'Het is ons een eer en een genoegen' - Vrije Universiteit Amsterdam

138
eredoctoraten
ter kunnen zijn als Cardenal in het tussen 1983 en 1992 uitgezonden
en destijds veel bekeken boekenprogramma Hier is... Adriaan van Dis
zou zijn opgetreden. Erepromotor Mineke Schipper had Van Dis voorgesteld
Cardenal en de ook bij de erepromotie aanwezig zijnde Pinter
samen te brengen in zijn programma. Maar Van Dis berichtte haar
dat de opnamen niet in oktober zouden plaatsvinden, toen het eredoctoraat
werd uitgereikt, maar pas eind november 1990. Van Dis, die
zich toelegde op zijn schrijverschap, berichtte bovendien zich van de
buitenwereld te willen afsluiten om zijn nieuwe boek af te maken. Er
kwam dus niets van de primeur een eredoctor aan de Vrije Universiteit
op de Nederlandse televisie te zien. Mogen we hem geloven, dan
zal Cardenal, wars van publiciteit, er niet rouwig om zijn geweest.
njabulo ndebele (1995)
De zwarte Zuid-Afrikaan Njabulo Ndebele (1948) zou om meer dan
één reden een eredoctoraat verdienen. Hij was allereerst een gerespecteerd
literatuurwetenschapper, die zijn doctoraal behaalde in Cambridge
en promoveerde in Denver. Maar bovenal genoot hij literaire
faam als auteur van Afrikaanse poëzie, essays, korte verhalen en novellen.
Vooral met zijn in 1983 verschenen bundel Fools and other stories
timmerde hij aan de weg. Met die bundel viel Ndebele in de prijzen.
Enkele jaren later, in 1987, werd hij gekozen tot president van het
Congres van Zuid-Afrikaanse Schrijvers. Voldoende reden, zou je zeggen,
hem een eredoctoraat in de letteren te geven. En toch kreeg Ndebele
aan de Vrije Universiteit een eredoctoraat in de rechtsgeleerdheid.
Dat zat zo. Ndebele was ten tijde van zijn literaire doorbraak een
banneling in het ‘thuisland’ Lesotho. Een aanbod door de Universiteit
van Kaapstad om hoogleraar Engelse taal- en letterkunde te worden,
kon hij niet aannemen aangezien hem een werkvergunning werd geweigerd
door het toen nog regerende blanke apartheidsregime. Na de
afschaffing van de apartheid lagen de banen voor hem voor het oprapen.
Ndebele kon hoogleraar worden aan de Universiteit van Witwatersrand
in Johannesburg, hij kon aan de universiteit van Westkaap
zelfs vice-rector worden. Maar Ndebele koos ervoor de zwarte universiteit
van het Noorden, gelegen in Noord-Transvaal, te leiden.