespreken. Het zou al gebeurd zijn als de penningmeester de
vorige bestuursvergadering niet ongesteld was geweest.
De heer NELISSEN: „Zou 't niet beter zijn de contributiequitanties
niet te adresseeren aan de woon-adressen maar aan
de redacties?"
Stemmen: Neen.
De heer DRABBE: „Kan de penningmeester geen ingevuld
girobiljet toesturen! Je moet 't zoo makkelijk mogelijk maken.
De heer KORTEKAAS: Wat verwacht de penningmeester als
iemand soms zijn quitantie op een bepaald moment niet betalen
kan? Dat kan toch gebeuren!"
De heer HULSMAN (J.) wijst op de voordeeien van het automatisch
gireeren.
De PENNINGMEESTER zegt dat het grootste deel der leden
de quitanties thuis wil gepresenteerd hebben. Automatisch gireeren
is prachtig, maar dan moet men eerst een gironummer
hebben. Als een kwitantie geweigerd wordt, verwacht de penningmeester
op z'n minst een briefje.
De penningmeester wordt hierna onder applaus gedechargeerd.
De VOORZITTER brengt hem dank voor de zorgvuldige wijze,
waarop hij zijn taak steeds waarneemt.
Als leden der controle-commissie voor het boekjaar 1936 worden
benoemd de heeren Smits en Van der Valk.
Afscheid van den voorzitter.
De verkiezing van een nieuwen voorzitter kwam nu aan de
orde en de heer Vesters ruimde zijn zetel in voor den vice-voorzitter,
den heer J. Thomassen, die een afscheidswoord spreekt,
dat elders in dit nummer staat afgedrukt.
Na de rede van den heer Thomassen, waarin zoo treffend
tot uiting kwam wat wij in voorzitter Vesters verliezen, sprak
de geestelijke adviseur, Prof. Dr. TITUS BRANDSMA O. Carm.
een kort woord.
Een dag als vandaag, aldus spr., stemt ons weemoedig, maar
toch ook dankbaar.
Wij zijn in hooge mate erkentelijk voor het vele werk door u
verricht en we brengen u daar oprechte hulde voor.
Ik hoop van harte dat u, door de offers die u voor de vereeniging
gebacht heeft, van O. L. Heer moogt verkrijgen zegen voor
uw persoon, uw gezin, uw werk; zegen ook over onze vereeniging.
Veel, zeer veel hebt u voor de vereeniging gedaan, moge
God het u vergelden. (Applaus).
Waardeering van het Kringbestuwr.
Ondertusschen werd een prachtige bloemenmand binnengebracht
en de secretaris las het volgende schrijven voor:
u

15 JUNI 1936 DE KATHOLIEKE PERS No. 122 151
Zeer geachte collega Vesters.
Op het oogenblik waarop gij afscheid neemt van een
taak, welke gij zoovele jaren en met eere en bekwaamheid
hebt vervuld, wil ik niet ontbreken om een hartelijken
groet te zenden en een betuiging van mijn groote waardeering
en sympathie voor uw arbeid en uw persoon. En ik
doe dit namens ons geheel bestuur.
Zeer vele malen heb ik het genoegen mogen ondervinden
van u te ontmoeten bij onderhandelingen, in conferenties
en op andere belangrijke oogenblikken in het vereenigingsleven.
Met onvermengde voldoening denk ik
daaraan terug. Wij zijn het niet altijd eens geweest; 'n enkele
maal hebben onze vereenigingen ietwat scherp tegen
over elkander gestaan. Veel talrijker echter waren de
momenten, waarop wij óf hebben samengewerkt óf gevoelden,
dat wij in wezen streefden naar hetzelfde doel. Aan
uw persoon behouden wij de herinnering van een eerlijk,
openhartig, bescheiden en rechtschapen figuur, die steeds,
zonder zich zelf te zoeken, voor de belangen der journalisten
heeft gestreden.
Wil op dit oogenblik onzen hartelijken dank aanvaarden
voor veel loyale samenwerking en onze beste wenschen
voor de toekomst. Onze bloemengroet moge hieraan eenigen
luister bijzetten.
Met collegiale groeten en handdruk,
namens het Kringbestuur
(w.g.) D. HANS, Voorzitter.
Wederom klonk een hartelijk applaus op. Dit schrijven
van den heer Hans namens het Kringbestuur werd klaarblijkelijk
zeer gewaardeerd.
Toen het applaus was weggezonken richtte de scheidende
voorzitter zich op voor het spreken van zijn afscheidswoord.
De voorzitter dankt.
De heer VESTERS sprak ongeveer als volgt:
Daar zijn, naar aanleiding van het feit, dat ik 34 jaar bestuurslid
en 27 jaar uw voorzitter ben geweest, veel vriendelijke woorden
aan mijn adres gericht en ik ben daar natuurlijk erg dankbaar
voor. Maar ik wil er toch op wijzen, dat ik, als ik wat heb
mogen doen, dit alleen heb gekend door de hulp en met de medewerking
van anderen. Dat werk van die anderen waardeert
men op een dag als vandaag zoo bijzonder en we
moeten die mannen dankbaar blijven voor hetgeen zij
volbrachten.
In 1902 werd onze vereeniging opgericht. Haar eerste bestuur
bestond uit Antoine Arts, voorzitter Van der Lans, Van der Kallen,
Van Vuuren en ondergeteekende. Vier van de vijf zijn ons
reeds ontvallen
Aan alle vier bewaar ik dankbare herinneringen, vooral aan
den heer Arts. Hij was een uitstekend voorzitter, de rechte man
op de rechte plaats om onze vereeniging te introduceeren. Wij
hadden in die dagen nog al veel ruzie en Arts was er juist de
man naar om het pad te effenen ten einde tot elkaar te komen.
Wij zijn, als vereeniging, hem grooten dank verschuldigd.
Een zeer bijzondere herinnering heb ik uiteraard ook bewaard
aan de ondervoorzitters, die we gekend hebben, allereerst aan
den heer Lans, een nobele figuur, aan wien ik zeer veel te danken
heb. Dan wil ik herdenken den heer Steenhoff, ondervoorzitter
uit een latere periode. Van hem weten we niets dan goeds. Het
is ons een vreugde geweest hem op zijn 70en verjaardag te mogen
huldigen. Van den heer Steenhoff hebben we geleerd hoe we
schrijven moeten. Er wordt wel eens gezegd, dat dit tegenwoordig
eigenlijk niet meer zoo noodig is, dat we kunnen volstaan
met berichten doorgeven (gelach) maar voorshands is er toch
nog een zekere leiding in een blad noodig en zullen we nog wel
eens iets te weerleggen hebben.
