'Het is ons een eer en een genoegen' - Vrije Universiteit Amsterdam

More documents

Recommendations

Info

54 eredoctoraten schap van de Broederbond lag de senaat zwaar op de maag. De rechtsgeleerde prof. dr. I. A. Diepenhorst en de theoloog G. C. Berkouwer beschouwden Van Rooy als een steunpilaar van de Zuid-Afrikaanse apartheidspolitiek. Waterink moest alle moeite doen de senaat te overtuigen. In Van Rooy zou het ‘broedervolk’ worden geëerd. Trouwens, zo voegde Waterink er fijntjes aan toe, het jaar daarvoor was het geen bezwaar geweest de rector af te vaardigen naar de Universiteit van Potchefstroom, toch het centrum van Afrikaner nationalisme. ‘Waarvoor zijn er nu dan bezwaren tegen nationale figuren?’ De suggestie dat de Broederbond iets uit te staan had met nationaal-socialisme, werd door Waterink fel bestreden. De bond was in 1918 opgericht, dus nog voor Hitler (in 1919) toetrad tot de nsdap. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Van Rooy lid van een adviescommissie van generaal Smuts, die aan geallieerde zijde vocht – dus wat kon hem verweten worden? Waterink zette grof geschut in om zijn opponenten te overtuigen. Aan de bezwaren viel af te lezen hoe de ‘Engelse propaganda’ werkte. De Zuid-Afrikaanse regering zou meer per hoofd aan de zwarte bevolking besteden dan de Engelse regering aan haar protectoraten. Berkouwer sputterde nog wat na: hij deelde ‘het optimisme van den heer Waterink aangaande de Kafferpolitiek niet’. Maar het verbale geweld van Waterink miste zijn uitwerking niet: met uiteindelijk algemene stemmen werd het eredoctoraat aan Van Rooy verleend. Op 20 oktober 1952 sprak Waterink zijn laudatio uit. Daarin waardeerde hij Van Rooy als ‘volksopvoeder’, die, onder meer als voorzitter van de Federatie van Afrikaanse Kultuurverenigingen, het stamverwante Afrikanervolk had opgestoten in de vaart der volkeren. Van Rooy, die aan de vu theologie had gestudeerd, toonde zich dolgelukkig met het eredoctoraat dat hij met trots en blijdschap in ontvangst zei te nemen. Het werd een heel feest, met tal van prominenten, onder wie de burgemeester van Amsterdam, de rector magnificus van de Universiteit van Leiden en natuurlijk van leden van culturele verenigingen en commissies voor de betrekkingen tussen Nederland en Zuid- Afrika. De meesten van hen zullen van de strijd in de senaat niets hebben meegekregen.
émile g. léonard (1955) eredoctoraten In 1955 werd slechts één eredoctoraat uitgereikt. Opmerkelijk, want dit jubileumjaar (de vu bestond 75 jaar) had toch alle aanleiding kunnen zijn om met meerdere kandidaten op de proppen te komen. Dat was ook wel gebeurd. Naast kerkhistoricus D. Nauta, die zijn Franse ambtgenoot Emile Léonard (1891-1961) voordroeg, waren de medisch historicus G. A. Lindeboom en oudtestamenticus G. Ch. Aalders op de bres gesprongen voor respectievelijk Paul Tournier en Douglas Johnson. Tournier was een Zwitserse arts, die de geneeskunde vanuit zijn christelijk geloof praktiseerde. Tournier bezag de mens als schepsel Gods en beschouwde lichaam, ziel en geest als eenheid. Douglas Johnson was decennialang secretaris geweest van het Intervarsity Fellowship of Evangelical Unions en kan veeleer worden beschouwd als een