E-book gratis downloaden - Yasmin Verschure

De zeven stappen van inwijding, de afdaling in de hel, staan symbool voor het afleggen
van het kleed der begeerte. Het is het afleggen van de lagere persoonlijkheid, ons
egobewustzijn, onze identificatie met de materie. Door ons karma uit te zuiveren, wordt
ons leven niet langer door het lot beheerst. We zijn innerlijk vrij, staan op en gaan de
weg terug naar de Bron. We keren terug naar de wereld van niet-dualiteit, de wereld
van Eenheid. Hoewel we hier op aarde blijven leven in de wereld van de vormen, in de
schijnbare wereld van tegenstellingen, verdwijnt het gevoel van afgescheidenheid. We
ervaren dezelfde heelheid die we in onszelf ervaren in alles en iedereen. We hebben het
gereedschap verworven om door de hemelpoorten te gaan, we kennen de codes, de
juiste wachtwoorden.
Daarom is het van groot belang dat we ons bewust zijn van onze fysieke sterfelijkheid.
Dat we dit fenomeen niet langer blijven ontkennen, maar de plaats geven in ons leven
die het rechtens toekomt, zodat we onszelf daar zo waardig mogelijk op kunnen
voorbereiden. De kwaliteit van ons leven zal de kwaliteit van ons sterven bepalen. Als
we niet geleerd hebben om los te laten, als we niet geleerd hebben om te sterven, als we
niet weten hoe we door de poort moeten gaan, zal het moeilijk zijn, zo niet onmogelijk
om op het moment van ons verscheiden de juiste poort te vinden.
Alles wat ooit vorm heeft aangenomen zal verdwijnen. Alle vormen zullen uiteindelijk
teruggebracht worden naar het vormloze. Teruggevoerd worden naar haar ware natuur
waar geen vormen bestaan, maar waar de eigen identiteit, het vonkje God of geest wat
we meedragen in onze ziel, gehandhaafd blijft. Alle vergankelijke uiterlijke
verschijningsvormen zijn uitdrukkingen van dat Ene. Het is daarom belangrijk dat we
leren te sterven voordat we sterven. Dat het ego, het allesoverheersende denken wat
afscheiding teweegbrengt, plaats maakt voor innerlijk weten, voor het
alomtegenwoordige bewustZijn.
We zijn datgene waarmee we onszelf identificeren. We leven als stenen, planten, dieren,
mensen of godsmensen, al naargelang we onszelf identificeren met die staat van zijn.
Op het moment dat we ontwaken, gaan we ons herinneren wie we zijn en zullen we
ophouden onszelf te identificeren met onze tijdelijke situatie. We krijgen het overzicht
en worden opnieuw geboren in de innerlijke wetten van het universum. Niet langer
hoeven we onszelf te bewijzen. Niet langer hoeven we iets te worden of ergens naar te
streven. We weten dat we alom vertegenwoordigd zijn, laten het leven zich ontvouwen
en geven onszelf over aan de eeuwige stroom van scheppen, in standhouden en
vernietiging, vanuit goddelijk bewustZijn.
De reis welke de ziel aflegt door de zeven hemelsferen na het sterven van ons fysieke
voertuig, is te vergelijken met de omgekeerde reis van de ziel door de hellevuren, ofwel
de onderwereld. Dit proces wordt ook wel de duistere nacht van de ziel genoemd. Het is
het proces van alchemie, de inwijdingsweg. Het is het wegbranden van onze
onwetendheid, het omvormen van pijn naar extase, van onedele metalen naar goud.
Wanneer de mens deze afdaling heeft gemaakt is de dood overwonnen. De sluiers der
illusie zijn neergehaald en de angst voor het fysieke sterven is voorgoed verdwenen.
Aanwezig zijn in het Nu, verbonden met Al Wat Is, helderheid, innerlijke vrede en pure
vreugde zijn ons deel.
Vanuit dit bewustzijn zijn we in staat om te schouwen. Onze visioenen worden niet
langer gekleurd door de ziel. Tegelijkertijd is onze ziel nog niet volledig verenigd in
Geest. Want op dat moment overstijgen we alle beelden en visioenen en blijft zuiver
bewustZijn over. Dit is de absolute leegte die de totale volheid in zich draagt.
Yasmin Verschure 28/104 De Kracht van het Zijn – De Heilige en de Hoer