juli 2010 - Rijksgebouwendienst

26 monumenten
architectuur
rijksmuseum
Wim Pijbes laat
pragmatisme
zegevieren
Men komt voor de Nachtwacht,
het
onzichtbare
TeksT: jaaP huiSMan
FoTograFie: eRan OPPenheiMeR
Toen hij twee jaar geleden in dienst
kwam als directeur van het Rijksmuseum,
trof hij een zo goed als
verlaten bouwplaats. De impasse
leek compleet. Nu, twee jaar later,
kan Wim Pijbes met voldoening
vaststellen dat de trein in volle vaart
op zijn einddoel afstevent en dat de
eerste steigers aan de kant van het
Museumplein zijn afgebroken – een
gloednieuw leien dak als bewijs
achterlatend. Driehonderd bouwvakkers
zijn dag in, dag uit in touw
bij en rond het Rijksmuseum
Amsterdam.
‘In juli 2008 zaten we op een dood
punt, doordat een aanbestedende
partij was overgebleven met een te
hoge offerte.’ Door het hele project
op te knippen in verschillende
kavels, kon de haperende trein weer
in gang worden gebracht. Nee, saai
kan Pijbes het momenteel niet
noemen. ‘Het wordt met de dag
boeiender. Maar dat heeft niet alleen
met de verbouwing te maken, ook
met de bruiklenen die het museum
aan – buitenlandse – musea
verstrekt, Avercamp in Washington,
Gabriel Metsu in Dublin en Washington,
een expositie van Miro en Jan
Steen die vanuit Amsterdam naar
New York gaat reizen. Zelf heb ik een
expositie van belangrijke werken uit
het museum mogen samenstellen.
Daarnaast ben ik druk in de weer
met sponsoring.’ Hij komt net terug
Directeur van het Rijksmuseum, Wim Pijbes, is
druk in de weer met sponsors en bruiklenen
aan andere museum, want ‘the show must go
on’ ondanks de verbouwing. Daarbij hoort
ook zijn besluit om niet verder te tornen aan
de plaats van de ingang. Het juridisch risico
zou te groot zijn.