evangelisch dan een gereformeerd theoloog. Beide kandidaten werden, ook na herhaalde stemming, door de senaat afgewezen. De kerkhistoricus Maarten Aalders veronderstelt in zijn studie 125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit dat de kandidaten vermoedelijk te weinig reformatorisch en te fundamentalistisch in hun schriftbeschouwing waren. Zodoende werd alleen aan Léonard de doctorsbul overhandigd. Bij de Franse historicus kende de senaat geen aarzeling. Emile Léonard was van onverdachte huize. Hij had, na al enige bekendheid te hebben verworven met een beknopte overzichtsgeschiedenis van Normandië, naam gemaakt als historicus van het Franse protestantisme. In 1955 publiceerde Léonard met Le protestant français een gedegen overzicht van dat deel van Frankrijk dat zeker in de zestiende en zeventiende eeuw gebukt ging onder het rooms-katholieke Frankrijk – ofschoon Calvijns wieg in Noord-Frankrijk had gestaan. Dat Léonard meer was dan een historicus van de eigen gezindte bewees hij door nog datzelfde jaar (1955) Remarques sur les “sectes” te publiceren. Niet alleen religieuze geschiedenis had zijn hart. Ook de krijgsgeschiedenis boeide hem, zo bleek enkele jaren nadat hij was bekroond aan de Vrije Universiteit. In 1958 boog hij zich over de problemen van het leger in de achttiende eeuw. Brede interesse kon Léonard niet worden ontzegd. Nochtans ontving hij het eredoctoraat als historicus van het protestantisme. En dat, terwijl zijn grote werk nog moest volgen. Tussen 1961 en 1964 publiceerde Léonard zijn magnum opus: een 55
Page 1 and 2:
‘Het is ons een eer en een genoeg
Page 3 and 4: ‘Het is ons een eer en een genoeg
Page 5: Inhoud Woord vooraf 7 Lijst van ere
Page 9 and 10: Lijst van eredoctores van de Vrije
Page 11 and 12: Inleiding De datering van het versc
Page 13 and 14: inleiding eigenzinnige wijze een bi
Page 15 and 16: inleiding eerst in haar bestaan vie
Page 17 and 18: inleiding het dat Sebestyén Kuyper
Page 19 and 20: inleiding faculteit eredoctoraten w
Page 21 and 22: inleiding schouwing is dat echter m
Page 23 and 24: inleiding in de geest van de vu-fil
Page 25 and 26: inleiding Wolterstorff laat de univ
Page 27: inleiding 4. Willem Otterspeer, Gro
Page 30 and 31: H. Colijn.
Page 32 and 33: 32 eredoctoraten j. sebestyén (193
Page 34 and 35: 34 eredoctoraten zelfs enige tijd e
Page 36 and 37: 36 eredoctoraten lingen. Indachtig
Page 38 and 39: J. C. Rullmann.
Page 40 and 41: J. J. C. van Dijk (met zijn rug naa
Page 42 and 43: 42 eredoctoraten gen van de opeenvo
Page 44 and 45: 44 eredoctoraten Zijn christelijke
Page 46 and 47: J. Bohatec luistert naar de laudati
Page 48 and 49: J. Schouten luistert naar de laudat
Page 50 and 51: 50 eredoctoraten F. J. Th. Rutten n
Page 52 and 53: 52 eredoctoraten Compagnie driehond
Page 56 and 57: E. G. Léonard met erepromotor D. N
Page 58 and 59: H. W. Tilanus volgt de pedel. Recht
Page 60 and 61: A. A. L. Rutgers luistert naar de l
Page 62 and 63: J. Ellul krijgt de kappa omgehangen
Page 64 and 65: 64 eredoctoraten die in de jaren ze
Page 66 and 67: 66 eredoctoraten derscheiding dan o
Page 68 and 69: 68 eredoctoraten sent, die even gem
Page 70 and 71: Prins Bernhard luistert naar de lau
