Download deel 2 - Textualscholarship.nl

140
den heeft naast een religieus-metafysisch (`gebed'), ook een taligcommunicatief
en een emotioneel moment (`smekend, dringend verzoek').
Het woord impliceert dat bij degenen die de `beden' uiten een
gemis bestaat dat vervuld moet worden. Dit laatste betekeniselement
heeft beden gemeen met het alternatief wenschen - dat later in de voorgaande
strofe zal verschijnen (in r. 13). 45 Het blijft een vraag wie of wat
het subject van het in beden geïmpliceerde `bidden' is. Degenen die
spreken of de `derden'?
De toedrang is of, minder plausibel, de beden zijn biddenslief. Dit
laatste woord is een nieuwvorming die moeilijk te analyseren valt. biddenslief
moet naar ik meen opgevat worden als een gesubstantiveerde infinitief
plus een genitief-s of een verbindings-s. De beden zijn biddenslief,
de beden zijn van dien aard (dierbaar, geliefd etc.) dat ze terecht
`gebeden' worden, het zijn `biddenslieve beden' (biddenslief nadert,
zo opgevat, de betekenis van `biddenswaard'). biddenslief is `positief
' , en bevat voorts metafysisch-religieuze en emotioneel-erotische
noties.
B-I gaat in de c-fase verder met van wat de [a], een van-bepaling die
of op gelijk niveau staat met van toedrang - en dan een gedeelte van de
inhoud van het spreken zou moeten behelzen - Of afhangt van de woorden
uit r.(17), zodat de inhoud van de beden, wenschen wordt geïntroduceerd.
De lezing is vrij vlug doorgehaald.
De beden zijn naast biddenslief (dat alleen iets zegt over de beden)
ook veredelend (dat een object impliceert waarop de beden een veredelende
werking hebben). De relatieve bijzin die werden omgedragen kan
binnen de strofe alleen aller beden als antecedent hebben. De beden
werden `overal waar het subject van het spreken gaat bij zich gedragen'.
De rozen hadden - werden is preteritum - lange tijd bepaalde wensen,
begeerten, dringende behoeften, die nu, in het spreken, worden geuit.
Of: de derden hebben deze beden en die werden voor hen geuit door
het spreken van de rozen.
De rozen spreken voorts "van plotselinge gift van wat der dagen geheimste
weelde (of schade) was en dierste ontrief ", waarin de volgende
elementen van belang zijn: de gift, de wijze waarop de gift zich voordoet
(plotseling), datgene waaruit de gift bestaat, n.l. geheimste weelde (of:
schade) van de dagen en dierste ontrief van de dagen. gift bevat een
niet-talige-communicatiemoment: er wordt van de ene partij naar de andere
iets overgebracht. En dit geschiedt, blijkens plotseling, 'onverhoeds'.
Het positief geladen `geven', `het geschenk' en dat wat paradoxaal
wordt uitgedrukt als geheimste weelde is `positief ' , maar geheimste schade
is overwegend negatief, terwijl dierste ontrief een oxymoron is (dierste
is uiterst `positief', ontrief 'negatief). geheimste weelde heeft eveneens
een paradoxale trek: weelde impliceert naar buiten getoonde `overdaad' ,
`overvloed' die in tegenspraak is met geheimste dat aangeeft dat de weel-
Dit vormt een argument voor de gedachte g h dat de v vierde e de en vijfde l strofe stro eenze eenzelfde on-
derwe hebben, h ^en nl. de inhoud van het spreken. p