Download deel 2 - Textualscholarship.nl

176
Maar ook, hoe is in dit ontplooien p
een andere erkentenis bereid:
verwelken wordend uit voltooien,
des zomers dubbele wezenheid.
Hetlorievolle g openkomen, p
dat versch nog g en ontkiemensnat,
het voelt zich alree afgenomen g
en moe en welhaast stervenszat.
Geboorte en dood , o wonderbrooze
afgrenzingen en naast elkaar,
vervalele g d g in schoonste blozen,
waar zijn de roode rozen, waar? -
De rozen hebben hier een dubbele waarde; enerzijds zijn zij de climax
van het leven ("opperst blozen / van het voldongen zomerjaar", een
"levenstoppunt uitverkozen", waarop ligt "het sprakelooze / van
hoogste invervullinggaan"), maar anderzijds vertegenwoordigen zij het
afnemen, de vergankelijkheid ("verwelken wordend uit voltooien", de
levenskracht "voelt zich alree afgenomen / en moe en welhaast stervenszat").
De rozen staan hier niet voor of leven Of vergankelijkheid, maar
voor beide tegelijk, voor "des zomers dubbele wezenheid", voor "Geboorte
en dood", die enkel "Wonderbrooze afgrenzingen" zijn en
"naast elkaar" voorkomen. In bovenstaande passage zijn met `O, als de
rozen' verwante kenmerken aan te treffen: de climax, de bevrediging en
de afneming na of in die climax, en voorts het ambivalente karakter los
In het voorwerk van 'Albumblad' bevindt zich een uit het Berliner
Tageblatt geknipt stuk. `Im Berliner Rosengarten' door Marie von
Bunsen, dat als volgt begint: "Um mir etwas Gutes anzutun, ging ich
zum Rosengarten am traurigsten Tage des Jahres; das ist naturlich der 21.
Juni, der Tag, an dem der Sonnenabstieg beginnt. (Wie Else Lasker-
Schuler sagt: 0 Gram. Dass der Sommer verging, eh' der Sommer
kam!)" Ook hier de "dubbele wezenheid" , log
Even verderop in `Albumblad', na het boven aangehaalde strofische
gedeelte, wordt er over de rozen nog het volgende gezegd:
De rozen en hun purpervracht,
de donkere met het bezwaren
van geuren en ontroerend staren,
met het verraad der doornen, pracht
met hachelijkheid en angst gepaard,
de wankelen worden nog bewaard
voor wie er later wel te vinden,
105 De strofische passage: ed. Van Eyck, p.172-173 en p. 183-184.
106 In II,7, groep 2 (c).