Horizon december.pub - GGZ Oost Brabant

December 2009
Maandblad voor en door cliënten en bewoners van GGZ Oost Brabant

C De Horizon wil cliënten en bewoners aan het woord laten. De Horizon informeert periodiek over
onderwerpen uit het dagelijks leven van cliënten en bewoners, over ontwikkelingen binnen de
Geestelijke gezondheidszorg en over de locaties van de GGZ Oost Brabant. Uw bijdrage is welkom.
De redactie bepaalt wat geplaatst wordt. Artikelen kunnen ingekort worden. Onder pseudoniem
schrijven mag, als de naam bekend is bij de redactie.
Levert u uw kopij voor 20 januari 2010 in ?
OLOFON
Redactie
Joost Bemelmans, Lennart van de Elsen, Jan-Anton van der Mooren, Ger van Lankvelt, Ine van
Wijk, Agnes Blok en Fred Fassaert.
Redactieadres
horizon@ggzoostbrabant.nl
- Horizon, Cliëntenraad, Kluisstraat 2 5427 EM Boekel.
- secretariaat en opmaak (maandag en donderdag 0492-846366) Bea van Leuken.
Wilt u de Horizon thuis ontvangen?
Dat kan! Neem daarvoor contact met ons op.
Drukwerk
Max Meijs
Afwerking en verspreiding gebeurt door het OsStium in Oss.

V OORWOORD
Vol verwachting klopt …………………..!
Vol verwachting klopt ons hart. Voor dit decembernummer kwam dit thema bij mij bovendrijven.
Het eind van het jaar is voor veel mensen een tijd van filosofische bespiegelingen wat het
jaar, wat het leven het afgelopen jaar gebracht heeft. Ook ik kan me niet aan deze bespiegelingen
onttrekken. Maar waarvoor ons hart verwachtingvol klopt is voor ieder verschillend.
Voor de een is dit voor de komende feestdagen omdat deze geassocieerd worden met gezelligheid,
het bezoeken van familie, cadeautjes en dergelijke. Voor anderen is deze periode een
vervelende periode omdat familierelaties moeizaam zijn of soms ook verbroken. Moeizame dagen
die maar beter zo snel mogelijk achter de rug zijn, verwachtingsvol daarmee voor de tijd
daarna.
Anderen verheugen zich op deze dagen vanuit een levensovertuiging.
Soms ook klopt ons hart voor een bepaalde persoon in ons leven, voor een relatie die belangrijk
is voor ons. Voor komende veranderingen in het leven. En ga zo maar door.
Ieder heeft zo zijn reden waarvoor ons hart, al of niet, “vol verwachting klopt”.
Ieder heeft zo ook zijn of haar bespiegelingen over het afgelopen jaar of het gebracht heeft
wat we ervan verwacht, gehoopt, hadden. Voor de een is dit meer dan voor de ander. Mijn
wens voor iedereen is voor de komende feestdagen en voor het komende jaar dat ons hart altijd
“vol verwachting” zal blijven kloppen.
Vol verwachting om met voldoende energie nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden aan te gaan
om zo maximale invulling te geven aan ieders eigen leven. Vol verwachting klopt… is daarmee
niet zomaar afwachten totdat ‘het’ naar je toe zal komen. Vol verwachting is vooral ook om
zelf het initiatief te nemen er het best mogelijke van te maken in het leven. Ieder op zijn of
haar eigen manier.
Ik wens iedereen fijne feestdagen en zicht op nieuwe kansen in een nieuw jaar.
Jan-Anton van der Mooren, eindredacteur.
3

I NHOUD
Voorwoord 3
Kerstmis 5
Werken in het wald deel 6 6
Recept Maïssoep 8
Bewoonster de Vonder 100 jaar 8
Kleine potjes 9
Schilderij opzij twee 9
Heeft het gesmaakt 10
Pastorie 13
Dit moet echt gebeurd zijn 13
Nieuws uit de Cliëntenraad 14
Kerstavond 2005 15
Dag psychische gezondheid 16
Brief aan mijn oma 17
Verwendag Huize Padua 18
Kunst 19
Koken met Ine 20
Thema seksualiteit 22
Raad van Bestuur informeert 25
Logica 26
De Rotonde 27
Kerstgedachte 28
Roos van vrede 28
Verveling 29
De Aarde 30
Wat moet je met een papagaai 31
Boek Schizodelic 32
Afscheid van 33
Dichter des GGZ’s 33
Humor 33
Die Ruud 34
AB Coudewater 35
In memoriam Geert van Erp 36
Afscheid van Geert 37
Activiteiten 37
Modeshow Huize Padua 38
Kreet van de maand 40
4

KERSTMIS
Het zal wel niet alleen bij ons thuis gebeurd
zijn dat er wanneer de kerststal weer van de
zolder werd gehaald, de ene of de andere
broze herder zij hoofd weer eens kwijt bleek
te zijn. Wij hadden er bij ons thuis wel van
zo’n zwakke broeders bij. Wanneer je de doos
met gipsen beeldjes open deed, zag je het al.
Hij hield wel zijn staf in zijn handen maar
had er het hoofd niet meer bij. Ieder jaar
werden de zwakke broeders weer opnieuw
gelijmd, en zo maakten we er weer hele mensen
van. Nooit werd er eentje weggegooid.
Integendeel, die het meeste te lijden hadden
gehad, werden met de meeste omzichtigheid
behandeld.
Soms denk ik dat mensen heel wat omzichtiger
omgaan met beelden van de kerststal dan
met de beelden van God. En daar bedoel ik
mee alle mensen, geboetseerd door God, en
gemaakt naar zijn beeld. En op diegenen, die
het meest te lijden hadden gehad waren we
het zuinigst.
De eersten die het goede nieuws van de kerstnacht
te horen kregen waren echter niet de
groten en de machtigen zoals Augustus Quirinus
of Herodus. Het waren een stel zwakke en
onaanzienlijke mensen, en deze mensen waren
de herders die in het open veld de wacht
hielden. Zij waren de eersten die hoorden van
de geboorte van Jezus Christus. De luister van
de hemel ontstraalde hen, aldus Lucas, die
getuige is geweest van het latere leven van
Jezus. Hij heeft gezien hoe Jezus de duistere
en sterke machten heeft doorstaan en weerstaan.
Het ging toen immers zoals het nu ook
vaak gaat: de machtigen kijken neer op de
zwakken, en de meerdere op de minsten. De
machtigen zeiden: al die tollenaars en zondaars,
al dat volk uit Samari, al die blinden
en lammen, al die herders en dwazen, al die
door Gerry van der Rijt-van Sinten
5
onnozele mensen die de joodse wet niet kennen.
Daar valt niks van te maken, dus doe ze
maar weg. Maar Jezus zegt: nee, zo hoort het
niet. Jezus biedt zwakke en gebroken mensen
zijn hulp aan, en maakt er weer hele mensen
van. En zij die de meeste scheuren vertoonden,
kregen de meeste aandacht van Jezus.
Daarom gaat er op de eerste plaats voor de
zwakke een licht op in de duisternis. De luister
van de hemel omstraalde hen, zo schrijft
Lucas. Dat betekent: in dit kind Jezus, is dit
mensenkind is god zelf aan het werk. In Jezus
Christus is God zelf mens geworden, geen
mens met het hoofd in de wolken, maar een
medemens. Een die in een tochtige en in een
wankele kribbe te midden van gehavende en
gebroken mensen wil zijn. Zo is onze god
mens geworden, en de vraag die overblijft, is
of wij nu door zijn menswording te vieren er
zelf ook meer mens van kunnen worden: medemensen
mensen met elkaar. Kerstmis vieren
en er zelf meer mens van worden, dat kan
als we – ik citeer Jesaja – mensen de ruimte
geven, verdrukten de vrijheid, ons brood delen
met de hongerige, de daglozen opnemen,
de armen bijstaan en ons niet onttrekken aan
de zorg voor verwanten.
Mens worden dat kan als je probeert medemens
te worden.
En daarom: beter een gelijmd hoofd vol goede
wil, dan een stel hersens vol berekeningen.
Beter een gebroken hart dan een hart
van steen. Beter vuile handen dan schone die
nog nooit een ander geholpen hebben.
Dus mensen welkom bij de stal, ieder die van
goede wil is en dus niet weggooit wat gehavend
is, en helen wil wie gebroken is welkom,
op een mooi kerstfeest en een nieuw gezegend
2010.

WERKEN IN HET WALD
In Duitsland waren we voor onze doen met
een grote groep aan het werk, met z’n zessen.
Teun en ik waren eigenlijk de enigen die
konden zagen, de anderen hadden de eer om
het hout op de vrachtwagen naar België te
krijgen. Zoals gezegd, zagen op een helling is
een ander vak. Als een boom 20 meter hoog is
(en daar halen ze dat wel), laat je hem dan
omhoog tegen de helling vallen, of omlaag?
Omhoog heeft wel iets, want al snoeiend klim
je al naar je volgende slachtoffer. Omlaag
echter.. dat is de richting waar het hout uiteindelijk
naar toe moet. Moest je wel weer
terug klimmen naar de volgende!
Zijdelings bleek meestal het efficiëntste, als
er niets in de weg stond. Verder was het opletten
voor met mos gecamoufleerde grote
keien, waar je je arme zaagketting mee kon
vernielen. De zagers moesten er voor zorgen
dat de laders er goed en, een stopwoord van
Teun, efficiënt bij konden (onefficiënter dan
Teun ben ik ze nog niet tegengekomen…)
Van die laders had alleen P.vd. A. enige rijen
boservaring. De anderen waren enthousiaste
amateurs.
Ik werd met mijn zaag op een eigen helling
gezet en kwam er al vlot achter waarom die
Duitsers er
niet zelf aan
wilden beginnen.
In
ieder bos
zijn braamstruiken,
wel
twee meter
hoog en ondoordringbaar. Na twee minuten
door Toon van der Wielen
6
zat ik al onder de schrammen en afgebroken
puntjes, want die gaan ook door je overall
heen. Wat verder naar boven zag ik het pas
echt, toen ik de stekelige ellende enigszins
weg had gemaaid. Omgewaaide, halverwege
de hoogte geknakte
en tegen
elkaar leunende
stammen, minstens
al enige
jaren met rust
gelaten en vergroeid
en verknoopt…
Het
leek alsof ik in
een mikadospel
stond en Teun verwachtte van mij dat ik er
een strootje uittrok. Ja, met gevaar voor lijf
en leden.
Het was tegen elk veiligheidsvoorschrift in het
(nooit gelezen) boekje om alleen te gaan
staan met een kettingzaag. En zeker daar was
het niet echt veilig.
Teun redeneerde anders: als je met zijn
tweeën staat, kun je elkaars bomen op de kop
krijgen, je hebt teveel afleiding en…je werkt
natuurlijk de helft minder efficiënt!
Overige veiligheidsmaatregelen zoals rolbeugels
op de tractor en de nood-kettingstop op
de zaag werden als lastig ervaren, dus dat
soort luxe voorzieningen werd er gelijk na
aankoop al af gesloopt. Kun je toch alleen
maar mee achter een tak blijven haken en
dan moet je weer eventjes stoppen met doorwerken.
(Een van onze nieuwe werkers, H. de
stermonteur, kon op die manier overigens be-

DEEL 6
wijzen dat hij ervaring met de zaag had:
”Kijk maar, ik heb het litteken nog veur op
munne kop staan!”)
Toen ik enkele uurtjes in de rimboe had staan
kappen, hoorde ik Jan (echte naam deze
keer, want die is neutraal) roepen. Nogal paniekerig.
Ik zette de herriemaker uit en liep
naar beneden. “P. is van die kale helling afgedonderd
met Bobby (dat was de vuurrood
gespoten en verroeste trekker) en hij zegt
geen zinnig woord meer!” Nou ja, denk je dan
maar, hij zegt dan tenminste toch nog wel
iets. Op een drafje ernaar toe natuurlijk net
als de rest. We moesten hem naar z’n auto
dragen, naar later bleek door een paar gebroken
middenvoetsbeentjes. Hadden ook heel
gemakkelijk nekwervels kunnen zijn!
Zelf rijden kwam, aldus een aanwezige boer,
nicht im Frage. Dus zou H. de ongelukkige
over de grens brengen naar het dichtstbijzijnde
ziekenhuis. Daar was Teun het niet mee
eens natuurlijk. Twee man missen in plaats
van één, en ene die so wie so beter op had
moeten letten, waar bleef dan de bedrijfsvoering….etc!
“Teun, hij kan niet zelf rijden van de pijn!”
Ik heb zat Paracetamol in de wagen liggen…”
En dat is nou echt die boerenmentaliteit.
Daar had hij vaker staaltjes van. Zoals die
keer dat ik in mijn eentje een van zijn twee
paarden aan het uitslepen was. In de stromende
regen. Komt ie aanrijden in zijn eeuwige
Fiat, draait het raampje open en roept:
”scheid er mar uit, anders wordt dalijk nog ’t
perd ziek!” En ik dan….?
We lagen in het begin van de Oostelijke onderneming
in een pension in Nideggen, het
7
dorpje in het dal. Toen kon Teun dat nog betalen
(hij moest wel, om ons mee te krijgen!)
Na gedane arbeid was het daar goed Duits tafelen:
van díe schnitzels, of een halve rollade
per kop, de nodige groenten en piepers in al
hun verschijningsvormen, het kon niet op!
“Macht’s harte Arbeit, musst gut essen”, zei
de pensionmutti. Wij vonden volop dat ze gelijk
had! Haar echtgenoot, een vrolijke Franz
bediende achter de tap, iets wat wij ook al
met gejuich verwelkomden, want in het bos is
een tappunt meestal onpraktisch ver. Nu hadden
we tijd en gelegenheid om, na een degelijk
maal, eens fatsoenlijk bij te tanken.
Teun echter was daar niet zo kapot van. Hij
was altijd al anti-alcohol en dope, al zo lang
als ik hem kende. Wij zessen hadden dat minder
tot niet. “Zudde da nou wel doen, jongens?
Morgen is ut wir om vijf uur licht en dan
stoan we doar! “ “Ja Teun, al is’t met ’n houtere
kop… we zijn er. Vat ’n colaatje!”
Volgens Aatje, voormalig tuiniersknecht en
doorgewinterd kroegganger, was Franz de
langzaamste ober ter wereld. Dat leek echter
maar zo want wij, die enige Duitse ervaring
hadden, wisten hem te vertellen dat het in
die hele
streek
(misschien
wel in heel
Mofrika!)
de gewoonte
was om
de Bitburger
-bitte
ein bit- halfvol te tappen, het glas weg te
zetten, een praatje in het buitenlands aan te
knopen met de dichtstbijzijnde, na vijf minuten
weer wat tappen, buurten.. dat hele proces
nam vlot een kwartier in beslag. Wij kenden
dat inmiddels en hadden ons bestel- en in
mindere mate ons drinkgedrag er op aangepast.
Het kwam er op neer, dat je bij de aflevering
van de eerste, gelijk daar overheen de
(Vervolg op pagina 8)

