'Het is ons een eer en een genoegen' - Vrije Universiteit Amsterdam

More documents

Recommendations

Info

44 eredoctoraten Zijn christelijke levensovertuiging was hem niet met de paplepel ingegoten. Max Huber kwam in 1874 ter wereld als zoon van een Zwitserse grootindustrieel. Hij studeerde rechten in zijn geboortestad Zürich en kwam onder invloed van het vredespleidooi Die Waffen nieder (1889) van de pacifistische schrijfster Bertha von Suttner. Na zijn studie ontpopte hij zich tot wereldburger, die de continenten bereisde. Rond de eeuwwisseling reisde Huber door onder meer Rusland, Amerika, Australië en China. Vandaar werd hij in 1902, 27 jaar oud, teruggeroepen naar zijn vaderstad Zürich om een professoraat in het staats- en volkenrecht te bekleden. Vijf jaar later deed Huber Nederland aan. Als afgevaardigde van Zwitserland nam hij deel aan de Tweede Haagse Vredesconferentie in 1907. Dit werk kreeg hem zo in de greep dat hij het hele interbellum door bleef ijveren voor de vrede. Was het niet als gedelegeerde van vredesconferenties, dan wel als lid van de Volkenbond of als rechter van het Internationaal Gerechtshof. Alsof het nog niet genoeg was, trad Huber in 1928 toe tot het Rode Kruis en zette zich in voor vluchtelingen en ontheemden. Huber werd inmiddels gedreven door het christelijk geloof. Niet zijn internationale activiteiten, maar een ernstige ziekte deed hem in 1922 (opnieuw) naar de bijbel grijpen. Volgens promotor Gesina van der Molen had zijn bekering grote gevolgen voor zijn rechtsopvattingen. Ging Huber in zijn rechtsbeschouwing vóór zijn bekering uit van de bestaande machtsverhoudingen, nadien beklemtoonde hij het normatieve recht – gestoeld op de tien geboden. Van der Molen erkende in haar laudatio dat Huber niet als een calvinist ‘in den streng principieëlen zin’ kon worden beschouwd. En toch waardeerde zij Huber als ‘one of us’ aangezien hij ‘het Woord van God aanvaardt als de enige grondslag voor de opbouw van een internationale rechtsorde’. Huber aanvaardde zijn vierde eredoctoraat met de gebruikelijke dankzegging, waarin hij verwees naar zijn vroege kennismaking met Nederland, het land waar het internationale recht zetelde. In de kantlijn van de door Huber uitgesproken rede, die in het archief van promotor Van der Molen aanwezig is, staat de passage over zijn christelijke opvatting van het recht aangestreept – het bewijst ten overvloede hoeveel waarde zij daaraan hechtte. Voor Huber was het vierde eredoctoraat geen routine. Hij bereidde
eredoctoraten zich er minutieus op voor en bestookte Van der Molen met vragen. Moest hij zich de dag voor de plechtigheid aan de rector voorstellen? Welke kleding moest hij dragen? Moest hij na de laudatio meteen antwoorden? En hoe lang mocht zijn rede eigenlijk zijn? De vragen van Max Huber leren dat de toekenning van een eredoctoraat nooit routine wordt – zelfs niet als men er een verzamelaar van is. josef bohatec (1950) Van de drie laureaten die in 1950 een eredoctoraat ontvingen was de Oostenrijkse theoloog en filosoof Josef Bohatec het minst bekend. Dat feit was Doede Nauta, hoogleraar kerkrecht en kerkgeschiedenis, niet ontgaan. In Trouw, waarvoor hij leven en werk van Bohatec beschreef, gaf hij aan waarom Bohatec bij de achterban geen schok der herkenning opriep. ‘Bohatec is allerminst een man geschikt en met aanleg, populair te worden. De kwaliteiten van een volksredenaar bezit hij in geen enkel opzicht. Zijn schrijftrant, hoe duidelijk ook, mist alle zwierigheid en gloed, die een auteur boeiend kunnen maken.’ Een pittig oordeel, waarmee echter niets is miszegd. Bohetec was een typische geleerde uit het Duitse taalgebied: grondig maar droog, wetenschappelijk maar weinig sprankelend. Bohatec maakte al voor de Eerste Wereldoorlog naam als kenner van de Franse hervormer Calvijn. In 1909 publiceerde hij over diens opvattingen over Gods voorzienigheid, enkele jaren later gevolgd door een studie over de confrontatie tussen het reformatorisch denken en dat van de zeventiende-eeuwse rationalist René Descartes. In 1913 werd Bohatec hoogleraar systematische theologie in Wenen, in de woorden van Nauta ‘een voorpost van het Protestantisme midden in het Roomse gebied’. Ook erepromotor Herman Dooyeweerd beklemtoonde ‘de grote roep’ die van Bohatecs colleges uitging. Volgens Dooyeweerd speelde Bohatec een ‘nauwelijks te overschatten’ rol bij de herleving van het calvinisme in Midden-Europa. Maar Dooyeweerd wees ook op nog iets anders: Wenen stond in de jaren dertig onder druk van volkse bewegingen en ging vanaf 1938 gebukt onder de Anschluss bij nazi-Duitsland. In die periode zou Bohatec een ‘man van formaat’ zijn geweest. Dooyeweerd legde zo de nadruk op de jaren dertig omdat hij Bohatec toen echt leerde kennen. Na de oprich- 45
Page 1 and 2: ‘Het is ons een eer en een genoeg
Page 3 and 4: ‘Het is ons een eer en een genoeg
Page 5: Inhoud Woord vooraf 7 Lijst van ere
Page 9 and 10: Lijst van eredoctores van de Vrije
Page 11 and 12: Inleiding De datering van het versc
Page 13 and 14: inleiding eigenzinnige wijze een bi
Page 15 and 16: inleiding eerst in haar bestaan vie
Page 17 and 18: inleiding het dat Sebestyén Kuyper
Page 19 and 20: inleiding faculteit eredoctoraten w
Page 21 and 22: inleiding schouwing is dat echter m
Page 23 and 24: inleiding in de geest van de vu-fil
Page 25 and 26: inleiding Wolterstorff laat de univ
Page 27: inleiding 4. Willem Otterspeer, Gro
Page 30 and 31: H. Colijn.
Page 32 and 33: 32 eredoctoraten j. sebestyén (193
Page 34 and 35: 34 eredoctoraten zelfs enige tijd e
Page 36 and 37: 36 eredoctoraten lingen. Indachtig
Page 38 and 39: J. C. Rullmann.
Page 40 and 41: J. J. C. van Dijk (met zijn rug naa
Page 42 and 43: 42 eredoctoraten gen van de opeenvo
Page 46 and 47: J. Bohatec luistert naar de laudati
Page 48 and 49: J. Schouten luistert naar de laudat
Page 50 and 51: 50 eredoctoraten F. J. Th. Rutten n
Page 52 and 53: 52 eredoctoraten Compagnie driehond
Page 54 and 55: 54 eredoctoraten schap van de Broed
Page 56 and 57: E. G. Léonard met erepromotor D. N
Page 58 and 59: H. W. Tilanus volgt de pedel. Recht
Page 60 and 61: A. A. L. Rutgers luistert naar de l
Page 62 and 63: J. Ellul krijgt de kappa omgehangen
Page 64 and 65: 64 eredoctoraten die in de jaren ze
Page 66 and 67: 66 eredoctoraten derscheiding dan o
Page 68 and 69: 68 eredoctoraten sent, die even gem
Page 70 and 71: Prins Bernhard luistert naar de lau
