CAO voor de sociale werkvoorziening

116
Collectieve arbeidsovereenkomst voor de sociale werkvoorziening
Kortdurend zorgverlof (artikel 39b)
Op grond van deze regeling kan de werkgever onder de gestelde voorwaarden verlof verlenen
ter verzorging van een zieke naaste. De werknemer kan per twaalf maanden maximaal
tien dagen zorgverlof krijgen. Het zorgverlof hoeft niet persé aaneengesloten te
worden opgenomen. Voor de eerste noodmaatregelen die getroffen moeten worden, kan
een beroep worden gedaan op artikel 39a.
Voor dit recht op verlof geldt dat er sprake moet zijn van een noodzakelijke verzorging
van de zieke naaste. Deze noodzaak betreft niet alleen de behoefte aan zorg van het
betreffende gezinslid, maar daarnaast ook de omstandigheid dat de zorg door de
betreffende werknemer moet worden verleend en niet op een andere wijze kan worden
verstrekt.
Als de werknemer ziek wordt tijdens het verlof en de zorg aan de zieke naaste niet meer
kan verlenen, dan stopt het verlof. Het verlof komt voor de helft voor rekening van de
werkgever en voor de helft voor rekening van de werknemer.
In geval van ernstige ziekte is artikel 39a lid 1 sub e van toepassing. In dat geval komt
het verlof volledig voor rekening van de werkgever.
Verlof bij bijzondere omstandigheden (artikel 39c)
De werkgever kan hier invulling aan geven. Het kan bijvoorbeeld gaan om langdurend
zorgverlof wanneer kortdurend zorgverlof niet toereikend blijkt te zijn, om verlof om
het overlijden van een verwant te verwerken (rouwverlof), om verlof voor jeugd- en jongerenwerk
of om verlof voor de noodzakelijke verzorging van andere personen dan
genoemd in artikel 39b (kortdurend zorgverlof).
Voor de financiering kan eventueel worden aangesloten bij de artikelen in de Wet arbeid
en zorg over loopbaanonderbreking.
Zwangerschaps- en bevallingsverlof (artikel 39d)
Er bestond voor de inwerkingtreding van de Wet arbeid en zorg voor werknemers geen
recht op zwangerschaps- en bevallingsverlof. Wel bestond er op grond van de Ziektewet
een wettelijk recht op een uitkering die in de praktijk uitwerkte als een verlofregeling.
In de Wet arbeid en zorg is het verlof nu vastgelegd als een wettelijk recht op zwangerschaps-
en bevallingsverlof.
Tijdens het zwangerschaps- en bevallingsverlof ontvangt de werknemer een uitkering ter
hoogte van het salaris. De uitkering bedraagt maximaal 100% van het dagloon.
Adoptie- en pleegzorgverlof (artikel 39e)
Het recht op adoptieverlof bedraagt maximaal vier weken. Het verlof moet worden
opgenomen binnen een periode van achttien weken, te rekenen vanaf het moment dat