(Vervolg van pagina 7)
tweede bestelde…of de tweede en de derde.
Die eerste was een probleem, totdat we op
het lumineuze idee kwamen om bij de boer
waar we ons iedere dag wasten alvorens naar
beneden, het dorp, te wandelen, eens te vragen
of hij telefoon had. Ja, al sinds ’45! Dus
konden we Franz een belletje geven in de
trant van, setzen Sie Sie mahr fast fertig. Wir
kommen d’r an! Om een uur of zeven begon
Teun dan : “Zuddesnie noar bed goan? Al da
bier…” Wij allen maar speciaal H. , konden
hier slecht tegen.”Maken we dat niet zelf uit
soms?” Het sfeertje werd daardoor zodanig
opgefokt dat ik maar liever naar boven ging,
in het kolossale ligbad ging liggen weken, om
daarna in een soort veren zak te kruipen, zo
dik dat het leek alsof je terugzakte in de gelagkamer
(in het bad bleek het effect van de
braamstruiken. Ik zat er ónder. In de driepersoons
slaapkamer zei H.:” G*%#me, Toon, het
lijkt wel of ge in de martelkamer bent geweest!”)
Van slapen kwam niks met die halfbezopen
ruziemakers onder je (en Teun had
nog nooit bier nodig gehad voor een potje
stemverheffing) …
8
RECEPT MAISSOEP
MAÏSSOEP van Trudy van Thiel
Ingrediënten voor 10 personen:
* 6 uien
* 2 paprika rood
en geel
* 2 preien
* 5 runderbouillon
blokjes
* 3 blikjes mais
* 20 gram margarine
* 3 pakken melk
Bereiding:
Uien heel fijn snijden en dan fruiten, de paprika's
heel fijn snijden, dan water bij de uien
doen (een klein kopje, 5 bouillonblokjes, wat
peper en maïs erbij, met staafmixer pureren.
3 pakken melk toevoegen, daarna preien en
paprika die gesneden zijn erbij, zachtjes
doorkoken, een beetje peper erbij en eet
smakelijk !
Als toetje:
Yoghurt, vlapudding, lange vingers erop leggen,
slagroom erop met een stukje chocolade
Bewoonster de Vonder wordt 100 jaar
Op 5 november vierde mevrouw Siegel, bewoonster van de Vonder op
Coudewater, haar honderdste verjaardag. Zij vierde deze speciale gebeurtenis
met familie, medewerkers en mede-bewoners.
Bestuursvoorzitter Ronnie van Diemen ging ‘s morgens bij haar op bezoek
om haar te feliciteren met deze bijzondere leeftijd. Namens Langdurende
GGZ was Richard Geneuglijk, manager Arbeid en Dagbesteding,
van de partij. Na de middag kwam burgemeester Rombouts nog even op
de koffie en overhandigde mevrouw Siegel 100 rozen.

KLEINE POTJES
In mijn speuren naar oorzaken en om onnodig
pijn te voorkomen, de volgende overweging:
een oud en wijs gezegde gaat als volgt
“kleine potjes hebben grote oren”. Dit betekent
dat kinderen heel veel oppakken van wat
zij te horen krijgen. Hier wil ik aan toevoegen:
kwetsbare en gevoelige oortjes, dat
weet ik uit eigen ervaring van toen ik een
klein meisje was.
Gevoelig voor alles waar hij/zij maar oortjes
naar heeft en vaak haarfijn, sfeergevoelig.
Met name bij spannende tijden zoals ingrijpende
ziekten of andere heftige gebeurtenissen
zoals bijvoorbeeld echtscheiding, dan vinden
soms de heftigste gesprekken plaats. Praten
over het een en ander is ook een stuk verwerking,
heel prima ook maar wees voorzichtig
als er kleine kinderen bij zijn. Probeer het
een en ander te laten waar het thuis hoort,
persoonlijk bij en met elkaar. Maak kleine
maar ook grote kinderen niet onnodig ongerust
door breeduit te meten wat er niet
deugd aan elkaar.
Is er eens een meningsverschil of flink ruzie ?
Kinderen mogen leren dat dit mag. Maar laat
ook zien dat uitpraten en goedmaken heel
fijn en belangrijk is, dat ruzie het voordeel
heeft van elkaar beter leren kennen. Zo leren
jonge mensen op te komen voor zichzelf. Bovendien
leren we dat een ander een mooie
waardevolle mening kan hebben. Meningen
van anderen kunnen leerzaam zijn en je Horizon
verbreden, meer mogelijkheden zien en
ontdekken. Dit goed maken en eventueel excuses
aanbieden is heel waardevol. Het geeft
vertrouwen, een gevoel dat thuis veilig is en
vertrouwd, door heel veel emoties. Als er alleen
maar harde woorden kunnen vallen kan
het voorkomen dat een kind niets meer durft
door Lotte
9
te vragen uit angst en raakt hierdoor in zichzelf
gekeerd.
U kunt zeggen “mijn ex” maar voor een kind
is er geen “ex mama” en “ex papa”.
Zo heeft het dochtertje van gescheiden vrienden
een pop gemaakt met aan de ene kant
een foto van papa (voor op haar kussen als ze
bij mama is) en aan de andere kant een foto
van mama (voor als ze bij papa is). Zijn ze er
toch een beetje bij ! En de kinderen van weer
andere vrienden bedachten een ander plan:
pap, wij pesten de buren weg, kun jij fijn
langs ons komen wonen.
En zo vraag ik mij tot slot in alle ernst af: zijn
we meer, zo niet veel meer van onze spulletjes
gaan houden dan van elkaar ?
Opzij twee
Schilderij van Agnes Blok

HEEFT HET
GESMAAKT ?
Gastvrij eten en drinken binnen GGZ Oost Brabant
In deze editie de resultaten van het cliënttevredenheidsonderzoek
maaltijden “Alles naar
wens?”
In de eerste drie weken van september hebben
Els Bulten en haar assistent-onderzoekers
samen met ervaringsdeskundigen alle afdelingen
op Huize Padua en Coudewater bezocht
voor het cliënttevredenheidsonderzoek maaltijden.
Aan de hand van een vragenlijst zijn zoveel
mogelijk bewoners van deze twee locaties
persoonlijk bevraagd over de maaltijden en
wat zij hiervan vinden.
Aanleiding en doelstelling
In juni 2008 is er op Huize Padua en Coudewater
een nieuw maaltijdsysteem ingevoerd.
Vooraf is hierover eerst intensief overleg gevoerd
met de Cliëntenraad, waarna deze met
een aantal voorwaarden instemde m.b.t. de
invoering van het nieuwe maaltijdsysteem.
Één van de afspraken die toen met de Cliëntenraad
is gemaakt is dat na ongeveer een
jaar de tevredenheid van de cliënten zou
worden gemeten. Met de uitvoering van dit
10
onderzoek voldoen we aan deze afspraak.
Naast het meten van de cliënttevredenheid
over de maaltijden willen we met de resultaten
uit het onderzoek de kwaliteit van de
maaltijden verbeteren en de maaltijdbeleving
van cliënten verhogen.
Respons
De respons is ronduit hoog te noemen. Van de
ongeveer 511 bewoners hebben er uiteindelijk
321 deelgenomen aan de het onderzoek, een
respons van 63%.
De gemiddelde leeftijd van de respondenten
is 52 jaar maar varieert enorm: de jongste
deelnemer was 17 jaar, de oudste deelnemer
90 jaar. Voor ons een uitdaging om, binnen
deze in leeftijd enorm gespreide doelgroep,
dagelijks voor iedereen een lekkere en passende
keuzemaaltijd aan te bieden.
Broodmaaltijden
De broodmaaltijden worden door de cliënten
als goed beoordeelt. Bijna 80% geeft aan tevreden
tot zeer tevreden te zijn over zowel
de kwaliteit als keuze bij de broodmaaltijd.
Gemiddeld waarderen de cliënten de broodmaaltijden
met een 7,0.

Warme maaltijden
Ongeveer 9 van de 10 cliënten geeft aan dagelijks
een menu keuzelijst te ontvangen
waarop ze zelf hun menukeuze (laten) invullen.
Daarbij is driekwart positief over de variatie
aan gerechten op het dagelijks wisselende
keuzemenu. Wel geeft ongeveer een kwart
van de cliënten aan niet altijd te weten wat
voor soort gerecht er bij een gerechtnaam op
het menu hoort. Op de vraag of de geleverde
maaltijd ook overeenkomt met de bestelde
maaltijd antwoordt 59% hierover tevreden te
zijn, maar ook nog 17 % niet tevreden. Omdat
de warme maaltijd drie tot vijf dagen van tevoren
besteld moet worden, denken we dat
cliënten niet altijd meer weten wat ze precies
voor gerechten gekozen hebben. Dit lossen
we op door binnenkort een kopie van de
menu keuzelijst terug te gaan sturen naar de
afdeling/cliënt. Hiermee denken we het
laatst genoemde percentage flink mee omlaag
te krijgen.
Maaltijdbeleving
Bij de start van het nieuwe maaltijdsysteem
hebben de Cliëntenraad en de Raad van Bestuur
met elkaar afgesproken dat elke cliënt
zoveel mogelijk zelf moet kunnen kiezen
waar en wanneer hij de (warme) maaltijd wil
gebruiken.
Uit het onderzoek blijkt dat 75% van de cliënten
de warme maaltijd rond het middaguur
gebruikt en de rest rond de klok van half zes.
11
Op de vraag of ze dit ook zelf kunnen kiezen,
antwoordt echter slechts 38% van de cliënten
dat dit het geval is. Ondanks dat het maaltijdsysteem
hierin wel voorziet kunnen op dit
moment dus zes van de tien cliënten (nog)
niet zelf het tijdstip van de maaltijd kiezen!
Ook op de vraag of de cliënt zelf kan kiezen
waar hij de warme maaltijd wil eten
(huiskamer of eigen kamer) antwoordt 39%
van de cliënten negatief. Oorzaken hiervoor
kunnen te maken hebben met de dagindeling
of beperkte mogelijkheden op de afdelingen,
maar dit moet natuurlijk flink worden verbeterd.
Gelukkig vindt ongeveer driekwart van de clienten
wel dat de maaltijden er verzorgd uitzien
en dat ze gastvrij en in een gastvrije omgeving
worden geserveerd. Een regelrecht
compliment aan de keukenassistentes en verpleegkundigen
die zich dagelijks bezighouden
met de maaltijden.
Kwaliteit warme maaltijd
Over de kwaliteit van de toetjes, eenpansgerechten
en buitenlandse gerechten zijn de
cliënten over het algemeen zeer tevreden en
deze willen ze dan ook graag vaker op het
menu zien. Dit geld ook voor pannenkoeken
en ook een pizza- en een koude schotelmenu
zien de cliënten wel zitten. In de nieuwe menucyclus
die we volgend jaar gaan invoeren,
zullen we deze wensen en suggesties zoveel
mogelijk meenemen.
Andere onderdelen van de maaltijd krijgen
van de cliënten een gemiddelde score zoals
de vlees- en vegetarische gerechten, sauzen,
fruit en de rauwkost (wel wenst men meer
variatie). Bij enkele menuonderdelen wordt
minder goed gescoord, zoals bijvoorbeeld bij
de groenten. Deze vindt men vaak te gaar en
te vochtig/nat. Dit probleem hebben we direct
aangepakt door de invoering van een
nieuwe groentelijn, waardoor de smaak en
gaarheid zijn verbeterd. We zijn benieuwd
naar de reacties hierop.

