Nos dushi Boneiru, Karin Koolen - Ban Boneiru Bèk

eferenda en verkiezingen, het bouwen van infrastructuur, het afgeven van vergunningen en
het sluiten van huwelijken, blijven hiermee in handen van het eiland. Dit geldt ook voor het
beleid ten aanzien van vreemdelingen(zaken) en hiermee de beslissing over wie wel en wie
niet het eiland op mogen. De bevolking van de BES-eilanden krijgt kiesrecht voor de Tweede
Kamer en het Europees Parlement. De Antilliaanse gulden zal gaan verdwijnen en op
Bonaire, Sint Eustatius en Saba komt de Amerikaanse dollar daarvoor in de plaats. De
pensioengerechtigde leeftijd wordt geleidelijk verhoogd van 60 naar 65 jaar.
Nederland heeft tijdelijk ambtenaren naar het eiland gestuurd om de Nederlandse
overheid op te bouwen en de activiteiten op te starten. Het is de bedoeling dat een groot
deel van de Nederlandse wetgeving op de eilanden gaat gelden. Dit geldt ook voor de
wetgeving ten aanzien van het homohuwelijk, abortus en euthanasie. Omdat dit veel werk
met zich meebrengt, heeft men gekozen dit geleidelijk over een langere termijn te doen: na
de statuswijziging zal de Nederlands-Antilliaanse wetgeving waar wenselijk en/of
noodzakelijk, geleidelijk worden vervangen door Nederlandse wetgeving. De Tweede Kamer
wil de BES-eilanden voor abortus een overgangsperiode geven van één jaar, voor het
homohuwelijk en euthanasie is dit een periode van twee jaar. Verder is gesteld dat gezien
onder meer de bevolkingsomvang van de drie eilanden, het insulaire karakter en de grote
afstand tot Nederland, van de Nederlandse wetgeving afwijkende regelingen kunnen
worden getroffen.
Zoals aangegeven, heeft de Bonaireaanse bevolking voor een directe band met
Nederland gekozen. De kiezers hopen hiermee op vooruitgang en ontwikkeling van het
eiland en de bevolking. Vooral de behoefte aan beter onderwijs, betere gezondheidszorg en
een goede infrastructuur is een vaak uitgesproken wens en verwachting en dit verklaart de
keuze voor Nederland die in 2004 gemaakt is. Veel van mijn informanten hopen daarbij dat
er een eerlijke politiek op het eiland bedreven zal gaan worden, waarin afspraken en
beloftes worden nagekomen en vriendjespolitiek en corruptie geen voet meer aan de grond
krijgen. Er bestaat een grote behoefte aan een transparante en betrouwbare politiek met ‘de
juiste mensen op de juiste plaats’. Ook beleidsterreinen als jeugd en veiligheid zullen na
jaren van verwaarlozing nu verbeterd gaan worden. Nu Bonaire eindelijk onder het juk van
Curaçao vandaan komt en een rechtstreekse band met Nederland aangaat, hoopt men dat
verbetering, vooruitgang en ontwikkeling realiteit zullen gaan worden. Echter, in navolging
22