RIJWIELBANDEN VOOR COURANTENBEZORGERS

More documents

Recommendations

Info

$ve l\atholieke * Journalist$

wel bindend advies had het Departement geen rekening te houden met een bepaald beschikbaar gesteld kwantum, maar bekeek ieder geval op zich zelf en legde naar eigen inzicht de noodige maatstaven aan. Als voorbeeld kan gelden, dat in het algemeen bezorgers, werkzaam in groote steden, niet voor banden in aanmerking kwamen, terwijl vanzelfsprekend het aantal bij de bezorging af te leggen kilometers en het tijdstip waarop voor het laatst banden werden toegewezen een rol zullen hebben gespeeld. Aan deze regeling was voor de landelijke bladen, welke zonder vooraf zelf schiftend op te treden, stapels aanvragen indienden een groot voordeel verbonden, terwijl de plaatselijke pers, zelf meer op de hoogte met de bandensituatie van de veel kleinere bezorgersschare uiteraard bescheidener optredend aan het kortste eind trok, mede door het feit, waarop reeds werd gewezen, nl. dat voor loopers in steden geen banden beschikbaar werden gesteld. Maar het voor de landelijke pers genoemde voordeel, hetwelk aan den vroegeren gang van zaken was verbonden, en dat voortvloeide uit de gelukkige omstandigheid, waarin de Persdienst van het Departement verkeerde, dat hij zich niet aan een vastgesteld kwantum had te houden, woog blijkbaar niet op tegen de talrijke bezwaren, welke tijdens besprekingen met de leiders van de inspectie-afdeelingen van de groote bladen werden geopperd. Bezwaren, welke er toe leidden, dat het Persgilde andermaal poogde, bij de toewijzing ingeschakeld te worden. Op uitnoodiging van het Persgilde had nl. een aantal deskundigen op het gebied van abonnementen-, verspreidings- en bezorgingsaangelegenheden, tevens vertegenwoordigers van de landelijke pers, zitting genomen in een commissie, welke zich zou bezighouden met het vraagstuk der courantenloopersorganisatie. Reeds tijdens de eerste bijeenkomst kwam het belangrijke punt der rijwielbanden naar voren en dit bleef verder de bespreking ook bij een tweede samenkomst beheerschen. Er werd op gewezen, dat de tijd, gelegen tusschen het oogenblik, waarop de aanvragen werden ingediend en het tijdstip, waarop de bonnen werden uitgereikt minstens van lg tot 2 maanden, veel te lang was. Het kwam bij voortduring voor, dat wanneer eindelijk de banden werden toegewezen, de bezorger reeds lang een anderen werkkring had gezocht en voor zijn opvolger opnieuw een aanvrage moest worden ingediend. Terwijl de looper enkel en alleen omdat hij de betrekkelijk onmisbare functie van het thuisbezorgen van couranten vervulde, voor een toewijzing in aanmerking kwam en hij zijn recht op banden slechts ontleende aan zijn min of meer vaste betrekking tot het dagblad, kon niemand verhinderen, tenzij door een onwettige intimidatie, dat hij door middel van de courant in het bezit van het kostbare distributiegoed gekomen te zijn, zijn enorm in waarde gestegen fiets met nieuwe banden verkocht en door het bezorgen er aan te geven het blad dwong, de couranten voortaan over de post te verzenden. Dit alles werd nog in de hand gewerkt door het feit, dat de bladen niet eens wisten of de door henzelf ingediende aanvragen waren toegestaan dan wel afgewezen. Zij moesten maar afwachten of de bezorger zoo vriendelijk was hen van de ontvangst van de bonnen in kennis te stellen. Slechts in enkele gemeenten was de plaatselijke distributiedienst zoo attent het betreffende blad op de hoogte te houden. De heele moeilijkheid was van distributie-technischen aard. De bonnen voor rijwielbanden werden uitgereikt, nadat het betreffende hokje op de stamkaart van den bezorger was gecodeerd. Daarmede waren de banden formeel zijn onyervreemdbaar eigendom en bleven dat, ook wanneer hij vlak daarop al niet meer aan de voorwaarden, met inachtneming waarvan de toewijzing was geschied, zou voldoen. Hieruit vloeide nog een tweede moeilijkheid voort: In een jaar tijds mag men niet meer dan één stel banden ontvangen. Wat moest er gebeuren, wanneer de banden