Ook de gekookte aardappelen en rijst ontvingen
een minder goede beoordeling. Zo werd
bij de rijst aangegeven dat deze aan de buitenkant
wel eens uitgedroogd is. Een oplossing
hiervoor is een deksel op de maaltijd met
rijst tijdens het verwarmen in de oven waarmee
uitdroging wordt voorkomen; dit advies
willen we dan ook direct meegeven. Ook met
de kwaliteit van de gekookte aardappelen
gaan we aan de slag.
Gemiddeld waarderen de cliënten de warme
maaltijden met een 6,5. Gelet op de kritische
opmerkingen een naar mijn mening reëel cijfer
met volop ruimte voor verbeteringen dus.
cirkeldiagrammen smaak
Verjaardagmenu en klachten
In het onderzoek hebben we ook een aantal
vragen gesteld over het verjaardagsmenu en
12
de klachtenprocedure. Hieruit blijkt dat lang
niet alle cliënten het verjaardagsmenu kennen
(en zeer waarschijnlijk dus ook veel medewerkers
niet). Hier gaan we dus meer bekendheid
aan geven. Gelukkig geven cliënten,
die het verjaardagsmenu al wel eens hebben
gehad, aan hier erg tevreden over te zijn.
Ook de klachtenprocedure is bij lang niet alle
cliënten en medewerkers bekend. Daarnaast
is ongeveer 40% van de cliënten die wel eens
een klacht heeft ingediend niet tevreden over
de afhandeling van hun klacht. We gaan dus
de klachtenprocedure sterk verbeteren zodat
cliënten en medewerkers weten hoe en waar
ze een klacht, suggestie of opmerking over
het eten kunnen maken. Daarbij zullen we de
terugkoppeling en de informatie over wat er
met een klacht gedaan is beter gaan regelen
en vastleggen in de klachtenprocedure.
Vervolg
Alle resultaten uit het onderzoek zijn verwerkt
in een onderzoeksrapport wat op 16
november is aangeboden aan de voorzitter
van de Cliëntenraad en de voorzitter van de
Raad van Bestuur.
Op basis van alle antwoorden uit het
cliënttevredenheidsonderzoek hebben we een
aantal duidelijke acties en aanbevelingen
voor verbeteringen kunnen formuleren, waarmee
wij aan de slag kunnen (en al zijn). Ons
streven is om deze verbeteringen zo snel als

mogelijk, maar in ieder geval binnen één tot
twee jaar, door te voeren. Over twee jaar
willen we dit onderzoek herhalen om te meten
of onze inspanningen voor de cliënten een
kwalitatief betere maaltijd en maaltijdbeleving
hebben opgeleverd.
Wilt u reageren op één van de onderwerpen
in deze column of meer informatie over het
onderzoek, dan kunt u mij mailen via
wpjf.kanters@ggzoostbrabant.nl. Hebt u niet
de mogelijkheid om te mailen dan kunt u mij
ook een briefje sturen via de interne post,
ter attentie van Wilco Kanters, postvak
01.050. Ook reacties op andere onderwerpen
die te maken hebben met eten en drinken
zijn van harte welkom.
Met een smakelijke groet,
Wilco Kanters
Facility Services GGZ Oost Brabant
13
Pastorie
door Toon van der Wielen
Langs de dorpskerk lag al sinds jaar en dag,
een lapje braakliggende grond.
Marinuske had er de kijk op gekregen.
Niemand doet ‘r ooit iets mee, zo dacht ie.
Als ik er nou ’s mooi ’n groentetuintje van
maak?
Dat voorjaar ging Marinuske dat ook doen. Hij
spitte ’t helemaal om, twee diep, bracht er
een karrevracht mest in, maakte perkjes met
paadje er tussen, en toe ’t er tijd voor was,
zaaide en pootte hij allerlei gewassen.
Met succes, kan ik gelukkig melden, want al
vroeg stond ’t boven de grond, en ’t zag er
allemaal goed uit! Dat vond de pastoor ook,
want toen die , over de heg , een buurpraatje
kwam maken, zei die: “Met Gods hulp, heb je
er toch maar een mooi tuintje van gemaakt,
Marinus !”
“Had je ’t hier vorig jaar moeten zien…” zei
Marinuske.
”Toen God ’t alleen deed, stond d’n bocht
hier ’n meter hoog….!”
Dit moet echt gebeurd zijn…
door Agnes Blok
In de rij aan de kassa stond een klein kind enorm te drammen met een winkelwagentje en deze
tegen de benen van een vrouw voor haar aan te duwen. Deze vrouw sprak de moeder van dit
kind erop aan en wees op het gedrag van dit kind. Deze zei het maar met haar kind uit te
vechten, want zij gaf haar kind een vrije opvoeding. Een oude man, die achter dit gebeuren
stond te wachten, trok een pak vla open en goot dit uit over het hoofd van het kind. Hij keek
de moeder aan en zei: Leuk he, ik heb ook een vrije opvoeding gehad……

Nieuws van de Cliëntenraad
Rookbeleid
De Cliëntenraad heeft een positief advies uitgebracht
voor een nieuw “Rookbeleid”.
Uitgangspunt voor de Cliëntenraad is geweest
dat het voor veel cliënten belangrijk is te
kunnen roken. De wetgever is beperkend voor
deze mogelijkheden. Samen met de Raad van
Bestuur hebben we gesproken wat dan maximaal
mogelijk is. Dit is opgenomen in het
nieuwe beleid. Dit betekent dat daar waar
het binnen de kaders van de wet mogelijk is
er rookruimtes ingericht worden conform de
daarvoor geldende normen.
De roker heeft ook een verantwoordelijkheid
naar zijn of haar omgeving. Dit betekent dat
als door het roken overlast of kosten ontstaan
deze voor rekening van de roker zijn. Bijvoorbeeld
als door roken op een plek het brandalarm
afgaat en de brandweer op de stoep
staat dan zijn daar kosten aan verbonden.
Deze kosten zullen in de toekomst bij de veroorzaker
in rekening gebracht kunnen worden.
De Cliëntenraad vindt gezondheid van groot
belang. Daarom is met de Raad van Bestuur
afgesproken dat voor cliënten die willen stoppen
met roken een cursus “stoppen met roken”
wordt aangeboden.
14
Nieuw evenwicht
Een nieuw evenwicht in de financiële situatie
van GGZ Oost Brabant, en een nieuw evenwicht
in de kwaliteit van zorg. De organisatie
GGZ Oost Brabant is de afgelopen jaren (net
als veel andere instellingen) in de rode cijfers
terecht gekomen. Dit heeft ertoe geleid dat
intern gekeken is en wordt op welke wijze
bezuinigingen mogelijk zijn en tegelijkertijd
grote aandacht te houden voor kwaliteit van
zorg. We merken dat deze twee dingen soms
met elkaar op gespannen voet staan. Bezuinigen
betekent dat er soms minder personeel
beschikbaar is als dat we gewend waren. De
Cliëntenraad en cliëntencommissies worden
nauw betrokken bij deze ontwikkelingen. Met
regelmaat trekken we aan de bel als we merken
dat kwaliteit van zorg onder druk komt te
staan.
Ervaringsdeskundigheid
Dit is één van de grote thema’s die de aandacht
hebben van de Cliëntenraad. De ontwikkeling
dat cliënten “aan het roer” staan,
dat hij of zij zelf de regie voert over zijn leven,
is de laatste jaren steeds meer tot ontwikkeling
gekomen. Dit is onder andere ook

terug te vinden in de visie van GGZ Oost Brabant
die de Herstelvisie tot uitgangspunt voor
zorg heeft gekozen. Dit betekent dat op
steeds meer vlakken cliëntbetrokkenheid gewenst
en noodzakelijk is. Zo ook voor het thema
inzet van ervaringsdeskundigen. Daarbij is
het wel van groot belang dat het helder is
wat dan die ervaringsdeskundigheid precies
inhoud en waar ervaringswerkers ingezet zullen
worden in de hulpverlening/zorg. Dat het
duidelijk is voor cliënten op welke wijze en
waar zij te maken krijgen met deze nieuwe
medewerkers en vrijwilligers.
De Cliëntenraad heeft de Raad van Bestuur
verzocht hiervoor een centraal beleid te ontwikkelen.
Op dit moment ligt er een notitie
ter bespreking voor in de Cliëntenraad welke
tot een centraal beleid zal gaan leiden. De
Cliëntenraad zal nu een eerste reactie hierop
aan de Raad van Bestuur sturen.
Vrijwilligersbeleid
Op veel plaatsen zijn al jarenlang vrijwilligers
actief als aanvulling op de reguliere medewerkers.
Veel cliënten die er tot op heden
mee te maken hebben ervaren het als een
extra aanvulling voor zaken waarvoor de reguliere
verpleging of begeleiding geen tijd of
mogelijkheid (meer) hebben om deze aan te
bieden. Door recente ontwikkelingen is het
bestaande beleid niet geheel up-to-date
meer. De Cliëntenraad heeft ook hierover een
voorstel voor aanpassing van de Raad van Bestuur
ontvangen. Ook hierop zal de Cliëntenraad
een eerste reactie geven om zo tot een
actueel beleid te kunnen komen.
15
Kerstavond 2005
door Fred Fassaert
De kinderen kwamen bij mij kerstavond
vieren en tevens een verlate pakjesavond.
Die avond zal ik heel mijn leven
niet meer vergeten. Ik wou beginnen
met het uitdelen van de pakjes, maar
dat mocht ik niet van mijn dochter. Het
eerste pakje was voor mij en ik moest
het goed uitpakken. Ik krijg er nog de
kriebels van als ik eraan denk. Ik pakte
het cadeautje uit, het was een beker
met de tekst: “voor de liefste opa” en
een briefje waaruit bleek dat ik opa
zou worden. Dit wekte bij mij heel veel
emotionele en positieve reacties op. Ik
heb toen ontzettend emotioneel gereageerd.
Ik was werkelijk in de zevende
hemel. Van de rest van de avond heb ik
weinig of niets meegekregen. De verrassing
was des te groter omdat ik altijd
had gedacht nooit opa te worden
van haar kinderen omdat ze een paar
jaar van tevoren acute leukemie had
gehad. De kans was groot dat ze door al
die bestralingen en chemokuren nooit
zwanger zou kunnen raken. Jullie begrijpen
nu dus mijn reactie wel. Hoewel
mij gevraagd was het voorlopig stil
te houden heb ik het toch ’s morgens
(kerstochtend) telefonisch gemeld aan
mijn beste vriendin. Ook zij was heel
ontroerd. Wonderen gebeuren nog
steeds op kerstavond. In de volgende
Horizon vertel ik over
de geboorte van mijn
kleinzoon.

DAG PSYCHISCHE GEZONDHEID 10 OKT
Thema: Hoe autisme vriendelijk bent u ?
Elk jaar wordt op 10 oktober wereldwijd aandacht
gevraagd voor de psychische gezondheid.
Het fonds psychische gezondheid besteedde
dit jaar aandacht aan autisme met als thema:
“Hoe autismevriendelijk bent u ? “
In het hele land organiseerden verschillende
organisaties en instellingen verschillende activiteiten
waaronder ook wij, de GGZ Oost Brabant.
Regio Helmond organiseerde een informatieavond
door een deskundige en een ervaringsdeskundige.
Ook organiseerden ze een kinderspeurtocht
waarbij kinderen met autisme hun
broertjes, zusjes, vriendjes, ouders en opa’s
en oma’s op een speelse wijze kennis konden
maken met het thema. Ook is de film Ben X
gedraaid. Het verhaal gaat over een jongen
met het Syndroom van Asperger die op school
gepest wordt en vlucht in de virtuele wereld
van een computerspel. Als afsluiting van de
week was een autistensoos georganiseerd
waarnaar je een introducé mocht meebrengen.
Dank aan Helmond voor de uitgebreide
organisatie.
Regio Oss had op 9 oktober een opendag bij
WWA de Boerderij in de Reek in samenwerking
met Stichting Maashorst. De boerderij is
een woon en werkvoorziening voor mensen
met autisme. Op deze open dag konden belangstellenden
kennis maken met de visie en
werkwijzen van deze bijzondere voorziening.
Ik mag wel zeggen dat ik persoonlijk niet ben
geweest maar wel heel positieve verhalen
door Gerry van der Rijt-van Sinten
16
over heb gehoord wat mijn nieuwsgierigheid
nog meer aangewakkerd heeft om op korte
termijn daar een kijkje te gaan nemen. Marie
Thérése Janssen heeft n.l. de Cliëntenraad
uitgenodigd voor een bezoek en dit zullen wij
als Cliëntenraad dan ook zeker gaan brengen.
Regio Land van Cuijk heeft op 15 oktober een
informatieavond gehouden in Boxmeer. Er
waren 2 sprekers waarvan de ene vertelde
over autisme bij kinderen en jeugd en er was
een spreker van de Stichting die uitleg gaf
hoe je het beste om kan gaan met autisme.
Uiteraard konden er ook vragen worden gesteld.
Ook Land van Cuijk bedankt voor jullie
openheid en spontaniteit.
Regio Uden/Veghel daar ben ik zelf bij aanwezig
geweest. De avond werd gehouden bij
de Pull in Uden die was afgehuurd. Daarom
werd er entreegeld gevraagd van 3 euro. Samen
met een aardige knul van 24 jaar zat ik
aan de kassa. In de loop van de kaartjesverkoop
vertelde Frank me dat ij ook autistisch is
waardop ik steeds meer bewondering voor
hem kreeg. Toen was de tijd gekomen dat ook
daar de film Ben X werd vertoond. Jammer
genoeg heb ik het begin gemist omdat ik bij
de kassa moest blijven voor de laatkomers. Ik
kwam op het moment binnen dat de moeder
zat te vertellen er moeten eerst doden vallen
voordat ze me geloven, nou bij die uitspraak
kon ik me niks voorstellen als op het einde
van de film werd me die uitspraak duidelijk.
Wat was dit een confronterende film waar ik
veel van erkenning in zag. Niet dat ik zelf de

