Rondkomen in Leiden, 1850-2000 - Historische vereniging Oud ...

JAARBOEK DIRK VAN EeK 2001
136
Leids beleid
Fragmentarisch is hierboven aandacht besteed aan het gemeentelijk beleid
rond armoede, armenzorg en werkloosheid. In dit bestek is het onmogelijk
daar een goed onderbouwd of volledig overzicht van te geven. Dergelijke
zaken hebben wel vaak op de politieke agenda gestaan, al werd daar steeds
weer op een andere manier invulling aangegeven . In deze eeuw zijn daarbij
van belang geweest de inbreng van katholieke politici als Aalberse en natuurlijk
de komst van de verschillende linkse partijen, voor welke dergelijke
zaken tot de voornaamste programmapunten hoorden. De SOAP en haar
opvolger de PvdA heeft lang haar stempel gedrukt op het gemeentelijk
beleid, terwijl GroenLinks, de opvolger van pSP, C PN en PPR, de afgelopen
twaalf jaar de portefeuille Sociale Zaken beheerde. GroenLinkser Laurier
heeft" zelfs een zekere landelijke faam opgebouwd op dit gebied. De aandacht
in de Leidse politiek voor dit onderwerp komt dan ook niet echt uit de
lucht vallen. Maar, zeker waar het gaat om het beleid rond de bijstand, was
de gemeente lange tijd gebonden aan uitvoering van rijksbeleid .
WOONLASTEN EN INKOMENSPOLITIEK
Een belangrijk aandachtspunt vanuit de sociaal-democratische beweging was
het huisvestingsbeleid. Goede en betaalbare huisvesting voor arbeiders was
vanaf het ·begin een belangrijk programmapunt. Die inzet heeft men in
Leiden ook vastgehouden. Weliswaar leidde de stadsvernieuwing in de jaren
zeventig en tachtig tot grote huurverhogingen, aan de andere kant bleef de
nadruk liggen op sociale woningbouw, voor zover rijksregelingen dat mogelijk
maakten. Voor privatisering van het woningbezit door verkoop van
corporatiewoningen aan bewoners voelde het Leidse stadsbestuur weinig.
Het resultaat is dat Leiden beschikt over een relatiefgrote voorraad woningen
goedkope woningen. De Regionale Inkomens Effectrapportage van de FNV
uit 1995 wees erop dat mede daardoor Leiden voor de minima een van de
gemeenten was met de laagste woonlasten." In 1997 bereikte wethouder
Van Rij (PvdA) ook overeenstemming met de woningbouwverenigingen
over een beperking van de maximale huurverhoging.
Dat is voor velen in tegenspraak met de regelmatige vaststellingen van
bijvoorbeeld de Consumentenbond dat Leiden een dure gemeente is om te