E-book gratis downloaden - Yasmin Verschure

tijdloze ruimte welke deze cirkel omvat. Daarna doen we een ceremonie, waarin we met
de klok meelopend alle stenen aanraken en ons met deze cirkel verbinden. De energie is
verzorgend, beschermend en vrouwelijk. Ik voel me in alle opzichten steviger worden
We rijden richting steengroeve en nemen een afslag het bos in. Parkeren het campertje
en lopen het pad af tot we aan een prachtig meer komen. Giri gaat terug om de camper
op te halen. We gaan uit de kleren en duiken het water in. Fris maar lekker. Heerlijk om
mezelf na tien dagen van top tot teen lekker te kunnen schrobben, zelfs mijn handen
lijken nadien wat schoner. Het miezert. Als we goed en wel aangekleed zijn gaat het
echt regenen, maar het voelt al met al heerlijk fris. Even later valt het water met bakken
uit de hemel. Dat wordt dus binnen koken en eten. Ik voel hoe moe ik ben en hoe
kwetsbaar mijn lijf is. Alle cellen staan open. Er is ook zoveel gebeurd wat nog een
plekje mag krijgen. Het is nog vroeg maar ik heb maar één behoefte en dat is gaan
liggen.
Bescherming, lieflijk, stilte. Dat zijn mijn woorden voor Zweden in zoverre ik er
woorden aan kan geven. Ik heb veel indrukwekkende plaatsen en landen bezocht.
Zweden is in die zin niet indrukwekkend, maar deze veiligheid en bescherming heb ik
nergens gevoeld.
Het regent de hele nacht. Wanneer we besluiten op te staan is het droog. Aan de voet
van het meer vangen we de gure wind. Als we na onze meditatie en het ontbijt boven
een kijkje gaan nemen, hebben we een prachtige uitzicht over het meer en voelen we de
beschutting en de warmte van de zon. We maken een flinke wandeling en liggen daarna
in ons blootje. We zien kolossale bouwwerken van mieren. Wat een ijver en een geduld.
En moet je zien, het komt allemaal klaar uiteindelijk, zonder haast.
Wat later in de middag rijden we naar de steengroeve. We klimmen naar de top van de
heuvel en hebben een prachtig uitzicht op twee verschillende meren. Het doet me goed
om mijn lijf te voelen. Het proces begint te integreren. We rijden via binnenweggetjes,
genieten van de lieflijke, kleurrijke houten huisjes en vooral van de rust. We zoeken een
plekje om onze laatste nacht door te brengen en vinden een lief plekje aan een klein
meertje. Het geluid van de straat mag geen naam hebben. We eten buiten en genieten
van de zonsondergang. Het blijft nog behaaglijk ook, wat heerlijk.
Wanneer we de volgende morgen opstaan, is de lucht stralend blauw. Ik loop naar de
waterkant en stap op de drijvende vlonder. Daar doe ik in mijn blootje mijn oefeningen
en ik voel dat de zon mijn cellen tot in alle diepte verwarmt. De kwetsbaarheid van deze
ochtend zet zich neer in een nieuwe stevigheid. Later mediteren we samen op de
vlonder.
Het water is zo helder dat de hele omgeving er in weerspiegeld wordt. Het is een
prachtig gezicht. Ik ben niet weg te branden, al had ik gisteren het gevoel dat we ons
paradijs van de nacht ervoor ingeruild hadden voor het voorportaal. Ik breng de
ochtend door met lezen en van de zon genieten. Ben niet dapper genoeg om te
zwemmen of misschien gewoon te lui. Na de lunch vertrekken we op ons dooie gemak
naar de boot. We rijden langs prachtige meren. We maken nog een laatste stop en
komen via een smal pad bij een liefelijke waterkant. Even heerlijk wegdromen en terug
naar de realiteit, de auto en de boot.
Ik neem Zweden met me mee in mijn hart. Ongetwijfeld heeft het mooie weer na de
quest daar nog een extra steentje toe bijgedragen.
We besluiten door te rijden zolang het goed voelt. Om elf uur die avond maken we een
stop voor een stevige maaltijd. Dan gaat het ineens veel vloeiender. We rijden tot ver
Yasmin Verschure 77/104 De Kracht van het Zijn – De Heilige en de Hoer