vroegtijdig scheurden of versle ten waren? Het neerleggen van de bezorging was er het gevolg van en van de wankele organisatie brokkelde wederom een steentje af! Voorts bestond het groote bezwaar, dat de inspecteurs en controleurs buiten de regeling stonden. Een onmiddellijk ter plaatse zijn, wanneer er bij het wegblijven van de kranten door het uitvallen van een busdienst ingegrepen moest worden en leiding vereischt was, bleek door gebrek aan banden voor den betreffenden functionaris niet meer mogelijk. Hetzelfde gold voor de kleine, niettemin onmisbare aanwijzingen voor een goeden gang van zaken bij de bezorging, zonder welke het klachten zou regenen van de verwende abonné's, die hun krant op tijd in de bus willen hebben en gemelijk over een vermeende prestatievermindering geen oog hebben voor de' moeilijkheden, waarmede de abonnementenafdeelingen en expedities hebben te kampen. Verder zal het aan meer incidenteele klachten niet ontbroken hebben, maar globaal genomen kwam het hier toch wel op neer, wat er al zoo op de rijwielbandenkwestie viel aan te merken. Het Persgilde zou bij de bandentoewijzing ingeschakeld moeten worden, en zooals gezegd, andermaal werd contact gezocht met het Centraal Distributiekantoor als met den Persdienst van het Departement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart. De medewerking en het begrip voor de wenschen van de bladen welke bij deze beide instanties werden gevonden waren zeer loffelijk. Bovendien zag de Persdienst zich niet ongaarne van een feitelijk buiten het kader van zijn werkzaamheden vallende zorg bevrijd. Het Persgilde, in het bijzonder de Vakgroep Nieuwsbladen, had er echter een zorg bijgekregen: n.1. een rechtvaardige verdeeling van een inmiddels vastgesteld kwantum buiten- en binnen-tourbanden, hetwelk per maand voor de courantehbezorgers zou worden uitgetrokken. Want vrijwel terzelfdertijd, dat met het Centraal Distributiekantoor contact werd opgenomen over de mogelijkheid, het Persgilde een stem
te geven bij de toewijzing, was er toevallig een nieuwe methode in voorbereiding, welke in gemeenschappelijk overleg is uitgewerkt en nu reeds twee maanden wordt toegepast, een methode, waarbij door middel van een bepaald aantal formulieren in overeenstemming met de beschikbare hoeveelheid een willekeurige z.g. toewijzende instantie in de gelegenheid wordt gesteld, de plaatselijke distributiediensten rechtstreeks te machtigen, aan de op de machtiging, met name genoemde bezorgers bonnen uit te reiken. Juist in dat bepaalde aantal, waaraan niet valt te tornen schuilt de moeilijkheid voor de nieuwe toewijzende instantie, terwijl anderzijds vele bezwaren, welke aan de oude methode verbonden waren, zijn komen te vervallen. Nu gaat geen enkele toewijzing buiten de courant om. De machtigingen worden aan het blad gezonden, dat de stamkaart van den bezorger opvraagt, of door zijn agent doet opvragen en zelf de bonnen in ontvangst neemt of laat nemen. Het belangrijke hierbij is, dat het Centraal Distributiekantoor er bij uitzondering in heeft toegestemd, dat met voorbijzien van het strikt formeele, de aldus door het blad aan te schaffen banden, zijn eigendom zijn en aan den looper, hoewel deze zijn stamkaart er voor heeft laten merken, in bruikleen worden gegeven en bij het verbreken van de betrekkingen met het blad, opvorderbaar zijn. Mocht de bezorger op een geheel bonafide wijze van werkzaamheid veranderen, en heeft hij in zijn nieuwe functie ook een fiets noodig, dan moet hem vanzelfsprekend de gelegenheid gelaten worden, de banden van het blad te koopen. Het kan natuurlijk ook Voorkomen, dat de betreffende bezorger zelf als agent optreedt en het blad dus genoodzaakt zou zijn hem de machtiging zonder meer in goed vertrouwen toe te zenden. Meent men aan de hand van de ervaringen met hem vroeger reeds opgedaan, dat men er met vertrouwen alleen niet zal komen, dan is het gemakkelijk en aanbevelenswaardig vooraf van den betrokkene een verklaring te eischen, dat hij de bonnen na ontvangst onmiddellijk aan het blad zal opzenden ter collectieve aanschaffing van de banden. Uiteraard zou het voor de bladen aantrekkelijker zijn, wanneer de banden niet aan de loo- Het belangrijkste, waarmede men bij het aanvragen van rijwielbanden rekening dient te houden. 