E-book gratis downloaden - Yasmin Verschure

uitziet en bovendien heb ik daar geen energie voor. Ook acht ik mezelf niet in staat om
die hele rit alleen te rijden. Giri biedt spontaan aan om me weg te brengen. Dat vind ik
een beetje al te gek. Hij meent het serieus en neemt mijn schuldgevoel weg door te
zeggen dat hij altijd al een keer naar Zweden heeft gewild.
We nemen contact op met de leiding. Ik leg mijn problemen voor. Zij komen met het
voorstel dat ik de quest ga doen en Giri deel uit zal maken van de staf. Kan hij mij
ondersteunen als dat nodig mocht zijn. Dat is natuurlijk een geweldig idee. Alle
praktische bezwaren verdwijnen hiermee als sneeuw voor de zon en het wordt voor ons
allebei aantrekkelijk. Naarmate begin augustus dichterbij komt en mijn lijf slechts traag
herstelt, zet ik mijn trots aan de kant en vraag onze lieve vrienden of we hun campertje
mogen lenen. Ik krijg een onvoorwaardelijk ja! Het brengt de hele onderneming binnen
handbereik.
Omdat het niet langer mogelijk is om vooruit te denken, schrijf ik me onder
voorbehoud in. Vanaf dat moment beginnen we onszelf voor te bereiden. Ik werk nog
bewuster aan mijn conditie door mijn meditaties, oefeningen en het dagelijkse
bosritueel. Ik krijg opdrachten die ik voorafgaande aan de quest moet doen. Een van
die opdrachten is een Medicine Walk, een wandeling van twaalf uur. Je neemt jezelf en
je omgeving waar en laat alles wat in je opkomt er zijn, zonder te oordelen. Giri en ik
besluiten om deze walk in stilte ’s nachts te lopen in het prachtige natuurgebied de
Campina in Boxtel.
Medicine Walk
De Campina is een uitgestrekt natuurgebied met bossen, vennen en veel hei. Gewapend
met een klein rugzakje met water, een stuk plastic om op te zitten, onze regenjassen en
een warme omslagdoek gaan Giri en ik op pad. We zullen onze zaklantaarn alleen in
noodgevallen gebruiken. Aan de rand van het bos doe ik een eenvoudige ceremonie. Ik
offer een plukje tabak en vraag de natuurwezens toestemming om toegelaten te
worden. Zij heten ons welkom en zodra we het bos inlopen, voel ik me omvat door haar
energie, het voelt alsof zij een grote baarmoeder vertegenwoordigt. We rusten een poos
onder de bomen en genieten van de intense stilte.
Mijn cellen staan volledig open. Ik ruik, ik proef, ik zie, ik luister en ik voel. Het is
sereen in de atmosfeer. De lucht is absoluut helder. Ik zie steeds meer sterren aan de
hemel verschijnen. Ik herken de grote en de kleine beer, verbind mezelf met een
opvallende heldere ster en laat haar stralen mijn kern verwarmen.
Ik loop rustig, meditatief, bewust verbonden met mijn innerlijke Bron. Voel me
vanbinnen in harmonie en vredig. Dat is een verworvenheid die ik heb overgehouden
na alle pijn en strijd van de afgelopen jaren. Ik heb me echter behoorlijk vergist in de
temperatuur. Had ik me maar warmer aangekleed! Het zal me uiteindelijk beletten om
dieper op de dingen in te gaan. Jammer.
Ik zie een immense eik. Eerbiedig vraag ik toestemming om tegen haar stam te zitten.
Ik vlij mezelf tegen haar aan en word onmiddellijk opgenomen in haar aardende
energie. De eik en ik worden één. Ik kom in een dimensie van tijdloze leegte. Treinen
razen op korte afstand voorbij. Wonderbaarlijk, het geluid stoort me niet. Ik neem het
waar, als toeschouwer. Maak mezelf transparant en laat het geluid door me heen gaan.
Om niet al teveel af te koelen heb ik het plastic om me heen geslagen. Wanneer ik stijf
ben van het zitten, lopen we verder. Ik bedank de boom met een plukje tabak en een
stevige omhelzing. Er is geen besef van tijd, ik weet niet hoe lang ik zo één ben geweest
met mijn eik.
Yasmin Verschure 47/104 De Kracht van het Zijn – De Heilige en de Hoer