Nos dushi Boneiru, Karin Koolen - Ban Boneiru Bèk

Samenvatting
In dit hoofdstuk heb ik beargumenteerd dat men de grip op het eiland en het eilandleven
probeert te behouden middels het expliciet uiten en beleven van ‘de’ Bonaireaanse cultuur.
Deze twee cultuurdiscoursen zijn door tijd en ruimte met elkaar verweven, worden
afwisselend gebruikt en op verschillende manieren ingezet. Mijn argument luidt dat men de
cultuur als way of life van vroeger nu transformeert in een gereïficeerd idee van wat de
Bonaireaanse cultuur is, om deze vervolgens als instrument te gebruiken in het
verschuivende machtsveld. Het doel hiervan is het creëren van sterke noties van
zelf/zelfvertrouwen en groepsgevoel/solidariteit, een ‘wij’ om tegenwicht te bieden tegen
een ‘zij’. Bovendien kan een bewustwording van cultureel erfgoed, zo denkt men, een bron
van inkomsten zijn wanneer zij op efficiënte wijze tot een toeristisch product gesmeed
wordt. Ik heb aangetoond dat dit proces van het zoeken naar cultuur en het benoemen van
cultuur, altijd gepaard gaat met een mate van reïficatie, benoeming, en dus tevens in- en
uitsluiting.
Het volgende en laatste hoofdstuk gaat over een uitingsvorm van bovengenoemde, namelijk
Dia di Rincon.
66