Wat de laatste ondervoorzitter aangaat, hij is de gemoedelijke
Limburger, die het met onze vereeniging van harte meent.
Dankbaar herdenk ik ook al de secretarissen, die ik heb meegemaakt.
Het zijn de volgende; Van der Kallen, de oude heer
Thijssen, Mr. Verschuur, Aleven, Stolwijk, Galesloot, Hulsman,
Bon. Aan al die secretarissen bewaar ik prettige en goede herinneringen.
We hebben altijd aangenaam samen kunnen werken.
Bijna zou ik zeggen, dat 't met die secretarissen steeds crescendo
gegaan is.
Ook moet ik nog herinneren aan twee buitengewone bestuursleden
die we gekend hebben, nam. Ferdinand Wierdels en Kapelaan
(thans pastoor) De Kroon. Beiden hebben zeer veel bijgedragen
om het aanzien onzer vereeniging te verhoogen.
Alle andere bestuursleden, die ik heb meegemaakt, bedank ik
ook hartelijk. We hebben altijd buitengewoon hartelijk en
vriendschappelijk samengewerkt.
Dan moet ik nog de twee voortreffelijke adviseurs herdenken,
die we gehad hebben. Toen Dr. Kruytwagen heenging dachten
we: Zoo'n eminenten adviseur krijgen we nooit weer. En ziet,
in Prof. Dr. Brandsma kregen we weer zoo'n allerbeste.
Het is nu mijn tijd geworden om als voorzitter heen te gaan,
maar ik blijf een trouw lid en zal de belangen der vereeniging
blijven voorstaan.
Voor het aangeboden geschenk ben ik dankbaar, maar ik
hoop toch, dat men 't zoo bescheiden mogelijk heeft gehouden.
Voor de hartelijke medewerking, van andere organisaties ondervonden,
ben ik oprecht dankbaar. Ik denk aan den Kring, die
me met zoo'n hartelijk schrijven en een bloemstuk herdacht, ik
denk aan de kath. directeurenvereeniging, met wie we goede relaties
willen onderhouden. Ik hoop, dat het bestuur ook in 't vervolg
zal trachten die relaties zoo goed mogelijk te houden. Daar
wordt wel eens anders over geoordeeld, maar mijn ervaring, die
toch over enkele jaren loopt, is dat men, om iets te bereiken —
en daar gaat 't om ! — het beste doet den weg van bemiddeling
en overleg in te slaan.
Nogmaals, dank aan allen, die op eenige wijze aan deze huldiging
hebben willen bijdragen of meewerken. (Langdurig applaus).
De vice-voorzitter schorst hierna de vergadering en geeft een
uurtje tijd voor de lunch.
De verkiezing van een voorzitter.
Na de pauze komt direct aan de orde de verkiezing van een
nieuwen voorzitter.
De heer VESTERS neemt het presidium waar. Hij deelt mede,
dat is ingekomen een aanbeveling van de candidatuur Max van'
Poll, onderteekend door: Smits, Van der Valk, Van Lierop, Andriesma,
Mej. Irma Meyer, Emich, Agasi, Val, Wahlen en Wesseling.
Daarna wordt een schrijven voorgelezen van den secretaris
van de groep Zuid-Holland, die meedeelt dat op de jongste vergadering
van deze groep de toen aanwezige leden eenstemmig
besloten hebben de verkiezing van den heer Bon als voorzitter
aan te bevelen.
De VOORZITTER brengt ten slotte de overwegingen van het
bestuur ter kennis. Nauwgezet is gezocht naar geschikte candidates
Er zijn ook candidaten gepolst. De een kan zich niet
beschikbaar stellen, een ander moest weer om een andere reden
uitvallen. Alles gewikt en gewogen hebbende meent het bestuur,
dat het 't beste is den heer Bon als voorzitter te kiezen. Hij'
heeft zich doen kennen als een uitstekend secretaris en zijn
groote toewijding en werkkracht zijn waarborg, dat hij ook een
goed voorzitter zal zijn.
De heer WESSELING heeft bij de aanbeveling van den heer
Bon één zeer gewichte overweging gemist, nam. de onafhankelijkheid.
Het is van het grootste gewicht, dat de voorzitter be-

152 DE KATHOLIEKE PERS No. 122 15 JUNI 1938
slist een onafhankelijke figuur is, die zich zonder vrees voor
rancune vrij kan uiten. Dat kan van den heer Bon niet gezegd
worden. Voor de overige kwaliteiten van den heer Bon heeft spr.
alle waardeering, maar hij heeft niet de onafhankelijke positie,
die aan de figuur van den heer Vesters zoo'n relief gaf. Zijn er
niet meer onafhankelijke figuren bijv. Dr. Witlox, Dr. A. C. B.
Arts, Wilmer, J. Hulsman?
De heer VERHULST verdedigt de candidatuur Bon. Hij is een
graag geziene figuur; van zijn presidium mogen goede verwachtingen
gekoesterd worden.
De heer LEARBUCH sluit zich bij den heer Verhulst aan. Den
heer Max van Poll hebben we hier nooit gezien. Spr. betwijfelt
ook of deze wel voldoende met beide beenen in de realiteit van de
journalistiek staat om onze belangen goed te kunnen dienen.
De heer SMITS vraagt van wanneer het advies van het bestuur
dateert. De voorzitter van de groep N. Holland, die toch in het
bestuur zitting heeft, heeft daar in de laatste vergadering van de
groep niet over gerept. En waarom is het bestuursadvies niet
gepubliceerd?
De VOORZITTER zegt, dat het bestuur zelfs niet den indruk
heeft willen wekken dat het aan de leden een candidaat zou willen
opleggen. Deze zijn volkomen vrij en mans genoeg. Het bestuur
meende echter verplicht te zijn om zijn gedachten over de
vervulling der voorzittersvacature te laten gaan en ook om zijn
overwegingen, nu er ook andere aanbevelingen zijn gedaan en er
allicht naar het bestuursadvies gevraagd zou worden, aan deze
vergadering mee te deelen.
