Route des peintRes aan de Côte d'azuR

More documents

Recommendations

Info

Route des Peintres: Waar staan die tableaus? in de standaard brochure over de Route des Peintres (ter plekke ververkrijgbaar, maar ook via www.guideriviera.com) vind je de tableaulocaties niet terug. om u een beetje op weg te helpen hebben wij 8 beroemde schilderplekken afgebeeld en op de kaart gezet. infomeer bij de lokale offices de tourisme naar kaarten waar de locaties van tableaus precies op staan. De volgende toeristenkantoren helpen je verder: office de touris me antibes, 11 place de gaulle, www.antibes-juanlespins.com; Cagnes-sur-Mer, 99 boulevard de la plage, www.cagnes-tourisme. com; Villefranche-sur-Mer, Jardin binon, www.villefrance-sur-mer. com; nice,5 promenade des Anglais, www.nicetourism.com. 18 www.reizen.nl september 2008 3 Het atelier van Renoir in het gelijknamige museum in Cagnes-sur-Mer 1 2 5 ‘Antibes’ (1908) van Henri-Edmond Cross, promenade du Bastion, Antibes ‘Fontaine à Villefranche’ (1927) van Armand Ingenbleek, Place Félix Poullan 4 6 Schildersroute Côte d’Azur ‘Le port d’Antibes’ (1893) van Eugène Boudin, Pointe de l’Îlet, Antibes ‘Cypres à Cagnes’ (1908) van H.-E.Cross, t.o. parking Ste.Anne, Haut-de-Cagnes ‘Antibes effet d’après-midi’ (1888) van Claude Monet, Plage de la Salis, Antibes ‘Rade de Villefranche’ (1892) van Eugène Boudin, a/d rede, Villefranche-s-Mer ‘Paysages de Cagnes’ (1924) van Chaïm Soutine, Montée des Caucours, bij de Église Suédoise, Haut-de-Cagnes 7 www.reizen.nl september 2008 19 8 e
Tja. De reproductie is mooi, maar de bomen ook. Moeilijk. Als ze een kunstwerk zó opzichtig neerzetten op de plek waar het is geschilderd, ga je het onherroepelijk vergelijken met het echte landschap erachter. Dat geeft niet, dat is juist de bedoeling, maar eigenlijk kun je het zo’n schilderij niet aandoen. Zo’n doek moet je zien in een kamer, zonder al te veel afleiding, dan spat het van de muren. Maar hier buiten, in de zon, hoe mooi en kleurgetrouw de reproductie ook is, je denkt na een paar van die tableaus toch: tja. Voor de echte schilderijen moet je binnen zijn, in het huis. Het atelier van Renoir is helemaal in oorspronkelijke staat bewaard gebleven. Daar de rolstoel van Renoir, en daar staat zijn schildersezel. Renoir bond de penselen aan zijn pols toen hij ze niet meer gewoon vast konden houden omdat zijn handen krom stonden van de jicht. Nog een mooie uitspraak van Renoir teken ik hier op: ‘Op een ochtend had iemand geen zwarte verf meer en gebruikte dus maar blauw. Dat was de geboorte van het impressionisme.’ ‘ in 150 jaar is Villefranche geen spat veranderd, en dat weet ik omdat in het smalle straatje van de boulevard naar boven een reproductie staat van een schilderij van Jacques guiaud uit 1856’ Rechterpagina 1. Zondagmorgen, antiekmarkt in Villefranche-sur-Mer. 2. Een uitgebreide collectie van werken van Chagall is te vinden in het Musée du message biblique Marc-Chagall in Nice. St. Paul en Chagall De hoogtijdagen van de schilders aan de Côte d’Azur lagen tussen 1910 tot diep in de jaren dertig. Renoir, Matisse, Monet, de schilders uit Montparnasse kwamen naar de kust. Nicolaï: ‘In de jaren dertig kwamen ze af op de status. Je moest wel een keer hier geschilderd hebben. De schilders waren misschien bohème, maar de rijken brachten hier de winter door, en die kochten schilderijen. Maar op één stond het klimaat. In de zomer was je in Parijs, in de winter hier.’ Aan de Montée de la Bourgade, ook al zo’n lief smal straatje in Haut-de-Cagnes, staat de reproductie van het werk van Félix Valloton uit 1921, Mimosas en fleurs à Cagnes. Iemand gaat weer mimosa planten. De werkelijkheid voegt zich naar de reproductie, dat is ook wel eens wonderlijk om mee te maken. Chaïm Soutine is trouwens ook goed vertegenwoordigd in Cagnes. Een zware jeugd had hij gehad, Soutine, na in elkaar geslagen te zijn door zijn familie ontsnapte hij naar Parijs. Ook daar zat hij bijzonder slecht in z’n vel maar hier, in Cagnes, zich badend in de Zuid-Franse kleuren, kreeg hij zijn zelfvertrouwen terug. ‘Ach’, verzucht Nicolaï, ‘dit zijn tenminste schilders van statuur, op andere plekken aan de Route des Peintres hebben ze reproducties opgenomen van mensen die toch nauwelijks tot de top behoren, nee, ik noem geen namen. En waarom zijn er maar drie tableaus in St. Paul, en alledrie van Marc Chagall, terwijl St. Paul nog stééds een kunstenaarsdorp is en het aantal schilders die daar landschappen maakte niet op één hand te tellen is?´ in de luwte van nice Villefranche-sur-Mer, zonder de Route des Peintres was ik er misschien pardoes omheen gereden, want het ligt zo in de luwte van Nice dat je er zo aan voorbij zou gaan. Dan was een misser van jewelste geweest, want Villefranche is een juweel van een dorp, met een smalle boulevard waarvandaan een straatje naar boven voert het 14de-eeuwse stadshart in. In 150 jaar is Villefranche in wezen geen spat veranderd en dat weet ik omdat in het smalle straatje van de boulevard naar boven een reproductie staat van een schilderij van Jacques Guiaud uit 1856. Het is het oudste van alle schilderijen van de Route des Peintres. Datzelfde straatje met die trap omhoog, daar loop ik nu, met die roodgele huizen. De huizen verderop aan de boulevard hebben gekleurde luiken en dat was trouwens in 1918 (Raymond Tournon, Les filets de Villefranche) óók al schilderachtig. Net als de Place Felix Poullan, in 1927 met fontein en al vereeuwigd door Armand Ingenbleek van wie ik werkelijk nog nóóit had gehoord, maar dat is juist leuk, zeggen ze bij het toerismebureau, ‘we heten niet allemaal Cocteau’. Jean Cocteau is de bekendste van de schilders van Villefranche. Hij schilderde in 1952 het werk Rue Obscure. De reproductie is deze keer ingemetseld in het plaveisel, want het zicht op de donkere weg is beschermd, een staand plateau zou het uitzicht verstoren. De Rue Obscure is een weg die onder huizen doorloopt. Ooit werd een muur gebouwd, daarnaast kwamen huizen, de oude muur werd als fundering gebruikt, de weg kwam erboven, enfin, ingewikkeld gedoe, mooi schilderij. Wat ik het mooiste vind: het donkere weggetje erachter roept een licht gevoel van onbehagen op. Het is een beetje eng. Cocteau zal de donkere weg naar de ziel bedoeld hebben en daarmee zijn we dan qua schildersstromingen wel definitief en heel ver verwijderd van de schilders die in hun landschappen vooral de geuren en kleuren van de Côte d’Azur tot uiting lieten komen. Schrijvers aan de kust Een hoop om over na te denken. Is hier ook een terras? Dan kunnen we daar bij een glas pastis nog even een paar belangrijke vragen behandelen, want die hele schildersroute behoeft als je het mij vraagt aan alle kanten uitbreiding. Waar is Van Gogh bijvoorbeeld, in dit hele verhaal? Van Gogh zat in Arles, een stad die ze geheel kunnen plaveien met reproducties van schilderijen van Van Gogh, want hij maakte er daar minimaal 200. Maar Arles zit nog niet e Schildersroute Côte d’Azur 20 www.reizen.nl september 2008 www.reizen.nl september 2008 21 1 2
Page 1 and 2: 12 www.reizen.nl september 2008 Kes
Page 3: 1 2 impressionisme opkwam! Misschie

Route des peintRes aan de Côte d'azuR

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?