E-book gratis downloaden - Yasmin Verschure

van gisteren: flexibiliteit, en versier dit geheel. Nu weet de staf hoe ik me voel. Daarna
leg ik mijn boodschap voor Eric op ons altaartje dat bestaat uit een enorme steen. Op
weg terug naar mijn grove verzamel ik wat hout. Dit wordt bijna een dagtaak, hout
verzamelen. Alles is kletsnat. Met eindeloos veel geduld en vertrouwen, enne mijn
uitvinding het waxinelichtje, gaat het vuur uiteindelijk toch weer branden. En dan is
het slechts een kwestie van erbij blijven en zorgen dat het geen kans krijgt om uit te
gaan. In die zin is er niet zoveel verschil met het vuur in mezelf.
Vogels, al zie ik er weinig, ik hoor ze ’s morgens in groten getale. Zij begroeten de
Schepper en de nieuwe dag op een vreugdevolle en uitbundige manier.
Er zit een spinnetje op mijn altaartje. Hij laat me zien hoe ik de dingen moet
integreren, aaneen moet weven. Het wordt tijd om mijn verworvenheden te
integreren in het Hier en Nu. Ik hoef niets buiten te sluiten, er is geen goed en geen
kwaad. Beide zijn polariteiten van dat Ene. Het licht wordt immers pas zichtbaar in
het donker?
De dennenbomen zijn hier niet somber, zoals op veel plaatsen in Nederland. Er is
voldoende ruimte en licht tussen hen in. Er zijn uitgestrekte tapijten van allerlei
mossen. Het is een kwestie van goed uitkijken waar ik mijn voeten zet. Ik herinner me
onze afspraak en hang mijn fluit om. Kan ik altijd Eric waarschuwen als er iets gebeurt.
Mijn plek is er een van absolute stilte. Er is geen enkel mechanisch geluid te horen. Als
de wind in mijn richting staat, hoor ik het geluid van de drum in het basiskamp. Dat
doet op geen enkele manier afbreuk aan de sfeer van intieme stilte. Ik zal in deze dagen
geen mens tegenkomen.
Ergens op mijn terrein ligt een grote open vlakte waar een aantal treurige
berkenboompjes staan en een aantal enorme keien liggen. Ik vind het heerlijk om
boven op zo'n kei te klimmen, daar te staan met mijn armen naar de hemel gestrekt, en
te zingen. Alles door me heen te laten zingen wat er is. Op dit moment is dat een gevoel
van diepe dankbaarheid, een gevoel van totaliteit, innerlijke rijkdom en verbondenheid
met Al Wat Is.
Een libel komt naar me toegevlogen. Hij vertelt me dat ik de sluiers van illusies heb
neergehaald, waardoor ik toegang heb gekregen tot beide werelden.
Honger heb ik niet. Hoewel ik soms met voedsel kan stoeien, kost het me geen enkele
moeite wanneer ik besluit niet te eten, om ook niet te eten. Ik denk niet eens aan
voedsel deze dagen. Mijn lijf is wonderlijk traag. Dat is normaal de eerste dagen van
een vastenperiode. Wanneer ik ga wandelen, stook ik het vuur flink op, terug in mijn
cirkel lig of zit ik meestal bij het vuur te mijmeren. Af en toe lees ik een paar zinnen,
schrijf ik wat in mijn dagboekje en probeer ik iets van een mandala te produceren. En
verder geniet ik van het houtsnijden. Dat vind ik echt te gek.
Een tijd van verandering
We leven in een tijd waarin alles aan verandering onderhevig is. We bevinden ons in
een stroomversnelling en weten niet waar we heen stromen. Het oude voldoet niet
langer, het nieuwe is er nog niet. We kunnen niets anders doen om onszelf voor te
bereiden op datgene wat komen gaat, dan open en ontvankelijk aanwezig te durven
zijn in het Hier en Nu.
In deze tijd waarin al het oude gedoemd is te verdwijnen, is er geen plaats voor
krampachtig in stand gehouden rituelen. Ze zijn vaak hol en leeg geworden en dragen
niet langer de kracht van de bezieling in zich. Het leven zelf is de nieuwe
Yasmin Verschure 60/104 De Kracht van het Zijn – De Heilige en de Hoer