Dimples 77 - aug 2009.qxd - Westfriese Golfclub

ontvangen met een mooi koffiebuffet en ook
het weer was mooi. Onze tegenstanders
waren de dames van De Texelse, op papier het
team dat qua sterkte het dichtst bij ons lag. In
de ochtend waren we ijzersterk, we stonden
dan ook 5-1 voor na de dubbels. Na een heerlijke
lunch startten we met de singles. We
voelden ons sterk, maar het werd toch nog
even spannend. De laatste 2 dubbels werden
tot de 17e en de 18e hole gespeeld, maar
gelukkig wonnen we die dag toch met 11-7.
De derde competiedag was het onze beurt om
gastvrouw te zijn. Het weer was wat druilerig,
maar aan het einde van de dag zaten we toch
op het terras in het zonnetje. Onze gasten
waren erg onder de indruk van onze baan en
dat is natuurlijk altijd leuk om te horen. De
lunch was keurig verzorgd en ook ’s avonds
was het allemaal prima in orde.
Competitiedag 4 werd gespeeld op Liemeer.
Deze baan is nog vrij nieuw, maar zeker een
aanrader. Achteraf kunnen we zeggen dat het
de koudste dag was van de competitie en het
waaide behoorlijk, wat wij gelukkig wel
gewend zijn. Hier speelden we tegen de
ANWB, op papier het minst sterke team uit
onze pool. Het was een zware dag, maar we
wonnen overtuigend met 15-3.
Na deze dag was overduidelijk dat Sluispolder
er het beste voor stond en tegen dit team
moesten wij de laatste dag spelen. Toch kon
het nog alle kanten op gaan. Kampioen worden
was wel erg onwaarschijnlijk, dan zouden
wij met 15-3 moeten winnen van het sterkste
team. Maar... it ain’t over until it’s over. Ook
was het immers mogelijk om 2e te worden.
De laatste zondag werd er gespeeld op Dorhout
Mees, waar we werden ontvangen door
het ANWB-team. In tegenstelling tot de week
ervoor was het nu geweldig weer. We gingen
zoals gebruikelijk van start met de dubbels.
Toen ik als laatste de eerste 9 doorkwam,
bleek dat we alle 3 de dubbels voor stonden.
Dat gaf moed. Helaas hebben we dat niet
weten vol te houden. Na de dubbels stonden
we met 2-4 achter. En bij de singles hebben
we maar 1 partij gewonnen. We hadden
gestreden als leeuwinnen, maar ze waren
gewoon te sterk.
Het eindresultaat van de competitie was een
3e plaats. Dit hebben we overigens mede
bereikt door drie dames die bij ons zijn ingevallen.
Marijcke Bodenheim, Winifred Brada
en Jeanet Hollebrand hebben kranig met ons
meegestreden en ook zeker niet onverdienstelijk.
Dames, hartelijk dank nog!
Die laatste dag sloten we af met een uitgebreid
diner. De kampioenen trakteerden op
champagne en door de andere teams werd
hen een cadeau aangeboden. Een waardige
afsluiting van een fantastisch competitiejaar
en we waren er trots op om uit te mogen
komen voor onze club!
St. Nicolaasgabeker: een mooie dag in mei
Tekst: John Kraaij / Foto: Mechteld Feijtel
“Bedankt voor die bloemen.” Dit zegt de kerkvorst
in Vaticaanstad altijd met Pasen, maar
dit keer citeer ik mijn vrouw, die dit mooie
boeket op dinsdag 19 mei jl. van mij kreeg na
m'n 1e plaats in de strijd om de St. Nicolaasgabeker.
In het verleden werd voor deze wedstrijd
uitgeweken naar de baan van Burggolf
St. Nicolaasga, maar sinds een aantal jaren
wordt deze wedstrijd op de eigen baan
gespeeld. En terecht, want als je in mei op
onze baan speelt, wemelt het van de jonge
konijntjes en passeer je diverse moedereenden
en -koeten met hun kroost. Als dan de
zon schijnt en je slaat ook nog een redelijke
bal, dan beleef je een prima golfdag. Dit over-
kwam mij en ik bedank daarvoor ook m'n
gezellige flightgenoten Anneke Pieters en Ton
Knipscheer. De wisseltrofee werd aan mij uitgereikt
door de winnares van vorig jaar, Vera
Weyman. Rest mij nog te vertellen dat van de
21 deelne(e)m(st)ers Herm Volkers met eveneens
34 stablefordpunten de 2e plaats behaalde
en Gé Zonneveld als 3e eindigde. De longest
drive op hole 14 werd gewonnen door
Anneke Pieters en omdat ik op hole 8 de bal
het dichtst bij de pin sloeg, leverde dat ons
beiden een flesje wijn op. Ik wil nogmaals de
Damescommissie bedanken voor de prima
organisatie en hoop volgend jaar weer aan
deze leuke wedstrijd mee te kunnen doen.
9