Profiel van wereldtopper Emma Snowsill - Kliek Publishing

12
¬ Volgens de bloedtests had ik
wat last van overtraining ¬
‘Rudi is een trainingsbeest. Voor de Enduroman deed hij als
voorbereiding 9 trainingen per week, de Transalpine Run, de
Traversa La Bocaina, Ironman Mexico, de Hel van Kasterlee,...
(foto triatlon Geel, mei 2010)
Een megavoorbereiding voor
een ultrawedstrijd
,,Ik weet niet of er een methode bestaat om je hier
op voor te bereiden, maar ik heb gewoon aan een
aantal wedstrijden deelgenomen”, klinkt het. Dat
“gewoon” neemt u echter best met een korreltje
zout. Of weet je wat? Doe er de rest van de zak ook
maar meteen bij. U gaat er maar beter even voor
zitten. Klaar? Daar gaan we. Laten we gemakshalve
even vergeten dat Van Aelst in mei van vorig jaar
deelnam aan de Ironman van Lanzarote, waar hij
72ste werd. Laten we ook buiten beschouwing dat
de man een behoorlijk trainingsbeest is en wekelijks
drie zwemtrainingen, twee fietstrainingen en vier
looptrainingen afwerkt. Dan tellen volgende zaken
wel als voorbereiding: in september legde de atleet
van club HETRIC de Transalpine Run af. Een acht
dagen durende off-road loopwedstrijd over een
afstand van 310 kilometer met een totaal van 14.000
hoogtemeters. In oktober volgde wat zwemtraining
met de Traversa La Bocaina, een zwemwedstrijd
waarbij de deelnemers 15 kilometer tussen het eiland
Fuerteventura en Lanzarote in open oceaanwater
dienen te overbruggen.
Daarna trok van Aelst naar Mexico waar hij in november
52ste werd in de plaatselijke Ironman en zich
zo verzekerd zag van een startslot voor Hawaï 2011.
Een mens moet denken aan de toekomst, denken
wij dan. ,,Tijdens de Ironman Mexico had ik voor het
eerst terug een tevreden gevoel bij een triatlon. Dat
was ik wat kwijt geraakt”, klinkt het.
Omdat een goede voorbereiding toch wat variatie
vergt, stond in december als afsluiter de Hel van
Kasterlee op het programma. Van Aelst, eigenlijk niet
echt een mountainbiker, werd er verdienstelijk elfde.
,,Daarna nam ik rust”, klinkt het. Terecht, denken
wij dan. Wij zijn immers al moe van de opsomming
alleen.
Om zeker te zijn dat de inspanning haalbaar was,
trok Van Aelst drie weken voor zijn Enduroman
naar een dokter voor een medische check up. De
bloedcontrole en de lactaattest leverden een weinig
bemoedigend resultaat op. ,,Ik heb wel een hartslagmeter,
maar ik gebruik die eigenlijk als horloge.
Omdat ik er soms wat te zwaar tegen aan ga, heb ik
af en toe toch last van overtraining. De testen waren
echt niet goed.”