E-book gratis downloaden - Yasmin Verschure

Alles wat vorm heeft zal eens verdwijnen, lieve Yasmin. En als de vorm voor jou haar
werk heeft gedaan wordt het tijd om los te laten. Het is nu tijd om jezelf in vertrouwen
te openen, zodat de kracht van de liefde steeds meer door jou heen kan gaan werken
zonder nog een specifieke vorm aan te hoeven nemen…
Angst voor liefde
Mensen zijn verschrikkelijk bang om liefde toe te laten. Liefde toelaten betekent de
kruisiging van jezelf; de kruisiging van je ego. De angst voor dit proces is heftiger dan
welke angst ook; de angst dat er niets meer van je overblijft. Al het oude en
vertrouwde gaat verdwijnen. Je hoort nergens meer bij en wordt een outcast.
En dat is maar al te waar. Je ego wordt gekruisigd. Je gaat door de mangel totdat er
niets anders overblijft dan jezelf in alle nederigheid op je knieën te gooien, jezelf te
buigen voor die ene onnoemelijke kracht die alles is, alles was en alles zal zijn. Mensen
keren zich van je af. Ze verraden je zoals Petrus dat deed. Ze gooien je uit de familie,
uit de clan. Want jij overtreedt de veiligheid, de regels en vormt een levende
bedreiging voor de zorgvuldig opgebouwde structuur. Je bent gereduceerd tot niets.
En dat is waarheid, want zonder Hem/Haar ben je niets.
En tegelijkertijd ben je alles en bezit je alles op het moment dat je alles kwijt bent. Je
raakt in wezen niet iets kwijt, integendeel. Alles wat je maar enigszins kunt
bevroeden, dat ben jij. Je persoonlijkheid is vele malen sterker en onaangetast nu je
jezelf bevrijd hebt van je egoïsme.
Je krijgt een natuurlijke bescherming. Je bouwt een schild van liefde om je heen waar
iedere aanval op afketst. Je hebt geen vrienden meer, maar ook geen vijanden.
Het loslaten van materiële dingen is inmiddels een peulenschil. De dingen waar ik me
met hart en ziel mee verbonden heb is een ander hoofdstuk. Zeker om daar min of meer
vrijwillig voor te kiezen. Ik bedoel, ik had ook niet kunnen luisteren, gewoon beter
worden en lekker doorgaan op de oude voet. Het stroomde immers goed, waarom zou
ik uit een vertrouwd patroon van ogenschijnlijk succes stappen, als ik mezelf daar zo
lekker bij voel?
Vormen
Associatie met een vorm is associatie met een instituut. Instituten vertegenwoordigen
doorgaans logge lichamen die niet langer mee kunnen stromen met de stroom van het
leven. Ze zijn verbonden met actie, met doen, en hebben moeite om flexibel en
dienstbaar te zijn. Ze zijn voortdurend bezig om zichzelf in stand te houden. Kijk eens
naar de kerken. Wat hebben wij ervan gemaakt? Is het vreemd dat de mensen dit
concept niet meer willen en de kerk hun rug toekeren? We zijn niet langer onmondige
kinderen die zichzelf alles laten voorschrijven. Hoe dan ook, een kerk zou een levend
instituut moeten zijn waar iedereen zich naar kan richten. Een plaats van eenheid en
niet van afgescheidenheid. Een veilige plek om samen te groeien en het leven te vieren.
Een open deur voor iedereen, ongeacht geloof, cultuur, rang of stand. Waar mensen
priester kunnen zijn, ongeacht of ze man of vrouw zijn, homo of hetero, getrouwd of
ongetrouwd. Samen een netwerk van liefde zijn, het leven laten stromen en zich laten
ontvouwen zonder allerlei begrenzingen aan te brengen.
Helaas zijn de kerken hun functie vergeten. Ze zijn vergeten dat zij zich in het leven
hebben geroepen voor de mensen en niet ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Zij zijn
vergeten dat alles wat eenmaal gemanifesteerd wordt in de vorm zichzelf weer op dient
Yasmin Verschure 62/104 De Kracht van het Zijn – De Heilige en de Hoer