'Het is ons een eer en een genoegen' - Vrije Universiteit Amsterdam

100
eredoctoraten
overhandigen? Kuitert gaf drie dagen voor de promotie, op 17 oktober
1980, tekst en uitleg in het Gereformeerd Weekblad. Hij prees Bonino
die geloof en politiek niet zo simpel met elkaar verbond als doorgaans
gebeurt door bevrijdingstheologen. Maar hij had ook kritiek: hij
vond dat Bonino te gemakkelijk tegen het marxisme aanleunde. Hij
was niet helemaal ontkomen aan het gevaar dat het christendom ‘een
ander woord voor verzet was geworden’. Het christendom was echter
meer, vond Kuitert, boven wiens artikel de titel had kunnen prijken
die hij vijf jaar later gaf aan een boek: Alles is politiek maar politiek is
niet alles.
Waren linkse theologen, Kuitert ten spijt, tevreden met het eredoctoraat,
dat kan niet gezegd worden van behoudende gereformeerden.
Een van hen, J. M. Mantel, citeerde uit het enige vertaalde boek van
Bonino (Theologie van verdrukten) om aan te tonen dat de Vrije Universiteit
nooit tot de toekenning had moeten overgaan. Rector magnificus
prof. Verheul haastte zich namens het College van Decanen te zeggen
dat het eredoctoraat geen instemming betekende ‘met alle denkbeelden
die de betrokkene heeft gepubliceerd’. Christenen in Nederland
hoefden niet zo te handelen als die in Zuid-Amerika maar ze zouden
niet ‘gemene zaak’ moeten maken ‘met wat politiek niet deugt’. Voor
het overige verwees hij naar het artikel van Kuitert in het Gereformeerd
Weekblad. Daarmee was de zaak af. Bonino promoveerde geruisloos
tot eredoctor en zou Nederland, in de daaropvolgende jaren bevangen
door de (vredes)ziekte ‘Hollanditis’, nog regelmatig de les voorhouden
dat vrede nooit los verkrijgbaar was van gerechtigheid.
yap thiam hien (1980)
De gedachte de Indonesische advocaat en mensenrechtenactivist Yap
Thiam Hien (1913-1989) een eredoctoraat in de rechtsgeleerdheid te
verlenen, kwam niet van juristen maar van de aardrijkskundige G. A.
de Bruijne. Die richtte zich, na overleg met de voorzitter van de Indonesische
Raad van Kerken, op 17 april 1978 tot rector magnificus prof.
dr. D. M. Schenkveld, met de vraag of Hien, die ‘als christen in Indonesië
gedurende een groot aantal jaren tal van politieke gevangenen
heeft verdedigd’, niet voor een eredoctoraat in aanmerking kon komen.
‘Een eredoctoraat aan hem zou geheel in de lijn liggen van de