diagnose autisme heb maar bij bepaalde momenten
mezelf toch wel herkende vooral wat
de moeder kind relatie onderstreepte. Ik herkende
de plagerijen en pesterijen van mijn
dochter vroeger op school waar ik dan ook
gedreigd heb de inspectie in te schakelen,
waar 2 onderwijzers dan ook compleet achter
stonden, maar op dat moment gingen de ogen
van de directeur dan toch eindelijk open en
kwam er verandering in de situatie wat dan
ook een grote opluchting was voor ons gezin.
Daarom kon ik ook zo goed de gevoelens van
het gezin van Ben X voorstellen. Gelukkig waren
de pesterijen van onze dochter van mildere
aard.
Na de film konden er vragen worden gesteld.
In het forum zat de gespreksleider, een mevrouw
van de organisatie, een moeder met
een autistisch kind, een psychiater en mij
kassamaatje als ervaringsdeskundige. Er werden
heel veel vragen gesteld uit de zaal waar
ook gericht op geantwoord werd vanuit het
forum, waar ik heel grote bewondering voor
had, want zij waren echt open. Het viel me
wel steeds op met het stellen van vragen dat
de vragenstellers meer af wisten van autisme
als ik, dus daar heb ik ook heel veel van meegekregen,
ik ben nu een grote ervaring rijker.
Ik heb deze ervaring gedeeld met mijn achterban,
vooral mijn achterban in de WMO, als
hier extra gelden voor nodig mochten zijn
vanuit de gemeente dat wij als WMO raad
daar volledig achter moeten staan en zeker
een dergelijke film laten zien op scholen als
preventie tegen het pesten op school. Als
laatste voor het naar huis gaan heb ik de dames
en heer bedankt voor hun openheid en
was ik erg onder de indruk van deze avond
over autisme.
Van 5 tot 17 oktober is er in de bibliotheken
in Uden en Veghel een informatiestand geweest
over autisme waar dan ook gretig gebruik
van is gemaakt. Uden/Veghel bedankt
en ode aan de autistische cliënten van de
GGZ. Ik heb bewondering voor jullie.
17
BRIEF AAN
MIJN OMA
Ha oma, weer een berichtje voor u. Steeds
vaker lijkt het, lees ik in mijn streek krantje,
dat echtparen zo lang bij elkaar zijn dat ze
hun 50 of soms zelfs 60 jarig huwelijk vieren.
Een blije foto erbij met tevreden gezichten.
Wat een liefde, wat een moed, om zo lang bij
elkaar te blijven, door dik en dun, in lief en
leed. Wat een sterkte om samen zoveel door
te worstelen, in voor en tegenspoed, met elkaar,
veilig en vertrouwd. Dat is echte liefde,
denk ik dan. Een ook steeds vaker lees ik dat
er weer jonge mensen zijn die in het huwelijksbootje
stappen, gaan trouwen met alles
erop en eraan. Heel lang gespaard voor de
mooiste ? dag samen, een feestelijke start.
Dat is echte liefde, denk ik dan. Maar ook in
mijn kennissen en vriendenkring bevinden
zich de liefste mensen met een groot hart. De
liefste mensen die heel gastvrij (letterlijk)
kunnen zijn. Enorm kunnen liefhebben. Sommige
van hen zijn in de war geraakt of overspannen
zelfs, juist van de gevolgen van hun
gastvrije liefdevolle houding. Te overdonderend,
te veel, te snel. Zoals Kees zal ik hem
noemen, van de bakker. Hij was zo geschrokken
van het zwanger worden van zijn vriendin,
overweldigend was het voor hem. En
toen ook nog het wonder van de geboorte:
een nieuw mensje. Maar Kees zelf zat nog in
de speelse pubersfeer en kon zijn verantwoordelijkheid
nauwelijks aan. Gelukkig hielpen
zijn ouders, voorzichtig, met raad en
daad. Dat is echte liefde, denk ik dan. Het is
bekend dat van alles wat we aangaan, vooral
van menselijke relaties, wat bij ons blijft. Dit
is om ons te helpen denk en geloof ik, en
meer, veel meer, dan slechts een herinnering.
Het raakt ons hart en ons hele wezen.
Dat is echte liefde denk ik dan.
Lieve groet, Lotte

V ERWENDAG 10 NOV
Op 10 november was er op locatie Huize Padua
een verwendag voor alle bewoners. Zij
kregen een overheerlijk stuk kersenvlaai. De
afdelingen zorgden zelf voor invulling van de
dag.
Hieronder treft u een impressie reacties aan
van de bewoners:
Ik heb het heel leuk gevonden, voetmassage,
gezichtsmassage en handmassage gehad,
daarna een voetenbadje. Ook nog op de massagestoel
gezeten. Er was een mevrouw voor
klankmassage. ‘s avonds hebben we chinees
gehaald. Hopelijk volgend jaar weer.
Arnoud, Loef 2
Je kon kiezen uit 6 dingen, bijv. ontbijt op
bed, boodschappenservice (mijn keuze), je
kon tussen half 12 en 13 uur pannenkoeken
eten. ‘s middags kon je kiezen voor een massage
of dat iemand je huishoudelijke taak
overnam. ‘s avonds hebben we friet gegeten
en daarna film gekeken met hapjes erbij.
Maria Nooyen, Springelbeek 1-2
Er waren veel dingen georganiseerd zoals gezichtsmassage
en iets met muziek. Ik heb nergens
aan meegedaan omdat ik die dag slecht
nieuws had gekregen. ‘s avonds hebben we
wel chinees gehaald en dat was wel lekker en
gezellig.
Walter Spruyt, Loef 2
Wij hebben alleen koffie met gebak gehad,
verder niets, op de andere afdelingen wel. Bij
ons was te weinig personeel.
Berry Beltman, Eikenheuvel 1
‘s morgens koffie met vlaai. ‘s middags pannenkoeken
gebakken met appel, spek of gewoon.
‘s avonds stokbrood met salades en samen
de film Mama Mia gekeken. Frisdrank en
warme chocolademelk gedronken. Het was
18
een gezellige dag.
Mieke Broekman, Springelbeek 1-2
Ik heb die dag niet zoveel gedaan. ‘s morgens
was er koffie met gebak, ‘s middags erwtensoep
en pannenkoeken. Ik heb niet meegedaan
omdat ik niet zo van drukte houd. ‘s
middags heb ik een voetmassage gehad, dat
was erg fijn. ‘s avonds heb ik mee friet gegeten.
Het probleem van Springelbeek 1-2 is dat
de gezamenlijke ruimte te klein is. Later kon
ik naar de film Mama Mia maar dat heb ik niet
gedaan.
Anoniem, Springelbeek 1-2
Lunch was gezellig, na de lunch gebak gehad.
Riny Timmers
*****************************
Voor de 1 e keer de
lucht in
door Erik Peters, beschermd wonen Gemert
Op vrijdag 30 oktober ging ik samen met Marijn
(begeleider) in z’n busje naar Eindhoven
Airport. Vanuit Veghel
was dat maar
een klein half uurtje
rijden. Ik had
nog nooit gevlogen.
Nog nooit hoger
geweest dan in het
Reuzenrad van Slagharen, mijn lievelingspark.
De ontvangst was goed: koffie met kersenvlaai.
De demonstratie met de drugshond
kwam jammer genoeg te vervallen. Hij moest
weg voor echt werk. Toen kwam ik in een
ontvangsthal waar ik nog nooit was geweest
(ik ben met mijn ouders wel vaker op dit
vliegveld geweest om te kijken naar de vliegtuigen).
Volgens mij waren we in de business-

K door
UNST
ruimte. Els en Joke van de Verwenzorg heetten
ons bij binnenkomst al welkom. We moesten
wachten voordat we konden vertrekken
met het vliegtuig. Ik vond het wel spannend.
Het was wat mistig. Bij het inchecken bij de
douane, moesten we alle ijzerwaren in een
bak leggen. Sommige gasten moesten zelfs
hun schoenen uittrekken. Ons vliegtuig stond
al klaar. Toen we er naar toe liepen nog wat
foto’s gemaakt (en laten maken). De bemanning,
2 piloten en 2 mooie stewardessen,
heetten ons welkom. De start was heftig. Alles
ging goed en er was goed zicht naar buiten.
We maakten een rondvlucht over Brabant,
Antwerpen en Maastricht. Ik heb veel
naar buiten gekeken en foto’s gemaakt. Ik
“De daken van Lagioule”
Lennart van de Elsen
19
mocht tijdens de vlucht ook nog langs de directeur
van Eindhoven Airport zitten. Hij was
er de gehele dag bij. Iedereen vroeg aan mij
hoe het ging en wat ik er van vond. De landing
was het allermooist. Het vliegtuig begon
wat te schudden in de lucht. Dat vond ik lekker
spannend.
Na afloop hebben we nog lekker gegeten in
het restaurant van de luchthaven. Luxe
broodjes en tomatensoep. We waren als allerlaatste
weg. Op weg naar huis ben ik nog
meteen mijn verhaal wezen vertellen bij de
Sligro (vroegere werkgever), IBN (huidige
werkgever) en bij ons moeder. Het was een
hele mooie dag.

Trio van paté met salade en een
kaaskletskopje
Bereidingstijd: 22 min (en 8 min. oventijd)
voorgerecht 6 personen
Ingrediënten:
± 60 g Grana Padano (Italiaanse kaas), versgeraspt,
2 tl Dijon mosterd, 2 el medium dry
sherry, 5 el walnootolie, 20 g walnotenstukjes,
zakje à 55 g, grof gehakt, 75 g wildpaté
met cranberrysaus, 75 g champignonpaté,
(versgemalen) peper, zout, 75 g cranberry
paté
± 20 g geraspte kaas belegen, ± 20 g geraspte
kaas oud, 4 stuks zoete pepers met kaas, pot
à 250 g, 1 zak(je) luxe slamelange à 100 g
Bereiding:
Maak eerst de kaaskletskopjes: verdeel de
kaas in 4 porties. Bekleed een bakblik met
het bakmatje en schep er de kaas op. Strijk
de porties uit tot cirkels van ± 10 cm doorsnede
en bak ze 5-6 min. in een voorverwarmde
oven (200 °C). Laat ze iets afkoelen. Neem de
kaaskletskopjes met een pannenkoekmes van
het bakmatje, leg ze op een deeg roller (of
schone fles) en laat ze helemaal afkoelen.
Klop vervolgens een dressing van de mosterd,
de sherry, de olie en peper en zout naar
smaak. Rooster de walnoten in een droge koekenpan
tot ze gaan geuren en schud ze uit de
pan. Snijd van elke soort paté 4 mooie plakjes
in stervorm of gebruik daarvoor een uitsteekvormpje.
Verdeel de slamix over 4 borden en
leg de patésterretjes eromheen. Lepel de
dressing over de slamix. Garneer met de kaaskletskop,
de walnoten, de zoete pepers en de
cranberrysaus die bij de wildpaté wordt verkocht.
Serveer direct.
KOKEN MET INE
20
Romige rucolasoep met zalmspies
Bereidingstijd: 20 min voorgerecht 6 personen
Ingrediënten:
1 x zoete ui, gesnipperd, 1 x grote kruimig
kokende aardappel, geschild en in blokjes,
7 dl kippenbouillon, 50 g ontbijtspek
(vleeswaar), 0.5 el Olijfolie, 1 dl slagroom,
100 g gerookte zalm, 2 zak(jes) rucola à 75
g, (versgemalen) peper, zout, 25 g boter
Bereiding:
Smelt de boter in een soeppan en fruit de ui
op een halfhoog vuur in ± 5 min. goudgeel en
glazig. Voeg de aardappel, de bouillon en de
melk toe en breng alles aan de kook. Laat de
soep met de deksel op de pan op een laag
vuur ± 10 min. zachtjes
koken. Bak de
plakjes spek in de hete
olie knapperig uit.
Neem ze uit de pan en
laat ze op keukenpapier
uitlekken. Klop de
slagroom stijf. Verkruimel
de plakjes spek. Snijd de zalm in dunne
lange repen en wikkel ze om de sierprikkers.
Voeg de rucola aan de soep toe en roer
alles goed door. Doe de soep in de kom van
de keukenmachine of blender. Laat de machine
op een hoog toerental draaien tot een glad
mengsel. Of gebruik een staafmixer om de
soep te pureren. Verwarm de soep in de pan
al roerend op een laag vuur. Breng op smaak
met peper en zout. Verdeel de soep over 6
kommetjes en schep er een lepel slagroom
op. Verdeel het spek erover en leg er een
zalmspiesje op. Serveer direct.

KERSTDINER
Rundergebraad met sinaasappel
en rode ui
Bereidingstijd: 20 min (en 20 min. oventijd),
hoofdgerecht 6 personen
Ingrediënten:
750 g rode uien, gepeld, 3 el Olijfolie,
(versgemalen) peper, zout, 2 schalen Rundergebraad
Bereiding:
Boen 1 sinaasappel
schoon onder stromend
water en snijd hem in
parten. Pers de andere
sinaasappels uit. Snijd
de uien in parten. verhit
de olie in een
braadslede en bak de uien in ± 5 min. al omscheppend
bruin en glazig. Leg het vlees tussen
de uien in de braadslede en braad het
rondom bruin aan. Schenk het sinaasappelsap
erbij. Braad het vlees 10 min. in een voorverwarmde
oven (180 °C). Kook de groenten uit
de schalen rundergebraad 5 min. in water
met zout en giet ze af. Temper de oventemperatuur
naar 160 °C, schep de groenten door
de uien en braad het vlees in nog ± 10 min.
rosé. Neem de braadslede uit de oven, verpak
het vlees in aluminiumfolie en laat het 10
min. rusten. Schep de groenten uit de jus en
houd ze warm. Breng de jus met 1 dl heet water
aan de kook en voeg de sinaasappelparten
toe. Kook de saus 5 min. op een hoog vuur en
breng op smaak met peper en zout. Snijd het
vlees in dunne plakjes en schep de groenten
eromheen. Geef de saus er apart bij.
21
Spruitjes met hazelnootlimoenboter
Bereidingstijd: 25 min, bijgerecht 6 personen
Ingrediënten: 30 g blanke hazelnoten, fijngehakt,
1 kg spruitjes, schoongemaakt, 50 g boter,
op kamertemperatuur, 1 x limoen
Bereiding: Boen de limoen onder stromend
water schoon en trek met de citrustrekker
een paar mooie reepjes van de schil voor de
garnering. Rasp de rest van de groene schil
dun af. Meng de boter met de limoenrasp en
de fijngehakte hazelnoten. Rol de boter in
een stukje huishoudfolie en leg het rolletje
tot gebruik in de koelkast. Kook de spruitjes
in water met zout in ± 8 min. beetgaar. Giet
ze af. Snijd de boter in plakjes en leg ze op
de spruitjes. Garneer met de limoenreepjes.
Serveer direct.
Kruidige rode aardappeltjes
Bereidingstijd: 25 min, bijgerecht voor 6 per-
sonen
Ingrediënten: 1 tl kurkuma, 5 el Olijfolie,
teentje(s) knoflook, paprikapoeder, 3 el verse
koriander, grof gehakt, zout, 2 teentje(s)
knoflook
Bereiding: Was de aardappelen, snijd ze in de
lengte in vieren en kook ze ± 3 min. in water
met de kurkuma en zout naar smaak. Giet ze
af en laat ze uitdampen. Schud ze om met de
olie. Verhit de koekenpannen en verdeel de
aardappelparten erover. Bak ze in ± 15 min.
rondom lichtbruin en gaar. Pers na 5 min.
bakken de knoflook boven de pannen uit en
schep de aardappelen voorzichtig om. Bestuif
de aardappeltjes met paprikapoeder, strooi
de koriander erover en serveer direct.

