'Het is ons een eer en een genoegen' - Vrije Universiteit Amsterdam

eredoctoraten
dien bekleed wist met het onzichtbare gezag van de erfgenaam van de
stichter van de Vrije Universiteit.
Kuyper was het ook die Rullmann zijn bul overhandigde. Zijn toespraak
bij die gelegenheid is met de kennis van tegenwoordig niet zonder
een gevoel van vervreemding te lezen. Niet alleen had Rullmann als
bewonderend toehoorder in de collegebanken van zijn erepromotor gezeten,
Kuyper sprak ook met een nu merkwaardig aandoende distantie
over het werk dat de kersverse eredoctor verricht had ten behoeve van
de bibliografie van ‘Dr. Kuyper’, waarmee hij op zijn vader doelde. De
belangrijkste reden voor de toekenning achtte Kuyper gelegen in ‘de
warme liefde’ die uit zijn geschiedschrijving sprak ‘voor de mannen,
die God ons schonk in de 19e eeuw, om ons volk weer terug te voeren
naar Zijn Woord. Het machtige werk Gods, dat Hij door hun hand tot
stand heeft gebracht in Zijn Kerk, voor ons volk te beschrijven, is Ds.
Rullmann’s levenstaak geweest, en die taak heeft hij met eere vervuld.’
Rullmann op zijn beurt beschouwde het als ‘een bijzonder voorrecht’
juist uit handen van zijn leermeester het doctoraat te mogen
ontvangen, aangezien Kuyper hem historisch had leren denken.
De historicus en bibliograaf Rullmann heeft het einde van de verzuiling,
dat rond 1960 zijn beslag krijgt, nauwelijks overleefd. De
tweede editie van de Christelijke encyclopedie, toch een werk dat de traditie
in ere hield, nam hem niet eens op. Dat deed wel het veel modernere
Biografisch Lexicon voor de geschiedenis van het Nederlands Protestantisme.
Zo werd de veelschrijver en verdienstelijk bibliograaf, die in
1930 nog zoveel erkenning had gekregen voor zijn onblusbare ijver,
toch nog recht gedaan.
j. j. c. van dijk (1938)
Jannes Johannes Cornelis Van Dijk (1871-1954) was in de jaren dertig
de enige, die in aanmerking kwam voor een eredoctoraat. Tussen
1929 en 1949 was hij directeur van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs
op Gereformeerden Grondslag en bekleedde daarnaast tal van
nevenfuncties, variërend van het voorzitterschap van de vereniging
krankzinnigengesticht ‘Vrederust’ te Bergen op Zoom tot aan het lidmaatschap
van de Raad van Commissarissen van het dagblad De Standaard.
In zijn ambtelijk leven was Van Dijk tussen 1921 en 1925 al
39