Download deel 2 - Textualscholarship.nl

153
bestaat tussen r. 15 en r. 16 wordt duidelijk aangezet met al verlangst
(`elk verlangen' , `alle begeerten' - een sterke mate van `niet hebben')
enerzijds en jubelend vervullen (`bevrediging van een verlangen' - een in
hoge mate `wel hebben') anderzijds. al verlangst was tot jubelend vervullen
uitgestegen boven of ontstegen áán iets anders. ontstegen aan of uitgestegen
boven het `tekort', het `gemis', het `niet hebben'. volle benadrukt
de `volheid' van het geven, of de pracht van het geven. Doordat
deze vervalt als men volle wil meelezen, ontstaat er een probleem; in in
deze schenkenspracht verwijst deze naar de pracht van het schenken die
in dit spreken plaatsvindt; in volle schenkenspracht heeft dat verwijzend
karakter niet meer en gaat dan licht als bepaling bij al verlangst functioneren,
hetgeen een minder goede zin oplevert.
Met de lezing waarin tot hoogste jubel een plaats heeft, verdwijnt de
converse `verlangen' - `vervulling'. Uiteraard houdt het `ontstijgen' van
al verlangst tot hoogste jubel wel in dat `alle verlangens' boven de eigen
tekorten zijn uitgestegen en een stadium van uiterst vreugdegejuich hebben
bereikt - welk gejuich metonymisch staat voor de vervulling der verlangens.
Het uitroepteken na uitgestegen geeft aan de hele bijzin een
`jubel'-karakter.
Tenslotte verschijnt in de g-fase in r. 15 een alternatief voor verlangst,
n.l. haar wil. wil ligt min of meer in dezelfde betekenissfeer als verlangd
(`willen' = `wensen' = `niet hebben'), maar heeft meer dan verlangst
betrekking op een actieve, bewuste gerichtheid van een subject.
Waar refereert haar aan? haar, de enkelvoud-vorm van het bezittelijk
voornaamwoord, moet waarschijnlijk terugslaan op goedheid (of liefde, of
weelde) (r. 14). De goedheid wil schenken, de wil om te schenken is het
wezenskenmerk van `goedheid', de `goedheid' komt in (de wil tot) het
schenken tot uiting.'6
3.2.8.2. B-III r. 17-20 (alternatief voor de vijfde strofe van B-I)
Onder de zojuist besproken strofe uit B-III, te beschouwen als deels een
aanvulling op, deels een alternatief voor de vierde strofe in B-I, staat een
volledige, nieuwe strofe die wel direct na de vorige strofe gelezen moet
56 Dit lijkt mij de meest aannemelijke interpretatie. Men zou in haar ook een me rv
l l l ^ e oudsvorm
van het bezittelijk voornaamwoord kunnen zien. De Voos Y zegt g hierover: " Naast
het bezittelijk'r, bezittelijk voornaamwoord] hun ... komt in het meervoud `r d 'rvoor,
, de zwakke
vorm van haar, dat in het Mnl. alsossessief p voor allegeslachten in gebrui ebruik was. De
raakkunst l zocht weer verrijking g door h aar te bestemmen b t voor oo et het vrouwelijk )
meervoud naast het mannelijke J hun. Tot diep d p in de negentiendeh eeuw heeft deze
schoolse onderscheiding g een zeker g gezag gggehad, ^ dat nu [vlak a a naWO II vrijwel Jwe
verroe d-
nen is." (De Voos: Y Nederlandse spraakkunst, p. .8 Ook 0 in dit d t geval g is het niet zonneklaar
waaraan haar refereert. Slaat het op de derden gp (de wil van de toe rokenen komtt
in de 'boodschap' tot gvervulling) of op pbladen, lippen, oxen rozen (degenen g die de boodschapp
uitspreken p , vervullen daarmee hun ei gen
wil ?