Jubileumnummer 90 jarig bestaan - VV Oldeboorn

Hier bij aanwezig te zijn.
Toen ik het jubileumnummer las.
Ja, als of het in die tijd nog was.
Een wedstrijd weet ik nog goed.
Waar werd gespeeld in onderbroek.
En dan die foto`s en vele namen.
Ja wat was het mooi tezamen
En dertig jaar mocht ik groot of klein.
Gade slaan dan langs de lijn.
Toch was het altijd geen plezier.
En zet een elftal op papier.
Hoe veel commentaar er soms op kwam.
Daar weten Wieger, Roel en Siebe nog wel van.
Maar als de wedstrijd was gestreden.
Waren velen weer tevreden.
Aan de jeugd van deze dagen.
Heb ik een paar vragen.
Is er nog een goede geest.
Die er aldoor is geweest.
Ik lees nog steeds de Leeuwarder Courant.
En zie maandags eerst naar de stand.
Een overwinning doet me leven.
Verlies valt me soms tegen.
Is er onderling soms wat verschil.
Toon dan steeds je goede wil.
En geef elkaar de hand.
Zoo houd je een club in stand.
Wat wordt de club modern.
Een sponsor bood zich aan.
Waar werd op in gegaan.
Als dit goed is voor de baten.
Kun je dit niet laten.
Ook werd er nog vermeld.
Ja straks komen de dames in het veld.
Ik heet ze welkom bij Zwart Wit.
En dat is U dan vaak roepen kan, die zit.
Zoo hoorde U iets van het verleden.
En kan trots zijn op het heden.
Tot slot mijn dank voor deze dag.
En dat Oldeboorn steeds bloeien mag.
Jelle Veltman erelid en 30 jaar elftalcommissie heeft dit gedicht
voorgelezen tijdens jubileum in 1973.