E-book gratis downloaden - Yasmin Verschure

tijd gekomen is, we op een menswaardige manier ons stoffelijk voertuig achter ons
kunnen laten om vol vreugde onze evolutie te vervolgen, onze weg terug naar het Licht.
De dood is een beloning
De dood is niet alleen een wedergeboorte in een andere dimensie, het is ook een
beloning. Volgens de oude wijzen verblijven we na onze dood een tijd in het
voorportaal, het Devachan, voor een periode van rust tussen de verschillende
incarnaties. In deze periode worden al onze wensen vervuld. Als we nog meer werk te
doen hebben op aarde, incarneren we opnieuw. Aangezien het bestaan op een hoger
plan een toestand van gelukzaligheid is, vraagt deze keuze om speciale toewijding.
Wanneer we voelen dat we een opdracht hebben kunnen we bewust kiezen om
opnieuw te incarneren. Verlichte zielen, zoals de meester Jezus en de Boeddha, komen
naar de aarde om de lijdende mensheid te dienen. Zij helpen daardoor het
evolutieproces van de mensheid te versnellen.
Op het moment dat we inzien dat we onsterfelijk zijn, verdwijnt onze angst voor
vernietiging van het ego, verdwijnt onze angst voor de dood. We kunnen in volheid
gaan Leven. We kijken op een andere manier naar ziekte en sterven. Kwantiteit
maakt weer plaats voor kwaliteit. Al onze relaties hier op aarde worden een
voorbereiding op de ultieme relatie en de ultieme hereniging: de hereniging met het Al
bij onze terugkeer naar het Licht.
Zweden
Het blijft mijn intentie om naar Zweden te gaan en het is ongetwijfeld de bedoeling
want ik voel met diepe zekerheid dat het gaat lukken. Mijn lijf wordt van alle kanten
bijgespijkerd en krijgt een stukje weerbaarheid. De laatste dagen voor ons vertrek
neemt mijn energie weer wat toe.
Eindelijk is het dan zover. Het campertje staat kant en klaar te wachten tot Giri terug is
van zijn werk. Even douchen, omkleden en een hapje eten en dan kunnen we
vertrekken. Ondanks het slechte weer gaan we uiteindelijk zo lekker dat we in de buurt
van Hamburg besluiten om maar gewoon door te tuffen. Rond tweeën die ochtend zijn
we de grens van Denemarken al voorbij. We verlaten de snelweg en zoeken een plekje
voor de nacht. Een uurtje later leggen we onszelf te rusten. De regen valt met bakken
uit de hemel. Waar zijn we in godsnaam aan begonnen?
Rond halfnegen staan we op. Gelukkig is het droog. Na wat buitenoefeningen en onze
meditatie rijden we aan. We nemen binnenweggetjes tot we niet langer kunnen
treuzelen. Mijn eerste indruk van Denemarken is er een van orde en netheid. Er is in
alle opzichten meer ruimte dan in Nederland. Zelfs de parkeerplaatsen zijn plezierig en
brandschoon! Het landschap heeft geen speciale aantrekkingskracht voor mij. Ruim op
tijd zijn we in Frederikshaven en checken ons in voor de boot van vier uur. We eten een
hapje in onze camper. Wat een heerlijke luxe zo'n campertje. Perfect!
Eenmaal op de boot onderga ik een schokeffect. Deze langzame boot is een paleis van
vermaak waar zelfs de nachtclub niet ontbreekt. Afijn, gevoelsmatig vind ik ook hier de
juiste plek. Zittend op de grond, te midden van een groep schitterende kinderen, geniet
ik van het geweldige optreden van een ware illusionist. Doodstil zijn we allemaal...
Yasmin Verschure 51/104 De Kracht van het Zijn – De Heilige en de Hoer