Vliegende Hollander - Flying Dutchman

.
12
VH 98
De Ned 6 blijkt ook al last gehad te hebben
van een spischoot achter de giek, en eveneens
hebben ze te maken gehad met een kapot
masttrekkerlijntje.
De bemanning van de NED-12 tenslotte loopt
rond met opgerekte armen wegens een ovale
genuaschoot die niet in de klem bleef zitten.
Al met al een pechdag voor het Nederlandse
smaldeel.
Maandag 05-01-04:
race 4:
Weinig wind, dobberen voor de start. NED-312
heeft een redelijke start. Ondanks het gebrek
aan wind toch nog redelijk knobbelig water:
IJsselmeertoestanden.
De NED-312 rondt als 13 e de bovenboei. Bij de
gijpboei schampen we echter het roer van
team von Koppen, dat van de buitenkant
scherp naar binnen loefde. Met frisse tegenzin
draaien we voor de zekerheid toch maar 2
rondjes, en eindigen uiteindelijk als 19 e .
De kruisrakken wilden nog steeds niet echt
goed lukken. Het blijft moeilijk om de juiste
stand te pakken te krijgen op golven en heen
en weer zwiepende wind. Het is alsof je de
vlagen minder goed kunt zien aankomen dan
in Nederland. Of lijkt dat nou maar zo?
De NED-6 eindigde vandaag als 2 e !
race 5:
Wederom eerst een valse start (algeheel).
Gelukkig want we kwamen in de afdekking te
liggen. Bij de 2 e start zijn we goed weg, maar
bij de bovenboei is dat voordeel al weer weg.
Vervolgens gaan we zoals dat in wielertermen
heet ”voor gaas” bij de gijpboei: misschien
overvoorzichtig geworden vanwege het
akkefietje in de vorige race? Tenslotte maken
we in het laatste kruisrak nog wel wat goed,
maar hoger dan een 26 e plek wordt het niet.
De NED-6 presteert wederom goed, en komt
als 3 e over de finish.
commentaar NED77: “slechte kruisrakken,
goeie spirakken”.
commentaar Ned 32: “De wind was zo
wispelturig als een vrouw”. Hieruit mag u
opmaken dat de wind nogal in richting en
kracht varieerde, en dat op onvoorspelbare
wijze. Zo beleeft ieder zijn eigen race.
’s Avonds vergadering van de IFDCO, o.a.
over (uiteraard) de kwestie carbon mast, en
ook wordt het nieuwe logo gepresenteerd.
Tot besluit een Hollandse braai op de klup: na
verhitte strijd op het water verbroedering rond
de barbie, zoals het hoort.
Dinsdag 06-01-04:
Wachten op wind. Het is weer dringen bij de
computers om te internetten. Veel zeilers en
hun aanhang knopen nog een vakantie in
Australië eraan vast, en nu is er de
gelegenheid om nog even wat zaken te
regelen zoals het vervoer binnen Australië etc..
Ook kan er met het thuisfront ge-emaild
worden. De 3 internetpc’s in de schaftkeet die
voor dit doel is opgesteld op het haventerrein
worden goed gebruikt.
Uiteindelijk volgt er toch nog een startsein. Het
wordt een lichtweer-wedstrijd op het eind van
de middag.
Aan de linkerkant van de startlijn zit je goed,
maar daarna moet je zo snel mogelijk naar de
rechterkant van het kruisrak zien te komen.
Het heeft wel wat weg van de tactische situatie
op het Comomeer afgelopen zomer.
We liggen nog redelijk als we het eerste ruime
rak ingaan, maar bij de gijpboei lukt de gijp niet
al te best. Vervolgens varen we ook nog een
dramatisch kruisrak, hetgeen niet bevordelijk is
voor het humeur van schipper en bemanning.
De Hunnen varen een minder goede wedstrijd
(aanvankelijk ergens bij ons in de buurt) maar
zijn tenminste wel aan een opmars bezig. Dit in
tegenstelling tot onszelf, hetgeen naar men
zich denken kan ons ons er niet vrolijker op
maakt. Zij krijgen het blijkbaar wel voor mekaar
om ondanks een slechte start weg te varen uit
de kluwen van boten midden in het veld. Een
schrale troost: dit is de regerend
wereldkampioen, op weg naar de prolongatie
van zijn titel. De weg naar het
wereldkampioenschap gaat echter ook voor de
Hunnen niet over rozen. Frank Nooijen en
Geert zijn bezig aan hun beste wedstrijd, en
liggen geconcentreerd op koers in het kruisrak
over bakboord. De Hunnen vinden dit illustere
duo op hun pad, dat over stuurboord gaat. En
dan moet je zoals bekend wijken, maar
daarvan willen de Hunnen niet weten. Frank
Nooijen uiteraard ook niet, althans niet zonder
slag of stoot: een klassieke
bakboord/stuurboord situatie is het gevolg. De
Hunnen varen zichzelf een protest van de
NED-327 aan de broek, en vertikken het
vervolgens om 2 rondjes te draaien. In de
jurykamer maken ze geen schijn van kans,
geen Hongaars gemopper dat daar nog wat
aan kan doen. Eigen schuld natuurlijk. Voor
het klassement maakt dat op dat moment
echter niks uit. De 14 e plaats die ze deze
wedstrijd uiteindelijk voeren was toch al hun
slechtste resultaat tot dan toe, en dus hun
aftrekwedstrijd. Echter is hun positie natuurlijk
wel verzwakt gezien de morgen noch nog te
varen wedstrijden.
Frank Havik en Guido van Alkemade varen
wederom een derde plek, maar worden er door
de NED-12 uitgeprotesteerd wegens te weinig
ruimte geven bij een boei. Ze zullen er wel een
goede reden voor gehad hebben, maar toch
Vliegende Hollander VH98 2004