E-book gratis downloaden - Yasmin Verschure

meteen is er een ja, dan voel ik een absoluut nee, een volgende plek zou een
mogelijkheid kunnen zijn.
Terug naar de plek waar ik ja voelde. Wouw, dit is in alle opzichten een perfecte grove,
ofwel een ronde cirkel van bomen. Er is niet alleen ruimte om mijn shelter te
herbergen, maar ook nog voldoende plaats voor een vuurplek en mijn altaartje. Er is
een prachtige open ruimte, een poort naar het oosten. Mijn shelter, een lap
landbouwplastiek, maak ik zo dat ik een ideaal uitzicht heb op deze poort. Het oosten is
in de Keltische traditie verbonden met het luchtelement. Het symboliseert het begin
van de dag, de opkomende zon, het nieuwe begin. Het proces van geboorte dus. Nou
daar kwam ik toch voor, die nieuwe geboorte. En een mooier uitzicht kan ik niet
hebben.
Giri laat mij rustig mijn gang gaan en helpt me uitsluitend als ik daarom vraag. Ik
breng de markeringen aan voor de vier windstreken en voor Moeder Aarde en Vader
Hemel. Deze bestaan uit zes vlaggetjes met tabak in de top als offerande voor een
visioen. De kleuren zijn geel voor het oosten, rood voor het zuiden, wit voor het westen
en zwart voor het noorden. Er is groen voor Moeder Aarde en blauw voor Vader Hemel.
De laatste twee vinden een plekje in het westen. Ik combineer hiermee mijn Keltische
traditie met de traditie van Frans, die uitgaat van het Noord Amerikaanse Sjamanisme.
Als we teruggaan naar het kamp is mijn shelter klaar.
Terug in het kamp maak ik een dromenvanger onder leiding van de dochter van een
van de stafleden. Ze begeleidt dat erg leuk. Een verlegen veertienjarige ontpopt zich
hier als een zelfbewuste jonge vrouw. Zo werkt het dus als mensen vanuit
verbondenheid hun gaven met elkaar delen. De dromenvanger krijgt een mooi plekje in
mijn shelter en waakt over mijn droomwereld.
Onze laatste maaltijd voor we ‘de berg’ opgaan wordt geserveerd. Hij bestaat uit een
pittige linzensoep met brood. Later op de avond houden we een schitterende zweethutceremonie.
In de cirkel liggen de gezaagde boomstammen voor het vuur al klaar. Er
staan vier stafleden met hun drum in de buitencirkel. Zij symboliseren de verschillende
windrichtingen. In de middencirkel staan de overige stafleden. Wij hebben onze plaats
in de binnencirkel. We nemen ieder twee of drie stenen en eren alle vier windrichtingen
en daarna Moeder Aarde, Vader Lucht, Grootmoeder Maan en het hele sterrenstelsel.
Op die plaatsen waar we ons tot aangetrokken voelen, dragen we onze stenen op met
een speciale intentie.
Het is mijn oprechte wens om mijn moederschap te transformeren naar
oermoederschap: een spirituele kraamvrouw te zijn. Mijn eerste steen gaat naar
Moeder Aarde. Ik voel een diepe dankbaarheid naar haar. Ik heb me deze afgelopen
jaren zo geborgen gevoeld in haar veilige schoot. Zij gaf me de energie die ik nodig had
om alle fysieke aanslagen te overkomen en meer en meer mijZelf te worden.
Onze kok vertelt over de planten die hier groeien en de dieren die hier leven. Wat we
moeten doen als we door een adder gebeten worden, of door een teek. Uit ervaring weet
ik inmiddels dat dit laatste vele malen erger kan zijn dan het eerste!
‘Hoezo ziekte van lyme. Ze hebben je in mootjes gehakt zodat je alles los kon laten wat
je niet langer nodig hebt’. Ik schiet spontaan in de lach. Geduld, zei ik niet dat ik
geduld moest leren in dit leven!
Yasmin Verschure 54/104 De Kracht van het Zijn – De Heilige en de Hoer