Profiel van wereldtopper Emma Snowsill - Kliek Publishing

de richting van onze sport. “Tijdens de zomer kregen
we 3 weken rust met de opdracht om elke dag een half
uurtje te kiezen uit 3 sporten: zwemmen, fietsen of lopen.
We moesten dit doen voor onze algemene conditie.
En daar ik ook iedere zomer vol bewondering naar
de triatlon in Lommel keek, deed ik die zomer eens
voor de fun mee aan een zwemloop. Dat was echter
geen succes en viel eerlijk gezegd redelijk tegen.”
¬ Door haar turnverleden
had Sofie een beter gevoel
voor coördinatie, stabiliteit en
evenwicht dan haar oudere
zwemgenoten ¬
Zoals u reeds kon lezen probeerde Sofie na die zomervakantie
nog even het regime van de topsportschool
turnen te handhaven voor ze definitief een andere
weg insloeg. Toch stond ze nog niet onmiddellijk aan
de deur van de Lommelse Triatleten, waar haar vader
ondertussen al jaren lid was. Hoewel ze reeds aan een
zwemloop had deelgenomen, dacht ze nog helemaal
niet aan triatlon. In september van dat jaar sloot ze
zich aan bij een plaatselijke zwem- en atletiekclub.
“Ik wilde vooral sporten om niet stil te zitten en om
me niet te vervelen”, verklaart Sofie. “In de zwemclub
werkten ze met niveaugroepen en daar ik nauwelijks
ervaring had, kwam ik in een groep terecht waar de
gemiddelde leeftijd iets jonger was dan de mijne.
Ik moest bij hen trainen om eerst de slag te leren.”
Echter door haar turnverleden had Sofie een beter
gevoel voor coördinatie, stabiliteit en evenwicht dan
haar baangenootjes … “Ik kon me telkens heel goed inbeelden
wat de trainer zei en daar iedere niveaugroep
in een aparte baan oefende, mocht ik geleidelijk aan
baan per baan opschuiven. Ik zwom 3 keer per week
en ging daarnaast nog eens 2 maal naar de atletiekclub
waar ik kennis maakte met alle onderdelen vooraleer
ik mijn liefde voor het lopen definitief ontdekte.
Pas een half jaar later deed ik opnieuw een zwemloopje
mee. Toen is de vonk pas echt overgeslagen en
heb ik me aangesloten bij de Lommelse Triatleten.”
Topsportschool triatlon
Pas het jaar erna, in 2009, deed ze haar eerste tri- en
duatlons binnen de categorie jeugd B. “Echt supervlot
verliep dat niet want ik fietste niet of nauwelijks en
verloor telkens enorm veel tijd in de wisselzone.”
Pas op het einde van het seizoen kreeg ze dit toch al
iets beter onder de knie en boekte ze haar allereerste
winst in een jeugdwedstrijd. Tijdens een ‘Triatlon:
Ook voor U’-testmoment (vroegere talentdetectie)
kwam Sofie bovendrijven en kreeg ze opnieuw de kans
om in de topsportschool te stappen. Gezien haar ervaring
in het turnen zal het een weloverwogen keuze
geweest zijn. Het waren vooral de langetermijnvisie
van de trainers en omkadering die Sofie en haar ouders
overtuigd hebben. “Het gaat er hier minder hard
aan toe dan in het turnen en we trainen hier ook niet
dezelfde immense trainingsvolumes. De 3 verschillende
sporten zorgen ook voor de nodige afwisseling.”
Als tweedejaars in de categorie jeugd B stapte ze dus
in de topsportschool. Daar leerde ze ook de specifieke
kneepjes van het vak waardoor ze in 2010 zowel in
tri- als duatlon de Belgische titel mee naar huis mocht
nemen. Sofie is naast haar triatlonclub ook nog steeds
lid van de zwem- en atletiekclub. “Ik kom er maar
zelden meer. Af en toe in de vakanties en weekends pik
ik eens een training mee. Maar het geeft me vooral ook
de mogelijkheid om in de winter eens voor het plezier
deel te nemen aan een zwemwedstrijd of veldloop.”
The parents speech
Als we de ouders van Sofie ondervragen naar de
nieuwe sportcarrière van hun dochter, is duidelijk dat
er opluchting heerst. “Sofie is eigenlijk iemand die heel
graag aan sport doet.
“Natuurlijk droom ik er van om ooit deel te nemen aan de
Olympische Spelen, maar momenteel zou ik al heel blij zijn
met een EK-deelname voor junioren”, Sofie stapt vanaf 2011
in de internationale juniorenreeks
45