Optimale benutting bestaand havengebied Noordzeekanaal

knelpunten en maatregelen ingezoomd kan worden. Voor IJmond (terrein Tata Steel) is
een model opgebouwd aan de hand van gegevens uit de vigerende milieuvergunning.
Met behulp van dit model is de toekomstige situatie doorgerekend. De GCN blijft het
juridische toetsingskader.
Werkwijze geluid
Deze studie maakt de effecten inzichtelijk van de geluidbronnen waar de grootste
veranderingen optreden ten gevolge van de gewijzigde ladingstromen. Dit zijn de
gezoneerde industrieterreinen en de varende schepen (scheepvaartlawaai). De overige
geluidbronnen binnen het studiegebied vallen buiten de scope van dit onderzoek en
zijn niet beoordeeld.
Het geluid van de industrieterreinen wordt bepaald door twee deelbronnen: de bedrijven
en nestgeluid van de schepen. Met het nestgeluid van schepen wordt bedoeld het
geluid dat afkomstig is van schepen die zijn afgemeerd (ventilatoren e.d.).
Voor de industrieterreinen zijn de analyses voor de huidige en toekomstige situatie
gebaseerd op informatie over de onderscheiden geluidzones. In IJmond is er akoestisch
gezien sprake van twee terreinen: industrieterrein IJmond en industrieterrein De Pijp
in Beverwijk. Voor Zaanstad zijn de gezoneerde industrieterreinen Achtersluispolder
en Hoogtij beschouwd. Westpoort is één geluidzone en bij de analyse is gebruik
gemaakt van informatie uit een lopend onderzoek naar de herziening van de geluidzone
Westpoort door Haven Amsterdam.
De beoordeling van de huidig en toekomstige geluidemissie van varende schepen
is gedaan aan de hand van de rapportage “geluidseffecten scheepvaartlawaai” (6
december 2004, van het voormalige Ministerie van Verkeer en Waterstaat) waarin een
beoordelingsinstrument is ontwikkeld voor de hinderlijkheid van scheepvaartlawaai.
Hierbij zijn de aantallen en locaties van de schepen als input gebruikt.
DHV B.V. Optimale benutting bestaand havengebied Noordzeekanaal - 17
Werkwijze geur
Voor de beoordeling van de geursituatie van geurrelevante bedrijven is gebruik
gemaakt van milieuvergunningen en bijbehorende geuronderzoeken van de bedrijven.
Uitgangspunt is het landelijke beleid, waar bij een geurbelasting van minder dan 0,5
OU/m 3 geen (nieuwe) geurhinder optreedt. Een OU staat voor ‘odour unit’ en deze
waarde wordt het meest gehanteerd om de geurconcentratie aan te duiden. Het
bevoegd gezag kan, na bestuurlijke afweging, een ander acceptabel geurhinderniveau
vaststellen. Voor een aantal bedrijfstakken, bijvoorbeeld de cacaobranche, is dat
niveau aangegeven in een bijzondere regeling van de Nederlandse emissierichtlijnen
Lucht (NeR).
Indien in een milieuvergunning géén specifiek acceptabel geurhinderniveau is gedefinieerd
gaat deze studie voor de huidige en de toekomstige situatie uit van de volgende
aannames over de toelaatbaarheid van geurbelasting:
• Bij een belasting van meer dan 5 OU/m 3 kan ernstige geurhinder optreden.
Bij een belasting van meer dan 2,5 OU/m 3 neemt het aantal geurgehinderden
toe tot boven de 12%.
• In beide gevallen is de toename van geurhinder ontoelaatbaar;
• Bij een belasting onder de 2,5 OU/m 3 kan de geurbelasting na bestuurlijke
afweging toenemen tot maximaal 2,5 OU/m 3 .
Voor de beoordeling van de huidige situatie van geurrelevante bedrijven is gebruik
gemaakt van milieuvergunningen. Op basis daarvan wordt duidelijk op welke locaties
er wel of geen ruimte is voor groei. Voor de toekomstige situatie is gekeken of de op
het gebied geprojecteerde groei leidt tot vergroting van bestaande of tot nieuwe
knelpunten.