1. Vooralsnog komen alleen driemaal of meer per week verschijnende nieuwsbladen in aanmerking. 2. De aanvragen moeten vermelden: naam en voorletters van de bezor* gers, alsmede hun adres, woonplaats en gemeente. Het aantal kilo* meters, hetwelk dagelijks bij het bezorgen wordt afgelegd. Wanneer voor het laatst banden werden toegewezen met soort en aantal. Hoeveel binnen* of buitenbanden de bezorger nu noodig heeft. 3. Bij het aanvragen van transportbanden moet de reden, waarom deze noodig zijn, worden vermeld. 4. Indien er zich bij de uitreiking van de bonnen met het plaatselijk dis* tributiekantoor moeilijkheden voordoen, stelle men zich schriftelijk met de Vakgroep Nieuwsbladen in verbinding, waarbij zoo mogelijk de reden wordt vermeld, waarom volgens het distributiekantoor niet tot uitreiking kon worden overgegaan. pers, maar aan het blad werden toegewezen; een wensch, welke van verschillende zijden ook werd geuit. Of wanneer de Vakgroep na vaststelling van ieders deel de machtigingen oningevuld aan de bladen kon toezenden, opdat die zelf zouden kunnen beslissen, wie voor de banden in aanmerking kwamen. De twee maanden practijk hebben genoegzaam bewezen, dat de courantenondernemingen nog niet met een dergelijke verantwoordelijkheid belast kunnen worden. Hoewel uitdrukkelijk is bepaald, dat de beschikbare banden uitsluitend de loopersorganisatie ten goede mogen komen, zouden niettemin ook directie en redactie en overige functionarissen, welke met de bezorging niets hebben uit te staan, van de regeling mede profiteeren. Daar komt nog bij, dat al wil men er niet gaarne aan en al ziet men tegen onoverkomelijke moeilijkheden op en al voelt men zijn eigen belangen bedreigd, een combinatie van de beschikbare krachten geleidelijk op grootere schaal zal moeten worden toegepast. Het gaat niet aan, dat in eenzelfde straat vijf minuten na elkaar twee dagbladen door twee bezorgers worden afgeleverd. Indien men elkaar hier wilde helpen, zou het mogelijk* zijn het gezamenlijke verspreidingsgebied van deze beide loopers, die nu samen als het ware naast elkaar 50 km. fietsen te halveeren, zoodat ieder van hen een ongeveer gelijk aantal kranten over slechts de helft van den vroeger af te leggen afstand moet rondbrengen. Hun verdiensten blijven hetzelfde, hun werk tijd en bandenslijtage worden tot op bijna de helft gereduceerd. Het is duidelijk, dat de Vakgroep door middel van het huidigetoewijzingssysteem van rijwielbanden het zwaartepunt van het eigenbelang der bladen zal kunnen verplaatsen en de aanvan een afzonderlijk, zelfstandig voortgaan in bepaalde gevallen aanmerkelijk zal kunnen verminderen. De moeilijkheid, dat bij een snelle slijtage binnen het verloop van een jaar een nieuw stel banden noodig zou zijn, zonder dat deze toegewezen kunnen worden, werd ondervangen door het invoeren van machtigingsformulieren met een gele balk, welke in een bepaald percentage van het totaal per maand beschikbaar gestelde aantal door het Centraal Distributiekantoor worden verstrekt. Indien de toewijzende instantie, in casu het Persgilde het noodig oordeelt, dat ondanks het feit, dat binnen een jaar reeds banden zijn verstrekt nog weer een toewijzing plaats heeft, wordt een dergelijk machtigingsformulier uitgeschreven. Het is dus van groot belang, dat de bladen ten aanzien van het tijdstip, waarop aan een looper voor het laatst banden werden verstrekt, zeer nauwkeurige gegevens verstrek- 3
Page 1: AUGUSTUS 1944 ..•••r a r m MA
Page 5 and 6: den. Elke mogelijkheid, om den gesp
Page 7 and 8: De // mme now uit de tijdschriften
Page 9 and 10: MAXIMUM-ADVERTENTIEFORMATEN VOOR DE
Page 11: Fa. L. L. DE WOLFF GASTHUISSTRAAT 1

RIJWIELBANDEN VOOR COURANTENBEZORGERS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?