Belemmerende en bevorderende factoren bij proefimplementatie ...

kwaliteitsfunctionaris. De ervaringen en vragen van de koppels werden gebruikt om
vervolgstappen te zetten. Door ziekte door het Norovirus gingen deze afspraken een aantal
keren niet door. Het meekrijgen van de nachtdienst was lastig, zij kiezen vaak voor de makkelijk
weg (plakmatten). Andere lopende projecten (valpreventie) en een verbouwing hebben de
proefimplementatie bemoeilijkt. Zodra beide koppels ervaren zijn, zal de rest van het team
worden geschoold. Hierbij krijgen de drie wond- en incontinentieverpleegkundigen van de
organisatie een rol.
Woonzorgcentrum in Friesland
Deelname aan het coachingstraject was besloten door twee teamleiders van dit grote woonzorgcentrum.
Twee afdelingen namen deel. De voortrekkers, twee verzorgenden IG, hebben de
implementatie samen opgepakt en zich als eerste op de Werkgroep Incontinentie gericht die een
jaar eerder reeds was opgericht. In deze werkgroep zaten teamleiders en een
kwaliteitsmedewerker. De materialen van de richtlijn (anamneselijst en mictiedagboek) en de
kaart van de Leiboom werden gebundeld in mapjes en door deze werkgroep bestudeerd. De
richtlijn sloot goed aan bij het protocol ‘Incontinentie en toiletgang’ van het PREZO-plan,
(kwaliteitssysteem). Het mictiedagboek was goed te gebruiken, de anamnese werd aangepast
op het zorgplan. De procedures rondom de toiletgang werden aangepast (op afroep en vaste
tijden). De werkgroep werd een dag uitgepland om een plan van aanpak voor de
proefimplementatie te kunnen maken. Hierbij zijn aan de ‘op maat’-implementatieadviezen van
V&VN gebruikt. De medewerkers van de twee deelnemende afdelingen zijn via twee
voorlichtingsbijeenkomsten hiervan op de hoogte gebracht. De benodigde materialen werden
beschikbaar gesteld. De richtlijn zelf werd niet verspreid, omdat deze te dik werd bevonden. De
genoemde lijsten werden ingezet bij nieuwe bewoners en bij nieuwe gevallen van incontinentie.
Van begin af aan werd iedereen zoveel mogelijk bij de implementatie betrokken (ondanks het
gemopper) en goed geïnformeerd. Met vragen konden de medewerkers bij de Werkgroep
terecht. In eerste instantie waren de reacties van collega’s negatief. Het was veel werk en het
papierwerk dat erbij kwam kijken werkte nadelig. Toen duidelijk werd dat de veranderingen goed
te doen zijn en resultaat hebben, werd men positief. Het bewustzijn omtrent het kunnen
voorkomen of behandelen van incontinentie nam toe. De voortrekkers hebben laten zien wat het
verbruik van incontinentiemateriaal kost en wat het budget ervoor is om zo het gebruik van de
richtlijn te stimuleren. In het teamoverleg zijn tools uit de coachingsbijeenkomsten gebruikt (o.a.
High Five-instrument) om open met elkaar in gesprek te kunnen gaan en elkaar eraan te blijven
herinneren goed naar elkaar te luisteren. Incontinentie is nu een vast onderwerp in het
teamoverleg. De bewoners met incontinentie dragen nu beter afgestemd incontinentiemateriaal.
De fysiotherapeuten en de vijf huisartsen zijn geïnformeerd over de proefimplementatie. De
fysiotherapeuten waren positief en boden direct hulp aan. De samenwerking met hen was
gemakkelijk doordat zij een vaste plek in huis hebben en daar elke dag een paar uur aanwezig
zijn. De samenwerking met de huisartsen verliep minder goed. Er kwam geen reactie op de naar
hen opgestuurde mictiedagboeken en anamneses met verzoek om medicatie. Eén keer per jaar
is er overleg met de huisartsen. Hier zullen de voortrekkers hun verhaal gaan doen over de
richtlijn. De artsen denken namelijk dat er niets aan incontinentie te doen is en dat het bij de
leeftijd hoort, aldus de voortrekkers. De Werkgroep Incontinentie wil de komende tijd investeren
in betere samenwerking met de huisartsen en is o.a. bezig met een brief aan de huisartsen.
Naasten van cliënten zijn vrijwel niet betrokken, dit is meer van belang bij PG-bewoners.
Binnenkort zal er een folder voor de nieuwe bewoners en naasten gemaakt worden. De
locatiemanager heeft tot doel om de nieuwe lijsten stichtingbreed in het ‘zorgleefplan’ op te
nemen.
Belemmerende en bevorderende factoren bij proefimplementatie van een richtlijn in de care 69