afstudeerwerkstuk "ingrijpen bij ingrepen - Animal Freedom

Ingrijpen bij ingrepen?!
de directie van het Ministerie van Landbouw Natuur en Voedselkwaliteit (LNV). In dit rapport worden
alternatieven voor het onverdoofd castreren beschreven. De Land- en Tuinbouw Organisatie (LTO) en de
Dierenbescherming hebben het initiatief getoond voor het samenstellen van dit rapport. De werkgroep die
het rapport heeft opgesteld acht het mogelijk dat vanaf januari 2006 verdoofde castratie ingevoerd kan
worden en vanaf 2009 een verbod op chirurgische castratie mogelijk is. De technische en economische
haalbaarheid van de alternatieven worden nader onderzocht, zodat in 2009 het verbod op chirurgische
castratie mogelijk is. Eerdere initiatieven om een einde te maken aan het castreren hebben vooralsnog
niets opgeleverd, omdat de afzetmarkt de sterkst sturende kracht is; boeren die ongecastreerde varkens
leveren worden gekort op hun uitbetalingsprijs.
Veel mensen weten niet dat in de varkenshouderij de biggen onverdoofd gecastreerd worden, of staan hier
niet bij stil. Tevens weten de meeste mensen ook niet dat er gezocht wordt naar alternatieven voor de chirurgische
castratie van beerbiggen. Wakker Dier heeft begin 2004 een voorlichtingscampagne gegeven
over het castreren van biggen. Onderdeel van de campagne waren tv- en radiospotjes waarin onder meer
onverdoofde castraties van biggen te zien en/of te horen zijn. De campagne is bedoeld om de consument
bewust te maken van de praktijken in de bio-industrie (www.agriholland.nl).
Uit het interview met de heer H. Vrieselaar, praktijkhouder van Dierenkliniek Vrieselaar in Lemmer,
werd duidelijk dat hij het castreren van beerbiggen overbodig vindt. Wel denkt hij dat de castratie op zich
erger is dan het lijkt, omdat men het vermenselijkt. Mensen hebben de neiging om de situatie op zichzelf
te betrekken. De angst van de pijn van castratie zit meer tussen de oren, volgens de heer Vrieselaar. Als er
een abcesbehandeling wordt uitgevoerd dan is het ook noodzakelijk om een sneetje te maken. Dit is gevoelig,
maar dat valt volgens Vrieselaar erg mee. Een goede castreur kan de castratie in een fractie van
een seconde uitvoeren, waardoor castratie een korte ingreep wordt en minder pijnlijk. Bij de meeste mensen
gaat de ondeskundigheid de boventoon voeren, hoewel dierenartsen weer te veel afgestompt kunnen
zijn.
Vrieselaar vindt castratie ethisch aanvaardbaar, want het dier weet niet dat het iets mist, het dier heeft er
zelf geen last van. Bij sommige dieren, zoals landbouwhuisdieren en gezelschapsdieren wordt het dier
prettiger in omgang. Dit kan tevens bij groepsdieren, zoals konijnen, gewenst zijn. Naast het feit dat de
heer Vrieselaar castratie ethisch aanvaardbaar vindt, geeft hij aan dat hij deze ingreep geen aantasting van
de lichamelijke integriteit vindt. Daarentegen vindt hij wel dat de natuurlijkheid wordt geschaadt. Daarbij
maakt hij een kanttekening in hoeverre dit waardevol is om mee te laten tellen in de afwegingen om over
te gaan op castratie. Vrieselaar vindt het belangrijker dat het dier de vrijheid heeft om zijn natuurlijke
gedrag te vertonen, dan dat het dier zijn lichamelijke integriteit behoudt.
Daarnaast ziet Vrieselaar het verdoofde castreren van beerbiggen niet als een goede oplossing voor de
onverdoofde castratie. In dat geval vindt hij dat men net zo goed door kan gaan met de onverdoofde castratie.
Verdoofde castratie brengt volgens hem even veel pijn en stress met zich mee, omdat de verdoving
in de testikels ingespoten moet worden, wat zeer pijnlijk is. De dieren moeten tevens twee keer opgepakt
worden, omdat de verdoving eerst moet inwerken, wat extra stress met zich meebrengt. Daarnaast zijn er
86