Page 72 and 73: Gibson Parker, plaatsvervanger van
Page 74 and 75: 74 eredoctoraten en dan ook als een
Page 76 and 77: 76 eredoctoraten rika en Canada ach
Page 78 and 79: 78 eredoctoraten nering aan King le
Page 80 and 81: 80 eredoctoraten trekkingen onderhi
Page 82 and 83: 82 eredoctoraten lid van de Raad va
Page 84 and 85: O. Notohamidjojo gefotografeerd op
Page 86 and 87: 86 eredoctoraten het eredoctoraat n
Page 88 and 89: C. F. Beyers Naudé luistert naar d
Page 90 and 91: 90 eredoctoraten boom niet in. ‘D
Page 92 and 93: C. F. von Weiszäcker op het spreek
Page 94 and 95: H. C. Bijvoet.
Page 96 and 97: 96 eredoctoraten Derde Wereld en zo
Page 98 and 99: 98 eredoctoraten josé miquez bonin
Page 100 and 101: 100 eredoctoraten overhandigen? Kui
Page 102 and 103: 102 eredoctoraten eredoctoraten die
Page 104 and 105:
Sophia Kruyt.
Page 106 and 107:
F. E. R. de Maar.
Page 108 and 109:
F. Barnaby krijgt de kappa omgehang
Page 110 and 111:
110 eredoctoraten een kruisbestuivi
Page 112 and 113:
112 eredoctoraten christelijke gelo
Page 114 and 115:
114 eredoctoraten Zonder ‘theolog
Page 116 and 117:
116 eredoctoraten van het Nederland
Page 118 and 119:
H. Algra met bul en kappa terwijl e
Page 120 and 121:
J. P. Horder.
Page 122 and 123:
122 eredoctoraten Gert J. Peelen in
Page 124 and 125:
124 eredoctoraten Girard kwam zelf
Page 126 and 127:
126 eredoctoraten opnieuw aan als d
Page 128 and 129:
A. I. Koryagin met bul.
Page 130 and 131:
130 eredoctoraten d. hoogendoorn (1
Page 132 and 133:
132 eredoctoraten liek wilardjo (19
Page 134 and 135:
134 eredoctoraten In 1969 maakte Sp
Page 136 and 137:
136 eredoctoraten denal een eredoct
Page 138 and 139:
138 eredoctoraten ter kunnen zijn a
Page 140 and 141:
140 eredoctoraten Het was die keuze
Page 142 and 143:
142 eredoctoraten Ook nadat De Vrie
Page 144 and 145:
144 eredoctoraten was opgeworpen do
Page 146 and 147:
M. T. Turvey.
Page 148 and 149:
148 eredoctoraten len toegankelijk
Page 150 and 151:
De eredoctores van 2000 met hun pro
Page 152 and 153:
152 eredoctoraten ‘creatieve denk
Page 154 and 155:
154 eredoctoraten lindon john eaves
Page 156 and 157:
Karel Knip neemt de bul in ontvangs
Page 158 and 159:
158 eredoctoraten hoogleraar oecume
Page 160 and 161:
160 eredoctoraten Met zulke zinnen
Page 162 and 163:
Adriaan Bos krijgt de kappa omgehan
Page 164 and 165:
Gerrit Krol met bul en kappa.
Page 166 and 167:
166 eredoctoraten joanne martin (20
Page 168 and 169:
168 eredoctoraten der wetenschap zo
Page 170 and 171:
170 eredoctoraten ook voor de Neder
Page 172 and 173:
172 eredoctoraten bestaan van de Vr
Page 174 and 175:
Eredoctor Diarmuid Shanley (staand)
Page 176 and 177:
176 eredoctoraten op te leiden met
Page 178 and 179:
178 eredoctoraten zogeheten James L
Page 180 and 181:
Nicholas Wolterstorff.
Page 182 and 183:
182 eredoctoraten stonden aan de ba
Page 184 and 185:
184 bronnen j.c. rullmann (1930) Ge
Page 186 and 187:
186 bronnen efrain jonckheer (1965)
Page 188 and 189:
188 bronnen f. e. r. de maar (1980)
Page 190 and 191:
190 bronnen g. de vries (1995) Arch
Page 192:
Illustratieverantwoording Collectie
show all

'Het is ons een eer en een genoegen' - Vrije Universiteit Amsterdam

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?