boekbesprekingen - Historische vereniging Oud Leiden
boekbesprekingen - Historische vereniging Oud Leiden
boekbesprekingen - Historische vereniging Oud Leiden
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
JAARBOEK DIRK VAN Ee K 2012<br />
216<br />
die in 1886 (of al in 1884?) vertrok naar Duivenvoorde te Voorschoten, waar<br />
hij tuinjongen werd . Later werd hij tuinbaas van <strong>Oud</strong> Poelgeest te<br />
Oegstgeest. Uit zijn aantekeningen, lijkend op memoires, heeft zijn kleindocht<br />
er een deel van dit boek same ngesteld. Het is niet een geschiedverhaal<br />
op de gebruikelijke manier, maar deels een min of meer geromantiseerd verhaal.<br />
En dan gaat her wel eens fout, zoals bij het verhaa l over het vellen van<br />
een dikke, zware eik (p. 10): 'de knoes tige wortels en allerlei uitsteeksels moeten<br />
nu afgezaagd wo rden om verma len re worden to t fijne houtsnippers'.<br />
Maar in 1887 werd hout niet versnipperd: alle spaa nders en onbruikbare<br />
onderdelen van een boom werden door de houthakk ers in hun kachel verbrand<br />
- de spaande rs volgen de bijl , zoals dat toen uitgedrukt werd. En soms<br />
wordt een situa tie uit bijvoorbeeld 1843 weergegeven alsof die in 1887 speelde<br />
ofnog bestond. M aar over het algemeen moet gezegd worden dat alles heel<br />
geloofWaardig over komt , al zou een kasteelheer zich tegenover zijn tuinknecht<br />
bij her aanschouwen van de familieportrette n nier gauw laten<br />
ontvallen: 'Kijk, dat zijn mijn ouders, Nico laas en H enriëtte.' Het weergeven<br />
van feiren in de vorm van dialogen is een heel gevaarlijk rn étier!<br />
Gelukkig is er oo k een groot deel van het boek gebruikt voor de letterlijke<br />
weergave van de aantekeningen van Berend Hoff. Deze stamde uit eenvoudige<br />
ouders en verloor zijn vader toen hij vier jaar oud was. Omdat de weduwe<br />
nog twee and ere kinderen had , ging Berend naar zijn oom Berend, die hem<br />
maar korte tijd hield en hem uiteindelijk weer terugstuurde naar zijn moeder.<br />
Zij was niet al te gezond en het wordt dan ook een verhaal vol rampen .<br />
Hoewel Berend goed kon leren, mo est hij op negenjarige leeftijd al naar het<br />
land , onder meer als oppasser van loslopende koeien. H et zijn mooie jeugdherinneringen,<br />
maar de doorslaggevende periode, toen hij tuinknecht in<br />
Voorschoten werd, wo rdt helaas niet verhaald, laat staan nog latere perioden.<br />
In het tweede deel speelt dan oo k nier hij, maar de eigenares van kasteel <strong>Oud</strong><br />
Poelgeest, juffrouw Arnoldine Leonie Willink, de hoofdrol. Dankzij haar<br />
brieven en ansichtkaarten aan (de vrouw van) haar tuinbaas wordr ons een<br />
inkijkj e gebode n in de relatie tussen een deftige dame en een vertrouwd<br />
personeelslid, een beetje parern alistisch van de ene kant en een beetje serviel<br />
van de andere kant. Zo waren de verho udingen toe n nu eenmaal.<br />
Weer later wordt het verhaal een soo rt autobiografie. Ondanks deze wisselende<br />
stijlvormen qu a compositie en boeiend of niet qua inh oud , voor wat de
Change language