Het bestuursadvies is opgemaakt in de bestuursvergadering
van 21 Maart, nadat de voorzitter van de groep-Noord Holland
de vergadering had moeten verlaten.
De heer Bon is minder afhankelijk, ook doordat hij geen vasten
bureaudienst heeft, dan zeer velen van ons. Voor Van Poli's bekwaamheid
heeft spr. groot respect, maar het gaat ook over het
min of meer ingeweven zijn met het leven eener organisatie.
De heer Van Poll heeft zich met onze vereeniging weinig kunnen
inlaten en het zal erg lastig voor hem zijn er zoo midden in
te vallen. En wat het Kamerlidmaatschap betreft, zou de figuur
van een voorzitter-Kamerlid beslist aan onze vereeniging ten
goede komen? Daar kan ook aan getwijfeld worden.
De heer WESSELING meent dat het bestuur door zijn aanbeveling
een zekere pressie heeft uitgeoefend, hij kan dit niet
goedkeuren. Het kan wel eens gewenscht zijn om frisch bloed
in een bestuur te brengen.
Er wordt overgegaan tot stemming. Uitslag: Bon 24 stemmen,
Max van Poll 17 stemmen, blanco 1 stem.
Zoodat de heer Bon gekozen is.
De heer Bon aanvaardt het presidium.
De heer BON verklaart het presidium te aanvaarden met
vreugde maar tevens in het volle besef, dat hij een zware taak
opgelegd krijgt. We hebben feitelijk maar de herinnering aan
één voorzitter, Vesters, en we kennen allen zijn enorme werkkracht
en zijn buitengewone toewijding. Het zal uitermate moeilijk
zijn hem te evenaren. Maar, aldus de nieuwe voorzitter, dit
durf ik althans te verklaren: aan liefde voor de vereeniging ontbreekt
het me niet. Ik mis de ervaring van mijn voorganger, ik
mis ook andere voortreffelijke eigenschappen van hem. Maar ik
kan althans beproeven in zijn voetstappen te treden. En ik wil
hier beloven, dat ik al mijn krachten in zal spannen om me een
waardig opvolger van den heer Vesters te toonen. (Applaus).
Dat is een program op zich zelf.
Ik weet dat ik daarbij zal kunnen rekenen op de hartelijke
medewerking van al mijn medebestuursleden; ik weet ook, dat ik
zal kunnen rekenen op den steun van de leden, voorzoover zij
aan de actie onzer vereeniging medewerken. Voor zoover noodig
doe ik op die steun en medewerking nog eens een dringend be­
roep. Zoo krachtig het mij mogelijk is zal ik de belangen van de
vereeniging en van haar leden trachten te behartigen.
De VOORZITTER wenscht den heer Bon en de vereeniging van
harte geluk met deze voorzitters-verkiezing.
De heer BON neemt het presidium over.
Aan de orde komt nu de verkiezing van een nieuw bestuurslid
in de vacature-Bon.
De VOORZITTER deelt mee, dat het in de bedoeling ligt, dat
het nieuwe bestuurslid ook het secretariaat zal waarnemen. Hij
verzoekt daarmee bij het uitbrengen van zijn stem rekening te
houden.
De heer J. HULSMAN beveelt de verkiezing van een Maasboderedacteur
aan. Er zit geen enkele vertegenwoordiger van de
Maasbode in het bestuur.
De heer SMITS vestigt de aandacht op Utrecht als centrumplaats,
waar het secretariaat goed gevestigd zou kunnen zijn.
De VOORZITTER zegt, dat het bestuur veel moeite gedaan
heeft om een Maasbode-redacteur te vinden, die bereid was het
secretariaat waar te nemen. Het is echter niet gelukt.
De eerste stemming heeft tot resultaat, dat geen der candidaten
de vereischte meerderheid heeft behaald. Er wordt een tweede
vrije stemming gehouden met het volgende resultaat.
F. Schneiders 19 stemmen, P. Dieges 7, Learbuch 3, Wesseling
2, B. Hulsman 2, Smits 1, blanco 3 stemmen.
De heer Schneiders had dus juist het vereischte aantal stemmen
behaald. De heer Schneiders had even te voren de vergadering
moeten verlaten, maar het was bekend dat hij, als hij gekozen
zou worden, bereid was de benoeming aan te nemen.
In snel tempo — het was ondertusschen bijna half 5 geworden
— werden nu de overige agendapunten afgehandeld.
Bij de bespreking van het beleid van den redacteur van het
orgaan brengt de heer MATLA een reorganisatie-plan voor het
orgaan naar voren.
Het blijkt van te ingrijpenden aard te zijn om het nog ia
deze, wegens het ver gevorderd uur reeds half leeg geloopen
vergadering te behandelen. De heer Matla zal zijn plan schriftelijk
bij het bestuur indienen en daarna zoo noodig nog gelegenheid
krijgen om het mondeling in een bestuursvergadering
toe te lichten.
Als redacteur van het orgaan wordt herbenoemd de heer G. P.
Bon, als plaatsvervangend redacteur de heer J. B. H. Hulsman.
Bij zitten en opstaan besluit de vergadering tot het houden
van een enquête naar de salarispositie der leden. Te voren was
door den voorzitter toegezegd, dat de meest strikte geheimhouding
zou worden in acht genomen. De vragenlijsten zijn zoo gemaakt,
dat de naam van den betrokkene daarop niet behoeft te
worden vermeld, doch alleen een nummer.
Retraite.
Prof. BRANDSMA doet mededeelingen over het organiseeren
van een retraite in het retraitenhuis te Amersfoort. Degenen die
zich opgegeven hebben zullen ten spoedigste nadere medeelingen
ontvangen. Men kan zich nog aanmelden bij Prof. Dr. T.
Brandsma, O. Carm., Doddenzaal, Nijmegen.
Bij de rondvraag informeert de heer W. v. d. KALLEN naar
het standpunt van het bestuur wanneer van de zijde eener directie
de salarisschaal zou worden aangevochten in verband met
de indexcijfers.
De VOORZITTER antwoordt dat het Bestuur zoo lang mogelijk
daaraan weerstand zal bieden. We moeten een houvast hebben.