S EKSUALITEIT
Daar zit je dan tegenover de seksuoloog,
doorgestuurd door de huisarts met als diagnose
“pijn bij gemeenschap”, zo stond het toch
op het verwijsformulier. En nu vraagt die man
je het hemd van het lijf. Zo goed je kunt ,
geef je antwoord. Maar pfoeh, dat is niet niks
om zo openlijk over de seks te moeten spreken,
dat ben je niet gewend, vroeger thuis
niet, maar ook niet in de dagelijkse realiteit,
met je eigen vriend bijvoorbeeld.
Je schaamt je er ook een beetje voor, voelt
je geen “echte vrouw” meer, je kan je
vriend tenslotte niet bieden wat hij nodig
heeft. Je probeert de laatste tijd het vrijen
een beetje te vermijden, door bijv. later naar
bed te gaan, “ik ben nog niet moe, schat” zo
leid je je vriend om de tuin. Want eigenlijk……
je zou best willen vrijen, maar je bent
bang, bang dat het opnieuw mislukt, dat je
hem weer niet kan geven waar hij behoefte
aan heeft, toch ook recht op heeft ……..
……….. en die seksuoloog, die zou daar iets
aan kunnen doen?
Ja, inderdaad, in vele gevallen kan de seksuoloog
daar iets aan doen. Soms kan de seksuoloog
dat zelf door “praattherapie” en oefeningen
die je thuis kan doen. In dat geval ligt
er - wat we noemen - een psychologisch probleem
onder de seksuele stoornis. Maar soms
ook zal de seksuoloog samenwerken met een
uroloog (bij mannelijke problemen) , met een
gynaecoloog (bij vrouwelijke problemen) en/
of met een bekkenbodem fysiotherapeut (kan
voor zowel mannen als vrouwen) als er op lichamelijk
gebied ook problemen zijn.
Seksuele problematiek staat de laatste jaren
meer in de belangstelling en zeker ook meer
in de openheid. Een goed seksleven hoort bij
een goede kwaliteit van leven en momenteel
22
worden er meer en meer samenwerkingsverbanden
tussen specialisten opgericht om clienten
op dit gebied goed te kunnen helpen.
Er is een grote variatie aan seksuele problemen
waarmee men bij de seksuoloog terecht
kan. We maken onderscheid tussen seksuele
disfuncties – iets functioneert niet helemaal
goed bijvoorbeeld, pijn bij gemeenschap bij
de vrouw, of een erectiestoornis of een te
snelle zaadlozing bij de man – en overige problemen
zoals verschil in verlangen bij twee
partners, verslaving aan internetseks, vragen
over de seksuele identiteit (ben ik hetero of
homo/lesbisch), maar ook behoefte aan voorlichting
(onvoldoende je eigen lichaam en dat
van de ander kennen), angst voor seks, etc.
In sommige gevallen is het seksuele probleem
een gevolg van een ander psychologisch of
lichamelijk probleem.
Bij een psychologisch probleem valt bijvoorbeeld
te denken aan een depressie; het verlangen
om te vrijen is dan vaak sterk verminderd,
enerzijds door de depressie zelf, maar
anderzijds ook door de medicatie die men ten
behoeve van de depressie ontvangt. Met de
psychiater kunt u zoeken naar de medicatie
die uw depressie goed bestrijdt en die tegelijkertijd
de minste negatieve bijwerkingen
heeft ten aanzien van het seksueel verlangen.
Met de seksuoloog kunt u kijken hoe u dan ,
eventueel samen met uw partner, met uw
beider seksualiteit en intimiteit om kunt
gaan.
Een voorbeeld van een lichamelijk probleem
is suikerziekte. Diabetes heeft vaak tot gevolg
dat op termijn een erectieprobleem optreedt
omdat er beschadigingen ontstaan aan de
kleine zenuwbaantjes en bloedvaatjes, ook in
de penis. Met de seksuoloog kunt u de gevol-

gen voor u, en uw partner bekijken, zoeken
naar andere manieren van vrijen en naar
eventuele erectieondersteunende middelen,
denkt u bijvoorbeeld aan Viagra of aan een
penispomp.
Kortom, in vele gevallen kan een seksuoloog u
ondersteunen in uw zoektocht op het gebied
van seksuele problemen.
Het is natuurlijk niet zo dat u uw seksuele
probleem enkel kunt bespreken met een seksuoloog,
dat kan in feite met elke behandelaar.
Schroom ook niet om dat te doen! U
bent niet de enige die daar misschien wat gêne
bij heeft, of die niet goed weet welke
woorden te gebruiken. Ook voor sommige behandelaren
is het nog niet altijd een gewone
zaak om seks bespreekbaar te maken. Dus
kom er gerust mee als u een probleem met de
seks ervaart. Mocht de behandelaar zelf niet
met de seksuele problematiek aan de slag
kunnen, dan zal hij/zij verwijzen naar een
seksuoloog.
Irma Gruijters,
GZ-psycholge/seksuologe NVVS i.o.
Seksualiteit en intimiteit
Over ieder onderwerp is vaak wel iets te
schrijven. Schrijven over seksualiteit is wat
mij betreft wat moeilijker, omdat seks
meestal niet los te zien is van emoties. Iedereen
die dit stukje leest heeft er zijn eigen
gevoelens bij; fijne, maar soms ook heel vervelende.
Hetzelfde
geldt dus ook voor mij.
Veel mensen hebben
medicatie die van invloed
is op het seksleven.
Mannen kunnen
moeite hebben met het
krijgen van een erectie
en bij vrouwen kan zin in vrijen ontbreken of
is het niet mogelijk of moeilijker om een orgasme
te krijgen. Omdat medicijnen vaak nodig
zijn om grip op je leven te houden is het
23
stoppen daarmee geen optie. Maar dan heb je
toch een probleem. Want seks is een onderdeel
van het normale leven en dat zou je
graag zo willen houden. Met je behandelaar
samen bekijken of er een ander medicijn is
dat minder moeilijkheden oplevert, is een
mogelijkheid. Niet alle behandelaren praten
vanzelf over dit onderwerp. Iedereen vindt
het heel belangrijk, maar vaak blijft het daar
dan bij. Allerlei bijwerkingen komen over tafel,
behalve diegene die met seksualiteit te
maken hebben. En daarom moeten wij als clienten
zelf het heft in handen nemen en er
over beginnen. Het wordt tijd dat bijwerkingen
op seksgebied net zo vaak benoemd worden
als misselijkheid of gewichtstoename.
Als andere medicijnen niet mogelijk zijn, dan
is dat heel jammer, maar niet het einde van
de wereld. En daarmee kom ik terug op het
begin van dit stukje, waar ik schrijf dat seks
niet los te zien is van emoties.
Seks hoeft zeker niet alleen maar te bestaan
uit de daad op zich. Dat is even leuk, kan ook
heel erg fijn zijn zelfs, maar alles eromheen,
dus intimiteit, is minstens zo belangrijk. Heel
erg belangrijk daarbij is, dat je aan je partner
vertelt wat de oorzaak is van je niet helemaal
perfecte seksleven. Laat merken dat je
de ander de meest lieve persoon op de wereld
vindt en geef aandacht. Vertel welke aanrakingen
je fijn vindt, maar wat net zo belangrijk
is: vraag wat je partner fijn vindt. Forceer
niets en geniet gewoon van elkaar, met
kussen, tederheid en alle mogelijke soorten
intimiteit die jullie samen fijn vinden.
Onze maatschappij is doorspekt van seksuele
signalen. Je kunt geen reclame van een stukje
zeep meer zien of een videoclip zonder dat
daar gebruik van wordt gemaakt. Je krijgt
dan al snel het idee dat meer moet en leuker
is of dat er meer van je verwacht wordt. Maar
vergeet gewoon alle informatie die je hoort
of leest over hoe vaak de gemiddelde Nederlander
seks heeft of wat wel en niet schijnt te
horen of kunnen volgens “deskundigen”. Want

de gemiddelde Nederlander bestaat niet. Ieder
mens is een eigen persoonlijkheid met
eigen wensen en verlangens. En als je die
kunt delen met een ander, dan kun je je een
gelukkig en tevreden mens voelen.
Toch zullen er altijd dromen blijven, ook op
seksueel gebied. En
dat is goed zo; gedachten
en dromen
zijn vrij en horen bij
een stukje gevoel dat
helemaal van iemand
persoonlijk is. Geniet
ook daarvan.
Hetty van Antwerpen
Seksualiteit met een Oosterse wijsheid.
Er zijn mensen, die het in de geest, met Jan
en alleman doen. Denk hierbij maar aan de
pornoblaadjes, die mannen hierin stimuleren,
al zijn er ook blaadjes voor vrouwen. Vrouwen
zijn over het algemeen monogaam, al
zijn er steeds meer uitzonderingen. Maar
meer mannen willen tegenwoordig ook monogaam
zijn. Dit volgens wetenschappelijk onderzoek.
Het blijft moeilijk je weg in seksualiteit
te vinden, als je er psychisch problemen
mee hebt. En seksualiteit hoort als heel normaal,
bij het leven. De oude Chinezen die de
Taoïstische yoga beoefenden, kwamen tot de
ontdekking dat de ontspanning van bepaalde
delen en energiecentra van het lichaam voorwaarde
was voor een algehele ontspanning,
voorafgaande aan de seksuele beleving. Een
beheersing van zaadlozing door de man levert
voor hem méér energie op, dan de zaadlozing
op zich. De beheersing ontstaat door ademhalingstechnieken,
die vooral bij Tao worden
geleerd. O.a. door buikademhaling en concentratie
op het punt even onder de navel.
Bij het voortijdige gevoel van zaadlozing, kan
hierop worden geconcentreerd om dit tegen
te houden. Door dit te weten, zouden mannen
meer energie op kunnen doen en blijft er
24
meer tijd over voor de vrouw om tot een orgasme
te komen. Een vrouw doet er gemiddeld
15 minuten over, uitzonderingen daargelaten.
Een man kan hier 2 à 3 minuten over
doen. Jonge mannen zouden zich wat vaker
een zaadlozing kunnen permitteren dan ouderen
om vitaal en energiek te blijven. Dit volgens
de Oosterse wijsheden uit oa. de Tao en
het Boeddhisme. Om samen te komen in seksualiteit
hoeft er geen hoogtepunt te zijn.
Alleen de prikkels tot seksualiteit, zonder
handelingen tot ejaculatie of orgasme, is al
voldoende om de energie door heel het lichaam
te laten stromen. Bij vrouwen kan een
veelheid aan orgasme lijden tot storingen in
de hormoonhuishouding, wat psychische gevolgen
kan hebben. Dit komt ook voor bij
mannen. Ook voor vrouwen geldt het spel van
seksualiteit om de energie door het hele lichaam
te laten stromen. Deze training zou
een mogelijkheid kunnen zijn om je psychisch
beter te voelen en fysiek vitaler. Bij mannen
kan door bijvoorbeeld activiteit op seksueel
gebied heel vroeg in de jeugd, zo rond 10
jaar, dit op latere leeftijd tot impotentie leiden,
al kunnen meerdere redenen hieraan ten
grondslag liggen. Door vroegtijdig aan deze
techniek te werken, kan er een vitaal leven
worden geleid. De gevoelens die naar boven
kunnen komen, kan door liefdevolle aandacht
voor jezelf, in energie omgezet worden. Het
sterkt je in zelfvertrouwen en geloof in jezelf.
Het is een vorm vanuit voornoemde Tao,
een Oosterse techniek, met psychologische
gedachtegangen vanuit het Westen. De Tao
spreekt van beheersing en
ook het Boeddhisme. Op
internet is meer informatie
te vinden over de ademhalingstechnieken
bij Tao,
Boeddhisme of eventueel
Tantra.
Agnes

