boekbesprekingen - Historische vereniging Oud Leiden

JAARBOEK DIRK VAN EeK 2012
206
werken en aanvalsmogelijkheden voor de vijand als in het vlakke Holland.
Daarom werd alle heil van de waterlinie verwacht en moch ten de steden in
Holland hun verdedigingswerken slopen. Zo werd al in 1816 door het stadsbestuur
besloten om de stadsmuur van Galgewater tot Geregracht af te breken,
zodat onder meer de Hortus uitgebreid kon worden.
Ook het verhaal over de Ho ogduitse kerk aan de Lammermarkt (thans
bekend onder de naam Bethlehemskerk) is niet sterk. Afgezien van veel en
nare fouti eve jaartallen, is het ook niet zo dat die kerk nieuw gebouwd werd
in 1644. Het stadsbestu ur had daar een nog slechts ongeveer dertig jaar
oude bro uwerij gekocht, onder meer om de Marktsteeg te ku nnen
verbeteren. Het aanvankelijke plan om alle bebouwing te slopen en er kavels
voor woningbouw uit te geven, werd niet volledig uitgevoerd, want de mouterij
bleek bij nader inzien zo groot en sterk dat die prima voor de opslag van
graan dienst kon doen. Daaraan had de stad toen zeer grote behoefte aan.
Om die reden werden de zolders zelfs versterkt, wat nu nog goed zichtbaar is.
Ho ewel op de begane grond en daarboven op extra zolders ook nog heel wat
graan opgeslagen had kunnen worden, wilde men blijkb aar de
(Ho og)Duitssprekende nieuwe inwoners van Leiden van calvinistische snit
niet langer teleurstellen en hen een eigen kerk en Duitssprekende predikant
geven. Dat moest dan maar, haast tegen beter weten , in die mouterij gebeuren,
die daarto e aangepast werd. Het probleem van de graanopslag was daarmee
nog steeds niet goed opgelost, met als gevolg dat er in 1650 een zeer
grote 'korenspijker' op het terrein van de Stadstimmerwerf gebouwd moest
worden.
Na dit moo ie histor ische overzicht kom en afzonderlijke zaken in kort
bestek aan de orde . Zo behandelt Frits van der Mark heel kort de geschiedenis
van het Academisch Zieken huis aan de Eerste Binnenvestgracht . Niets
dan lof daarvoor. Dezelfde auteur behandelt ook ' De bom op het
Volkenkundig Muse um'. Afgezien van de onbeholpen aand uiding van het
museum (het heett e Rijksmuseum voor Volkenkunde) vormt dit verhaal een
bron van verwarring. Zwaarder nog werd namelijk ook het Rijksmuseum
voor de geschiedenis der natuurwetenschappen (het latere M useum
Boerhaave) in een afzonderlijk gebouw aan de Steenstraat getroffen, en op de
plek van de daa r weggebombardeerde uitbouw stond inderdaad een wit
herdenkingskruis; die uitbouw is na het vertrek van Museum Boerha ave en