De heer MULLER bepleit de wenschelijkheid van bescherming
van den journalisten titel.
De voorzitter zegt dat dit punt al de aandacht van het bestuur
heeft en binnenkort opnieuw aan de orde zal komen.

15 JUNI 1936 DE KATHOLIEKE PERS No. 122 153
Slotwoord.
De voorzitter spreekt een kort slotwoord. Hij constateert dat
het een belangrijke vergadering voor de vereeniging geweest is,
die, naar we hopen mogen, ook vruchtdragend zal blijken te zijn.
Aan de besproken punten, die nog afgedaan moeten worden, zal
het bestuur alle aandacht wijden. Als voorzitter wil spr. nogmaals
verklaren, dat hij met zijn medebestuurderen de stoffelijke
en ideëele belangen der leden zoo goed mogelijk zal trachten
te bevorderen.
De vergadering wordt hierna te 5 uur ongeveer gesloten met
den Christelijken groet.
BIJ HET AFSCHEID VAN VOORZITTER VESTERS.
Rede van den heer J. Tomassen.
De heer J. Thomassen, vice-voorzitter onzer vereniging, heeft
op de jaarvergadering van 17 Mei de volgende rede gehouden:
Hooggeachte heer Vesters, waarde collega's,
Onze Ned. Kath. Journalistenvereniging is thans genaderd
tot een ogenblik in haar bestaan, dat haar weemoedig moet
stemmen.
Haar voorzitter gaat heen, — uit haar Bestuur waarvan hij 34
jaren deel heeft uitgemaakt en uit de voorzittersstoel, waarin
hij 27 jaren gezeteld heeft.
In 1902 werd onze Vereniging gesticht. En bij de oprichting is
de heer Vesters tot bestuurslid gekozen. Sinds 1909 is hij haar
Voorzitter.
Het is zijn verlangen, beide functies thans neer te leggen.
De wens daartoe heeft u, hooggeachte voorzitter, (ik moge u
voor 't laatst deze titel geven) verscheidene jaren geleden te
kennen gegeven, maar herhaaldelijk heeft het Bestuur van u
kunnen verkrijgen, dat dit afscheid werd uitgesteld. Tot uw laatste
herkiezing, nu 3 jaar geleden.
Na de herziening onzer statuten en bij het maken van een
nieuwe rooster van aftreding werd uw aftreden in het laatste
jaar bepaald. Wij hebben uw: „Dan treed ik af" eindelijk geëerbiedigd.
Die dag is nu aangebroken.
Sinds 1902, toen de Vereniging werd gesticht, is er een bijna
geheel nieuw geslacht van journalisten gekomen. Zeker is er
uit dat jaar buiten u niemand over, die nog tot de actieve, hier
geregeld verschijnende leden behoort. Wij kunnen ons de Kath.
•Journalistenvereniging moeilijk voorstellen zonder Vesters als
voorzitter.
Die 32 jaren en 27 jaren betekenen een grote reeks van daden
voor onze vereniging, veel werk, veel tijd, veel strijd, veel geduld,
veel opoffering, naast veel voldoening, menige desillusie veel'
zorgen, gedragen voor anderen, uw collega's in ons mooie vak.
Toen in 1889 uw journalistieke loopbaan een aanvang nam en
ook nog in de tijd, toen onze vereniging het aanschijn kreeg, was
er veel idealisme nodig — meer nog dan nu — om zich aan de
journalistiek te wijden.
Onze stiel werd niet veel gewaardeerd, bij de buitenwereld niet,
maar ook niet in verschillende kringen van werkgevers in ons
bedrijf. Toonden dezen al zorg in het uitkiezen van de manschappen,
die de pen moesten voeren en het voornaamste werk
aan een dagblad hadden te doen, het werk van dezen werd
dikwijls toch minder gewaardeerd in valuta, die toen, evenals nu
nog. met een gouden standaard werd gemeten en ook door den
journalist, het kan wel niet anders, op prijs werd gesteld. Want
stemt weelde niet tot harde arbeid, zorg en ontbering deed dit
al evenmin.
Maar die tijd zijn we reeds lang te boven gekomen — al zijn
we alle sporten van de ladder nog niet opgeklommen — en wat
we verkregen, danken wij voor een goed deel aan onze vereniging
en aan u, haar voorzitter.
Het is wel eens, min of meer bedekt, beweerd, dat onze organisatie
bij de verbetering van onze levensstandaard in het gevolg
heeft gelopen van andere organisaties.
Ik wil de invloeden niet afwegen, moge alleen in herinnering
brengen, dat de strijd om lotsverbetering, om salarisverbetering
vooral, een langdurige en taaie strijd is geweest, waarin de katholieke
organisatie een hoogst verdienstelijk aandeel heeft
gehad.
Die katholieke zijde was vooral belichaamd in Ferdinand
Wierdels, dien wij hoog moeten blijven achten, en in u, die
in dit verband met hem zult genoemd blijven.
De invloed der werknemers-journalisten en hun organisaties
was over het algemeen minder dan die van de directeuren en
hun organisatie. Had dus de heer Wierdels — die én directeur
én ook lid onzer vereniging is geweest, onze oud-penningmeester
zelfs — wanneer wij de schaal gebruiken, een meer doorslag
gevende stem, ook de katholieke organisatie, onder uw leiding en
met uw gezag en aanzien onder de directeuren, heeft haar rel
deugdelijk vervuld. En ook vóór de gemeenschappelijke onderhandelingen
is het bestuur onzer vereniging altijd voor de verbetering
onzer positie werkzaam geweest, zoals in oude nummers
van de ,,Mededelingen", die ons tegenwoordig orgaan voorafgingen,
bij mij in de herinnering heeft teruggeroepen.
Onze salarissen verbeterden, al moeten wij er ons over beklagen
tot vandaag toe, dat de getroffen regeling nooit bindende
kracht heeft verkregen en dus nooit over de hele linie is uitgevoerd.
Wat verkregen werd, zullen zij vanzelf het meest appreciëren,
die de oude tijd meegemaakt en meegevoeld hebben,
— meer dan zij, die in een betere tijd onze loopbaan hebben
gekozen, al achten zij de dagen van nu nog zo moeilijk.
