Download deel 2 - Textualscholarship.nl

183
catie: `ongevoelig voor enige aandoening', hiermee wordt een paradoxale
staat aangegeven van de borst, die (onder meer) zetel van de emoties is
en toch, althans op dit moment, hierdoor onaangedaan is. Anderzijds
kan men zeggen dat er een contrast wordt aangebracht tussen de onaangedane
borst en de emoties waarvan de rode rozen dragers zijn.
Verschillen tussen de leden: zoel doorstroomde is in vergelijking met
andere leden het meest `erotisch' , `warm' en 'emotioneel'. Qua klank -
en vooral via de oo-klank-herhalingen - wordt een verbinding gelegd met
de eerste, `emotievolle' regel; eigenschappen van de rozen worden via
zoel doorstroomde aan borst toegekend. Een verschil tussen de eerste en
de laatste twee leden: ademende en zoel doorstroomde, bevatten een `levend'
moment, ze zijn dynamischer dan de eerste twee elementen (zie
verder p. 113.
2. Het paradigma aanminnende etc. heeft als dominerend moment de
notie `naar zich toe' of `tegen zich aan'. Verschillen: het `erotisch'-
`koesterende' element is het sterkst in aanminnende aanwezig. in toedragen
levert wellicht in combinatie met zoel doorstroomde in r. 2 een iets
geconcentreerder fonisch resultaat op:
aanlagen aan de zoel doorstroomde schat aa aa aa oe
van uwe borst, in toedragen zoodat oe aa
(zie verder p. 113-114).
In r. 4 (en r. 5) zijn er syntaktisch gezien twee lezingen, de «lezing
en de 0-lezing:
a
zoodat
zij l welkende de ruil geboden g
etc .
a
zoodat
begevend alle welkende ten doode
zij evenwel een nieuwe luwte voelden
Hier wordt een aanvankelijk aanwezige scheiding tussen de eerste en de
tweede strofe in de tweede lezing weer opgeheven; de strofen sluiten
nauwer bij elkaar aan.
3. De a-lezing bevat het paradigma welkende etc. , waarin de notie
`vermindering' overheerst (het paradigma vertoont verwantschap met
flets, bezweken in A-I). Zie voor de verschillen tussen de leden hiervóór,
p. 114-115. welkende is het meest traditioneel (vgl. de veel gebruikte
uitdrukking `bloemen (ver)welken'). mat, wankel is poëtischer, minder
traditioneel en daarbij indirecter: de `vermindering' blijkt pas via de
kleur der bloemen (`dof') en via de beweging (een onstabiele, heen en
weer gaande). De betekenis komt op een complexere wijze tot stand:
door middel van concrete bewoordingen (die (ook) met kleur en beweging
te maken hebben -uiteraard spelen daarnaast de hiervóót, op
p. 115, genoemde figuurlijke betekenissen mee) wordt iets op indirecte,