Download deel 2 - Textualscholarship.nl

49
r. 2 vindtoed g ... goed g van zin is
r.... 3 bespreekt, p bespreekt , P ...
r. 4 ... uit de kruik ...
ingoed I goed in i
g g
ui I ui
Verder zijn er nog wat klankverdichtende alliteraties en acconsonanties:
m: min - mij - min (r. 1)
w: wiens - wezen (r. 1)
z: zelve - zin (r. 2) - zelf (r. 3)
k: komt - kruik (r. 4)
2.2.6.3. Metrum/ ritme
In het vrij regelmatige patroon heb ik geen functionele afwijkingen kunnen
aantreffen. uit en in (r. 4) moeten wel extra (contrast)accent krijgen.
2.2.6.4. De varianten
r. 1 De eerste versie was zeer beknopt - met het essentiële minacht -
min is. Vanwege het tekort aan lettergrepen moest opvulling plaatsvinden.
Dit geschiedde naar het oorspronkelijk (eigen wezen =
±naturel).
r. 2 Van vroegere stadia zijn alleen rijmwoorden opgeschreven. begin zal
- als het bij deze regel hoort en niet bij r. 4 - enkel op de klank
geselecteerd zijn; ik kan althans niet een mogelijkheid vinden tot interpretatie
van dit woord in de context.
r. 3 In de lezingen van deze regel is goed de gang van vertaling naar
poëtisch taalgebruik te volgen. De eerste twee a-fasen van B sluiten direct
aan bij de voorstellingswijze van r. 1 en r. 2, waarin de aard van het
oordelende subject primair is (in tegenstelling tot het Frans waarin het
oordeel centraal staat). Het is niet precies duidelijk hoe de derde tot en
met de vijfde lezingen in fase a van B moeten luiden. Wel valt op te
merken dat het standpunt wisselt: eerst ligt dat bij het oordelende subject
- dat begrijpt (n.l. `zichzelf in een ander' of `van een ander alleen
zichzelf ), en dan verklaart en verklapt (n.l. `alleen zich zelf in het
oordelen over een ander'). Vervolgens wordt in de b-fasen op de door de
laatste twee varianten in gang gezette trant doorgewerkt. Men wordt
daarbij `opgelost' in een relatieve bijzin met ingesloten antecedent,
waarin de oordelende daad gevat zit: Irie over anderen spreekt. De
tweede helft van de regel wordt dan: ontdekt zich zelven. Semantisch gezien
is hier de spiegelstructuur reeds aanwezig, zoals dat ook in de
volgende versie het geval is waar onthult als alternatief voor (het dubbelzinnige)
ontdekt verschijnt. De laatste versie van B brengt dan de
finishing touch aan door de semantische spiegeling in een lexicale te concretiseren
(bespreekt, bespreekt). In D, E en F wordt zich zelven vervangen
door zich zelf, hetgeen (door de verkorting) de conciesheid van
de regel verhoogt - die ook al groter werd doordat het voorzetselvoorwerp
over andren een direct object geworden is.
r. 4 De c-fase van B heeft er komt niets uit de kruik...; niets wordt in