Jaap van Zuylen - Museum Volkenkunde

Jaap van Zuylen - Museum Volkenkunde Jaap van Zuylen - Museum Volkenkunde

volkenkunde.nl
from volkenkunde.nl More from this publisher
27.09.2013 Views

JAAP VAN ZUYLEN, EEN NEDERLANDER IN OOST-GROENLAND © CUNERA BUIJS & PETER VAN ZUYLEN Digitale publicaties van het Rijksmuseum voor Volkenkunde Het meteorologisch onderzoek bestond uit het meten van windsterkte en richting, temperatuur en luchtdruk. Op vaste tijden werden weerballonnen opgelaten om metingen op grote hoogte te doen. De bedoeling was om met deze metingen en met die van het aardmagnetisch veld meer te leren over de Heavisidelaag 5 . Deze luchtlaag is van groot belang voor radioverbindingen op de korte golf. Ook op andere plaatsen in de wereld werden dergelijke metingen uitgevoerd. Zo kon een beeld worden verkregen van de Heavisidelaag over de aardbol. De resultaten werden in 1940 gepubliceerd in het Magnetisch Jaarboek door het Nederlandsch Meteorologisch Instituut in De Bilt, Holland. Oost-Groenlandse kinderen kijken naar het oplaten van een weerballon van de Hollanders. Tasiilaq, 1933. (Foto : Jaap van Zuylen, AF048) 11

5. Aangepast gedrag JAAP VAN ZUYLEN, EEN NEDERLANDER IN OOST-GROENLAND © CUNERA BUIJS & PETER VAN ZUYLEN Digitale publicaties van het Rijksmuseum voor Volkenkunde Van Zuylen burgert snel in en past zich gemakkelijk aan het leven in de Deense kolonie aan en maakt snel Groenlandse vrienden. Hij leert niet alleen Deens en tolkt veelal voor de overige expeditieleden, maar leert ook Oost-Groenlands spreken. Hij besluit na het vertrek van de overige expeditieleden in 1933 een jaar langer te blijven, met de bedoeling zijn onderzoek naar het noorderlicht en het aardmagnetisch veld voort te zetten. Jaap neemt na het vertrek van de Nederlanders een Groenlander, Matthias Bianco, aan als zijn assistent en leert hem weermetingen te verrichten. Zijn contacten met de Groenlandse bevolking zijn een tweede goede reden om in Oost-Groenland te blijven. Salo en Maala Boassen met Jaap van Zuylen in hun huis in Tasiilaq, 1934. Salo en Maala Boassen nemen Jaap van Zuylen na het vertrek van de Nederlandse expeditieleden gastvrij in huis. Na twee maanden bij hen gewoond te hebben schrijft hij in oktober 1933: “Misschien kom ik wel thuis helemaal als Eskimo, ofschoon ik tot nu toe in alles wat des Eskimo’s is, nog maar erg onhandig ben. Ik kan nog niet eens een hondenzweep met fatsoen hanteren. Schieten, dat kan ik, maar het wild zien, daar ben ik ook geen held in.”( Brieven Van Zuylen, oktober 1933.) Jaap met zeehond. Tasiilaq, 1934. (Foto : Jaap van Zuylen, AF126) 12

JAAP VAN ZUYLEN, EEN NEDERLANDER IN OOST-GROENLAND © CUNERA BUIJS & PETER VAN ZUYLEN<br />

Digitale publicaties <strong>van</strong> het Rijksmuseum voor <strong>Volkenkunde</strong><br />

Het meteorologisch onderzoek bestond uit het meten <strong>van</strong> windsterkte en richting, temperatuur en<br />

luchtdruk. Op vaste tijden werden weerballonnen opgelaten om metingen op grote hoogte te doen. De<br />

bedoeling was om met deze metingen en met die <strong>van</strong> het aardmagnetisch veld meer te leren over de<br />

Heavisidelaag 5 . Deze luchtlaag is <strong>van</strong> groot belang voor radioverbindingen op de korte golf. Ook op<br />

andere plaatsen in de wereld werden dergelijke metingen uitgevoerd. Zo kon een beeld worden<br />

verkregen <strong>van</strong> de Heavisidelaag over de aardbol. De resultaten werden in 1940 gepubliceerd in het<br />

Magnetisch Jaarboek door het Nederlandsch Meteorologisch Instituut in De Bilt, Holland.<br />

Oost-Groenlandse kinderen kijken naar het oplaten <strong>van</strong> een weerballon <strong>van</strong> de Hollanders.<br />

Tasiilaq, 1933. (Foto : <strong>Jaap</strong> <strong>van</strong> <strong>Zuylen</strong>, AF048)<br />

11

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!