E-book gratis downloaden - Yasmin Verschure

het heden en op die manier een ellendige, zichzelf vervullende, toekomst creëren.
Zolang we de macht van ons denken laten overheersen, zullen we onze intuïtie
onderdrukken, leven we instinctmatig en zullen we anderen willen overheersen.
Niet langer koesteren we wrok. We weten dat we leren door onze fouten en gunnen
onszelf deze leerweg. We stoppen met oordelen en zijn bereid om te vergeven en te
vergeten. We begraven het verleden, het is niet langer daar. We bevrijden onszelf van
chronisch tijdgebrek door nergens anders te willen zijn dan daar waar we zijn. We
bouwen een stralende nieuwe toekomst op de fundamenten van deze dag. Datgene
wat we vandaag zijn, datgene wat we nu neerzetten zal onze toekomst bepalen.
Laten we beginnen onze eigen dromen te verwezenlijken, zodat we ophouden onze
frustraties op onze kinderen te projecteren. Vanaf dat moment hoeven zij niet langer
aan onze verwachtingen te voldoen en kunnen we van hen houden om datgene wat ze
zijn. We worden elkaars leermeesters en genieten van het geschenk dat ze voor ons
hebben meegebracht van gene zijde.
Scholen krijgen een andere bestemming. Kinderen mogen spelenderwijs ontdekken
wie ze werkelijk zijn. Er zijn geen ongelukkige en verscheurde kinderen meer.
Vandalisme behoort tot de vorige eeuw. Ieder kind, ieder mens weet dat zijn bijdrage
uniek is en van het grootste belang in het geheel. Fantastisch, je mag anders zijn dan
anderen. Je bent niet minder belangrijk, maar ook niet meer! Onze kinderen weten
dat wij van hen houden en dat zij alle aandacht krijgen die ze nodig hebben. Zij weten
dat zij niet gestraft worden voor hun fouten, maar dat zij daarvan mogen leren. Zij
hebben een natuurlijk respect, ontdekken hun eigen creativiteit en hebben niet langer
al die materiële zoethoudertjes nodig.
Dat betekent niet dat we alles goed vinden wat onze kinderen doen. Dat betekent dat
we hen liefdevol een spiegel voorhouden, zodat zij in een veilige omgeving beide polen
in zichzelf kunnen ontwikkelen: kwetsbaarheid en kracht, licht en donker. Opdat zij in
liefde kunnen groeien naar een natuurlijk evenwicht: naar de essentie van het Hart.
Ik luister naar het verhaal van een echtpaar dat een kindje kreeg met het
Downsyndroom. Zij kozen bewust om het kindje geboren te laten worden, ondanks alle
adviezen van vrienden en de boosheid van artsen. Man en vrouw waren beiden erg
rationeel geschoold. Hun gevoelskant had tot die tijd weinig kans gekregen om zich te
ontplooien. Het kindje in hun midden bracht hun heelheid. Het leerde hun de balans te
herstellen tussen denken en voelen. Dit kon gebeuren omdat zij bereid waren om de
uitdaging aan te gaan en het zieltje in liefde te ontvangen. Een bereidheid die helaas in
onze westerse maatschappij waar alles gebaseerd is op het ik maar al te vaak wordt
gezien als zelfopoffering.
Ik ben in Frances Care in Zuid Afrika. Ik houd stervende baby’s in mijn armen. De
baby’s ‘zijn’. Ze mopperen niet op God waarom zij aids hebben gekregen en anderen
kinderen niet. Ze nemen het leven zoals het komt en zijn een bron van vreugde voor
allen die hen verzorgen. Zij zijn volkomen onschuldig en gaan zoals zij kwamen: in
vrede. Zij zijn verlichte meesters in een kinderlijfje en zijn naar de aarde gekomen om
onze ogen te openen en ons te leren wat Liefde is. Het leven is een eindeloze cirkel van
geboorte en wedergeboorte.
Miljoenen kinderen op deze aarde lopen weg van huis, plegen zelfmoord, worden
verkracht of belanden in het criminele circuit omdat zij het leven in deze huidige vorm
niet langer zien zitten. Omdat wij hen een godsbeeld hebben gegeven gebaseerd op de
Yasmin Verschure 86/104 De Kracht van het Zijn – De Heilige en de Hoer