Onze katholieke vereniging heeft onder uw leiding verder
bereikt, dat het aanzien der journalistiek gestegen is. De tijd is
voorbij, dat een journalist bij een plechtige receptie ongezien
moest blijven en dus nederig achter een trap of de feestelijke
palmversiering moest schuil gaan — om de namen van hoge
autoriteiten, die den jubilaris kwamen feliciteren, voor diens eer
te kunnen noteren, — en toch het decorum der plechtigheid door
zijn aanwezigheid niet neer te halen.
Onder uw leiding is veel gedaan voor de representatie onzer
vereniging. Zij is nu bekend bij de Bisschoppen en op de Departementen
en bij alles, wat zich onder deze beide hoogste instanties
beweegt, behalve bekend nog niet voldoende geacht,
mijnheer de voorziiter, die heengaat; ook uw opvolger vindt
nog een ruim arbeidsveld, om naar het doel te brengen wat
daarheen op weg is.
Ook de crisistijd heeft veel van uw goede zorgen gevergd. Zeer
vele leden werden in hun salaris, menigeen in zijn bestaan
getroffen.
Herhaaldelijk heeft het Bestuur moeten samenkomen ter
bespreking van gevallen: van ontslagen, die we pogen moesten
ongedaan te maken, — of waarvan de slachtoffers met veel
grotere tegemoetkoming moesten worden behandeld.
Van u, mijnheer Vesters, vergden die gevallen het meest, om -
dat voortdurend onze conclusie was, dat de voorzitter — om zijn
overwicht onder ons aan prestige — persoonlijk in onderhandeling
moest treden met de partij, waar het overwicht lag aan
macht.
Nooit heeft de voorzitter zich aan die, vaak moeilijke taak
onttrokken. Herhaaldelijk heeft hij door persoonlijk contact iets,
soms veel kunnen bereiken en hij heeft het — als ridder voor
een goede zaak — steeds gedaan op een wijze, die de eer onzer
vereniging hoog hield.
Stemt dit afscheid allen die u kennen en waarderen, uw medebestuursleden
en den Geestelijken Adviseur niet in de laatste
plaats, met weemoed, wij zijn allen ook vervuld van grote dankbaarheid
voor alles, wat u heeft gedaan voor onze vereniging:

154 DE KATHOLIEKE PERS No. 122 15 JUNI 1936
haar standing en aanzien, voor onze leden, vooral voor degenen
onder hen, die de hulp der organisatie het meest hebben nodig
gehad.
Wij danken u daarvoor; wij danken u tevens voor de prettige
omgang met u; in onze algemene vergaderingen en in onze
bestuursvergaderingen, waarvan gij steeds de ziel zijt geweest
en die gij altijd hebt geleid op zulk een wijze, dat wij van al
onze bijeenkomsten steeds als vrienden gescheiden zijn en in een
stemming die het samenzijn met vrienden te voorschijn roept.
Uw gezag als voorzitter, dat onze vereniging ten goede kwam,
dankten we op de eerste plaats aan uw gaven als mens en als
journalist. De heer Vesters heeft zich zelven nooit willen verheffen,
is nooit met zijn ellebogen naar voren gekomen, anderen
terugdringend, en toch een dagbladschrijver geworden van het
gehalte, dat den heer Henri Kuypers bij de viering van zijn 25jarig
feest als directeur der Maasbode, in zijn woord van dank
aan den Voorzitter der K. J. V., die hem had toegespoken, hem
deed noemen: „den meest geciteerden journalist van Nederland".
Die journalistieke autoriteit straalde af op onze journalistieke
vereniging.
Toen Uw medebestuursleden met den Geestelijken Adviseur,
zich beraadden, op welke wijze onze Vereniging u haar dankbare
erkentelijkheid moest betuigen, voor hetgeen u voor haar
is geweest, al die jaren lang, kwam het spontaan in hen op en
ik ben verzekerd, dat de leden er even spontaan hun adhaesie
aan betuigen, dat de heer Vesters bij zijn heengaan moest benoemd
worden en ik bied het u bij deze namens ons allen
aan: tot ere-voorzitter van de Ned. Kath. Journalistenvereniging.
(Langdurig applaus).
De hartelijke instemming onzer leden verhoogt voor u de
waarde van dit besluit.
Bij dit ereblijk mocht het niet blijven.
Onder de leden zou men het een tekortkoming hebben geacht
bij het bestuur, wanneer het op hen geen beroep had gedaan
om ook op stoffelijke wijze van hun erkentelijkheid blijk
te geven. Wij hebben dit niet verzuimd.
En wij weten bij voorbaat, dat U het volkomen goedkeurt en
zelfs toejuicht, wanneer wij bij de keuze van dit stoffelijk huldeblijk
op de eerste plaats hebben gedacht aan haar, die u, door
uw ambt dagelijks zo lang buitenshuis geroepen, zo dikwijls
nog moest missen om onze vereniging, aan mevrouw Vesters, die
wij bij dit afscheid eveneens huldigend willen gedenken.
Wanneer u dan straks weer uw huis betreedt, zij het met
zachte schreden in een mollige versiering, aangenaam aan uw
voet, die zo menigvuldige tred voor onze vereniging heeft staan
op de harde Bosse weg en elders in den lande.
Scheidende voorzitter, wij hopen u met Gods hulp, Wiens zegen
wij hedenmorgen onder de H. Mis voor U en uw dierbaren
hebben afgebeden, in de toekomst nog gedurende een reeks van
jaren als werkzaam en gevierd journalist op onze algemene
vergaderingen te zullen zien.
Op onze bestuursvergaderingen zullen wij uw aanwezigheid
moeten ontberen, maar houd ons in een aangenaam aandenken,
zoals wij steeds bij onze samenkomsten aan u zullen terugdenken.
In een moeilijk ogenblik zullen wij wellicht ook daar nog eens
een beroep doen op onzen ere-voorzitter, maar wij zullen — dat
beloven wij — zijn „otium cum dignitate" als voorzitter er zo
weinig mogelijk storen.
Ik heb gezegd.
J. B. VESTERS.
Uit ,,Ons Noorden":
Het was gisteren voor de R.K. pers, maar voor de R. K. Journalisten
Vereniging in het bijzonder een belangrijke dag in haar
geschiedenis. Zij moest afscheid nemen van haar voorzitter den
heer J. B. Vesters, die 32 jaar lang haar als bestuurslid had gediend,
waarvan 28 jaar als voorzitter. Dat betekent, dat bijna
de gehele huidige generatie van kath. journalisten onder de zo
hoog staande en bezielende leiding van Vesters is opgevoed.
