E-book gratis downloaden - Yasmin Verschure

waardig te achten. De hemel is hier, vandaag, op dit specifieke moment. Daar wil ik in
alle eenvoud voor gaan staan, met beide pootjes in de aarde. Er zijn immers al zwevers
genoeg!
Turend in het water, ga ik min of meer in trance. Ik zie een veelheid aan gezichten
weerspiegeld op de rotspartij onder water. Het water is zo helder dat je er dwars
doorheen kunt kijken. Wat een zegen.
De volgende morgen is het weer waarachtig wat beter. Zo nu en dan laat de zon zich
zelfs zien. Frans geeft een lezing. Hij legt uit waar we allemaal rekening mee moeten
houden als we straks op onze plek in het bos zitten. Er volgt een ceremonie rondom de
verdeling van onze plaatsen. De plaatsen wijzen zichzelf toe door het lot en de hoed met
papiertjes beweegt zich van mij af. Ik voel een oude angst: jeetje, straks is er niets meer
over! Bijna onmiddellijk zegt mijn innerlijke stem: ‘Je krijgt precies die plek die bij jou
hoort en de buddy die je nodig hebt. Maak je geen zorgen!’ Ik trek het allerlaatste lotje.
Het is nummer drie: het getal van vreugde, creativiteit en scheppingskracht. De naam
van mijn plek is: ‘Two worlds joining’. Ik word diep geraakt en voel me warm worden
vanbinnen. Het is de plek waar hemel en aarde elkaar in gelijkwaardigheid ontmoeten.
In de oude culturen wisten ze nog heel goed dat het ene principe geen bestaansrecht
had zonder het andere. De Moeder kreeg evenzeer haar plaats als de Vader. Zij
vertegenwoordigen beiden het gezicht van de Schepper en dansen voortdurend de dans
van heelheid. Samen vormen zij de absolute Eenheid, het Al. Wonderlijk, het is zo
precies het proces waar ik deze laatste jaren doorheen ben gegaan: het samensmelten
van beide tegenpolen, het opheffen van de afgescheidenheid. De tijd is rijp om datgene
wat uitgewerkt en getransformeerd is, in de stof neer te zetten hier in het mooie
Zweden. En mijn buddy Eric, nee ik had geen betere uit kunnen zoeken. Dank je wel
universum, wat zorg je toch altijd goed voor mij, dit is perfect!
Het is de bedoeling dat we elkaars uitrusting controleren. Eric, geboren in Indonesië,
vindt dit net zo min nodig als ik. Een goed begin van onze vriendschap. Na de lunch
besluit ik even met Frans te praten. Hij heeft er recht op om te weten wat er met mij
aan de hand is. Hij is blij dat ik hem in vertrouwen neem. Ik vertel hem dat ik volledig
de verantwoordelijkheid neem voor mijn eigen lijf en dat ik alle vertrouwen in hem heb.
Want dat heb ik direct al gezien. Ik heb intuïtief precies de juiste keuze gemaakt. Ben
op de juiste plaats en bij de juiste mensen terechtgekomen. Frans is een integer mens
en in alle opzichten bekwaam voor zijn taak. Hij hoeft zich niet te verschuilen achter
allerlei structuren. Alles ontvouwt zich vanuit een fundament van vertrouwen en
verbondenheid. Goddelijke perfectie!
Een koppel adelaars cirkelt boven de bomen. Een prachtig gezicht en een goed
vooruitzicht. Een van mijn totems, de adelaar. Geen wonder zegt Frans...
‘s Middags gaan we onze plek verkennen. Giri mag mee om mij een handje te helpen.
Dat is niet de gewoonte, maar in mijn geval is het toegestaan. Sterker nog, Frans staat
erop. Ik aanvaard ook dit geschenk in dankbaarheid. Hulp vragen en toelaten is een
belangrijker leerproces dan mezelf te bewijzen dat ik de dingen alleen kan. Dat laatste
heb ik inmiddels wel bewezen! Ik voel me niet langer schuldig. Zie hoe Giri geniet van
het werk in de staf. Hout hakken, vuren stoken, allemaal kolfjes naar zijn hand. Het
aardt hem onmiddellijk.
Maria, een hele mooie Zweedse met een diep verborgen stilte van binnen, begeleidt mij
naar mijn plek. Verward bekent ze dat ze de plek die ze uitgezocht had voor het
plaatsen van mijn shelter niet terug kan vinden. Dus blijft er niets anders over dan zelf
mijn plek te ontdekken. Ik ga te werk volgens mijn gevoel en volg mijn impulsen. Al
Yasmin Verschure 53/104 De Kracht van het Zijn – De Heilige en de Hoer