DE RVB INFORMEERT
Grieppandemie
De Raad van Bestuur heeft het Continuïteitsplan
Grieppandemie vastgesteld. Onderdeel
hiervan is de informatievoorziening naar medewerkers
en cliënten. Inmiddels is het plan
in werking getreden en hebben alle medewerkers
en woonzorggebonden cliënten een informatiebrief
ontvangen met preventieve tips.
Verder is een speciale themasite ingericht op
intranet en zijn posters verspreid.
In de tweede week van november is de vaccinatie
ter beschikking gekomen voor cliënten
en medewerkers.
Raden van Bestuur zien af van nieuwbouw
FPK op Huize Padua
De Raden van Bestuur van de Reinier van
Arkel groep en de GGZ Oost Brabant hebben
moeten vaststellen dat het niet mogelijk is
om de financiering rond te krijgen van de
nieuwe Forensisch-Psychiatrische kliniek
(FPK) op Huize Padua. Daarom hebben ze besloten
om af te zien van de nieuwbouw op
deze Boekelse locatie. De bestuurders blijven
desondanks van mening dat zij nog steeds aan
de FPK-tender kunnen voldoen binnen de gestelde
leveringscondities en zijn daarover
momenteel in overleg met het Ministerie van
Justitie en ketenpartners in de forensische
zorg.
Werving nieuw lid Raad van Bestuur
De Raad van Toezicht is gestart met de werving
van een nieuw lid voor de Raad van Bestuur.
Medio oktober is de selectieprocedure
gestart waarbij onder meer MT en de medezeggenschapsorganen
nauw betrokken zijn.
De verwachting is dat het nieuwe bestuurslid
begin december kan worden benoemd.
25
Arbeidsmatig aanbod van Gemeente Oss en
GGZ Oost Brabant onder één dak
GGZ Oost Brabant en de gemeente Oss gaan
nauwer samenwerken om hun kans op herstel
van arbeidsmogelijkheden te vergroten. Op
vrijdag 2 oktober 2009 ondertekenden
Gerbert Scherphof namens de Raad van
Bestuur en Chris Ermers, wethouder Gemeente
Oss, een intentieverklaring voor een intensief
en innovatief samenwerkingsproject voor
cliënten met sociale en psychiatrische
problematiek. Dit najaar zullen cliënten het
OsStium verruilen voor de Rotonde.
Het samenbrengen van expertise leidt tot een
integraal aanbod op één locatie. Schakelen en
verbinden vergroot de (ontwikkel)
mogelijkheden, optimaliseert de dienstverlening
en verbetert de kwaliteit. Een wijde blik
verruimt immers het denken.
Businessplan trilocatie Land van Cuijk en
Noord-Limburg
De Raad van Bestuur is op 6 oktober jl.
akkoord gegaan met het businessplan Trilocatie
voor de planontwikkeling voor een
Zorg- en leerpark in de gemeente Boxmeer op
de locatie Sterckwijk. Deze ontwikkeling
gebeurt in samenwerking met Pantein. Het
tri-locatie model bestaat uit een kliniek van
36 GGZ-plaatsen en 16 plaatsen Herstelafdeling
Zorgcentra Pantein, deeltijdbehandeling
op Sterckwijk en ambulante functies in
Gennep en Boxmeer. Op die manier denken
de zorginstellingen beter in te spelen op de
zorgvraag van de cliënten in de regio Land
van Cuijk en Noord-Limburg.
Het businessplan dient als document op basis
(Vervolg op pagina 26)

(Vervolg van pagina 25)
waarvan wordt bezien of de financiering van
het plan is rond te krijgen.
Op 17 december komt er een karavaan van
Anoiksis en Ypsilon langs op Huize Padua.
Tevens is er die dag een speciale voorstelling
van “de Vlieg” voor cliënten en familie.
Informatie hierover zal op Huize Padua worden
verspreidt.
HUMOR ...
Kleine Marietje was niet de beste leerling op
de katholieke school. Meestal lag ze tijdens
de les te slapen.
Op een dag vroeg de lerares, een non, aan
haar terwijl ze lag te pitten: "Vertel eens Marietje
wie schiep het universum ?"
Toen Marietje niet antwoordde, pakte kleine
Japie, haar vriendje die achter haar zat, zijn
potlood en prikte haar in haar zij om haar
wakker te maken.
"God allemachtig !", schreeuwde Marietje.
"Heel goed !", zei de non en vervolgde de les.
Even later vroeg de non aan Marietje:"Wie is
onze Heer en zaligmaker ?"
Maar kleine Marietje lag alweer te pitten. En
weer redde Japie haar door haar in haar kont
te prikken met zijn potlood.
"Jezus Christus !!!", schreeuwde Marietje. En
weer complimenteerde de non Marietje en
zakte deze weer in haar dromen weg.
De non stelde haar voor de derde keer een
vraag:"Wat zei Eva tegen Adam nadat ze haar
21e kind had gekregen ?".
Weer redde Japie haar, maar dit keer sprong
Marietje op en schreeuwde:
"Als je dat ding nog een keertje in me steekt,
breek ik hem doormidden !!!".
Toen viel de non flauw.....
26
LOGICA …
door Toon van der Wielen
Sjefke komt Stafke tegen in een kroeg in Antwerpen.
Goh, zegt ie: “ik heb jou een jaar
niet gezien!”
Klopt, zegt Stafke, ik ben in Amsterdam geweest,
daar heb ik logica gestudeerd!
Vraagt Sjefke natuurlijk, wat dat is.
Nou, zegt Stafke, moeilijk uit te leggen...
ik zal een voorbeeld geven, dat is het duidelijkste.
Jij hebt bijvoorbeeld een aquarium thuis, hè?
ja...
als je een aquarium hebt, dan hou je van vissen,
ja?
ja...
als je van vissen houdt, dan hou je van dieren,
hè?
jaa....
als je van dieren houdt, dan hou je van mensen,
toch?
jaaa.....
als je van mensen houdt, dan hou je van vrouwen...toch?
ja ! !
Dan ben je géén homo. Da's nou logica!
Sjefke is zielsblij, dat ie iets geleerd heeft,
en gaat vrolijk huiswaarts.
Komt ie Stefke tegen, en hij zegt, ik heb
tafke gezien, en die kent nou logica!
Wa's dat , vraagt Stefke..
Nou, zegt Sjefke, het beste kan ik een voorbeeld
geven: heb jij
een aquarium thuis?
nee...
Dan ben jij homo!

DE ROTONDE
Samenwerking GGZ Oss—
gemeente Oss
Het dagactiviteitencentrum het OsStium van
de GGZ in Oss, heeft sinds 16 november 2009
een nieuw onderkomen. Het oude gebouw aan
de Molenstraat voldeed niet meer aan de
eisen van deze tijd. Er is in samenwerking
met de Gemeente het idee ontstaan om samen
te gaan voor een geheel nieuw pand
even verderop in dezelfde straat, De Rotonde.
Het is
een voormalige
garage,
die geheel is
aangepast
voor de
nieuwe doelstelling.
Uit
gesprekken
met de Gemeente Oss, die in dit pand een
maatschappelijk activiteitencentrum had gevestigd
voor mensen met een bijstandsuitkering,
is het idee ontstaan om samen te gaan.
Beiden bieden dezelfde soort werkzaamheden
(dagbesteding) aan, beiden hebben ongeveer
dezelfde doelgroep, en er is dan meer deskundigheid
in huis. De samenwerking biedt
meer
voordelen:
meer werk
en meer
mogelijkheden
om
activiteiten
en trajecten
aan
te bieden. Vanuit eerdere positieve samenwerking
tussen beide partijen is besloten om
door Agnes Blok
27
als één dagactiviteitencentrum in dit pand De
Rotonde verder te gaan.
Wat is er allemaal te doen bij De Rotonde?
Dat zijn de grafische en arbeidsmatige activiteiten,
zoals inpakken en ompakken, recycleproject
van PC’s, houtbewerking, administratief
project, bosbouw, onderhoud speeltuin
Elckerlyc, Kringloop en het broodjesproject-
Het ‘vrij computeren’ van het OsStium is
verhuisd naar D’n Inloop en het koffieproject
is komen te vervallen. In D’n Inloop is ook een
gedeelte van het creatieve project van het
OsStium daarnaar toe verhuisd. Er wordt in De
Rotonde aandacht besteed aan structuur en
duidelijkheid en er is voor mensen met psychische
problematiek begeleiding vanuit het
GGZ, door met name Mariska, Janneke,
Marlous, Anton en Lonneke, die ook in het
oude gebouw voor begeleiding hebben
zorggedragen. Alleen Maria en Nico zijn naar
D’n Inloop verhuisd om het creatieve gedeelte
daar te ondersteunen.
Al het werk vanuit het oude OsStium is
meegegaan, maar er is natuurlijk verandering
hierin, want de werkzaamheden hangen af
van de leveranciers.
Een prachtig gebouw waar het OsStium nu in
is gevestigd. Een grote ruime vooruitgang met
heel veel mogelijkheden.

KERSTGEDACHTE
door Gerry van der Rijt-van Sinten
Verzoen je met het leven, je hebt maar een
huid, je kunt niet meer in een andere huid
geboren worden.
Om een beetje gelukkig te zijn, een beetje
hemel te hebben op aarde, moet je je verzoenen
met het leven, met je eigen leven zoals
het nu is.
Je moet vrede nemen met het werk, met de
mensen om je heen, met al hun fouten en gebreken,
maar vooral de liefde eromheen.
Je moet vrede hebben, met de grenzen van je
eigen portefeuille, met je gezicht dat je zelf
niet gekozen hebt, met je huis, met je interieur,
met je kleding, met je eigen leefomstandigheden,
ook als is het bij de buren zoveel
beter denk je.
De natuur heeft ervoor gezorgd dat onze ogen
aan de voorkant van ons hoofd zitten. De
schepper vond vooruitzien blijkbaar belangrijker
dan terugkijken. Anders hadden wij zeker
ook ogen aan de achterkant van ons hoofd
gehad. Dus bedenk dat voor velen van ons de
toekomst korter zal blijken te zijn dan het
verleden.
Met dit voor ogen wenst de Cliëntenraad iedereen
een zalig kerstfeest en een gezond
2010 in alle
aspecten die je
je maar bedenken
kan.
28
Roos van
vrede ...
door Willemien—Inloop
Boxmeer
Langs te vaak vergeten wegen,
te zelden nog gegaan,
volgen mensen idealen,
het doel van hun bestaan.
Maar zij dwalen in het donker,
de tocht wordt niet volbracht.
nergens breekt het diepe duister,
geen licht wenkt in de nacht.
Dan verbleekt de zwarte hemel,
een ster gaat stralend voor.
Weer ontvlucht aan mensendromen
trekt hij zijn lichtend spoor,
en langs niet vergeten wegen,
leidt hij ons naar een oord,
waar in licht en louter stilte,
een boodschap wordt gehoord.
… en een kind draagt alle liefde,
ontluikend in de tijd,
en geluk straalt uit zijn ogen,
vervaagt de werkelijkheid.
In zijn hart, groot als de wereld,
bloeit stil de mooiste roos,
de zo lang verwachte vrede,
te mooi nog, … eindeloos !

V
door Ger van Lankvelt
‘Zelfs onze vrije tijd plannen we vaak tot in
detail vol. Waarom? Probeer eens niets te
doen. Ik denk dat de mens daar veel meer bij
gebaat zou zijn. Je vrije tijd moet je doelmatig
opvullen, je ontspanning moet in de
breedste zin belangeloos zijn. Dus niet gaan
hardlopen met het doel drie kilo af te vallen.
Of: ik moet en zal die dertig kilometer halen
ook al val ik er dood bij neer. Laat die vooropgezette
doelen eens varen. Staar uit het
raam, doe niets. Dat maakt je geest ontvankelijk
van nieuwe impulsen, die leegte is
noodzakelijk voor de creativiteit. Wist je dat
ons woord “school” van het Griekse woord
scholè komt, dat “rust” of
“nietsdoen”betekend? Dat zou je niet zeggen
als je vandaag de dag op het schoolplein
staat. Ouders houden aparte agenda’s voor
hun kinderen bij, sleuren ze na schooltijd van
het ene clubje naar de andere activiteit. Laat
kinderen toch gewoon spelen, gun ze na
school wat rust.
Mijn eigen jeugd in Oost Brabant was wat dat
betreft heel anders, herinner ik mij nog heel
goed. Er was toen uiteraard geen MSN, geen
internet, geen mobiele telefoons, geen televisie
overdag. En ik kon mij grenzeloos vervelen.
Talloze middagen heb ik hangend op mijn
bed een beetje naar buiten zitten staren,
naar een verregend omgeploegde akker bij
ons buiten het dorp waar ik ben opgegroeid.
Maar achteraf denk ik wel dat toen veel gebeurd
is qua verwerken van ervaring, qua verkenning
van een eigen binnenwereld. De jongeren
van nu lijken ook erg verveeld, maar op
een andere manier. Doordat ze overvoerd
worden met prikkels worden ze murw, onverschillig,
apathisch. Ze zouden zich eens écht
ERVELING
29
moeten vervelen in de zin van: nietsdoen.
Er bestaan meerder soorten verveling: een
van buiten opgelegde verveling en een van
binnen opwellende verveling. De eerste is bijvoorbeeld
als je gedwongen wordt uren te
wachten, omdat je je vliegtuig gemist hebt.
Maar verveling van binnenuit is een meer
existentiële verveling, het aandurven van de
leegte en het leeg worden, tijdelijk niets
meer willen. Die verveling moeten we leren
omarmen. Maak een dag in de week helemaal
geen afspraken, en kijk wat er gebeurt. En
dan natuurlijk ook geen mailbox openen-dat
jaagt maar op, hoort bij de verslaving die we
ons razendsnel eigen hebben gemaakt. Durf
je te vervelen. Durf te luieren. Het is zoals de
Romeinse stoïcijnse
denker
en staatsman
Cato ooit
schreef:
“Nooit is de
mens actiever
dan wanneer
hij niets doet.”
Want pas vanuit die rust en ervaring van een
innerlijke tijd kan de menselijke geest tot
nieuwe inzichten komen. Dus lang leve de
verveling en luiheid.
Ik merkte het bij mijzelf als ik aan het computeren
ben, allemaal prima en prachtig,
maar als ik er drie uur achter heb gezeten
dan ben ik chagrijnig en down. Als ik drie uur
een boek lees, ben ik echter opgewekt en
vrolijk. Montaigne zei het al: hoe slecht het
ook met je gaat, na een uur lezen gaat het
altijd beter.’

