'Het is ons een eer en een genoegen' - Vrije Universiteit Amsterdam

eredoctoraten
het eerst in zijn geneeskundig leven kreeg hij schik in zijn werk. Hij
kwam te werken in het centrum van Londen als dokter. Daar zag hij
dat vrijwel alle financiële middelen ziekenhuizen ten goede kwamen
– en niet de ‘gewone’ huisarts.
Horder stelde zich twee doelen als arts: hij wilde een beroepsopleiding
voor huisartsen. En hij streefde in een voornamelijk op het fysieke
gerichte wetenschap een revolutie na: Horder wenste meer aandacht
voor de psychologische en sociale factoren die gezondheid of
ziekte bevorderden. Zijn pleidooien voor een beroepsopleiding waren
niet aan dovemansoren gericht. Niet alleen in Engeland, ook in
andere Europese landen werd de noodzaak voor een aparte opleiding
van huisartsengeneeskunde ingezien. De loopbaan van Horder kwam
in een stroomversnelling: hij gaf enkele jaren les aan de prestigieuze
London School of Economics en was een jaar gastdocent aan de universiteit
van Nottingham.
Dat Horder juist van de Vrije Universiteit een eredoctoraat ontving,
kan worden toegeschreven aan het belang dat zij als een der eerste universiteiten
hechtte aan huisartsengeneeskunde. Toch ging de komst
van Horder in oktober 1985 vrij geruisloos aan de vu voorbij. Kort na
de erepromotie gaf hij een gastcollege voor een nagenoeg lege zaal. Ad
Valvas, dat hem daags daarna interviewde, zag daarin de oorzaak dat
Horder ‘een vermoeide indruk’ maakte tijdens het vraaggesprek. Kennelijk
was er voor zijn pleidooi om psychologische en sociale factoren
bij het ziekteproces mee te wegen toch niet zoveel belangstelling als
hij (en de Vrije Universiteit) wel wenste(n).
rené girard (1985)
Op 1 november 1983 richtte de romanist prof. dr. S. A. Varga zich tot
het bestuur van de Faculteit der Letteren met het voorstel de letterkundige
en filosoof prof. René Girard (1923), Fransman van geboorte
maar hoogleraar aan de Amerikaanse Stanford University, een eredoctoraat
toe te kennen. ‘Girard is een geleerde van internationale
faam, die de produkten van onze menselijke kultuur in een Christelijk
perspectief plaatst’, zo luidde de summiere toelichting van Varga.
Hij smeedde het ijzer nu het heet was: enkele maanden tevoren had
Girard enkele gastcolleges aan de Vrije Universiteit verzorgd, waarvan
121