Wat dit voor ons gehele Ned. katholieke volk zeggen wil, kan
men eerst ten vole beseffen, indien men de mooie gave figuur
van Vesters ten volle kent. Belangeloos en toch met een onvermoeide
werkkracht, bescheiden en toch toegerust met een kennis,
talent en ervaring, zoals maar weinigen gegeven is, heeft hij
een mensengeneratie lang op de katholieke journalistiek een
persoonlijk stempel gedrukt. Daarbij was Vesters katholiek in
merg en been niet alleen door zijn kinderlijk aanvaarden van
alle waarheden van ons geloof, maar vooral door zijn practisch
beleven van alle katholieke deugden.
Wie het voorrecht heeft gehad in nauw contact samen te
werken met den heer Vesters zal daarvoor altijd dankbaar blijven.
Na een zo lange en eervolle staat van dienst te hebben vervuld,
heeft de heer Vesters gisteren deze taak neergelegd.
Meermalen hebben zijn collega's hem weten te bewegen dit
besluit nog weer uit te stellen, maar ditmaal moest het hoezeer
ook algemeen betreurd, geëerbiedigd worden. Zo iemand, dan
had hij het recht zijn taak thans aan jongere handen toe te
vertrouwen.
De kath. journalistenvereniging, die hem meermalen op verschillende
wijzen haar grote achting, liefde en dankbaarheid
getoond had, heeft hem gisteren het hoogste gegeven wat zij
kon schenken, het ere-voorzitterschap van haar vereniging'.
Zo heeft zij tevens nog een band geschapen, die Vesters aan
haar bindt.
De kath. journalistiek verlaat de heer Vesters gelukkig nog
niet. Daarvoor is hij nog te jeugdig, te pittig en te strijdlustig.
In de Volkskrant zullen we nog dagelijks en wij hopen nog jaren
van zijn journalistiek talent kunnen genieten.
Maar in de leiding van de kath. journalisten vereniging moest
zijn plaats door een ander bezet worden.
Zijn opvolger, collega G. P. Bon uit den Haag, die hiertoe werd
aangewezen, staat wel voor een zeer moeilijke taak.
Ook hij kan intussen van de steun van al zijn collega's verzekerd
zijn, die ook hem thans zullen begroeten als den rechten
man op de rechte plaats.
Moge hij, al zal hij het wel niet zo lang volhouden als collega
Vesters, jarenlang aan het hoofd van de Ned. katholieke journalisten
staan en evenals zijn voorganger krachtig werkzaam
zijn tot zedelijke en maatschappelijke verheffing van de Ned.
kath. journalistiek, waarvoor ook de heer Vesters zo onnoemlijk
veel heeft gedaan.
VAN VOORZITTER TOT ERE-VOORZITTER.
Uit het desbetreffende verenigingsverslag heeft men kunnen
lezen, dat Dh. J. B. Vesters de tijd gekomen achtte om het voorzitterschap
van de Katholieke Journalistenvereniging aan jongere
krachten over te laten. Er is een tijd van komen en een tijd
van gaan en wie sinds mensenheugenis bestuurslid ener vereniging
was en meer dan 25 jaar voorzitter, zal men niet kunnen
verwijten, dat hij te vroeg opstaat van zijn zetel. En toch zal er
geen Katholiek journalist zijn, die Dh. Vesters niet met lede ogen
zal zien vertrekken.
Niet alleen als collega, die de welwillendheid zelf was, maar
ook als bestuurslid was Dh. Vesters buitengewoon gezien. Hij
was op de moeilijke post als geknipt. En dat op een voorzitterspost,
die misschien moeilijker is dan welke zetel van een vakvereniging
ook.

15 JUNI 1936 DE KATHOLIEKE PERS No. 122
Het buitengewone van de Journalistenvereniging is, dat zij
feitelijk geen eigenlijke vakvereniging is. Dit brengt' mee, dat
er van scherpe strijd geen sprake kan zijn maar dat getracht
moet worden met voorzichtig overleg en overredingskracht wat te
bereiken. En uit de aard der zaak komt de taak van iets op te
knappen dan veelal op den voorzitter neer.
Wat dit betreft, was Dh. Vesters „je" man. Scherp verstand
paarde hij aan vernuft en zijn voorzichtige strategie was spreekwoordelijk
en hij heeft door zijn bemoeiingen, waarvan veelal
niets publiek werd, veel weten te bereiken. Geen wonder, dat
de vereniging hem daarom node zag heengaan en dat zijn opvolger
geen gemakkelijke taak zal hebben.
Dh. Vesters, die zo lang.het „Huisgezin" sierde en thans hoofdredacteur
van de „Volkskrant" is, wensen wij nog vele jaren van
rustige arbeid, nu hij van de veelzijdige beslommeringen van
het voorzitterschap ontheven is. Van voorzitter werd hij erevoorzitter;
maar vermoedelijk zal de rust hem niet lokken tot
niet werkend lid.
Aldus ,,De Residentiebode"
HET VERSLAG.
Een onzer collega's ontving van een onzer bekende priesterredenaars,
dien hij verslagen had, het volgende schrijven:
Ik kom juist thuis van diverse spreekbeurten en ik vind hier
De Residentiebode met het verslag van de Middenstandsavond
Hoewel ik weer direct weg moet acht ik mij verplicht U zeer
oprecht dank te zeggen voor het meer dan uitstekend verslag
dat U van de rede gaf.
Verslaggeven is een grote kunst en er zijn er maar zeer weinigen,
die deze kunst verstaan. Ik vind uw verslag een meesterstukje
— een prachtig opstel op zich zelf. Zelden vindt men een
verslag, waarin werkelijk de leitmotieven van een redevoering
harmonisch, allen zijn verwerkt.
Het verslag immers heeft een grote apostolische betekenis
vooral voor hen, die een lezing hebben bijgewoond.
De massa is na afloop de draad vergeten.
Een goed verslaggever is een groot apostel.
Daarom ben ik zo blij met dit verslag. Al jaren Werk ik ervoor
bij de Middenstand deze ideeën erin te krijgen Uw verslag helpt
enorm daarbij.
