Download deel 2 - Textualscholarship.nl

64
zoals boven gezegd, een consecutieve conjunctie is. 38 Om deze verdoezeling
iets minder sterk te maken verdwijnt de komma, zodat de lezer, herstructurerend,
er eerder toe komt de planeten vergaan samen met de rest
van r. 4 als een gevolg van de in r. 3a gestelde voorwaarde te interpreteren.
2.2.11. Nr. 31
2.2.11.1. Vertaling en bron
Een van de bekendste kwatrijnen uit `Soefisch' is tevens ook een van de
meer vrij vertaalde.
r. 1 In deze regel blijft alleen het hart (mon coeur) gehandhaafd. 0
Seigneur, in A expliciet aangeroepen, verdwijnt uit r. 1 en wordt, zou
men kunnen zeggen, overgeplaatst naar r. 4 (o God). In plaats van een
vertaling voor "ne laisse point dans mon coeur de place pour d'autres
que toi" schrijft Leopold Kom tot mij, tot mijn hart - hetgeen beknopter,
directer en veel `smekender' is. Leopold voert een nieuw, niet in A
aanwezig element in, n.l. dat trilt als loover. `Het hart beeft als gebladerte'
, drukt beeldend de angst uit - vgl. `trillen als een espeblad'. De
angst wordt ook opgeroepen door de wat hortende, specificerende uitroep
van het begin. Het geheel wordt daarmee veel expressiever, nadrukkelijker.
r. 2 Hier wordt nog meer van A afgeweken. `Laat in mijn ogen geen
stof van begeerten over' is bijna geheel verdwenen. Het `niet overlaten' is
veel sterker gemaakt in vaag weg. pou.rrière des désirr wordt: den angst
en al zijn voorgetoover. Ook in deze regel wordt dus, als in de vorige,
het angstmotief ingevoerd, en dat nu heel expliciet. voorgetoover is een
Leopoldiaans woord-type (= u - (u)). De angst tovert allerlei schijn voor
die het zien van het ware (van God) belemmert.
r. 3 Deze regel volgt het Frans wat nauwkeuriger. Je l'ai dit wordt: ik
zeg (U) en ook de herhaling wordt overgenomen. De herhaling heeft een
intensiverend, bezwerend en tevens een wat hortend, de wanhoop van de
angst ondersteunend effect (dit laatste mede omdat de herhaling onvolledig
is: ik zeg 0, ik zeg U, net als in r. 1: Kom tot mij, tot mijn hart). Je
ne suis capable de Tien wordt echter niet vertaald. In plaats van te erkennen
dat de ik niets vermag, wordt gezegd dat de ik geen weerstand meer
zal bieden om het goddelijke tot zich te laten komen. De presuppositie
daarbij is dat de ik altijd weerstand geboden heeft.
r. 4 Deze regel is nogal letterlijk. Het herhaalde pitié is niet overgenomen
maar in plaats daarvan wordt God aangeroepen, zodat de wanhopigexclamatieve
toon van het gehele kwatrijn gehandhaafd blijft.
38 Vg1 Van den Toom: Too NNederlandse
ggrammatica, rammatica p.116.