'Het is ons een eer en een genoegen' - Vrije Universiteit Amsterdam

132
eredoctoraten
liek wilardjo (1990)
Prof. dr. E. Boeker, decaan natuur- en sterrenkunde, zou op 22 oktober
1990 de bul overhandigen aan zijn Indonesische vakgenoot, de natuurkundige
Liek Wilardjo (1939). Anderhalf jaar tevoren, op 6 maart
1989, hield Boeker een pleidooi voor Wilardjo als eredoctor. Aan de
secretaris van het College van Decanen schreef hij twee artikelen van
Wilardjo te hebben bestudeerd. ‘Het komt mij voor dat hij kwa niveau
en instelling in aanmerking kan komen voor een eredoctoraat.’
Zo geschiedde dat Wilardjo in oktober 1990 in de aula stond. Overigens
werd hij niet slechts voor zijn natuurkundig werk voorgedragen.
‘Dr. Wilardjo’, zo heette het in de aanbeveling van Boeker, ‘heeft
als natuurkundige een belangrijke rol gespeeld in het ontwikkelen van
een wetenschappelijke taal in het Indonesisch, hetgeen gezien moet
worden als een essentiële voorwaarde voor de verbreiding en verdieping
van wetenschappelijke inzichten in zijn land en zijn kultuur.’ Zo
kreeg het eredoctoraat aan de natuurkundige een emancipatoir tintje.
Zijn bijdrage stootte zijn vaderland op in de vaart der volkeren, aangezien
hij zich volgens zijn promotor verdienstelijk had gemaakt voor
het natuurkundig onderwijs door lesprogramma’s op niveau te ontwikkelen.
Liek Wilardjo was op Java geboren. Hij studeerde natuurkunde in
Yogyakarta en ontving als talentvolle maar kansarme student een Fulbright-beurs
om verder te studeren in de Verenigde Staten. Hij promoveerde
aan de Michigan State University. De natuurkundige Wilardjo
bleek ook een overtuigd christen. Ook dat maakte hem aantrekkelijk
voor de vu, erkende erepromotor Boeker. ‘Dr. Wilardjo laat zich
kennen als een typische geestverwant van de Vrije Universiteit.’ Hij
doceerde aan een christelijke universiteit en was actief in de Indonesische
afdeling van de Wereldraad van Kerken. Wilardjo ‘felt a surge of
happiness’ toen het bericht hem bereikte, schreef hij rector magnificus
prof. dr. C. Datema. Maar hij betwijfelde of hem de eer toekwam,
al kon hij de opgevoerde argumenten niet ontkennen.
Wilardjo had een drukke week, die laatste week in oktober 1990.
Hij sprak de Faculteit Natuur-en sterrenkunde toe, werd geïnterviewd
door twee Indonesische journalisten en genoot ‘a wonderful reunion
dinner’ met Nederlandse en Indonesische vrienden in het zendingsinstituut
Hendrik Kraemer van de Nederlandse Hervormde Kerk in