'Het is ons een eer en een genoegen' - Vrije Universiteit Amsterdam

86
eredoctoraten
het eredoctoraat niet slechts als een provocatie aan haar adres maar
vooral aan dat van ‘de democratische krachten’ in Indonesië. De raad
wees er fijntjes op dat in september 1965, bij de coup van generaal
Soeharto, 249 studenten van de christelijke universiteit waren verwijderd
‘met medewerking van mr. O. Notohamidjojo’. Trouw pikte het
protest op en gaf die onder de titel ‘Felle kritiek op vu-erepromotie’
weer in de krant van 16 augustus 1972. De senaat keerde zich verontwaardigd
tegen deze ‘persoonlijke aanval’ op Notohamidjojo, een aanval
die bovendien ‘wemelt van onwaarheden’. De srvu ging echter
onverstoorbaar door met het protest, dit tot ergernis van behoudende
gereformeerden die de senaat verweten ‘bang’ te zijn voor het protest
en ‘geen knip voor de neus’ waard te zijn. De nieuwe rector magnificus
I. A. Diepenhorst verdedigde zich ook vol vuur tegen deze verwijten.
Het protest zou nog geruime tijd doorgaan. Omdat de srvu zich
niet voldoende gehoord achtte door Ad Valvas, het weekblad van de
vu, dat volgens de raad bezweken zou zijn voor de ‘censuur’ van de
senaat, gaf ze een aparte Indonesië-krant uit, waarin schande werd gesproken
dat dezelfde universiteit die enkele jaren eerder de strijder
tegen onderdrukking en discriminatie Martin Luther King een eredoctoraat
gaf, ditmaal een verdediger van onderdrukking met een bul
vereerde. Het protest mocht niet baten, de uitreiking ging gewoon
door.
Terug in zijn vaderland schreef Notohamidjojo opgetogen dat zijn
eredoctoraat zijn universiteit het nodige aanzien had verschaft. Hij
had talloze gelukwensen ontvangen en was door de Inspecteur Generaal
van Politie uitgenodigd lid te worden van de Nationale Raad van
Verdediging en Veiligheid. Rector magnificus Diepenhorst antwoordde
‘met grote voldoening’ kennis te nemen van dit bericht, maar liet
het daarbij. Notohamidjojo zou de vu nog enkele keren schrijven en
op de hoogte houden van zijn wankele gezondheidstoestand. Door de
achtereenvolgende rectores magnifici werd beleefd geantwoord. Maar
de naam van eredoctor Notohamidjojo zal bij menigeen gemengde gevoelens
hebben opgeroepen. Zijn eredoctoraat was het eerste dat heftig
omstreden genoemd kan worden. Dit eredoctoraat toonde dat de
vu een andere, revolutionaire tijd was binnengetreden.