Downloaden - Inagro

Plaagresistentie aardappelrassen
Plaagresistentie van sterke rassen biedt interessante troeven
voor de biologische teelt (synthese 2002-2006)
Een aardappelperceel waarvan het loof zwaar aangetast is door de aardappelplaag, kent een forse
reductie van de opbrengst, vooral wanneer de plaag vroeg opduikt (tot 50 % opbrengstverlies, zelfs meer).
De voornaamste maatregel om de aardappelplaag onder controle te houden, is een geschikte
rassenkeuze gecombineerd met een adequate bescherming van het loof.
Daartoe werden door de partners van het VETAB-project sinds 2002 rassenproeven aangelegd die een
uitgebreid gamma van aardappelrassen testten op hun gevoeligheid voor de aardappelplaag.
Het grensoverschrijdend proefprogramma had tot doel om
commerciële rassen te beproeven op hun niveau van
plaagresistentie in het loof en om de bestendigheid van deze
resistentie in de loop van de jaren na te gaan.
Van 2002 tot 2006 werden ieder jaar aardappelrassenproeven
aangeplant te midden van biologische praktijkpercelen in België en
Frankrijk. De ontwikkeling van de aardappelplaag werd wekelijks per
ras gequoteerd om zo het aandeel van met plaag aangetast loof te
evalueren. Eenmaal deze gegevens per seizoen statisch waren
verwerkt, kon een klassement opgesteld worden van de rassen
volgens hun resistentie tegen de aardappelplaag.
De tabel die u op de rugzijde terugvindt, geeft de synthese weer van
de resultaten over de 5 proefjaren.
Ter herinnering…hoe kan men de symptomen van de aardappelplaag op het loof herkennen ?
De plaag uit zich in het loof via het
verschijnen van bruinachtige
kringvormige vlekken met een
heldergroene boord op de bovenzijde van
het blad (foto links).
Op de onderzijde van de bladeren kan op
de omtrek van de vlek een blauw
grijsachtige viltlaag verschijnen bij vochtig
weer (foto rechts).
De rassenresistentie van aardappelen is een
belangrijke peiler in de strijd tegen de
aardappelplaag in de biologische teelt.
Een meer resistent ras beperkt de plaagontwikkeling
op het loof. Niettemin is het
resistentieniveau bij de rassen geen vast gegeven
in de loop van de jaren, maar is deze onderhevig
aan een evolutie als gevolg van de plaagschimmel
die muteert en zo de bestaande resistentie van
een ras doorbreekt.
Het is dus noodzakelijk om op een regelmatige
basis dit rassenklassement op te stellen. Ook bij
een resistent ras dient men preventieve maatregelen
te nemen om de pathogene schimmel te
bestrijden: aardappelopslag en uitsorteerhopen
vernietigen, perceelskeuze, … zie daarvoor ook het
deel i.v.m. aardappelteelt in de VETAB-gids
'biologische akkerbouw' uit 2005.
De plaagresistentie is op zich slechts één schakel
die leidt tot het succes van een ras. Beloftevolle
rassen dienen immers een sterke plaagresistentie
te combineren met een hoog opbrengstvermogen
en een goede technologische en smaakvolle
kwaliteit.
Coördinator : Julien Bruyère
(FREDON)
Co-auteurs : C. Dereycke (CARAH),
B. Dupuis (CRA) ,
I. Vuylsteke (PCBT).