De secretaris vroeg mij na afloop een korte inhoud Ik heb er
geen tijd voor. Maar hij is voor 100 •/. geholpen met Uw werk
Ik feliciteer U met Uw talent, want 't is een werk van zeer
sterke concentratie en ik ben U ook dankbaar, omdat ü mil zo
geweldig daarmee helpt bij het bereiken van de massa.
BESTUURSVERGADERING NED. R.K. JOURNALISTEN­
VERENIGING.
Het bestuur der vereniging vergaderde Zaterdag 23 Mei in
„Terminus" te Utrecht onder presidium van den nieuwen voorzitter,
Collega G. P. Bon. Aanwezig zijn de Geestelijk Adviseur
ae bestuursleden Bon, Zwetsloot, Stolwijk, Thomassen en Schneiders
en de Groepsafgevaardigden Baron van Lamsweerde en
Bruna.
Er waren verschillende ingekomen stukken o.a. een schrijven
van de K.R.O., dat de Geestelijke Adviseur Prof Dr Titus
Brandsma op 17 Sept. a.s. (!) voor de K.R.O. is uitgenodigd te
spreken over: „De Kath. Pers in Nederland". Vervolgens was er
net verzoek van een der leden om de bemiddeling van het bestuur
ter verkrijging van een contract van bedoeld lid bij zijn
directie. Hieraan zal met de meeste spoed gevolg worden gegeven.
Betreffende het jaarboek werd besloten, dat bij de uitgave
waarvan de vereniging geen risico zal mogen lopen.
Spoedig zal de Jaarboekcommisie in vergadering bijeenkomen
Besloten werd een schrijven te richten aan het bestuur der
155
R.K. Dagbladpers met het verzoek de leden even te herinneren
zich te willen houden aan de overeenkomst onder sub 6 der salarisregeling.
Naar aanleiding van een recent geval, waarbij door een ontactische
vorm van berichtgeving de R.K. Pers in het nadeel stond
tegenover de niet-kath. Pers, werd besloten in samenwerking
met de R.K. Dagbladpers betreffende katholieke instanties hierop
te wijzen.
Aan het einde der vergadering werd in intieme kring door
het bestuur afscheid genomen van den afgetreden voorziiter, den
heer J. B. Vesters en Mevr. Vesters, die daartoe door het bestuur
waren uitgenodigd. Hierbij waren eveneens aanwezig de oudgeestelijke
adviseur Pater Dr. Kruitwagen O.F.M, en Mr. Farns
Teulings, voorz. der R.K. Directeurenvereniging. De heer Vesters
werd achtereenvolgens door den heer Bon, door Mr. F. Teulings,
door Pater Dr. Kruitwagen en Prof. Dr. Bandsma toegesproken]
terwijl hem namens het bestuur nog een geschenk werd overhandigd.
Uit de Vereniging.
AAN ALLE BRABANTSE JOURNALISTEN.
Van stad en lande.
Geachte Collega's,
Misschien is het Ulieden niet geheel en al onbekend, dat ettelijke
jaren geleden het aanzijn werd gegeven aan een onderafdeling
van de Ned. R.K. Journalistenvereniging: de Brabantse
R.K. Journalistenkring namelijk.
Misschien is het Ulieden zelfs ook al niet onbekend, dat aeze
„kring" zijn bestaan nog tot op de dag van heden rekken kon.
Als U dit alles bijgeval niet mocht weten, is dat nog zo heel
erg niet !
Ik weet het best: wij, journalisten, moeten nu eenmaal q.q.
zoveel weten, wat we niet weten, en niet-weten wat we weten dat
dit niet-weten niet bewust aan een defect of onachtzaamheid
van ons geweten kan worden geweten !
Maar, weet U: ik heb al enkele malen in het bijna grijze verleden
— wat leven we toch vlug tegenwoordig! _ Ulieden Gelukkig
gemaakt met een convocatie voor een of andere bijeenkomst
van onze Kring. En de meesten Uwer waren zo vriendelijk
op deze uitnoodiging doorgaans met geen taal of teken te reageren.
Dat is óók al zo erg niet, mits Ulieden ditmaal slechts 'n
ogenblik Uwe aandacht lenen wilt voor wat hieronder volgen
gaat.
Voornaamste doel van kringvorming is onderhouden van het
onderling contact.
Voornaamste doel van een journalist moet zijn een behoorlijke
wetenschappelijke vorming.
Welnu, beide „doelen" kunnen worden nagestreefd bij voldoende
enthousiasme van Uw zijde voor het volgende voorstel"
Wij hebben den bekenden en zeer geachten Pater Capucijn
Gervasius, docent aan de R.K. Leergangen te Tilburg op ons
verzoek bereid gevonden voor de Brabantse R.K. Journalisten
een cursus in Logica te geven.
Het ligt in de bedoeling deze cursus te houden te Tilburg en
wel eenmaal per maand op een Zaterdagnamiddag, een tijdstip
dat zich voor de meeste journalisten het beste leent.
Belangrijke is ongetwijfeld, dat de leden van de Brabantse
Knng aan deze cursus geheel gratis kunnen deelnemen Zij
hebben zich slechts aan te schaffen het boekwerk „Grondbe

156 DE KATHOLIEKE PERS No. 122 15 JUNI 1936
Laat me eerlijk zeggen, dat ik van harte hoop, dat vele Brabantse
collega's van deze unieke gelegenheid profiteren willen.
Reeds hebben verschillende collega's, die bereids van het plan
hoorden, ons hun grote instemming ermee betuigd.
Ik verwacht nu, dat allen, die in beginsel er wat voor voelen
dez Logica-leergang te volgen, in ieder geval voor het einde dezer
maand mij schriftelijk het bewijs van hun instemming zullen
toezenden.
Is het aantal candidaat-deelnemers groot genoeg om tot positieve
besluiten te komen, dan zullen die kunnen worden genomen
in een binnenkort te houden ledenvergadering, waartoe we dan
ook onzen zeereerwaarden Docent zullen uitnodigen.
Op hoop van zegen ! !
Tilburg, Juni 1936. Armhoefstraat 55.
De secretaris van de Brabantse Kring,
HARRIE VAN RIJTHOVEN.
CONTRIBUTIE.