DE
A ARDE
Van de week kon ik een meewarige glimlach
toch weer even niet onderdrukken. Hoewel ik
natuurlijk ook van mening ben dat we, hoe
zal ik het in kort door de bocht zeggen,
“zuinig moeten zijn op de schepping”, heb ik
toch zo mijn vraagtekens bij alle onheilspellende
berichten van de milieuridders. Dat
schijnt enorm goed te verkopen, al die zwartgalligheid
over opwarming en wegsmelting en
de teloorgang van de ijsbeer op de poolkappen
en noem maar op. Ik heb er zo’n donkerbruin
vermoeden van dat het hier weer draait
om een potje met veel geld, waar iedereen
zoveel mogelijk loopt te graaien ten eigen
bate. Want hoe gaat het? Er is een probleem,
Mooi zo, draai de subsidiekraan maar open.
En dan is het niet de bedoeling dat het probleem
wordt opgelost, want dan houdt de
geldstroom op.
Wat zouden we bijvoorbeeld met al die
“hulpverleners” aan moeten als er geen achterstandswijken,
drugsverslaafden, onopgevoede
en noem maar op, meer zouden zijn?
Dan hadden die mensen niks meer te doen.
Als ze de problemen op zouden lossen, zouden
ze overbodig raken, en dat is natuurlijk
niet de bedoeling bij hen.
Ik heb als eens geschreven dat ik ergens heb
gelezen dat de invloed van de mens op de opwarming
van de aarde op ten hoogste een half
procent kan worden geschat. Toch wordt aan
onze kop gezeurd wat we allemaal moeten
doen om de ramp af te wenden. Dat gezeur
over auto’s bijvoorbeeld, daar krijg ik ook
een staart van. Het rijden van auto’s vervuilt
allicht, maar HET STILSTAAN vervuilt veel
meer, dus doe eindelijk iets aan de files.
Ik heb het eerder gezegd, een zekere sober-
door Ger van Lankvelt
30
heid siert de mens en strekt hem tot aanbeveling,
maar daar heb ik de milieupolitie niet
voor nodig. Ik ben nog van die generatie, niet
de deur open laten staan, want “dan gaat de
warmte de deur uit en stook je voor de mussen.”
Geen licht laten branden in delen van
het huis waar je niet bent. Niet nodeloos lang
de kraan warm en koud laten stromen. Ik kan
geen kopje omwassen zonder te denken: “Zo,
de watervoorraad van een middelgroot dorp
in Afrika op gebruikt.” Vroeger was er bij ons
thuis maar één kamer warm, namelijk daar
waar de kachel stond. ’s Morgens werd die als
je geluk had, en na eerst te rekken met de
was er voor weg gehaald hebbende, met veel
gerammel weer tot leven gewekt, (de asla
werd voor de deur op de stoep in de sneeuw
geleegd, tegen het uitglijden, en dan ging er
een zuinig laagje antraciet (ik heb het woord
in de van Dalen op moeten zoeken,) nou ja,
het waren ook meestal eierkolen. Maar daarom
vind ik het nu ook lekker om mijn huis
flink warm te stoken, “ik heb als kind al zo
geleden”, zou Zonneveld zeggen. En lekker
eten en drinken, laat de cholesterol maar de
pest krijgen, ik betaal belasting, hou een paar
goede doelen bij, dan is het mij heus wel gegund
fijn van het leven te kunnen genieten.
En bovendien, dan lees ik van de week in de
krant dat ze ergens in een Golfstaat in Arabië
ten behoeve van de Grand Prix motorsport,
waar ik helemaal geen fan van ben, ’s avonds
gaan racen, en daarom een verlichte racebaan
hebben aangelegd van honderd duizendmiljoen
kilowatt of een beetje meer. En dan
zitten ze ons hier ziek te maken met spaarlampen!
Maak ‘m nou een beetje zeg.

WAT MOET JE MET EEN PAPAGAAI ?
Mijn familie is best uitgebreid, en er zitten de
meest uiteenlopende types tussen. Zal overal
wel zo zijn, denk ik. Maar goed ook, want anders
wordt het leven saai! Ik zal het eens
hebben over een van mijn achterneven. Ik zal
alleen zijn voornaam gebruiken: Wim, ofwel
kortweg Wimke. Die wilde carrière maken als
timmerman, want profwielrenner zat er niet
in. Daar was ons Wimke gewoon niet op gebouwd.
Te vierkant, en koersfietskes waren
evenmin gebouwd op Wimke. Te smal. En die
rottige zadeltjes moesten helemaal verboden
worden. Te krap bemeten. Gelukkig was het
hoogconjunctuur in de bouw, het kon niet op.
Dus voor Wimke was er ook plek. Je moet de
kansen krijgen om een vak te leren, en toeslaan
als die kans zich aandient. Wim leerde
niet moeilijk, het lag aan de school. Die stond
te ver van Wimkes huis, destijds. Dus kon deze
knaap gerust solliciteren. In de bouw hebben
ze geen boekenwurmen nodig. Wimke
had ook mazzel, dat hij het benodigde gereedschap
in zijn naaste kringen kon oprapen.
De halve familie spendeerde zijn gegeven dagen
aan het zetten van erkers, illegale
schuurtjes, en babykamers. En vergeet de
duivenhokken niet!
Dat plan werd uitgevoerd, en met succes.
Wim paste zich vlot aan in de bouwwereld, en
had al vlug een uitgebreide “matenkring”. Die
werkten samen, en na de gedane arbeid
zochten ze gezamenlijk ontspanning en vertier
in de kroeg. Daar liep Wimke ook zijn
huisdier op, een fraaie papagaai, overgenomen
van een vreemdeling, wiens pad hij
kruiste in een horecagelegenheid. Voor weinig!
En bovendien een papagaai met spreekgarantie,
wat wil je nog meer! In een zonnig
hoekje van de woonkamer in het ouderlijk
door Toon van der Wielen
31
huis werd een stok geplaatst met een drinken
etensbakje, en de papagaai werd Cor gedoopt.
Spreekgarantie moest je ruim opvatten.
Cor kon kletsen inderdaad, maar er
kwam voornamelijk schuttingtaal uit. En vele
malen per dag liet Cor een kurk uit een flessenhals
ploppen, gevolgd door klokkende geluidjes..
had hij vast op zijn vorige adres opgepikt!
Wimke compenseerde dit iets door
zijn nieuwe kameraad het Onze Vader te leren,
en Hand in hand kameraden. Althans de
eerste zin van dit stoere lied. Jolijt voor de
hele buurt! Wimke woonde dus nog bij moeders.
En moeder riep haar zoon elke morgen
naar beneden, om 5 uur. Dan moest hij brood
smeren, thermoskan zwarte koffie zetten, en
wachten tot hij opgehaald werd. Moeders riep
dan vanuit de keuken naar de bovenverdieping:
“Wimke, wakker worden!” Dat was een
traag proces op dit onzalige uur, dat spreekt.
Hij reageerde echter wel altijd op tijd. En
kon dan even rustig op de rest van het ploegje
wachten, langzaam wakker wordend. Wat
gebeurde er nu? Eigenlijk niets bijzonders.
Wimke hoorde moeders stem, zoals elke ochtend
om 5 uur, en scharrelde de trap af.
Smeerde een half brood. Zette een liter koffie.
Ging voor het raam zitten wachten. En
bleef wachten. Zag het later worden. Zag het
té laat worden, liep eens naar buiten, en
keek door de uitgestorven straat of hij zijn
transport zag komen. En hoorde de kerkklokken
voor de mis van 7 uur luiden…
Cor had op zondagmorgen,
exact om 5 uur ‘s
morgens, moeders
stem perfect
geïmiteerd….

BOEK SCHIZODELIC
Onlangs is het eerste boek van Mathias
Kraak uit Venray verschenen. Schizodelic,
deels autobiografisch, geeft een kijk in het
heftige leven van een jongen die zijn moeder
verliest, die aan schizofrenie leidt en
aan de drugs raakt. Voor Mathias Kraak, autodidact,
is schrijven een manier om zijn
eigen realiteit te creëren. Een realiteit die
hij wél kan beheersen. Het schrijven ging
hem gemakkelijk af: “De woorden vloeiden
uit mijn pen.” Het script voor zijn tweede
boek ligt al klaar.
Schizodelic vertelt het verhaal van een gewone
jongen: Job. Af en toe rookt hij een blowtje
en drinkt hij een biertje. Dan komt hij
door een ongeluk in coma terecht. Als hij na
tien jaar ontwaakt, staat zijn wereld op z’n
kop. Er wordt schizofrenie bij hem geconstateerd.
Dan krijgt hij weer een ongeluk. Dit
verergert zijn schizofrenie. Als uitweg grijpt
Job naar de harddrugs: coke en alcohol. Hij
verandert in een junkie en alcoholist. Zal hij
ooit weer grip op zijn leven krijgen? Het echte
verhaal van Mathias Kraak is niet minder
heftig dan het boek. “In 1991 werd bij mijn
moeder leukemie geconstateerd. Enkele jaren
later, in 1994, hoorde ik een wespennest op
32
mijn kamer, dat er niet was. Een jaar later
begonnen de stemmen. Ik raakte aan de harddrugs
en aan de alcohol. De ziekte van mijn
moeder en de diagnose van schizofrenie toonden
mij dat ik geen controle heb op de realiteit.
Daarom ben ik begonnen met het schrijven
van verhalen: zo kan ik mijn eigen realiteit
creëren waarover ik de controle heb.”
Schrijven is voor Mathias Kraak ook een manier
om dingen te verwerken, zoals de ziekte
en de dood van zijn moeder en schizofrenie.
“Het verhaal is grotendeels gebaseerd op
mijn leven. Toen ik had geschreven over de
dood van de moeder van de hoofdpersoon,
moest ik wel een traantje wegpinken. Het
verhaal is niet geheel autobiografisch, ik denk
ongeveer 50%. Ik wil mezelf niet direct vergelijken
met de hoofdpersoon. Het zijn voornamelijk
bepaalde gebeurtenissen uit het boek
die rechtstreeks uit mijn leven komen.”
PSYCHOSES
Mathias Kraak moet af en toe zijn gedachten
ordenen: “Door de medicatie die ik gebruik,
kan ik me soms moeilijk concentreren. Ik
moet gedoseerd schrijven. Als ik tot ’s nachts
4 uur doorschrijf, dan kan ik de volgende dag
niks meer. Ik heb er 4 tot 5 maanden over gedaan
om het boek te schrijven. Dat had sneller
gekund als ik geen last zou hebben van
psychoses. Nu houd ik even pauze tot ik aan
een nieuw verhaal begin. En ik slaap veel. Dat
is wel nodig. Ik sta ’s ochtends meestal fris
op. Maar in de loop van de dag voel ik me
minder goed en ’s avonds beginnen de stemmen.
Als ik dan een kalmeringsmiddel neem
en ga slapen, voel ik me de dag erna weer
goed.” Mathias Kraak heeft in de afgelopen 14
jaar veel verhalen geschreven. “Schrijven is
voor mij een uitweg. Ik heb al een volgend

verhaal klaarliggen over een jongen die aan
schizofrenie leidt. Het hoeft alleen nog maar
geredigeerd te worden. Het liefst zou ik een
verhalenbundel uitbrengen van alle verhalen
die ik nog heb liggen. Mijn vervolgstap is dat
ik wil leren scenarioschrijven. Ik zou graag
mijn verhalen willen vertalen naar scenario’s.
Als de appartementjes op het terrein van
zorginstelling GGZ NML klaar zijn, wil ik via
internet een specifieke opleiding voor scenarioschrijven
gaan volgen.” Schizodelic is te
bestellen bij elke Nederlandse, erkende boekhandel
en via www.boekscout.nl. ISBN: 978-
90-8834-787-0, verkoopprijs: 15,95 euro.
Afscheid van ...
Woensdag (23-9-2009) ben ik samen met Els
van Straten naar Tilburg geweest. We gingen
naar de afscheidsreceptie van Mike Leers,
voorzitter van de Raad van Bestuur van de CZ
Groep, één van de zorgverzekeraars in Nederland.
Dit alles in het kader van de verwenzorg,
daar heeft Mike Leers veel voor gedaan.
Het vond plaats om en rond het CZ kantoor in
Tilburg. Ze hadden het mooi ingericht met
verschillende partytentjes waar je een hapje
kon eten. Er werd goed voor de inwendige
mens gezorgd. Het was er heel druk. Veel
kopstukken uit de gezondheidszorg waren er
aanwezig. Zo ook Eeke Zijlstra (oud directeur
van GGZ Oost Brabant). In een zaal werden
lezingen gehouden. Binnen en buiten hingen
schermen waarop je de lezingen kon volgen.
Zo was er ook Hans Wiegel, voorzitter van de
Nederlandse vereniging van zorgverzekeraars.
Het deed me wel wat om die man te zien.
Mike Leers zelf las ook wat voor. Zijn credo
was: fatsoen, kwaliteit en afrekenen.
Het was heel leuk om dit alles te mogen aanschouwen.
Els bedankt.
Twan Aarts
Helmond
33
GEDICHT
door Johan Hijzelaar
Dichter des GGZ’s
Als je denkt
dat met geld alles te koop is
heb je het mis
omdat gezondheid en geluk
geldloos zijn
HUMOR ...
De dokter belde in paniek
in het weekend de loodgieter,
met de vraag of
hij direct wilde komen.
De kelder staat vol
water!!! Nou, zei de loodgieter, zou dit niet
kunnen wachten, want het is weekend. Nee,
zei die dokter, je moet nu en direct komen.
Zo gezegd zo gedaan. De loodgieter kwam en
keek in de kelder. Inderdaad, deze stond helemaal
vol water. Hebt u een paracetamolletje
voor mij, vroeg de loodgieter. Verbaasd
ging de dokter een doosje opzoeken en gaf
deze aan de loodgieter. De loodgieter gooide
het hele doosje in het water en zei: Als het
nou maandag nog niet over is, moet je me
even bellen…….