Page 72 and 73: Gibson Parker, plaatsvervanger van
Page 74 and 75: 74 eredoctoraten en dan ook als een
Page 76 and 77: 76 eredoctoraten rika en Canada ach
Page 78 and 79: 78 eredoctoraten nering aan King le
Page 80 and 81: 80 eredoctoraten trekkingen onderhi
Page 82 and 83: 82 eredoctoraten lid van de Raad va
Page 84 and 85: O. Notohamidjojo gefotografeerd op
Page 86 and 87: 86 eredoctoraten het eredoctoraat n
Page 88 and 89: C. F. Beyers Naudé luistert naar d
Page 90 and 91: 90 eredoctoraten boom niet in. ‘D
Page 92 and 93: C. F. von Weiszäcker op het spreek
Page 94 and 95:
H. C. Bijvoet.
Page 96 and 97:
96 eredoctoraten Derde Wereld en zo
Page 98 and 99:
98 eredoctoraten josé miquez bonin
Page 100 and 101:
100 eredoctoraten overhandigen? Kui
Page 102 and 103:
102 eredoctoraten eredoctoraten die
Page 104 and 105:
Sophia Kruyt.
Page 106 and 107:
F. E. R. de Maar.
Page 108 and 109:
F. Barnaby krijgt de kappa omgehang
Page 110 and 111:
110 eredoctoraten een kruisbestuivi
Page 112 and 113:
112 eredoctoraten christelijke gelo
Page 114 and 115:
114 eredoctoraten Zonder ‘theolog
Page 116 and 117:
116 eredoctoraten van het Nederland
Page 118 and 119:
H. Algra met bul en kappa terwijl e
Page 120 and 121:
J. P. Horder.
Page 122 and 123:
122 eredoctoraten Gert J. Peelen in
Page 124 and 125:
124 eredoctoraten Girard kwam zelf
Page 126 and 127:
126 eredoctoraten opnieuw aan als d
Page 128 and 129:
A. I. Koryagin met bul.
Page 130 and 131:
130 eredoctoraten d. hoogendoorn (1
Page 132 and 133:
132 eredoctoraten liek wilardjo (19
Page 134 and 135:
134 eredoctoraten In 1969 maakte Sp
Page 136 and 137:
136 eredoctoraten denal een eredoct
Page 138 and 139:
138 eredoctoraten ter kunnen zijn a
Page 140 and 141:
140 eredoctoraten Het was die keuze
Page 142 and 143:
142 eredoctoraten Ook nadat De Vrie
Page 144 and 145:
144 eredoctoraten was opgeworpen do
Page 146 and 147:
M. T. Turvey.
Page 148 and 149:
148 eredoctoraten len toegankelijk
Page 150 and 151:
De eredoctores van 2000 met hun pro
Page 152 and 153:
152 eredoctoraten ‘creatieve denk
Page 154 and 155:
154 eredoctoraten lindon john eaves
Page 156 and 157:
Karel Knip neemt de bul in ontvangs
Page 158 and 159:
158 eredoctoraten hoogleraar oecume
Page 160 and 161:
160 eredoctoraten Met zulke zinnen
Page 162 and 163:
Adriaan Bos krijgt de kappa omgehan
Page 164 and 165:
Gerrit Krol met bul en kappa.
Page 166 and 167:
166 eredoctoraten joanne martin (20
Page 168 and 169:
168 eredoctoraten der wetenschap zo
Page 170 and 171:
170 eredoctoraten ook voor de Neder
Page 172 and 173:
172 eredoctoraten bestaan van de Vr
Page 174 and 175:
Eredoctor Diarmuid Shanley (staand)
Page 176 and 177:
176 eredoctoraten op te leiden met
Page 178 and 179:
178 eredoctoraten zogeheten James L
Page 180 and 181:
Nicholas Wolterstorff.
Page 182 and 183:
182 eredoctoraten stonden aan de ba
Page 184 and 185:
184 bronnen j.c. rullmann (1930) Ge
Page 186 and 187:
186 bronnen efrain jonckheer (1965)
Page 188 and 189:
188 bronnen f. e. r. de maar (1980)
Page 190 and 191:
190 bronnen g. de vries (1995) Arch
Page 192:
Illustratieverantwoording Collectie
show all

'Het is ons een eer en een genoegen' - Vrije Universiteit Amsterdam

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?