Begin der maand Juli gaan de kwitanties uit voor de contributie
van het tweede kwartaal. Een week lang zal de penning-
•aaeester gelegenheid geven om te gireeren (gironummer 138251).
Baarna dient men bedacht te zijn op het ontvangen van een
kwitantie.
DE NIEUWE SECRETARIS.
Het Besftmr droeg collega Frans Schneiders het secretariaat
der vereniging op.
Zijn adres is: Hoogewoerd 124a, Leiden.
DE LEDENLIJST.
Adressen: Collega H. F. J. Overhoff, te Amsterdam, verhuisde
van Antillenstraat 11 naar Bilderdijkpark 3-1; H. Ch. L. Nelissen
Den Haag, van Obrechtstraat 241, naar Kastanjestraat 37 en mr.
H. F. A. Geise, van Hogenhoucklaan 81, Den Haag, naar Lorentzkade
23, Leiden.
1 Augustus wordt het adres van collega Th. B. J. Wilmer, te
Leiden, Apothekersdijk 7, inplaats van Breestraat 32a.
Voorgedragen voor het lidmaatschap. A. L. L. Groumans, Willem
de Zwijgerlaan 109, Den Haag, door Ko de Haan en G. P.
Bon.
EEN CURSUS IN VOLKENRECHT.
De Academie voor Internationaal Recht te 's Gravenhage organiseert
een cursus in Volkenrecht.
Het onderwijs, dat voornamelijk betrekking zal hebben op het
Volkenrecht in tijd van vrede, wordt gegeven gedurende acht
weken, verdeeld in twee tijdvakken; 6—31 Juli en 3—28 Augustus
en is kosteloos.
Wie deelnemen in overweging mocht willen nemen kan van
den voorzitter der N.R.K.J.V. het programma en verdere bescheiden
ter inzage ontvangen.
Journalistiek Nieuws
JOURNALISTEN BIJ DEN PAUS.
Z.H. de Paus heeft Maandag 26 Mei in de Consistoriezaal de
Vereniging' van buitenlandse Journalisten in buitengewone audiëntie
ontvangen. Nadat de Paus aan de ongeveer zestig aanwezigen
de ring had laten kussen, nam hij plaats op de troon
en hield een toespraak, waarin Hij zijn vreugde uitsprak de journalisten
te mogen begroeten, die de wereldpers vertegenwoordigen
in Rome, dat om vele redenen nog steeds de hoofdstad
der wereld mag heten. De Paus gewaagde van het recht en ds
macht der journalisten, die de verbreiders zijn van de gedachte
en het woord, dat het machtigste in de wereld is. Zoals een oude
Latijnse spreuk reeds zegt, het woord buigt de harten en regeert
de dingen. Gij hebt echter, aldus vervolgde de H. Vader, daarom
ook een buitengewoon grote verantwoordelijkheid, want men kan
zelfs niet grenzen aangeven van de verbreiding van uw woord,
dat niet alleen vliegt, zoals het woord van de redenaar, mjaar
ook blijft, zoals het geschreven is. De Paus noemde dan ook de
journalisten de luidsprekers der waarheid, maar niet als fotografen,
die slechts mechanisch hetgeen voor de lens komt afbeelden,
doch als kunstenaars, die in hetgeen zij afbeelden,
ook iets van hun eigen ziel leggen. Dit, aldus de Paus,
doet uw macht, maar ook uw verantwoordelijkheid, nog onmetelijk
groeien. De Paus besloot met de zegen uit te spreken
over de journalisten en hun werk en wenste hun toe, dat het
materiaal van hun werk steeds moge zijn een schat van waarheid,
rechtvaardigheid en welzijn en een boodschap van vrede
en voorspoed voor de wereld.
HET NUT DER INTERNATIONALE PERSKAART.
Door enkele collega's is de laatste tijd nogal eens gevraagd
naar het nut der internationale Perskaart, daar zij meenden,
dat dit nut vrijwel problematisch of misschien twijfelachtig
moest worden genoemd. De voorzitter, wien deze opmerkingen
bereikten, vroeg mij daarom 't nut der Internationale Perskaart
aan de hand van recente ervaringen in het orgaan nader te
willen uiteenzetten.
Vooraf zij echter opgemerkt, dat wat geldt voor het ene land
nog lang niet geldt voor het andere.
In het algemeen is het echter het beste deze gedragslijn te
volgen. Men ga met zijn Internationale Perskaart naar het gezantschap
van het land, waar men denkt te verblijven en verzoeke
aan den Persattaché om een introducerend schrijven,
gericht aan den Perschef op het Ministerie van Buitenlandse
Zaken. Wanneer men zich, gewapend met dit schrijven aanmeldt
bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken aldaar en zijn
wensen kenbaar maakt, zal men zeker heel wat faciliteiten
kunnen verkrijgen, als vrije toegang tot theaters, geheel of
gedeeltelijk vrij reizen in dat land of andere voordelen.
Wat de reisfaciliteiten betreft, ook deze bestaan, maar niet
oficieel en leveren daardoor enige moeilijkheden op. Deze reducties
op het vervoer zijn niet officieel bij de reisbureaux, die
overigens de reducties van alle landen precies kennen, aangegeven.
Zij kunnen deze onofficiële reducties voor journalisten
dus ook niet bij het leveren der reisbiljetten verstrekken.
Men doet daarom het beste enige tijd vóór het bestellen der
reisbiljetten zich te wenden tot alle F. I. J. Secretarissen der
landen, waardoor men reist en van het land, waarheen men
reist. Deze zullen dan ongetwijfeld de nodige inlichtingen verstrekken.
Op bovenomschreven wijze heeft ondergetekende van zijn Internationale
Perskaart zeer veel nut gehad.
FRANS SCHNEIDERS.
Inhoud:
Jaarvergadering. — Bij het afscheid van voorzitter
Vesters. — J. B. Vesters. — Van voorzitter tot ere-voorzitter. —
Het verslag. — Bestuursvergadering Ned. R. R. Journalistenvereniging.
Uit de Vereniging: Aan alle Brabantse Journalisten. — Contributie.
— De nieuwe secretaris. — De ledenlijst. — Een cursus
in volkenrecht.
Journalistiek Nieuws: Journalisten bij den paus. — Het nut
der internationale perskaart.