Uit mijn flat komende, kwam Ruud er aan gefietst.
Zoals altijd al van verre groetend met
een Ha die Agnes. Leuk hem weer eens te
ontmoeten. We zien elkaar niet zo veel. Van
het ene woord kwam het andere en hij had
voor mij een boek te leen, waardoor ik perspectief
op doek zelf kan aanleren. We spraken
de aankomende vrijdagmorgen af. Negen
uur ’s morgens bij hem aan de koffie. Zo gezegd,
zo gedaan. Wat schetst mijn verbazing
bij aankomst aan zijn huis…… Hij had de hele
kolerezooi van vroeger opgeruimd en de entree
was buitengewoon ruim te noemen. Aan
de rechterkant stonden twee hoofddelen van
een eikenhouten bed als hekwerk te fungeren.
Mooi rond gebogen met van die zware
knoppen aan weerskanten. Ja, zei Ruud, de
verhuurder was langs geweest en had gezegd
dat dit beddelen waren. Nee, had Ruud geantwoord,
dit is een hekwerk. Onder het afdak
van zijn voordeur, keukenbreed, had hij
nog eens twee beddelen geplaatst, aan
weerszijde van de muurtjes en entree. Er was
door de verhuurder ook op gewezen, dat dit
ijzeren beddelen waren. Hoofddelen. Nee, zei
Ruud, dit heb ik zelf gemaakt, dit is de weergave
van de Waalbrug. Tot slot had hij een
boom weg moeten halen uit zijn voortuintje,
dit op verzoek van wederom de verhuurder.
DIE RUUD …
door Agnes Blok
34
Wat bleek, na het omzagen van deze boom,
dat er nog een put aanwezig was. Nou, die
wilde Ruud niet in zijn tuin. Bij nameting
kwam hij er achter, dat zijn afscheiding van
zijn tuintje tot aan de muur van zijn woning,
de gehele boomstronk en put buiten het tuintje
plaatsten. Nu is het een probleem van de
Gemeente om die put en die boomstronk weg
te halen. Maar Ruud werd nu aangesproken
door de Gemeente, wie die boom had omgezaagd.
Ja, zei Ruud, dit heb ik op dringend
aanraden van de verhuurder gedaan. Dit
wordt nog een hele klus om uit te zoeken.
Ruud is voor mij een man naar mijn hart.
Staat voor iedereen klaar om te helpen, heeft
ontzettend veel humor en lust graag een biertje,
wat hem door de dokter zelfs is aangeraden.
Hij krijgt dit voor elkaar. En altijd die
eeuwige peuk tussen zijn lippen en dat hele
gezellige dierenpark in zijn huis. Twee honden
en twee jonge
katjes. In november,
had hij tegen de longarts
gezegd, dan stop
ik met roken. Waarom
in november, vroeg
de dokter. Dan vier ik
50 jaar roken, was zijn antwoord. Hij sukkelt
een beetje met zijn gezondheid. Hij is oud
aan het worden. Maar hij is voor mij een
voorbeeld om te leven zo je wilt. En van alles
ondernemen. Alles uit het leven halen, wat
erin zit. Het was beslist geen slappe koffie,
die hij schonk op die vrijdagmorgen. Ik kan er
nu nog om lachen.

AB COUDEWATER
Interview met Ineke de vries,
teamleider Activiteitenbegeleiding
Coudewater
Sinds de verhuizing van de ouderen naar de
Vonder is zeker de aanloop in het DAC (Dag
activiteiten centrum) Veldzicht een stuk minder
geworden. Wij bieden de cliënten van de
Vonder in het buurthuis activiteiten die gericht
zijn op deze doelgroep.
Het is de grote vraag: hoe kunnen we de jongeren
motiveren om naar het DAC te gaan,
daar gaan wij in 2010 mee aan de slag. Wij
willen in overleg met de wooneenheden weten
wat de wensen van de cliënten zijn in het
kader van de herstelvisie. De Activiteitenbegeleiding
op de afdelingen zelf zal minder
worden, ook gezien de bezuinigingen. bezuinigingen
geven echter ook nieuwe kansen
bijv. van de Hoeve gaan mensen naar de Bonte
Vlinder om daar creatief bezig te zijn.
Arbeid en integratie doet Activiteitenbegeleiding
ook daar waar nodig is met trajectbegeleiders
van GGZ Oost Brabant. Ook verzorgt
door Joost Bemelmans
35
de Activiteitenbegeleiding de werkposten op
Coudewater. Er zijn redelijk veel cliënten die
als werkpost in de Kopstoot werken, op de
Vonder en in de keuken.
Verder gaat de Activiteitenbegeleiding natuurlijk
enthousiast aan de slag in het komende
nieuwe jaar.
Ook met de feestdagen hebben wij behoorlijk
wat activiteiten:
Donderdag 17 december
middagactiviteit van 14 tot 16 uur op
Veldzicht - op groot beeld voorstelling van
de Christmas Carols
Zaterdag 26 december 2 e kerstdag
middagactiviteit van 14 tot 16 uur met muzikale
ondersteuning door Jet Ruizenaars.
Donderdag 31 december afsluiting van het
jaar
oudjaarsgala met muzikale ondersteuning van
14 tot 16 uur door Triple X
Alle activiteitenbegeleiders wensen iedereen
een actief 2010.

IN MEMORIAM GEERT VAN ERP
Een icoon van Coudewater, de Horizon en
erelid van de Cliëntenraad, is in zijn slaap
op 9 november 2009 overleden.
Geert heeft jaren geschreven voor de horizon.
Zeer bekend waren zijn stukjes en gedichten.
Hij was een Bourgondiër ten voeten
uit, vooral toen hij op het Kasteeltje
woonde, genoot hij van het goede des levens.
Ruim vier jaar geleden liet zijn fysieke gezondheid
hem in de steek, hij moest gaan
wonen op Sonnevanck. Ik heb de eer gehad
om hem elke zondagmorgen te mogen bezoeken
en dikwijls hadden wij het over de
Cliëntenraad. Geert eiste dat ik hem helemaal
op de hoogte bracht. Hij las ook nog
elke keer de horizon. Ook kwam hij, toen
het nog ging, mosselen bij mij eten, en wat
genoot hij daarvan. Toen Geert ging verhuizen
naar de Vonder, ging het helaas al weer
wat slechter met hem, en 14 dagen geleden
werd hij opgenomen in het ziekenhuis.
Toen werd als snel duidelijk dat hij het
waarschijnlijk niet zou overleven.
Geert rust in vrede. Mijn zondagmorgen zal
voortaan leeg zijn.
Wij wensen Carien en de familie veel
sterkte toe in de komende tijd.
Joost bemelmans
Door Geert van Erp. 2 publicaties uit zijn
boek: Aan De Horizon.
In het heden ligt het verleden en in het
nu wat komen zal
Ik heb u al eens eerder bewezen, dat Tijd
niet bestaat. Immers, het verleden is voorbij,
de toekomst bestaat nog niet en het nu
behoort onmiddellijk al weer tot het voorbije.
Is ook geen honderdste van een seconde
vast te houden.
36
Het verleden droeg immers de bouwstenen
aan voor het heden, zo goed als het heden
deze aandraagt voor wat worden zal, voor
de toekomst dus. Tijd speelt daarbij geen
aanwijsbare rol. Nu ik ouder word en veel
minder last heb van driftbuien en zo, begin
ik iets op te merken, dat voor mij heel bijzonder
is. Er zijn dingen, die ik doe of laat
en die een bijna voorspelbaar vervolg krijgen.
Dat overkomt me alleen maar als ik
kalm en rustig nadenk. Het lijkt een beetje
op in de toekomst kijken, op voorvoelen.
Het één roept als het ware het ander op,
zonder dat ik daar ook maar enige invloed
op uitoefen, maar ik zie het niet gebeuren.
Dat speelt zich vaak af in op het oog onbeduidende
dingen, ook in gesprekken. Het
lijkt er soms wel op dat ik helderziend aan
het worden ben of iets dergelijks. Vroeger
bralde ik wel dat ik over aangescherpte
zintuigen beschikte. Zou daar toch iets inzitten
en bent u er ook mee gezegend?
‘k Ben menigmaal gestorven in mijn leven,
dat lijke wat vreemd maar is ’t in weze
niet. Mijn geest heeft het een aantal maal
begeven en Godmejaar dat was zo’n pretje
niet.’n Shock of acht en dan nog wat attaquejes
vanuit depressies of zomaar op
straat. Hij die dat kent heeft zelf wat te
vertellen, en weet maar al te goed waarover
ik nu praat. Toch was ’t niet erg, het
ging allemaal weer over.
En als ik kalmpjes aan doe is ’t een feest,
wat ouder worden is zo’n ramp niet in dit
leven, zolang je weet dat je er nog niet
bent geweest.

Het afscheid van
Geert van Erp
door Mirjam de Wit
13 november was ik bij de afscheidsdienst
voor Geert van Erp in de Mariakapel van
Coudewater. Het was een mooi en passend
afscheid en zal vooral de familie en direct
betrokkenen hebben aangesproken.
De pastor, die de dienst leidde, deed dit
voortreffelijk en heel gevoelig. Vooral ook het
begeleidende pianospel van Paul van Vliet bij
het indrukwekkende gezongen “Tantum ergo”
is me bijgebleven.
Echter, hoewel de kapel goed gevuld was met
belangstellenden, vroeg ik me af: waarom is
er niet één arts en zij er weinig oudgedienden
uit de tijd, dat Geert actief was voor Coudewater
? Geert, die tijdens zijn toch langdurige
verblijf in Coudewater, zoveel voor de cliënten,
hun cliënten, heeft gedaan (hetgeen
door henzelf gelukkig in de dienst werd gememoreerd).
Dit had hij zeker verdiend. Ik denk
aan, naast zijn werk in de Cliëntenraad zijn
inspanningen voor oa. Ontspanning, in de
vorm van evenementen zoals film op zondag
in de Uythof, feestavonden, oudejaarsconferences,
talentenjacht, enz. Dit was een
“minpuntje” over de dienst dat ik toch wel
even kwijt wilde. Nogmaals, dit betreft dus
niet de organisatie maar wel bepaalde personeelsleden
(verschillende gepensioneerd, dus
tijd genoeg).
Voor Geert had ik hun aanwezigheid erg op
prijs gesteld en Geert kennende, hij zelf ook.
37
ACTIVITEITEN
Donderdag 7 januari
Toneelavond 19.00 uur in Brouwershof
te Huize Padua
Donderdag 14 januari
Prinsenbal 19.00 uur in Brouwershof
te Huize Padua
Donderdag 28 januari
Eten bij d’n Koeckenbakker in Handel
opgave t/m 15 januari
Donderdag 11 februari
Rondgang en opening carnavalsbal,
13.00 uur te Huize Padua
Zaterdag 13 februari
Carnavaleske bingo 14.00 uur in Brouwershof
te Huize Padua
Dinsdag 16 februari
Carnaval: boerenkoolbuffet 14.00 uur in
Brouwershof, opgave t/m 5 februari
Gedicht
Geef mij de moed om te veranderen
wat veranderd moet worden.
Geef mij de moed om te aanvaarden
wat niet veranderd kan worden.
Geef mij de wijsheid om het verschil te
zien tussen beide.
Willemien—Inloop Boxmeer

MODESHOW HUIZE PADUA
Donderdag 22
oktober jl. was
er om 19.00 uur
de halfjaarlijkse
modeshow voor
herfst en winterkleding
in
Brouwershof te
Huize Padua.
Het was erg onzeker
geweest
of de modeshow
wel door had
kunnen gaan in
verband met het opknappen van boetiek “t
Laantje”. Hier heeft men de hele winkelruimte
opgeruimd omdat het opnieuw geschilderd
moest worden. Er zouden nieuwe gordijnen
komen, misschien wel nieuwe kasten met legplanken,
een nieuwe toonbank met kassa, en
een nieuw stoomstrijkijzer want dat had het
begeven. Marieke van afdeling ontspanning
die als ladyspeaker zou fungeren was helaas
afwezig door ziekte. Daarom nam Theo
Rovers die taak op zich
en stelde iedereen van
de modeshow gerust dat
het wel goed kwam. Er
moest een ruimte worden
gezocht waar de
modellen hun kleding
konden passen, dit gebeurde
in de Carrousel
met behulp van kamerschermen.
Ieder model
had 2 verschillende outfits
om te showen aangezien
de meeste kle-
door Ine van Wijk
38
ding nog was ingepakt.
Er waren in totaal 12 modellen, waaronder
ook 5 kinderen. De make-up en haarverzorging
was in
handen van
een cliënt van
Loef 3 die door
Theo te hulp
was geroepen
om te assisteren.
Ook was
er live pianomuziek aanwezig.
Op de helft van de
modeshow was er een
pauze ingelast met een
loterij die door de stagiaires
geregeld was. De
modellen waren volgens
de laatste modekleuren
gekleed in de kleuren
rood, zwart, grijs, paars,
lila, seringen, terracotta en koningsblauw.
Ondertussen werden er
door een vrijwilliger
foto’s gemaakt. Het
werd een geslaagde modeshow
dankzij de enorme
inzet en organisatie,
steun en aanmoediging
van Theo overs, die
hiervoor een welverdiende
grote pluim
krijgt.
Op 4 december zal het
winkeltje weer worden geopend en daarover
leest u in de volgende Horizon meer. We wensen
de medewerkers van boetiek ’t Laantje
heel veel succes met alle werkzaamheden.

K
REET VAN
DE MAAND
Nu ik op mijn levensvragen
de antwoorden ken,
veranderen ze de vragen.
door Fred Fassaert
I NFO
Cliëntenraad: Postbus 3, 5427 ZG Boekel
Intern postvak 01.034 clientenraad@ggzoostbrabant.nl 0492-846366
of via de ondersteuner; 06-12946525 Jan-Anton van der Mooren
Familieraad:
familieraad@ggzoostbrabant.nl
Ondersteuner Hans Weijmans 073-8447782 of 06-53352732
Stichting Patiëntenvertrouwenspersoon:
Ton Nijhof atm.Nijhof@ggzoostbrabant.nl
Marc Frankevyle m.frankevyle@pvp.nl
De Helpdesk Patiëntenvertrouwenspersoon is er voor cliënten van instellingen voor geestelijke
gezondheidszorg. 0900 444 8888 (10 eurocent per minuut)
Stichting Door en Voor:
Ondersteunt cliënten en (ex-)cliënten uit de GGZ in de regio’s ‘s-Hertogenbosch en
Noord-Oost Brabant. Adres: Sint Teunislaan 3,5231 BS ‘s-Hertogenbosch
073 6401752, info@doorenvoor.nl, www.doorenvoor.nl