Een groene economie, de oplossing voor een levende planeet?

© TINEKE D’HAESE
DE BELANGRIJKSTE LESSEN
UIT HET LIVING PLANET
RAPPORT 2012
Andrea Kohl
Conservation Director WWF-European Policy Office
Het Living Planet Rapport beschrijft de gezondheidstoestand van
de ecosystemen, dankzij de Living Planet Index (LPI). De LPI is
sinds 1970 wereldwijd met 28% gedaald. Alle ecosystemen zijn
getroffen, maar de tropische streken zijn het meest aangetast. De
verwoesting van habitats leidt tot de vernietiging van soorten en
brengt de grondslagen van alle leven op aarde in gevaar.
De ecologische voetafdruk (EV), die de vraag van de mensheid
berekent, telt de oppervlakte op die nodig is om te produceren
wat wij verbruiken (hout, gewassen, weiland, visvangst, infrastructuur)
en om onze belangrijkste afvalstof (CO 2 ) te absorberen. Die koolstofcomponent, die voortdurend
stijgt, vertegenwoordigt 55% van de EV en rechtvaardigt het zoeken naar maatregelen om
de klimaatverandering te matigen en ook de actie op het vlak van energiebeleid. De wereldwijde EV
van de mensheid is sinds 1961 voortdurend gestegen, als gevolg van zowel de bevolkingsgroei als
de toenemende gemiddelde consumptie per inwoner. Sinds de jaren 1970 is de EV groter dan het
vermogen van de aarde om haar hernieuwbare rijkdommen te herstellen (de biocapaciteit), wat dus
betekent dat de mensheid de ecologische draagkracht overschrijdt.
De ernst van de situatie is minder te merken in de rijke landen, omdat de bevolking zich minder
rechtstreeks betrokken voelt bij de natuur en haar rijkdommen. Maar in de ontwikkelingslanden is
het verband veel duidelijker vast te stellen. Nochtans zijn wij allemaal afhankelijk van de biodiversiteit
en van ecosysteemdiensten. De aantasting van hun goede werking heeft gevolgen op het vlak
van voedselvoorziening maar leidt ook tot ”land grabbing” en conflicten over deze problemen.
WWF ziet vijf grote keuzes voor het behoud van een levende planeet:
• Het natuurlijk kapitaal behouden;
• Beter produceren;
• Beter en minder consumeren;
• De financiële stromen heroriënteren;
• Een rechtvaardig beheer van de natuurlijke hulpbronnen instellen.
WWF heeft verscheidene belangrijke prioriteiten voor Rio+20:
• Er moeten ambitieuze doelstellingen worden goedgekeurd om iedereen
tegen 2030 toegang te verzekeren tot zuiver water, gezonde voeding en
duurzame energie;
• Rio+20 moet de waarde van ecosysteemdiensten erkennen. De regeringen
moeten afspraken maken over het ontwikkelen van een milieu-indicator
als aanvulling op het BBP. De marktprijs van goederen moet de maatschappelijke
en milieukosten integreren die inherent zijn aan hun productie;
• Tegen 2020 moeten alle subsidies worden afgeschaft die schadelijk zijn
voor het leefmilieu, vooral dan subsidies in verband met fossiele brandstoffen
en niet-duurzame landbouw en visvangst. Rio+20 moet een procedure
opstellen om dat te bereiken;
• Omdat gezonde oceanen van cruciaal belang zijn voor het welzijn van de
mensen en omdat zij steeds meer bedreigd worden, moeten de regeringen
het eens worden over een betere bescherming van de mariene biodiversiteit
in gebieden buiten de nationale jurisdictie;
• WWF steunt ook het concept van de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen
als middel om de onderling afhankelijke uitdagingen van duurzame
ontwikkeling het hoofd te bieden. Rio+20 moet leiden tot een procedure
om dergelijke doelstellingen te ontwikkelen, met duidelijke targets, met
deadlines en indicatoren om de vooruitgang te meten.
Pagina 4 - Een groene economie, de oplossing voor een levende planeet?