Teelthandleiding wintertarwe - Inleiding en inhoudsopgave

odem nodig zijn. Acute gebreken kunnen worden bestreden door een gewasbespuiting.
Tekorten aan mangaan komen met name voor bij een hogere pH. Mangaangebrek is vaak
pleksgewijs en uit zich aanvankelijk in chlorose van bladweefsel. Op de bladeren verschijnen
grijsbruine vlekken, vooral halverwege de bladschijf. Het bovenste deel knikt om en droogt
uit. Bestrijding kan plaatsvinden door bespuiting met een 1,5 % mangaansulfaat- (15 kg
MnSO4 per hectare in 1000 liter water) of mangaanchelaat (2-5 ltr/ha) oplossing, zonodig na
enige tijd herhalen.
6. Toepassing van dierlijke mest
Ook dierlijke mest kan bijdragen aan de voorziening van diverse mineralen voor het gewas.
De hoogte van de mestgift en het tijdstip van toediening is gebonden aan wettelijke
regelingen. Dierlijke mest wordt bij voorkeur toegepast ten behoeve van de teelt van
hakvruchten en wordt in de herfst op de tarwestoppel en/of vroeg in het voorjaar aangewend.
Voor wintertarwe is toediening van dierlijke mest in de herfst uit oogpunt van de
stikstofvoorziening onzeker en weinig efficiënt, zodat het uitrijden van de mest bij voorkeur
in het voorjaar moet plaatsvinden. Op bouwland, dus ook op het tarweperceel, moet dierlijke
mest in de grond worden ingebracht. Het tijdstip van toediening is sterk weersafhankelijk en
dientengevolge niet voorspelbaar. Bij het uitrijden ontstaat enige gewasschade, hoofdzakelijk
in de wielsporen; bij het injecteren met behulp van sleepvoeten of sleufkouters is deze schade
beperkt. Om de gewasschade beperkt te houden, moet de dierlijke mest voor het strekken van
het gewas zijn uitgebracht.
Op basis van bodem- en weersomstandigheden (en de beschikbaarheid van de machines) zal
drijfmest doorgaans pas in april kunnen worden toegediend. Dit betekent, dat reeds daarvoor
een stikstofgift moet zijn gegeven, nodig voor een vlotte voorjaarsontwikkeling van het
gewas.
Aan de hand van de samenstelling van de dierlijke mest kan de mestgift vastgesteld worden.
Een juiste en regelmatige mestafgifte is voorwaarde voor een gelijkmatige
gewasontwikkeling. De N-werking van dierlijk mest voor het wintertarwegewas is onzeker.
Uit onderzoek is gebleken dat alleen de aanwezige minerale stikstof in de mest voor het
gewas beschikbaar komt. De verwachte positieve werking op het eiwitgehalte van de stikstof,
welke later door mineralisatie zou vrijkomen, kon niet worden aangetoond.
1. Legering
In granen kan legering tot aanzienlijke opbrengstverliezen leiden. Legering treedt vooral op in
zware en dichte gewasbestanden, veelal ontstaan door een ruime stikstofbemesting. De
stengelvoet kan zich dan niet volledig ontwikkelen, wat de stevigheid ervan beperkt. Bij
zware neerslag en veel wind kan de zwakke stengelvoet gemakkelijk gaan knikken. Legering
kan al plaatshebben, wanneer de aar te voorschijn komt. Vaak treedt legering echter op na de
bloei, wanneer het gewas nog bladrijk is en het aargewicht door korrelvulling toeneemt.
In gelegerde gewassen blijft de fotosynthese sterk achter. De schade aan de korrelproductie is
groter, naarmate de legering eerder en ernstiger plaats heeft. Veelal beperkt legering de
korrelvulling en als zodanig het 1000-korrelgewicht. Bij zeer vroegtijdige legering worden
ook de bloei en bevruchting en daarmee de korrelzetting nadelig beïnvloed. De schade van
legering komt verder tot uiting in een slechtere korrelkwaliteit, moeilijkheden bij de oogst,