Nos dushi Boneiru, Karin Koolen - Ban Boneiru Bèk

Hoofdstuk 1: Inleiding
Woensdagmiddag, Karels’s bar op de pier. Angelina staat achter de bar en ze heeft
net een heerlijke bananensmoothie voor me neer gezet. Naast me zit Elmert. Elmert
is deze dag op zoek naar werk, maar is eveneens van mening dat hij wel een drankje
verdiend heeft. Angelina en Elmert kennen elkaar uit Rincon, waar Elmert geboren en
getogen is (hij is inmiddels naar Kralendijk verhuisd) en waar Angelina nog steeds
woonachtig is. Daar zij weten dat ik onderzoek doe ‘naar cultuur’, komt het gesprek
al snel hierop uit. Angelina vertelt: “Rinconezen zijn de echte Bonaireanen. Rincon is
het cultuurcentrum waar het Bonaireaanse gevoel en de cultuur het meest levend,
groot en echt is. Hier groeien mensen en kinderen op met tradities, culturele
festiviteiten en muziek”. Carnaval bijvoorbeeld, zo wordt mij verteld, mag dan in
Playa (Kralendijk) groter zijn, maar in Rincon is het veel uitbundiger. Iedereen doet
mee, danst en gaat los. Weliswaar een kleinere parade, maar een groter feest!
Er wordt geloofd dat ook Nederlanders echte Bonaireanen kunnen worden,
mits ze maar heart & feeling hebben voor het eiland, het Bonaireaanse leven en de
levensstijl. Mits je je maar aanpast. Rijden door het bos, vissen, en het vangen en
eten van leguanen blijken hierbij belangrijke pijlers. “Hij”, stelt Elmert terwijl hij
lachend naar een Nederlandse man aan de andere kant van de bar wijst, “denkt ook
dat hij een echte Bonaireaan kan worden!”. Iedereen lacht. “Ik heb de buik al”,
reageert de man zelf lachend. “Jaaah, maar dat kan ook een bierbuik zijn, of een
colabuik! Eet je ook geitenvlees?”, vraagt Elmert de man. “Dat nog niet.”. Er wordt
instemmend geknikt na dit ontkennende antwoord. Zie je wel, toch geen echte
Bonaireaan. Elmert richt zich vervolgens weer tot mij en legt uit dat hij nog steeds
kippenvel krijgt bij het horen van bepaalde (Simadan) muziek. Angelina vult hem aan
door te stellen dat zij altijd op blote voeten danst, zodat ze het ‘voelt’. Elmert beaamt
dit. “Ik ga dan echt los, echt echt echt, en ik trek me van helemaal niemand wat aan.
Dat is mijn cultuur. Dat is de Bonaireaanse cultuur.”
8